ဘိုဘို

အလုပ္မလုပ္တာ
 ေတာ္ေတာ္ေလး ၾကာၿပီ ။
သၾကၤန္တြင္း ေဘာ္ေဘာ္ေတြနဲ႔ ေခ်ာင္းသာနဲ႔ ေငြေဆာင္ကမ္းေျခကို ပါသြားလို႔ ။

သူ႔ငယ္ေဘာ္ဒါေတြ ျဖစ္တဲ့ စတီဖင္နဲ႔ေအာင္တိုးဟန္က အတင္းေခၚတာနဲ႔ ပါသြားတာ ။ ကမ္းေျခေတြမွာေတာ့
ေစာ္ေတြနဲ႔ တ႐ုန္း႐ုန္းေပါ့ ။ အီစီကလီေတြဘဲေပါ့ ။

ရန္ကုန္ကို ျပန္ေရာက္ေတာ့ လက္ထဲ ပိုက္ဆံ ျပတ္ေနတာနဲ႔ အလုပ္ျပန္ဆင္းဖို႔ ဆုံးျဖတ္လိုက္ၿပီး သူ႔အလုပ္
ခြင္ ျဖစ္တဲ့ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕လည္ေခါင္က ေစ်းႀကီးထဲကို ျပန္ေရာက္သြားတယ္ ။

ဘိုဘိုဟာ ဥပတိ႐ုပ္ေကာင္းတဲ့ အရပ္ျမင့္ျမင့္ အသားေဖြးေဖြးနဲ႔ က်စ္က်စ္လစ္လစ္နဲ႔ အခ်ိဳးက်တဲ့ ကိုယ္ကာယ
ပိုင္ရွင္ လူငယ္တေယာက္ပါ ။ သူ႔ကို ဒီအတိုင္း ေတြ႕ၾကရင္ ဘိုဘိုဟာ ဂ်စ္ဂလို လို႔ ေခၚတဲ့ ေယာက်္ား ဖါသည္ တေယာက္ ဆိုတာ ဘယ္သူမွ ထင္ၾကမွာ မဟုတ္ပါဘူး ။

ေယာက်္ားဖါ တေယာက္အေနနဲ႔ ကိုယ့္ကို ေငြေပးတဲ့ မိန္းမေတြရဲ့ ကာမဆႏၵ လိုလားခ်က္ေတြကို သူတို႔စိတ္
ေက်နပ္သြားေအာင္ ျဖည့္ဆည္းေပးရတာေၾကာင့္ သူတို႔နဲ႔ ကာမဆက္ဆံ မရိုမေသ.....ရိုင္းတယ္ဆို ခြင့္လႊတ္( လိုး ) တဲ့အခါ ပီပီျပင္ျပင္ ျဖစ္ေစဖို႔ ကိုယ့္ရဲ့ ေဘာ္ဒီကို ၀ိတ္မတက္ေအာင္ ဘိုက္ခ်ပ္ေနေအာင္ ဘိုဘို အျမဲ ေလ့က်င့္ ဂ႐ုစိုက္ရတယ္ ။အျမဲသန႔္သန႔္ရွင္းရွင္း ေနရတယ္ ။

မိန္းမေတြနဲ႔ စပ္ယွက္တဲ့အခါ သူတို႔ရဲ့ လိုအင္ေတြကို ျဖည့္စြမ္းေပးဖို႔ ကိုယ့္မွာ ရာႏႈန္းျပည့္ တာဝန္ရွိေတာ့ သူတို႔ ကာမအထြဋ္အထိပ္ကို ေရာက္ရွိဖို႔ ကိုယ္က လမ္းဆုံး မေရာက္ခင္ မၿပီးသြားေအာင္ ထိန္းထားနိုင္ဖို႔ အေရးႀကီးတယ္ ဆိုေတာ့ ဒီကိစၥကို ဘိုဘို သူ လက္ရွိညိေနတဲ့ ေစာ္ေတြနဲ႔ ေလ့က်င့္သည္ ။ ၾကာၾကာဆြဲနိုင္ေအာင္..သုတ္မလႊတ္ဘဲ ထိန္းထားနိုင္ေအာင္ သူ ေလ့က်င့္တယ္ ။

ေယာက်္ားဖါတေယာက္အေနနဲ႔ ေငြေၾကးယူၿပီး လိုေနသူေတြကို ေက်နပ္မႈရသြားေစဖို႔ တာဝန္ယူထမ္းေဆာင္ေပးရတဲ့အခါ ကိုယ့္ကိုယ္ကို ေရာမေခါမေခတ္က ကၽြန္တေယာက္လို စိတ္ကူး ခံယူလိုက္တယ္ ။ သခင္မ ဘုရင္မေရႊမင္းသမီးေတြကို အလိုျဖည့္ေပးရတဲ့ ကၽြန္တေယာက္လို ကိုယ့္ခံစားမႈ ခံစားခ်က္ကို ဂ႐ုမစိုက္ဘဲ သူတို႔ေက်နပ္မႈရသြားေအာင္ဘဲ အဓိကထားလိုက္တယ္ ။

ယက္စရာရွိလည္း အျပင္ ယက္ေပးလိုက္တယ္ ။ စုတ္စရာ ရွိလည္း တုန႔္ဆိုင္း မေနဘူး ။ ကပ္စတန္မာ အလို မက်တာကို သူ လုံးဝ မလုပ္ဘူး ။ ဥပမာ ေနာက္ေပါက္ဖြင့္တာမ်ိဳး..။ သူက ေငြနဲ႔လုပ္တဲ့ ေၾကးစား တေယာက္မို႔ အတင္းအၾကပ္ အလိုမတူဘဲ မလုပ္ဘူး ။ ေနာက္ၿပီး ကပ္စတန္မာ ေတာင္းဆိုခဲ့ရင္ သူမလုပ္ခ်င္တာေတြကိုလည္း လုပ္ေပးလိုက္တယ္ ။

အေမရိကန္ နံမည္ႀကီး ႐ုပ္ရွင္မင္းသား လီယိုနာဒိုဒီကာပရီယိုနဲ႔ အေဖတူအေမကြဲ ညီအကို ေတာ္စပ္သည္လို႔ ေျပာရေလာက္ေအာင္ ႐ုပ္က တူေနတယ္ ။ ဟိုေကာင္က အျဖဴေကာင္..သူက ျမန္မာအာရွေပမယ့္ တကယ့္ကို ခၽြတ္စြပ္နီးပါး တူလြန္းတာ ။  ေကာင္မေလးေတြက သမင္လည္ျပန္ ျပန္ၾကည့္ရတယ္ ။ သူ႔ကို ေႂကြတဲ့ေကာင္မေလးေတြ ေတာ္ေတာ္မ်ားတယ္ ။

လီယိုနာဒိုနဲ႔ ႐ုပ္တူေနတာေၾကာင့္ သူ႔ကို ေကာင္မေလးေတြက “ တိုင္တဲနစ္ထဲက မင္းသား” နဲ႔ တူလိုက္တာလို႔ အျမဲ ေျပာၾကလို႔ ဘိုဘိုလည္း လီယိုနာဒိုရဲ့ ႐ုပ္ရွင္ကားေတြကို ခဏခဏ အေခါက္ေခါက္ ၾကည့္ၿပီး လီယိုနာဒိုရဲ့ အမူအရာေတြကို လိုက္လုပ္ေတာ့ သူ႔ကို အဲ့မင္းသားနဲ႔ ခၽြတ္စြပ္ဘဲ လို႔ ပိုေျပာၾကေတာ့တာေပါ့ ။

တခုဘဲ မတူတာက လီယိုနာဒိုမွာက ဘိုဘို႔ႏွာေခါင္းမွာလို မွဲ႕ မရွိဘူး ။

အၾကားအျမင္ ေပါက္တယ္ ဆိုတဲ့ ဆရာမတေယာက္ကို ဘိုဘို သြားေမးေတာ့ ဆရာမက ဘိုဘို႔ႏွာေခါင္းမွာ မွဲ႕နက္တလုံး ရွိေနတာကို ၾကည့္ၿပီး “ ဒီလိုမွဲ႕ရွိတဲ့လူဟာ တဏွာလည္းအရမ္းႀကီး..မိန္းမေတြလည္း ခိုက္..ဟိုဟာ...လည္း ႀကီးတယ္လို႔ ၾကားဖူးတယ္...” လို႔ ေျပာတယ္ ။ ဒီဆရာမ ေျပာသလိုဘဲဘိုဘို လုပ္တာမႈတ္တာကို မိန္းမေတြ စြဲၾကခိုက္ၾကသလို ဘိုဘိုဟာ တဏွာလည္း တအားႀကီးၿပီး လိင္တန္ကလည္း
ထူးထူးျခားျခား ႀကီးတုတ္ရွည္လ်ားတာမို႔ ဘိုဘိုက ဟုတ္မွန္ေၾကာင္း ျပဳံးျပဳံးႀကီးနဲ႔ ဝန္ခံတယ္ ။

ဆရာမက ဆက္ေျပာတာက ဘိုဘို႔ လိင္တန္ထိပ္မွာလည္း မွဲ႕နက္တလုံး ပါလိမ့္မယ္...တဲ့ ။ ဟား..မွန္ေနျပန္ေရာ ။ ဘိုဘိုက ဟုတ္ေၾကာင္း ဝန္ခံလိုက္တယ္ ။ မၾကာခင္မွာဘဲ ဘိုဘို အဲဒီအၾကားအျမင္ ဆရာမက တက္အုပ္ခြင့္ရသြားတယ္ ။

ဘိုဘိုက ငယ္ငယ္ထဲက ရည္းစားလည္း မ်ားခဲ့တယ္ ။ ျဖစ္တဲ့ ရည္းစားတိုင္းကိုလည္း သူႏွိပ္တယ္ ။ သူ႔ကိုစြဲလန္းၿပီး တသသျဖစ္ေနတဲ့ သူ႔ထက္ အသက္ႀကီးတဲ့ မမေတြလည္း တပုံႀကီးဘဲ ။ ဘိုဘိုသည္ ႐ုပ္ေျဖာင့္သေလာက္ စာည့ံတဲ့ေကာင္ ။ ဆယ္တန္း မေအာင္နိုင္လို႔ မိဘေတြကေရာ ေဆြမ်ိဳးေတြကေရာ ငတုံးငညံ့ဆိုၿပီးသူ႔ကို အထင္အျမင္ေသးၾကေပမယ့္ ဘိုဘိုကေတာ့ မမႈဘူး ။ အရက္ေလး တျမၿမ ေဆးေလးၿမိဳလိုက္ ေဆး   ေျခာက္ရႉလိုက္နဲ႔ ရည္းစားေတြနဲ႔ ခ်ိန္းအိပ္ ေနတာဘဲ ။

တေန႔ထဲမွာ ရည္းစားသုံးေလးေယာက္ကို ျဖဳတ္တဲ့ ဘိုဘိုဟာ တျဖည္းျဖည္းနဲ႔ သူက ျဖဳတ္ခ်င္လို႔ ခ်ိန္းတာ မ
ဟုတ္ေတာ့ဘဲ ရည္းစားေတြက အျဖဳတ္ခံခ်င္လို႔ သူ႔ကို ခ်ိန္းတာ ျဖစ္လာတယ္ ။ မနက္တေယာက္ ေန႔လည္ တေယာက္ ညတေယာက္ ဆိုေတာ့ သူ႔စိတ္ထဲမွာ တအားထန္လို႔ ျဖဳတ္တာ မဟုတ္ေတာ့ဘဲ သူအာသာေျပဖို႔ထက္ သူ႔ေစာ္ေတြ အာသာေျဖဖို႔ သူက ႀကိဳးစားေပးရတာ ျဖစ္လာတယ္ ။

ဘိုဘို႔သူငယ္ခ်င္း စတီဖင္က “ မင္း...ဂ်စ္ဂလို အလုပ္ လုပ္ပါလား...မင္း ျဖဳတ္လည္း ျဖဳတ္ရ ဝင္ေငြလည္း ရတာ
ေပါ့...ေစာ္မ်ိဳးစုံလည္း မင္း ၾကဳံဖူးရတာေပါ့....” လို႔ စၿပီး အႀကံေပးေတာ့ ဘိုဘိုလည္း ေက်ာင္းက ဆက္မတက္
အလုပ္မရွိလို႔ မိဘဆီက ပိုက္ဆံ လက္ျဖန႔္ေတာင္းေနရတာေၾကာင့္ ေစာ္ျဖဳတ္တာကို အလုပ္တခုအေနနဲ႔ လုပ္ဖို႔ ဆုံးျဖတ္ခဲ့တာ။

နိုင္ငံျခားတိုင္းျပည္ေတြ ျဖစ္တဲ့ အေမရိကန္ အဂၤလန္ ဂ်ပန္တို႔မွာ ေယာက်္ားဖါ ဂ်စ္ဂလိုကို ေခၚၿပီး အာသာေျဖၾကတဲ့ မိန္းမေတြ အမ်ားႀကီး ရွိတယ္ ဆိုတာ စာထဲဖတ္ဖူး ႐ုပ္ရွင္ေတြထဲ ေတြ႕ဖူးခဲ့ေပမယ့္ ျမန္မာျပည္မွာ ဒီလိုေခၚအာသာေျဖတဲ့ ေစာ္ေတြ ရွိလို႔လားလို႔ ေအာင္တိုးဟန္က ေမးခြန္းထုတ္တယ္ ။ စတီဖင္က“ ဟာ...ျမန္မာျပည္ကို အထင္မေသးနဲ႔ေလ...တိုးတိုးတိတ္တိတ္ေလး ….     ရွိတယ္....ငါ့ကို ေစာ္ႀကီးတေကာင္က မူးမူးနဲ႔ ေျပာျပဘူးတယ္....” လို႔ ေျပာျပတယ္ ။                           

ဘိုဘိုလည္း ေၾကးစားေလးေတြကို ကိုင္ထားတဲ့ ေခါင္းမ သီတာကို ေမးၾကည့္တယ္ ။ သီတာ့ကို ဘိုဘို ခဏခဏ ေခၚခ်ေတာ့ သီတာက ဘိုဘို႔ဒုတ္ ႀကီးမွန္း ရွည္မွန္း သိေနတဲ့အျပင္ ဘိုဘိုက ေကာင္းေကာင္း ေဆာ္တတ္တာလည္း သိေတာ့ ဘိုဘို ေယာက်္ားဖါ လုပ္စားလို႔ ျဖစ္နိုင္တယ္ လို႔ မွတ္ခ်က္ခ်ၿပီး သူ႔ဂြင္ထဲကို ေယာက်္ားဖါ ရွာတဲ့ မမႀကီးေတြ အန္တီႀကီးေတြ ဝင္လာရင္ ဂြိ်ဳင္းေပးမယ္ လို႔ ေျပာတယ္ ။

သီတာက သူ ဆံပင္အျမဲညႇပ္တဲ့ ၿမိဳ႕လည္ေစ်းႀကီးထဲက အလွျပဳျပင္ေရးဆိုင္ကို ဘိုဘိုကို ေခၚသြားတယ္ ။ အဲဒီ
ဆိုင္က ဆိုင္ပိုင္ရွင္ အန္တီႏုနဲ႔ မိတ္ဆက္ေပးတယ္ ။ အန္တီႏုဆိုင္က မိန္းမေတြ အမ်ားႀကီး အမ်ိဳးစုံလာေနတာမို႔ အန္တီႏုကလည္း ခပ္ေဟာ့ေဟာ့ဆိုေတာ့ သူကူညီရင္ ဂ်စ္ဂလို နဲ႔ ေပ်ာ္ခ်င္တဲ့ ေစာ္ႀကီးေတြနဲ႔ အဆက္ရမွာဘဲ လို႔ သီတာက ဘိုဘို႔ကို ေျပာၿပီး ေခၚသြားတာ ။

အန္တီႏုကလည္း ပြဲခ ရရင္ ဘာမဆို လုပ္ခ်င္တဲ့ ေစာ္ႀကီးေလ ။
သီတာ့ကိုေတာင္ ခ်မ္းသာတဲ့ ေဘာစိေတြနဲ႔ ဆက္ေပးခဲ့ဘူးတယ္ ။ သီတာက အန္တီႏုကို အာရေက ေပးရ
တယ္ေလ ။ သီတာ ေျပာတာကေတာ့ “ အန္တီႏုက ေယာက်္ားမရွိဘူး..မရွိတာ ၾကာၿပီ...ဟီး....သူေတာင္ ဘိုဘို႔
ကို ေခၚခ်င္ေခၚေနမွာ....” တဲ့ ။

အန္တီႏုက ဘိုဘို႔ကို ေတြ႕ေတြ႕ခ်င္း သေဘာက်ပါတယ္ ။

စစခ်င္းေတာ့ သီတာက ဘိုဘို ဂ်စ္ဂလို အလုပ္လုပ္ခ်င္တယ္လို႔ မေျပာပါဘူး ။ ဘိုဘို အလုပ္တခုခု လုပ္ခ်င္တယ္
အန္တီ့အသိေတြထဲမွာ အလုပ္ေပးနိုင္တဲ့လူ မရွိဘူးလားဟင္..ဘာညာနဲ႔ စကားစတာေပါ့ ။

အန္တီႏုက “ ဘိုဘို...မင္း အန္တီ့ဆိုင္မွာ ေခါင္းေလၽွာ္တဲ့အလုပ္ လုပ္မလား.....မင္းပုံပန္း ႐ုပ္ရည္နဲ႔ဆို အန္တီ့ဆိုင္ကို ဆံပင္လာလုပ္တဲ့ မိန္းမေတြက မင္းနဲ႔ ေခါင္းေလၽွာ္ရရင္ စိတ္လႈပ္ရွား ရင္ဖိုၿပီး သေဘာက်ၾကမွာဘဲလို႔
ေတြးမိလို႔...ဘယ္လိုလဲ လုပ္မလား...” လို႔ ဘိုဘို႔ကို ေမးတယ္ ။

ဘိုဘိုကလည္း “စမ္းၾကည့္ခ်င္တယ္....ေခါင္းေလၽွာ္တာ သင္ေပးမလား..အန္တီ....” လို႔ ေျပာလို႔ အန္တီႏုလည္း
ဘိုဘို႔ကို ေသေသခ်ာခ်ာ သင္ေပးေတာ့တာဘဲ ။ ဘယ္ေလာက္အထိ သင္လိုက္သလဲ ဆိုရင္ ဆိုင္ပိတ္ခ်ိန္မွာ ဘိုဘိုနဲ႔ အန္တီႏု ဆိုင္ေနာက္ခန္းထဲမွာ ညိၾကတဲ့အထိဘဲ ။

အန္တီႏုက နံမည္နဲ႔လိုက္ေအာင္ ႏုတယ္ ။ အသက္၅၀ လို႔ မထင္ရဘူး ။ ဆံပင္ဆိုင္ဖြင့္ထားၿပီးကိုယ္တိုင္လည္း
ဆံပင္လုပ္ေနေတာ့ သူ႔ကိုယ္သူ ဂ႐ုစိုက္တယ္ ။ ကိုယ္လုံးလွေအာင္ ေလ့က်င့္ခန္းေတြ လုပ္တယ္ ။ အစားထိန္းစားတယ္ ။ ဘိုဘို႔ကို ေခါင္းေလၽွာ္ေပးတဲ့အခါ ဇက္ေက်ာဆြဲ ႏွိပ္ေပးတာေတြ သင္ေတာ့ သူ႔ကို အစမ္းသေဘာလုပ္ခိုင္းတဲ့အခါ ဘိုဘိုရဲ့ အႏွိပ္အကိုင္ေတြေၾကာင့္ ညိကုန္ၾကတာ ။ အေနာက္ဖက္ခန္းက ေခါင္းေလၽွာ္တဲ့ ကုတင္ေပၚမွာ ဘိုဘိုက အန္တီႏုကို ဘာဂ်ာကိုင္ေပးလိုက္ၿပီးတဲ့ေနာက္ ပုေလြသံေတြလည္း ညံကုန္ၿပီး တဖန္းဖန္းနဲ႔ အသားခ်င္း ရိုက္ခတ္သံေတြ ေအာ္ညည္းသံေတြ ဆူညံကုန္ေတာ့တာဘဲ ။

အန္တီႏုလည္း ေယာက်္ားနဲ႔ ျပတ္လပ္ေနတာၾကာေတာ့ ဆာေလာင္မြတ္သိပ္ၿပီး ဘိုဘို ျဖဳတ္တာကို ေရလည္ သေဘာက်သြားတယ္ ။ဘိုဘိုကလည္း ျဖဴျဖဴေတာင့္ေတာင့္ အန္တီႏုကို ေရေရလည္လည္ ကိုင္ေပးတာ ။ အစြမ္းကုန္ အားကုန္ ယက္ေပး ေညႇာင့္ေပးတာ ။

အန္တီႏုက ဘိုဘိုရဲ့ ငပဲ ( လီး )ကို စေတြ႕ေတြ႕ခ်င္း တအံ့တၾသနဲ႔ “ ေအာင္ျမင္လွခ်ည္လားကြာ...လွလိုက္တဲ့
ဟာႀကီး..ဒါမ်ိဳး ..မေတြ႕ဖူးတာ ၾကာၿပီ ….     ”လို႔ တိုးတိုးေလး ေရရြတ္ၿပီး ေသေသခ်ာခ်ာကို ကိုင္ဆုပ္ဖ်စ္ညႇစ္ၾကည့္တာ ။

ဘိုဘို႔ငပဲကလည္း လုံးပတ္ တုတ္သလို ရွည္လည္း ရွည္တယ္ ။ ဘိုဘိုက ပိန္ရွည္ရွည္ ဆိုေတာ့ ငပဲက ပိုႀကီးသလို ထင္ရတယ္ ။ အန္တီႏု မက္မက္ေမာေမာကို စုတ္တာ ။ လူၾကားထဲမွာ အလွျပင္ဆိုင္ ပိုင္ရွင္ ေဘာစိတေယာက္မို႔ ခပ္ေမာ့ေမာ့ သူေဌးဂိုက္ဖမ္းထားတဲ့ အန္တီႏုဟာ ဒီလို လီးစုတ္ေကာင္းလိမ့္မယ္လို႔ ဘိုဘို အရင္က ဘယ္ထင္ခဲ့လိမ့္မလဲ ။

လီးႀကီး႐ုံတုတ္႐ုံမကဘဲ တက္လိုးေတာ့လည္း လိုးအားေညႇာင့္အားေကာင္းၿပီး လိုးတတ္တာကို ေတြ႕ရေတာ့ ဒီဘဲေလးကို အန္တီႏု တခ်ီနဲ႔တင္ အားမရဘဲ ေနာက္တခ်ီ ထပ္ဆြဲခိုင္းရတယ္ ။ အန္တီႏုလည္း လီးနဲ႔ ျပတ္လပ္ေနတာ ၾကာၿပီေလ ။ အန္တီႏုရဲ့ တင္းမာဆဲ နို႔ႀကီးႏွစ္လုံးကို အားရပါးရ ဆုပ္ကိုင္ၿပီး ဘိုဘိုက အသားကုန္လိုးေပးတာ ။ ခံလို႔ေကာင္းေနဆဲ ဘိုဘိုက ပုံစံေျပာင္းရေအာင္ ဆိုလို႔ အန္တီႏု စိတ္ထဲ သိပ္မႀကိဳက္ေပမယ့္ သူ႔
ကို အလိုလိုက္တဲ့အေနနဲ႔ “ ေျပာင္းေလ..ဘယ္လိုေနေပးရမလဲ..” လို႔ ေမးမိေတာ့ ဘိုဘိုက ..“ ဖင္ပူးေတာင္းေထာင္ေပး..အန္တီႏု...” လို႔ ေျပာတယ္ ။

အန္တီႏုလည္း သူ႔အလိုက် ကုတင္ေစာင္းမွာ ဖင္ပူးေတာင္းေထာင္ ကုန္းေပးလိုက္တယ္ ။ ဘိုဘိုက လိုးေနတုံး ဖင္တုန္းေတြကို လက္နဲ႔ ျဖဲၿပီး စအိုေပါက္ေလးကို သူ႔လက္ေခ်ာင္းနဲ႔ ကလိတယ္ ။

“ အင္..ဟိတ္..ဘာလုပ္တာလဲ..ဖင္ခ်မလို႔လား...ဖင္ေပါက္ေတာ့ မလုပ္ပါနဲ႔ကြာ...” လို႔ ဖင္တုန္းႀကီးေတြကို ရမ္းခါၿပီး
အန္တီႏုက ေျပာတယ္ ။ “ အန္တီ..ဖင္ခံဘူးလား..” လို႔ သူက ေမးတယ္ ။

“ ဟင့္အင္း..ဟင့္အင္း..မခံဖူးဘူး..ဘိုဘို...ေစာက္ပတ္ကိုဘဲ လုပ္ပါကြာ...ဖင္ေပါက္ကိုေတာ့ ခ်မ္းသာေပးပါ....” လို႔အန္တီႏု ေျပာလိုက္တဲ့အခါ ဘိုဘိုက တဟင္းဟင္းနဲ႔ ရယ္တယ္ ။ စအိုေပါက္ထဲ ထိုးသြင္း ကလိေနတဲ့ သူ႔လက္မကိုေတာ့ ျပန္မထုတ္ဘူး ။ သူ႔လီးႀကီးကတုတ္လြန္းလို႔လားမသိဘူး ။ အန္တီႏု အဖုတ္ထဲ ျပည့္ၾကပ္ေနတယ္ ။

ဘိုဘို႔အတြက္လည္း အန္တီႏုရဲ့ ေစာက္ဖုတ္က ၾကပ္တင္းၿပီး လုပ္လို႔ တအားေကာင္းတယ္ ။အန္တီႏုက လင္ရွိခဲ့ေပမယ့္ ကေလး တခါမွ မရဘူးဘူး ။ ၿပီးေတာ့ ေယာက်္ားနဲ႔ မလိုးတာလည္း ေတာ္ေတာ္ၾကာသြားလို႔ အန္တီႏုရဲ့ ေစာက္ဖုတ္က စီးၾကပ္ေနတယ္ ။

သြင္းလိုက္ ဆုတ္လိုက္တိုင္း အခ်က္တိုင္း စီးစီးပိုင္ပိုင္နဲ႔ အရသာထူးကဲေနလို႔ အန္တီႏုလည္း မ်က္လုံးစုံမွိတ္ၿပီး
ဖင္ေတြကို ေကာ့ေပးရင္း ခံပစ္လိုက္မိတယ္ ။

ဘိုဘိုနဲ႔ ႏွစ္ခ်ီ အလိုးခံလိုက္ၿပီးေတာ့ ေတာ္ေတာ္ ေက်နပ္သြားတယ္ ။ ေလးလံေနတဲ့ စိတ္ေတြလည္း ေပါ့ပါးလာ
တယ္ ။ ေစာက္ပတ္ဆိုတာ လီးနဲ႔ ျပတ္လပ္ဖို႔ မေကာင္းဘူး ဆိုတာလည္း သေဘာေပါက္သြားတယ္ ။ လီးလည္းတဝစုတ္လိုက္ရလို႔ေက်နပ္သြားတယ္ ။

ဘိုဘို႔ကို လုံးဝ ႏုတ္လုံဖို႔ ဘယ္သူ႔ကိုမွ မေျပာဖို႔ ပိတ္တယ္ ။ ဘိုဘိုက “ အန္တီႏု နဲ႔ အဲလိုဘဲ အျမဲ ေတြ႕ခ်င္တယ္ဗ်ာ....အရမ္း လိုးလို႔ ေကာင္းတာဘဲ...” လို႔ ေျပာရင္း ဖင္လာႏွိုက္ေနျပန္လို႔..“ ေတာ္ၿပီကြယ္...ေနာက္မွ....အိမ္ျပန္ေတာ့မယ္...” လို႔ အတင္း ျငင္းလိုက္ရတယ္ ။

အန္တီႏု ဘိုဘိုကို လူေရွ႕မွာေတာ့ ေပၚတင္ႀကီး မတြဲခ်င္ဘူး ။ လူသိမခံခ်င္ဘူး ။ ဘိုဘိုကလည္း အန္တီႏုလိုပါဘဲ ။ အန္တီႏုကို ၀ါးေနရရင္ သူေက်နပ္တယ္ေလ ။ သူက ေစာ္ငယ္ေလးေတြကိုလည္း ဖန္ခ်င္ေသးတာ ။

ဘိုဘို ေခါင္းေလၽွာ္ေပးတာကို အန္တီႏု ထင္ခဲ့သလိုဘဲ မိန္းမ အမ်ားစုက သေဘာက်ၾကပါတယ္ . .။အထူးသျဖင့္ သူ႔ထက္ အသက္ႀကီးတဲ့ လင္ရွိ ကေတာ္ႀကီးေတြ အန္တီႀကီးေတြ မမႀကီးေတြေပါ့ ။

အန္တီႏုကို ေနာက္ထပ္ ႏွစ္ႀကိမ္ေလာက္ ဆိုင္ပိတ္ၿပီးခ်ိန္ အားလုံးျပန္သြားၿပီးေနာက္ ထပ္ျဖဲခြင့္ရတယ္ ။ အန္တီႏုက ဒီအခ်ီေတြမွာေတာ့ ပထမရက္က ႏွစ္ခ်ီတုန္းကထက္ ပိုပြင့္လင္း ပိုရဲတင္းၿပီး သူကကို ဦးေဆာင္ခ်င္တယ္ ။

လိုးၿပီးၾကတဲ့အခ်ိန္ အန္တီႏုက သူ႔မွာ လီးဆာေနတဲ့ အသိမိန္းမ တေယာက္ ရွိေနတယ္..ဘိုဘို လိုးမလား လို႔စသလိုေနာက္သလိုနဲ႔ ေျပာတယ္ ။ ဘိုဘိုကလည္း ဒီအလုပ္ကို လုပ္ခ်င္ေနတဲ့ သူ မဟုတ္လား ။ အန္တီႏု ဆက္သြယ္ေပးရင္ လုပ္မယ္လို႔ ျပန္ေျပာလိုက္တယ္ ။ “ မင္းေလး အန္တီ့ကိုေတာ့ ပစ္မသြားရဘူးေနာ္..” လို႔ အန္တီႏုက ေျပာရင္း ဘိုဘိုရဲ့ ရင္ဘတ္က အေမႊးႏုေလးေတြကို သူ႔လက္ေခ်ာင္းေလးေတြနဲ႔ ပြတ္သပ္လိုက္တယ္ ။

ဘိုဘို ပထမဦးဆုံး ရတဲ့ ကပ္စတန္မာက နိုင္ငံျခားသေဘၤာကက္ပတိန္ တေယာက္ရဲ့မိန္းမ တေယာက္ေပါ့ ။
ေယာက်္ားက ပင္လယ္ျပင္မွာ ရွာလို႔ရသမၽွ အိမ္ျပန္ပို႔ မိန္းမျဖစ္တဲ့သူက ကားတစီးနဲ႔ ေလၽွာက္သုံးရင္း အန္တီႏုဆိုင္မွာ ဘိုဘိုက ေခါင္းေလၽွာ္ေပးရင္း ဘိုဘိုရဲ့ မာဆတ္လုပ္ေပးတာေတြကို ခိုက္သြားရာက ဘိုဘိုကို အိမ္ကို ေခၚၿပီး မႈတ္ခိုင္း ျဖဳတ္ခိုင္းတဲ့အေျခအေနကို ေရာက္သြားတယ္ေပါ့ ။

ဒီမမႀကီး နံမည္က ရည္မြန္သင္းေမာင္ ...တဲ့ ။
အန္တီႏုလိုဘဲ ခ်ပ္ခ်ပ္ရပ္ရပ္နဲ႔ ႏုေနတဲ့ မိန္းမလွတေယာက္ေပါ့ ။

သူ႔လင္ႀကီး သေဘၤာကက္ပတိန္ႀကီး လုပ္ေပးရမယ့္တာဝန္ေတြကို ဂ်စ္ဂလိုဘိုဘိုက တာဝန္ယူ ထမ္းေဆာင္ေပးရတာ . .။ ခါးအားေကာင္းတဲ့ ဘိုဘိုက အပီဆြဲေပးတာေတြ မမရည္မြန္ အသဲစြဲ အသဲခိုက္ေအာင္ ႀကိဳက္သြားရလို႔ သမီးေတြ ေက်ာင္းသြားေနခ်ိန္မွာ အိမ္မွာ အပီကုန္းတယ္ ။

ရည္မြန္သင္းေမာင္သည္ အပ်ိဳေပါက္ သမီးႏွစ္ေယာက္ရဲ့ အေမ လို႔ လုံးဝ  မထင္ရေအာင္ကို ႏူပ်ိဳဝင္းစို ေတာင့္
တင္းတဲ့ မိန္းမတေယာက္ ျဖစ္လို႔ ဘိုဘိုသည္ ပိုက္ဆံမရရင္ေတာင္ ရည္မြန္သင္းေမာင္လို မိန္းမကို စိတ္ႀကိဳက္
လိုးခြင့္ရလို႔ စိတ္လႈပ္ရွားခဲ့ရတယ္ ။

ပထမဆုံး စေတြ႕ၾကေတာ့ ရည္မြန္သင္းေမာင္ရဲ့ကားနဲ႔ သူ ပါသြားတဲ့အခ်ိန္ သူ ရည္မြန္သင္းေမာင္ရဲ့ေဘးက
ထိုင္ခုံမွာ ထိုင္ရင္း ရည္မြန္သင္းေမာင္ရဲ့ ေပါင္တန္ေတြကို မသိမသာ ခိုးၾကည့္ရင္း မၾကာခင္ ဒီမိန္းမ အလန္းစား
ကို ကိုယ္တုံးလုံးခၽြတ္ၿပီး လိုးရေတာ့မွာပါလား လို႔ ေတြးရင္း စိတ္ေတြ တအား ထႂကြ လႈပ္ရွားခဲ့ရတယ္ ။ သူ႔
ေပါင္ၾကားက ငပဲလည္း နိုးထလာတယ္ ။ ရည္မြန္သင္းေမာင္ရဲ့ ေရေမႊးနံ့သင္းသင္းေလးကလည္း ေမႊးပ်ံ႕ေနတယ္။
လက္ျပတ္အက် ႌ အနက္ေလး ဝတ္ထားတဲ့ ရည္မြန္သင္းေမာင္ရဲ့ လက္ေမာင္းသားလုံးလုံးအိအိေလးေတြက ျဖဴ
ေဖြး သန႔္ရွင္းေနသည္ ။

ရည္မြန္သင္းေမာင္က ကားေမာင္းရင္း သူ႔ဖက္ကို မသိမသာ ၾကည့္လိုက္ရင္း..“ ဒို႔မွာက သမီး ႏွစ္ေယာက္ ရွိတယ္ ..ဒီေန႔ သမီးေတြ သူတို႔ အေဒၚေတြနဲ႔ ပဲခူးဖက္ကို ပါသြားၾကတယ္...ဒါေၾကာင့္ အိမ္မွာ ဘယ္သူမွ မရွိ
လို႔ ေအးေဆးဘဲ သိလား..ယူ႔နံမည္က ဘိုဘိုဘဲလား....”လို႔ ေျပာေတာ့ ဘိုဘိုလည္း..“ နံမည္ အျပည့္အစုံက
ဘိုဘိုသာဦးေက်ာ္ ပါ ….နံမည္က ရွည္တာနဲ႔ လူေတြ အားလုံးက ဘိုဘို လို႔ဘဲ ေခၚၾကတယ္...မမ....”လို႔ ျပန္ေျဖ
လိုက္တယ္ ။ အန္တီလို႔ ေခၚဖို႔ကို အားနာလို႔ ။

“ ဘိုဘိုက ညီအကို ေမာင္ႏွမေတြ ရွိလား..”
“ မရွိဘူး..မမ....က်ေနာ္က တဦးတည္းသား ပါ...”

“ ယူ မမကို ေခါင္းေလၽွာ္ေပး ႏွိပ္ေပးကထဲက မမ ယူ႔ကို စိတ္ဝင္စားေနတာ သိလား...မမႏုက ယူ႔ကို တညေန
လုံး လိုရာသုံးေစ ဆိုၿပီး ေခၚသြားနိုင္တယ္လို႔ ေျပာလိုက္ေတာ့ မမေလ...တအားကို ရင္ခုံသြားတယ္...ယူေကာ
မမနဲ႔ အခုလို လိုက္ခဲ့ရတာကို ရင္ခုံလားဟင္...”

“ အား...ခုံတယ္..တအား..ခုံတာေပါ့..မယုံဘူးလား...စမ္းၾကည့္ေလ...လက္ေပး..”

ရည္မြန္သင္းေမာင္က ညာလက္တဖက္ထဲနဲ႔ ကားစတီရာယင္ကို ကိုင္ထိန္းေနတာ ဆိုေတာ့ သူမဘယ္လက္ကို
ဘိုဘိုက ဖ်တ္ကနဲ ဆြဲယူ ဆုပ္ကိုင္လိုက္ၿပီး သူ႔ရင္ဘတ္ေပၚကို ကပ္လိုက္တယ္ ။

“ ယုံပါတယ္ကြာ...သိခ်င္တာက မင္းေလး မမလို မိန္းမေတြနဲ႔ ဘယ္ႏွစ္ေယာက္ေတာင္ ၾကဳံဘူးၿပီးၿပီလဲ ဆိုတာ..”

“ ယုံခ်င္မွ ယုံ...မမနဲ႔ ခုလို လိုက္ခဲ့တာ ပထမဆုံး အႀကိမ္ဘဲ....”

“ ဟင္..ဟုတ္လား..ဒါနဲ႔ မမႏုက မင္းေလးက တအားကၽြမ္းတယ္လို႔ ေျပာတယ္..သိလား...”

“ က်ေနာ္က ငယ္ငယ္ေလးထဲက မိန္းမ အေတြ႕အၾကဳံ စုံခဲ့တယ္ေလ..မမ....အလုပ္အေနနဲ႔ လုပ္တာက အခု မမ
နဲ႔က ပထမဆုံး ပါ..”

“ ေအာ္..ဒီလိုလား....”

ရည္မြန္သင္းေမာင္ရဲ့ လက္ျဖဴျဖဴေလးကို ဘိုဘို လႊတ္မေပးေတာ့ ။ ဆုပ္နယ္ပြတ္သပ္ေနတယ္ ။

မၾကာခင္ မမရည္မြန္သင္းေမာင္တို႔ရဲ့ လူခ်မ္းသာ ရပ္ကြက္ႀကီး တခုက ၿခံႀကီးကို ေရာက္သြားရတယ္ ။

သေဘၤာကက္ပတိန္ႀကီးတေယာက္ရဲ့ ၿခံနဲ႔တိုက္မို႔ သားနားလြန္းေနသည္လို႔ ဘိုဘို ထင္မိတယ္ ။

ရည္မြန္သင္းေမာင္ ေမာင္းလာတဲ့ ကား က ၿခံတံခါးဝကို ေရာက္တဲ့အခါ ရည္မြန္သင္းေမာင္က ေနကာျပားေလး
မွာ တပ္ခ်ိတ္ထားတဲ့ အေဝးထိန္း ရီမုတ္ကြန္ထရိုး အျပားေလးက ခလုပ္ကို ႏွိပ္လိုက္တယ္ ။

ၿခံတံခါးႀကီး တအိအိနဲ႔ ပြင့္သြားတယ္ ။

ရည္မြန္သင္းေမာင္က ကားကို ၿခံထဲကို ထိုးေကြ႕ဝင္လိုက္ေပမယ့္ တိုက္ႀကီးရဲ့အေရွ႕ ဆင္ဝင္ေအာက္ကို ေမာင္း
မသြားဘူး ။ ၿခံအေနာက္ဖက္ဆီကို တိုက္ႀကီးကို ပတ္ေဖါက္ထားတဲ့ လမ္းကေလးအတိုင္း ေမာင္းဝင္သြားလိုက္
တယ္ ။

တိုက္ႀကီးရဲ့ အေနာက္ဖက္ျခမ္းမွာ ေရကူးကန္ႀကီး ကို ဘိုဘို ျမင္လိုက္ရတယ္ ။
အုန္းပင္ပုေလးေတြ ပတ္လည္ဝိုင္းေနတဲ့ ေရကူးကန္က အျပာေရာင္ ေက်ာက္ျပားေတြနဲ႔ လင္းလက္ေနတယ္ ။

“ မမ ေယာက်္ားက နို္င္ငံျခား သေဘာလႋဳင္းက ကက္ပတိန္ကြ..ဘိုဘို သိၿပီးသားလားေတာ့ မသိဘူး...သူက အျမဲ
တမ္းဘဲ သေဘၤာေပၚမွာဘဲ အလုပ္လုပ္ေနတာ..မမ လည္း အရမ္း အထီးက်န္ ဆန္လြန္းေတာ့ ကိုယ့္ဖါသာဘဲ
အေပ်ာ္ ရွာရတာေပါ့ ဘိုဘိုရယ္.....”

ရည္မြန္သင္းေမာင္က ကား စက္ကို သတ္လိုက္ၿပီး..“ ကဲ ဘိုဘို..အိမ္ထဲ ဝင္ၾကရေအာင္..” လို႔ ေျပာလိုက္တယ္ ။

တိုက္ႀကီး အျပင္ဖက္ထက္ အတြင္းဖက္က ပိုၿပီး သားနားတယ္ ။ ဖိတ္ဖိတ္ေတာက္ ေျပာင္လက္ေနတဲ့ လ်ာထိုး
သစ္သားၾကမ္းေပၚ နင္းေလၽွာက္ရင္း အေပၚထပ္ေလွခါးႀကီးဆီကို ေရာက္ခဲ့တယ္ ။ အလူမီနီယံ ေလွခါးလက္ရန္း
ေတြနဲ႔ ကၽြန္းအကြက္လွလွ ေျခနင္း ေလွခါးထစ္ေတြကလည္း ထူးထူးျခားျခား ရွိလွတယ္ ။

ရည္မြန္သင္းေမာင္က ဘိုဘို႔အေရွ႕ကေန ေလွခါးတက္ေတာ့ ခါးသိမ္ေလး ေအာက္က စြင့္ကားေနတဲ့ တင္ပါးလွလွေတြကို ဘိုဘို တင္ၾကဳံစီး ခြင့္ရသြားတယ္ ။ တိုတိုေလး ဝတ္ထားတဲ့ စကပ္ေၾကာင့္ ေခ်ာမႊတ္ျဖဴဝင္းတဲ့  ေပါင္သား ေတြနဲ႔ ေျခသလုံးေတြကို ဘိုဘို ေငးစိုက္ၾကည့္ရင္း စိတ္ေတြ နိုးထလာရတယ္ ။

အေပၚထပ္ကလည္း နံရံေတြေရာ ၾကမ္းေရာ ေတာက္ပေျပာင္လက္ေနတယ္ ။ အိပ္ခန္းက်ယ္ႀကီး တခုထဲကို ရည္
မြန္သင္းေမာင္က ဘိုဘို႔ကို ေခၚသြားၿပီး အိပ္ခန္းနဲ႔ တြဲရက္ ေရခ်ိဳးခန္းက်ယ္ႀကီးကို ျပတယ္ ။

“ ဘိုဘို..ေရခ်ိဳးလိုက္ကြယ္..မမတို႔က ေနပူထဲက လာေတာ့ ေခၽြးေတြ ထြက္ေနတယ္ ...ဟိုမွာ မ်က္ႏွာသုတ္ပုဝါ..”

“ ဟုတ္ကဲ့..မမ..”

ရည္မြန္သင္းေမာင္က သူ႔ကို ေရခ်ိဳးခန္းေပါက္ဝမွာ ထားခဲ့ၿပီး ထြက္သြားတယ္ ။

ဘိုဘိုလည္း ေရစိမ္ေႂကြဇလုံအျဖဴႀကီးတခု ..ေရပန္းနဲ႔ ခ်ိဳးတဲ့ေနရာတခုကို ေတြ႕ရလို႔ ဘယ္တခုနဲ႔ ခ်ိဳးရင္ ေကာင္း
မလဲ စဥ္းစားေနမိတယ္ ။ ေနာက္ဆုံးေတာ့ ေရပန္းနဲ႔ ခ်ိဳးတာကို ေရြးလိုက္တယ္ ။ ေျပာင္လက္ သန႔္ရွင္းေနတဲ့
ေရခ်ိဳးခန္း ၾကမ္းျပင္ ေက်ာက္ျပား အခင္း ေပၚကို သူ႔ကိုယ္ေပၚက အဝတ္အစားေတြကို ခၽြတ္ခ်လိုက္ၿပီး ေရ
ပန္းေအာက္ကို ဝင္လိုက္တယ္ ။ အေငြ႕တေထာင္းေထာင္းထေနတဲ့ ေရပူပူေတြေအာက္မွာ ဆပ္ျပာေမႊး အေကာင္းစားနဲ႔ ပြတ္တိုက္ ေခ်းခၽြတ္ၿပီး ေရခ်ိဳးလိုက္တယ္ ။ သူ အသုံးျပဳမယ့္ လက္နက္ကို ေသေသခ်ာခ်ာ ပြတ္
တိုက္ ေဆးေၾကာလိုက္တယ္ ။

ေရပန္းခလုပ္ေလးကို လွည့္ပိတ္လိုက္တယ္ ။

မ်က္ႏွာသုတ္ပုဝါႀကီးကို လွမ္းယူလိုက္တယ္ ။ ပိုလိုကစားေနတဲ့ ျမင္းစီးသမား ႐ုပ္ပုံနဲ႔ မ်က္ႏွာသုတ္ပုဝါ အႀကီး
စားႀကီးနဲ႔ သူ႔တကိုယ္လုံးကို ေရသုတ္လိုက္တယ္ ။ ဒီ မ်က္ႏွာသုတ္ပုဝါႀကီးကိုဘဲ ခါးမွာ ပတ္စည္းလိုက္ၿပီး ေရ
ခ်ိဳးခန္းထဲကေန အိပ္ခန္းထဲကို လွမ္းထြက္လိုက္တဲ့အခ်ိန္ ကုတင္ႀကီးေပၚမွာ တေစာင္းေလး လွဲေလ်ာင္းၿပီး သူ႔ကို
ၾကည့္ေနတဲ့ ရည္မြန္သင္းေမာင္ကို ေတြ႕လိုက္ရတယ္ ။

ရည္မြန္သင္းေမာင္လည္း ေရခ်ိဳးထားတယ္ဆိုတာ သိလိုက္ရတယ္ ။ ကိုယ္ေပၚမွာ မ်က္ႏွာသုတ္ပုဝါ အျဖဴေရာင္တ
ထည္ကို ပတ္ရစ္ထားတယ္ ။ ၾကည့္ရတာ တျခားအခန္းတခုက ေရခ်ိဳးခန္းမွာ ခ်ိဳးတာ ျဖစ္လိမ့္မယ္ ။

“ ဘိုဘို..ေရခ်ိဳးလို႔ ေကာင္းလား....လန္းဆန္းသြားလား....”

“ ဟုတ္..ေကာင္းတယ္..မမ...”

“ လာ..မမဆီကို..”

သူ မမရည္မြန္သင္းေမာင္ဆီကို လွမ္းေလၽွာက္သြားလိုက္တယ္ ။

ကုတင္ႀကီးေဘးမွာ ရပ္လိုက္တဲ့အခ်ိန္ မမရည္မြန္သင္းေမာင္က သူပတ္ခ်ည္ထားတဲ့ မ်က္ႏွာသုတ္ပုဝါႀကီးကို
႐ုတ္တရက္ ဖ်တ္ကနဲ ဆြဲျဖည္ခ်လိုက္တယ္ ။ အိပ္ခန္း ၾကမ္းျပင္ေပၚကို က်သြားတဲ့ မ်က္ႏွာသုတ္ပုဝါႀကီး သူ႔
ကိုယ္ေပၚမွာ မရွိေတာ့တာမို႔ သူ႔တကိုယ္လုံး မိေမြးတိုင္း ကိုယ္လုံးတီး ျဖစ္သြားတဲ့အခ်ိန္ မမရည္မြန္သင္းေမာင္
က သူ႔ကို ေခါင္းကေန ေျခေထာက္ ေသေသခ်ာခ်ာ စူးစိုက္ၾကည့္တယ္ ။

“ ဘိုဘိုရယ္....မင္းပစၥည္းက မေတာင္ေသးတာေတာင္ ေတာ္ေတာ္ တုတ္လဲတုတ္ ရွည္လဲ ရွည္တယ္ကြာ..လာ..ကုတင္ေပၚတက္....”

ဘိုဘိုက ကုတင္ႀကီးေပၚကို လွမ္းတက္လိုက္ၿပီး “ မမကို နမ္းေပးရမလားဟင္...” လို႔ ေမးလိုက္တယ္ ။ မမ ရည္
မြန္သင္းေမာင္က ျပဳံးျပဳံးေလးနဲ႔ ေခါင္းေလး ျငႇိမ့္ျပတယ္ ။

ဘိုဘိုက မမရည္မြန္သင္းေမာင္ ပတ္စည္းထားတဲ့ မ်က္ႏွာသုတ္ပုဝါကို ဆြဲျဖည္ျဖဳတ္လိုက္တယ္ ။

ဟား...တကယ္ လွတဲ့ မမ ...။

ျဖဴေဖြး အခ်ိဳးက်တဲ့ ဝတ္လစ္စလစ္ ကိုယ္လုံးေတြကို ဘိုဘို ျမင္လိုက္ရတာနဲ႔ သူ႔ေပါင္ၾကားဂြဆုံက လိင္တန္ေခ်ာင္း.ဆတ္ကနဲ ေခါင္းေထာင္သြားရတယ္ ။ ရည္မြန္သင္းေမာင္ရဲ့ နို႔ႀကီးေတြက နဲနဲ တြဲေနေပမယ့္ တင္းတင္းလုံးလုံး ရွိေနဆဲ ။ နို႔သီးေခါင္းဖုေလးေတြကလည္း နီရဲရဲေလးေတြ ။ ခ်ပ္ရပ္တဲ့ ဝမ္းပ်င္သားနဲ႔ ေပါင္တန္ျဖဴျဖဴေတြကို ဘိုဘို သေဘာက်သြားလို အေမႊးရိပ္ထားလို႔ ေျပာင္ရွင္းေနတဲ့ မို႔ေဖါင္းေဖါင္း အဂၤါစပ္ႀကီးရဲ့ ထူထူထဲထဲ ႏႈတ္ခမ္းသားေတြကို ျမင္လိုက္ရတာနဲ႔ စိတ္မထိန္းနိုင္ေတာ့ဘဲ ကုန္း ယက္လိုက္မိပါေတာ့တယ္ ။

 စစခ်င္း လ်ာအျပားလိုက္နဲ႔ ေအာက္ကေန အေပၚကို ပင့္တင္ ယက္လိုက္ၿပီး ဆက္တိုက္ဘဲ ဖိဖိၿပီး စုုံခ်ီဆန္ခ်ီ
နဲ႔ ရည္မြန္သင္းေမာင္ရဲ့ အဂၤါစပ္ႀကီးကို ယက္တဲ့အခါ ရည္မြန္သင္းေမာင္လည္း ေပါင္တန္ေတြကို ျဖဲကားေပးၿပီး မ်က္လုံးစုံမွိတ္ထားရင္း တအင္းအင္း ညည္းျငဴတယ္ ။ ဒီလို ယက္ေနတဲ့အခ်ိန္ ဘိုဘို႔ရဲ့ ကာမစိတ္ေတြကအျမင့္ဆုံး အဆင့္မွာ ေရာက္ေနၿပီမို႔ သူ႔လိင္တန္ကတင္းမာလြန္းလို႔ ေပါက္ကြဲထြက္မတတ္ ျဖစ္ေနတယ္ ။

မိန္းမေတြ ေတာ္ေတာ္္မ်ားမ်ားကို အဖုတ္ယက္ေပးခဲ့တဲ့ အေတြ႕အၾကဳံေတြ အရ ဘယ္လို လုပ္ေပးရင္ မိန္းမေတြ
ႀကိဳက္ၾကတယ္ ဆိုတာ ဘိုဘို သိတာေၾကာင့္ ရည္မြန္သင္းေမာင္ရဲ့ အဂၤါစပ္ႀကီးကို အမ်ိဳးမ်ိဳး ကလိေပးေနၿပီ ။

အစိကို လ်ာနဲ႔ ႏႈတ္ခမ္းနဲ႔ အမ်ိဳးမ်ိဳး ကလိေပး ယက္ေပး စုတ္ေပးတဲ့အခ်ိန္ ရည္မြန္သင္းေမာင္ ဘိုဘို႔ေခါင္းက
ဆံပင္ေတြကို လက္ႏွစ္ဖက္နဲ႔ ဆြဲဆုပ္ကိုင္ရင္း ထြန႔္ထြန႔္လူး ဆတ္ဆတ္ခါေနတယ္ ။ အသံမ်ိဳးစုံ ေအာ္ညည္းၿပီး တခ်ီ ၿပီးသြားတယ္ ။

ဘိုဘိုလဲ..“ မမ ေလးဖက္ေထာက္ေပးပါလားဟင္..” လို႔ ေတာင္းဆိုလိုက္တယ္ ။ ရည္မြန္သင္းေမာင္လည္း ဘိုဘို
ခိုင္းတာကို မဆိုင္းမတြ ခ်က္ခ်င္း လုပ္ေပးလိုက္တယ္ ။ “ ဒီလိုလား..ဘိုဘို...” လို႔ ေလးဖက္ကုန္းေပးရင္း လွည့္
ေမးလိုက္တယ္ ။

ဘိုဘိုလညး ရည္မြန္သင္းေမာင္ရဲ့ ခါးေလးကို လက္နဲ႔ အသာဖိခ် ႏွိမ့္ခ်လိုက္ေတာ့ သူမ တင္ပါးႀကီးေတြက အ
ေပၚေထာင္လာတယ္ ။ ဒီ တင္ပါးႀကီးေတြ အေနာက္တည့္တည့္မွာ ေနရာယူၿပီး စ ယက္လိုက္တာက သူမရဲ့
နီညိဳညိဳ ခေရပြင့္ေလး ကိုပါ ။

ဘိုဘို ဒီလို စအိုေပါက္ကို ယက္ေပးလိမ့္မယ္လို႔ ရည္မြန္သင္းေမာင္ ထင္မထားတာေၾကာင့္ အံ့ၾသစြာနဲ႔ “ ဘို
ဘိုရယ္..မရြံဘူးလားကြာ...” လို႔ ညည္းသလိုေလး ေျပာလိုက္တယ္ ။ ဘိုဘိုက ဘာမွ ျပန္မေျပာဘဲ စအိုေပါက္
ေလးကို လ်ာထိပ္နဲ႔ ထိုးထိုးဆြေပးေနတယ္ ။

“ အို.....ဟင့္..ဘိုဘိုရယ္....ဘာေတြ လုပ္ေနတာလဲကြာ....” လို႔ ရည္မြန္သင္းေမာင္ရဲ့ ႏုတ္ဖ်ားက တိုးတိုးေလး
ေျပာလိုက္သံကို ၾကားလိုက္ရေပမယ့္ မျငင္းဆန္တာေၾကာင့္ ဘိုဘိုလည္း စအိုေပါက္ကို လ်ာနဲ႔ ဖိဖိထိုးေပးပါေတာ့တယ္ ။

“ ေတာ္..ေတာ္ၿပီ ဘိုဘို..မမ မေနတတ္ေတာ့ဘူး....”

ရည္မြန္သင္းေမာင္ တအား ခံခ်င္ေနၿပီ ဆိုတာကို ဘိုဘို သေဘာေပါက္တာနဲ႔ ဘာဂ်ာကိုင္တာကို ရပ္ဆိုင္းပစ္လိုက္
ၿပီး အပီျဖဳတ္ေပးဖို႔ လုပ္ၿပီ ။ ဘိုဘိုရဲ့ မာေက်ာေထာင္မတ္ေနတဲ့ လိင္တန္ေခ်ာင္းကို ရည္မြန္သင္းေမာင္ အရမ္း သေဘာက်တယ္ ။

“ မမ ေယာက်္ားရဲ့ ဟာနဲ႔ တျခားစီဘဲကြာ...ဘိုဘိုရယ္...မင္း ဟာႀကီးက တကယ့္ စံခ်ိန္မွီႀကီးပါလား...” လို႔ တအ့ံ
တၾသေျပာလိုက္တဲ့အခ်ိန္ ဘိုဘိုက သူခၽြတ္ထားတဲ့ ေဘာင္းဘီေနာက္အိတ္ထဲက “ ကြန္ဒန္ ” အထုပ္ေလးကို
ထုတ္လိုက္ပါတယ္ ။ “ အေဖၚ ” ပါမွ ျဖစ္မယ္ေလ ။

ရည္မြန္သင္းေမာင္ကလည္း ဒါကို သေဘာက်သြားတယ္ ။ အရမ္းထန္ၿပီး အေဖၚမပါဘဲ ဆြဲလိုက္ၿပီး ေနာင္မွ စိုးရိမ္
ပူပန္ေနရရင္ ေပ်ာ္ပါးခဲ့တာေတြနဲ႔ မတန္ဘဲ ျဖစ္ေနမယ္ မဟုတ္လား ။

ရည္မြန္သင္းေမာင္က ကြန္ဒန္ကို ဘိုဘို႔ ထြားႀကိဳင္းရွည္လ်ားတဲ့ ဖြားဖက္ေတာ္ႀကီးမွာ စြတ္ေပးခ်င္တယ္လို႔ေျပာ
လိုက္တယ္ ။

ဘိုဘို ရည္မြန္သင္းေမာင္ကို ပုံစံအမ်ိဳးမ်ိဳးနဲ႔ ရည္မြန္သင္းေမာင္ အႀကိမ္ႀကိမ္ “ ၿပီး ”ေအာင္ လုပ္ေပးတယ္ ။
သမီးႏွစ္ေယာက္ကလည္း ပဲခူးကို ေရာက္ေန အိမ္ေဖၚအကူေတြနဲ႔ ၿခံေစာင့္ အလုပ္သမားေတြကိုလည္း ရွင္းထားခဲ့တာမို႔ ရည္မြန္သင္းေမာင္နဲ႔ ဘိုဘိုတို႔ အရမ္းကို လြတ္လပ္ေနၾကတယ္ ။ အေမာေဟာင္းေလးေတြ နဲ႔ အေမာသစ္ေလးေတြ ၾကားမွာ ႀကိဳတင္ ျပင္ဆင္ ဖန္တီးထားတဲ့ ေကာင္းနိုးရာရာ စားစရာ ေသာက္စရာေတြကို ဘိုဘို႔ကို ေကၽြးရင္း ရည္မြန္သင္းေမာင္ ဆယ္ေက်ာ္သက္ ကေလးမေလး တေယာက္လို တခစ္ခစ္နဲ႔ အရမ္းေပ်ာ္ေနတယ္ ။

ဘိုဘိုနဲ႔ တခ်ီၿပီး တခ်ီ စိတ္ႀကိဳက္ ေပ်ာ္ေနၾကလို႔ အခ်ိန္ေတြက ကုန္လို႔ ကုန္မွန္း မသိလိုက္ဘူး ။ ညေနေစာင္းလာတဲ့အခါ သမီးႏွစ္ေယာက္လည္း ျပန္ေရာက္လာနိုင္သလို အိမ္က အိမ္ေဖၚေတြ အလုပ္သမားေတြလည္း ျပန္ေရာက္လာေတာ့မွာမို႔ ရည္မြန္သင္းေမာင္ ဘိုဘို႔ကို ျပန္ခိုင္းလိုက္ရတယ္ ။ အမွန္က ဘိုဘို႔ကို ၿမိဳ႕ထဲက ေစ်းႀကီးထဲ ျပန္လိုက္ပို႔ မလို႔ပါဘဲ ။ သူ တအား ၾကမ္းထားတာေၾကာင့္ ရည္မြန္သင္းေမာင္ ေတာ္ေတာ့္ကို ပင္ပန္း ႏြမ္းနယ္ေနတယ္ ။ ေစာေစာထဲက ပိုက္ဆံေတြ ႀကိဳတင္ ထည့္ထားတဲ့ စာအိတ္ေလးကို ဘိုဘို႔လက္ထဲ ထည့္ေပးလိုက္တယ္ ။ ဘိုဘို..မမ လိုက္ မပို႔ေတာ့ဘူးေနာ္..ကိုယ့္ဖါသာဘဲ တက္ဆီနဲ႔ ျပန္လိုက္....မမကို ဖုန္းေခၚေနာ္..ေနာက္ေတာ့ ထပ္ ေတြ႕ၾကတာေပါ့...လို႔ ႏြမ္းလ်တဲ့ မ်က္ႏွာေလးနဲ႔ ဘိုဘိုကို ကုတင္ေပၚမွာ လွဲရင္း ေျပာတယ္ ။

ဘိုဘို ကို ျပန္ လႊတ္လိုက္တာ အေတာ္ဘဲ ။ သမီးေတြ ျပန္ေရာက္လာတယ္ ။ အလုပ္သမားေတြလည္း ျပန္ေရာက္လာတယ္ ။ စိတ္ထဲမွာ ေနာင္ကို ဘိုဘိုနဲ႔ ထပ္ေတြ႕ၾကရင္ ဒီလို အိမ္ကို ေခၚမလာေတာ့ဘူးလို႔ ဆုံးျဖတ္လိုက္မိတယ္။

ဘိုဘို သူ႔ရဲ့ ပထမဆုံး ဂ်စ္ဂလို အျဖစ္ ရတဲ့ ပိုက္ဆံေတြကို က်စ္က်စ္ပါေအာင္ ဆုပ္ထားရင္း ေက်ေက်နပ္နပ္ႀကီး ျပဳံးလိုက္တယ္ ။ ရည္မြန္သင္းေမာင္လို ေစာ္ႀကီးေတြကို သူ ျဖဳတ္ခ်င္ေနခဲ့မိတာ ၾကာခဲ့
ၿပီ ။ အခုေတာ့ သူ႔ဆႏၵ ျပည့္ဝသြားတယ္ ။ က်က်နန တဝႀကီး စိတ္ႀကိဳက္ ျဖဳတ္ရသလို ကံေကာင္းခ်င္ေတာ့လည္း အန္တီ အရြယ္ ျဖစ္ေပမယ့္ လွလည္း လွ ကိုယ္လုံးေလးကလည္း တကယ့္ကို ေျပေျပျပစ္ျပစ္ေလး ။

ရည္မြန္သင္းေမာင္ ဆီက ရတဲ့ ပိုက္ဆံကို ေဘာ္ဒါေတြနဲ႔ အရက္ဆိုင္မွာ သုံးပစ္တယ္ ။ အန္တီႏုကိုလည္း လက္ေဆာင္ေတြ ဝယ္ေပးလိုက္တယ္ . .။ အန္တီႏုကလည္း ဘိုဘို အဆင္ေျပတာ ေတြ႕ရ
လို႔ ေပ်ာ္သြားတယ္ ။ အဲဒီေန႔ က ဒီေလာက္ ရည္မြန္သင္းေမာင္ကို ေလးခ်ီ ျဖဳတ္လာတာေတာင္ ဆိုင္ သိမ္းတဲ့ အခ်ိန္ အန္တီႏုနဲ႔ ႏွစ္ေယာက္ထဲ က်န္ခဲ့တဲ့အခ်ိန္ အန္တီႏုရဲ့ ဖင္တုန္းႀကီးေတြကို အနီး
ကပ္ ေတြ႕ရေတာ့ စိတ္ေတြ ျပန္ ထႂကြၿပီး အန္တီႏုကို ဆိုင္အေနာက္ထဲမွာ ျဖဳတ္ဖို႔ ႀကံမိလိုက္ေသးတယ္ ။

အန္တီႏုက “ အမေလးေလး..စိတ္ႀကီးလိုက္တာကြယ္..ဘိုဘိုရယ္....အန္တီလည္း မင္းနဲ႔ ထပ္ေတြ႕ခ်င္ပါေသးတယ္..ဒါေပမယ့္ ဒီေန႔ေတာ့ မဟုတ္ဘူး...ေအးေအးေဆးေဆး က်မွ တဝႀကီး လုပ္ပစ္လိုက္မယ္ကြာ..ဒီေန႔ေတာ့ အန္နီလည္း သြားစရာေလးေတြက ရွိေနတယ္..မင္းလည္း ေတာ္ေတာ္ ပင္ပန္းထားတယ္ မဟုတ္လား....” လို႔ ေျပာၿပီး ျငင္းတယ္ ။

 ေနာက္သုံးရက္ေလာက္ အၾကာမွာ ရည္မြန္သင္းေမာင္ ဘိုဘို႔ကို ထပ္ေတြ႕ခ်င္တယ္လို႔ ဖုန္းဆက္လာတယ္ ။
ဒီ တခါေတာ့ ဟိုတယ္တခုမွာ ေတြ႕ၾကဖို႔ ရည္မြန္သင္းေမာင္က ေျပာတယ္ ။ ဘိုဘိုက ဘယ္ဟိုတယ္ ေကာင္းမလဲ စဥ္းစားေပးတယ္ ။ ဘိုဘိုက ဟိုတယ္ကို အခန္းယူၿပီး အရင္ႀကိဳေစာင့္ေနၿပီး ရည္မြန္သင္းေမာင္က ေနာက္မွ ေရာက္လာတယ္ ။ လူသိပ္မရႈပ္တဲ့ ၿမိဳ႕ျပင္က ဟိုတယ္ေလး ပါ ။

ေလေအးစက္ ဖြင့္ထားတဲ့ ဟိုတယ္အခန္းေလးထဲမွာ ဘိုဘို ရည္မြန္သင္းေမာင္ အလာကို ထိုင္ေစာင့္ရင္း ဒီေန႔
ရည္မြန္သင္းေမာင္ကို ဘယ္လို ခ်စ္ျဗဴဟာေတြခင္းရမလဲ ..ဘယ္လို ခ်စ္တလင္းေခၚရမလဲ စဥ္းစားေနတယ္ ။

ဒီလို ေခ်ာလည္းေခ်ာ ေတာင့္လဲေတာင့္ သန႔္လဲသန႔္တဲ့ ေစာ္မ်ိဳးကို မွန္မွန္ ျဖဳတ္ေပးရတဲ့အတြက္ ပိုက္ဆံက
လည္းရေတာ့ ဘိုဘိုတို႔ သိပ္ႀကိဳက္ေပါ့ ။

ရည္မြန္သင္းေမာင္ကို ဟိုတယ္အခန္းထဲကိုေရာက္တာနဲ႔ ဘိုဘိုက  တအားဖက္ တအား နမ္းတယ္ ။ လြမ္းတယ္..
မမရယ္ ဘာညာနဲ႔ ခၽြဲတယ္ ။ ရည္မြန္သင္းေမာင္ကလည္း ဒါေတြကို ခိုက္ေနတာ ။ ဘိုဘိုနဲ႔ေတြ႕ၾကၿပီးတဲ့ ေနာက္
ပိုင္း သူ႔ကိုဘဲ အျမဲသတိရ စြဲလန္းေနခဲ့ရတာနဲ႔ ထပ္ေတြ႕ဖို႔ ခ်ိန္းလိုက္ရတာ ။

ဘိုဘို႔ကို စိတ္ပါလက္ပါ ျပန္နမ္းစုတ္တယ္ ။ နမ္းစုတ္ေနၾကတဲ့ အခ်ိန္မွာဘဲ ကိုယ္ေပၚက အဝတ္ေတြကို ခၽြတ္ၾကတယ္ ။ ဘိုဘို႔ခါးက ပုဆိုးကို ရည္မြန္သင္းေမာင္ကဘဲ ဆြဲခၽြတ္ခ်ၿပီး အတြင္းခံေဘာင္းဘီေလးကိုလည္း အျမန္ဆြဲခၽြတ္ပစ္လိုက္တယ္ ။

ဘိုဘို႔တန္ဆာေခ်ာင္းႀကီးက မတ္မတ္ မေထာင္ေသးေပမယ့္ ႀကီးထြား ရွည္ထြက္ၿပီး ေငါေငါႀကီး ျဖစ္ေနတယ္ ။

တာဝန္ထမ္းေဆာင္ဖို႔ အဆင္သင့္ ျဖစ္ေနတဲ့ ဘိုဘိုရဲ့ စံခ်ိန္မွီ တန္ဆာႀကီးကို အငမ္းမရဘဲ ကိုင္လိုက္တယ္ ။

သုံးရက္ အတြင္း ဒီတန္ဆာႀကီးကို ရည္မြန္သင္းေမာင္ တမ္းတေနမိတာ ။ ဒါေၾကာင့္ ဘိုဘို႔ကို ထပ္ေတြ႕ခ်င္တယ္
လို႔ ဖုန္းဆက္ ခ်ိန္းမိရတယ္ ။

ရည္မြန္သင္းေမာင္ရဲ့ ကိုယ္ေပၚမွာလည္း ကိုယ္ေအာက္ပိုင္းက ပင္တီေဘာင္းဘီျပတ္ေလးက လြဲလို႔ ဘာ အဝတ္မွ
မက်န္ေတာ့ဘူး ။ နို႔လွလွႀကီး ႏွစ္ခိုင္က ႂကြားႂကြားဝင့္ဝင့္နဲ႔ လွလြန္းေနလို႔ ဘိုဘို အငမ္းမရ ဘဲ နမ္းရႈံ႔မိရ
ၿပီး မာေတာင္ ေထာင္ထေနတဲ့ နို႔သီးေခါင္းနီရဲရဲေလးေတြကိုလည္း တဖက္ၿပီးတဖက္ စို႔တယ္ ။

ရည္မြန္သင္းေမာင္က ေခါင္းေလးေမာ့ၿပီး “ ဘိုဘိုရယ္....ဟင့္ဟင့္...” လို႔ ေျပာရင္း သေဘာက်ေနတယ္ ။

ဘိုဘိုလည္း နို႔ႀကီးေတြကို ေတာ္ေတာ္ၾကာေအာင္ ကိုင္လိုက္ နမ္းလိုက္ စို႔လိုက္ လ်ာနဲ႔ ကလိလိုက္ လုပ္ၿပီး
ေတာ့ ရည္မြန္သင္းေမာင္ရဲ့ ေရွ႕မွာ ဒူးေထာက္ခ်လိုက္တယ္ ။ ပင္တီေဘာင္းဘီေလးကို လက္ႏွစ္ဖက္နဲ႔ ေဘးကေန ကိုင္ၿပီး ခၽြတ္ခ်ပစ္လိုက္တယ္ ။

ဝမ္းဘိုက္သား ျဖဴျဖဴေလး ေအာက္ ဆီးခုံမို႔မို႔ႀကီးက တအား လွေနသန႔္ေနတယ္ ။ အေမႊးေတြ ရွင္းထားတာ
ေၾကာင့္ အဂၤါစပ္ႀကီးက ခုံးေမာက္ ျဖဴေဖြးေနတယ္ ။ အကြဲေၾကာင္း ႏႈတ္ခမ္းသား ထူထူေတြကို ျမင္လိုက္ရတာ ဘိုဘို႔ရဲ့ ကာမစိတ္ေတြ အလြန္အကၽြံ ထႂကြသြားရတယ္ ။

အဂၤါစပ္ႀကီးကို သူ႔ႏွာေခါင္းနဲ႔ နမ္းရႈံ႔လိုက္သလို သူ႔လက္ေတြက ရည္မြန္သင္းေမာင္ရဲ့ တင္ပါးအိအိႀကီးေတြကို
ကိုင္တယ္ ။ ဆုပ္နယ္တယ္ ။ ေကာင္းလိုက္တဲ့ ဖင္တုန္းႀကီးေတြ ။ ၿပီးခဲ့တဲ့တခါ ေတြ႕ၾကတုံးက ေလးဖက္ကုန္း
ေပးတဲ့ ရည္မြန္သင္းေမာင္ကို ေဆာင့္လိုးတုံးက ဒီဖင္တုန္းႀကီးေတြ တုန္ခါေနတာေတြကို ျပန္လည္ ျမင္ေယာင္ သြားမိရတယ္ ။

အဖုတ္ကို အနမ္ေတြ ေပးေနတဲ့ ဘိုဘိုကို ရည္မြန္သင္းေမာင္ သေဘာက်ေနတယ္ ။

သူ႔ေယာက်္ား ကက္ပတိန္ဦးသင္းေမာင္ေမာင္ မလုပ္ေပးတာေတြကို ဘိုဘို လုပ္ေပးေနတယ္ေလ ။ ရိုးသားၿပီး
အသက္အရြယ္ေၾကာင့္လည္း ရည္မြန္သင္းေမာင္ကို အာသာမေျဖေပးနိုင္ခဲ့ဘူး ။

  စိတ္ေက်နပ္ေလာက္ေအာင္ ကာမဆႏၵ မျဖည့္ေပးနိုင္ခဲ့တဲ့ ေယာက်္ားကို စိတ္အပ်က္ႀကီး ပ်က္ၿပီး ဘိုဘိုနဲ႔ မေတြ႕ခင္လည္း တခ်ိဳ႕လူေတြနဲ႔ ရည္မြန္သင္းေမာင္ လိုးျဖစ္ခဲ့တယ္ ။

လင္ႀကီး သေဘၤာသြားေနတဲ့အခ်ိန္ ရည္မြန္သင္းေမာင္ ဆႏၵေတာင့္တျပင္းျပေတာ့ ပထမဆုံး ညိတာက လင္ႀကီး
က ပညာသင္ေပး စာျပေပးခဲ့လို႔ သာ့ဒ္မိတ္ အရာရွိ ျဖစ္လာခဲ့တဲ့ ေနာင္ေနာင္နဲ႔ ။

ေနာင္ေနာင္က လင္ႀကီး ေခၚလာလို႔ဘဲ ရည္မြန္တို႔ အိမ္ကို ေရာက္ဖူးခဲ့တာ ။ မိသားစုဝင္လို ျဖစ္လာတဲ့ ေနာင္
ေနာင္က သမီးေတြ မရွိတဲ့အခ်ိန္ ရည္မြန္သင္းေမာင္နဲ႔ ဟင္းအတူတူ ခ်က္စားၾကတယ္ ။ ၀ိုင္တို႔ ဘီယာတို႔ အတူတူ ေသာက္ၾကတယ္ ။ သိပ္ နီးစပ္လြန္းေတာ့ ဆာေလာင္ေနတဲ့ ရည္မြန္သင္းေမာင္လည္း ေနာင္ေနာင္နဲ႔
ျဖစ္သြားတယ္ ။ ေနာက္ပိုင္း ေနာင္ေနာင္ကလည္း သေဘၤာလိုက္ေတာ့ ရည္မြန္သင္းေမာင္ သူမ အကိုရဲ့ သူငယ္ခ်င္း ဗိုလ္မႉးသံဒိုင္ ဆိုတဲ့ တခုလတ္ ဘဲႀကီးနဲ႔ ညိတယ္ ။

ဗိုလ္မႉးသံဒိုင္က ဘိုဘိုတို႔လို အသက္မငယ္ေပမယ့္ ေရေရလည္လည္ လိုးတဲ့ဘဲႀကီး ။
တဏွာႀကီးတယ္ ။ မိန္းမ အထာ ကၽြမ္းတယ္ ။ လိုးတတ္တယ္ ။ ဗိုလ္မႉးသံဒိုင္နဲ႔ ေတာ္ေတာ္ေလး လိုးၿပီးတဲ့
ေနာက္ ဗိုလ္မႉးသံဒိုင္က အလြဲသုံးစားမႈနဲ႔ ေထာင္ထဲ ဝင္သြားရတယ္ ။

ရည္မြန္သင္းေမာင္လည္း ဘဲမရွိဘဲ ေယာင္ျခာျခာ ဆာေနခဲ့တယ္ ။ တခ်ိဳ႕ဘဲေလးေတြကလည္း သတင္းၾကားၿပီး
လာခ်ဥ္းကပ္တယ္..။ ဖန္တယ္ ။ ရည္မြန္သင္းေမာင္လည္း သူတို႔ ပုံပန္းနဲ႔ အေျခအေနကို မႀကိဳက္တာေၾကာင့္ တေယာက္နဲ႔မွ မညိဘူး ။ အလုပ္မျဖစ္ဘူး ။

အန္တီႏုဆိုင္ကို ဆံပင္သြားညႇပ္ရင္းမွ ေခါင္းေလ်ာ္ေပးတဲ့ ဘိုဘိုကို သေဘာက်မိသြားခဲ့တယ္ ။ ဘိုဘိုကို အစကအေျခာက္လို႔ ထင္တာ ။ အန္တီႏုက မဟုတ္ဘူး..ရည္မြန္..ေယာက်္ားစစ္စစ္..စစ္တာမွ တကယ့္ဟာႀကီး...အင္း...ရည္မြန္ သူ႔ကို အျပန္ ေခၚသာသြား...အမေလး...ေနာက္မွ..အန္တီႏုရယ္..ေစာေစာက ဘာလို႔ မိတ္မဆက္ေပးလဲအျပစ္တင္ေနမယ္...လို႔ ေျပာေတာ့ စိတ္ဝင္စားသြားတယ္ ။

အခုေတာ့ ရည္မြန္သင္းေမာင္လည္း ဘိုဘိုမွ ဘိုဘို ျဖစ္ေနၿပီ ။

ဘိုဘိုက ရည္မြန္သင္းေမာင္ကို ကုတင္ေစာင္းမွာ ပက္လက္လွဲခ်ခိုင္းၿပီး ေပါင္တန္ေတြကို ေဘးျဖဲကားလိုက္ၿပီး
ခုံးမို႔ေနတဲ့ အဖုတ္ႀကီးကို လ်ာနဲ႔ အပီ ယက္ေပးပါၿပီ ။

အို......အား......အမေလး..ဘိုဘိုရယ္.....မင္း.....မင္း.....လုပ္တတ္လွခ်ည္လား..........။

ရည္မြန္သင္းေမာင္ ကို ဒီတခါလည္း ဆႏၵျပင္းျပေနတာေတြကို ေျပေပ်ာက္သြားေအာင္ ဘိုဘို ျဖည့္ဆည္းေပးလိုက္
တယ္ ။ ဟိုတယ္ ကုတင္ရဲ့ ေဘးက စားပြဲေလးေပၚမဘိုဘိုအတြက္ ပိုက္ဆံေတြ ပါတဲ့ စာအိတ္ေလးက အဆင္သင့္ ရွိေနတယ္ ။

ဘိုဘို႔အတြက္ ဒီပိုက္ဆံေတြက ၾကာၾကာေတာ့ မခံလွဘူး ။ သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႔ ေသာက္စားပစ္တာနဲ႔ ကုန္သြား
တာဘဲ ။

အန္တီႏု ဆိုင္မွာဘဲ ေခါင္းေလၽွာ္တဲ့ အလုပ္ကို လုပ္ရင္း ေနာက္ထပ္ ကပ္စတန္မာမ်ား ထပ္ရေလမလား..ဒါမွ မဟုတ္ ရည္မြန္သင္းေမာင္ကဘဲ ထပ္ေခၚအုံးမလား ဆိုၿပီး ဘိုဘို ေစာင့္ေနေပမယ့္  ကပ္စတန္မာ အသစ္လည္း
မရ..ရည္မြန္သင္းေမာင္ကလည္း သူ႔ကို ထပ္ မေခၚဘူး ။

တေန႔ ဘိုက္ဆာလို႔ ေစ်း႐ုံထဲက ဆီခ်က္ေခါက္ဆြဲဆိုင္ကို စားဖို႔သြားေတာ့ ရည္မြန္သင္းေမာင္ကို သမီးႏွစ္
ေယာက္နဲ႔ အစားစားေနတာကို ေတြ႕လိုက္ရတယ္ ။

ရည္မြန္သင္းေမာင္က ဘိုဘိုကို မျမင္ခ်င္ေယာင္ေဆာင္တယ္ ။ သမီးေတြ ပါလို႔ ျဖစ္မယ္ လို႔ ဘိုဘို သေဘာေပါက္တယ္ ။

ရည္မြန္သင္းေမာင္ရဲ့ သမီး အႀကီးေလးကို ဘိုဘိုေတြ႕ေတာ့ အရမ္းေႂကြသြားတယ္ ။ အရမ္းလွတဲ့ ေကာင္မေလး
။အဲဒီ တေန႔လုံး ဘိုဘို ဒီ ေကာင္မေလးကိုဘဲ ျမင္ေယာင္ေနတယ္ ။ စြဲလန္းသြားတယ္ ။

ဘိုဘို အန္တီႏုဆိုင္ကို ျပန္ေရာက္ၿပီး မၾကာခင္ ရည္မြန္သင္းေမာင္ ဖုန္းဆက္တယ္ ။ သူ႔ေယာက်္ား ကက္ပတိန္
သင္းေမာင္ ျပန္ေရာက္လာလို႔ လတ္တေလာ မအားေသးဘူးတဲ့ ။ ဘိုဘိုနဲ႔ ေတြ႕ခ်င္ေပမယ့္ မေတြ႕နိုင္ေသးဘူး
ဒါေပမယ့္ စိတ္မပ်က္ပါနဲ႔..ဘိုဘိုကို တေယာက္ေယာက္နဲ႔ ဆက္သြယ္ေပးမယ္ လို႔ ေျပာတယ္ ။

            ရည္မြန္သင္းေမာင္က တကယ္ဘဲ ဘိုဘိုကို မိန္းမ တေယာက္နဲ႔ ဆက္သြယ္ေပးတယ္ ။ ဆက္သြယ္ေပးလို႔ အသက္နဲနဲႀကီးေနေပမယ့္ မပ်က္စီးေသးတဲ့ အန္တီအရြယ္    မုဆိုးမ လွလွေလးတေယာက္ကို ေကာင္းေကာင္းႀကီး တာဝန္ယူေပးရျပန္တယ္ ။

ဒီ ဒုတိယ အန္တီမမ နံမည္ကေတာ့ ျဖဴျဖဴေမာ္သိန္း...တဲ့ ။
လင္ေသလို႔အထီးက်န္ဆန္ အေဖၚမဲ့ေနလို႔  စိတ္ဓါတ္က်ေနတဲ့ တကၠသိုလ္က ကထိက ဆရာမ တေယာက္ေပါ့ ။ ျဖဴျဖဴေမာ္သိန္းရဲ့ ေယာက်္ားက ရည္မြန္သင္းေမာင္ရဲ့ ေယာက်္ား ကက္ပတိန္ ဦးသင္းေမာင္နဲ႔ သေဘ္ာလိုက္ေဖၚလိုက္ဖက္ ေဘာ္ဒါ ။ သေဘ္ာနစ္ျမဳပ္တဲ့အထဲ ပါသြားခဲ့တယ္ ။ ျဖဴျဖဴေမာ္သိန္းက ကေလး မရွိဘူး ။

လင္မရွိတာ ၾကာလာေတာ့ ျဖဴျဖဴေမာ္သိန္း က ဆန႔္က်င္ဖက္ ေယာက်္ားကို လိုလားတဲ့ ဆႏၵေတြ ျပင္းျပတာေပါ့။ အရြယ္ရွိေသးတဲ့ မုဆိုးမ ဆရာမ ေခ်ာေခ်ာမို႔ ဆာေနမွာဘဲ ဆိုၿပီး အနားကပ္ စားဖို႔ ေခ်ာင္းေနတဲ့ ေက်ာင္းသားေတြနဲ႔လည္း မျဖစ္သင့္တာမို႔ ေရွာင္ခဲ့တဲ့သူ ။

ရည္မြန္သင္းေမာင္နဲ႔က ညီအမေတြလို ခင္ၾကခ်စ္ၾကေတာ့ ရည္မြန္က ျဖဴျဖဴေမာ္သိန္း ဘာေတြ ျဖစ္ေနသလဲ ဆိုတာကို ရိပ္မိ သေဘာေပါက္တယ္ ။ နိုင္ငံရပ္ျခား ေရာက္ေနတဲ့ ေယာက်္ားေၾကာင့္ ဆႏၵေတြ ျပင္းျပေနတဲ့ သူမနဲ႔ ဘဝတူေတြမို႔ စာနာတယ္ ။ နားလည္သေဘာေပါက္တယ္ ။ ကိုယ္ခ်င္းစာ စိတ္နဲ႔ ျဖဴျဖဴေမာ္သိန္းကို ဘိုဘိုနဲ႔ေပးေတြ႕ေပးလိုက္တယ္ ။

ဘိုဘိုက အန္တီႏု...ရည္မြန္သင္းေမာင္ တို႔နဲ႔ အေတြ႕အၾကဳံရၿပီးၿပီမို႔ အန္တီအရြယ္ မမႀကီးေတြကို ဘယ္လို ျပဳစု
ရမယ္ ဆိုတာ ကၽြမ္းၿပီးသားေလ ။ ျဖဴျဖဴေမာ္သိန္း ကို အပီအျပင္ ျဖဳတ္ေပး မႈတ္ေပးလိုက္တာေပါ့ ။

ျဖဴျဖဴေမာ္သိန္း တခါထဲ ဘိုဘိုမွ ဘိုဘို ျဖစ္သြားတယ္ ။ ဘိုဘို႔ကို ျဖဳတ္ေပးခ ေငြေပး႐ုံမက ဘိုဘိုဝတ္ဖို႔ ဘိုဘို
စားဖို႔ ဆိုၿပီး လက္ေဆာင္ေတြကလည္း အပိုေဆာင္း ထပ္ေပးတဲ့အထိ ခိုက္သြားႀကိဳက္သြားတယ္ ။

ဘိုဘို တျဖည္းျဖည္းနဲ႔ အဆက္ေတြ ရလာတယ္ ။ နိုင္ငံျခားမွာလိုေတာ့ ေပၚတင္ႀကီး မဟုတ္ဘူးေပါ့ ။ တိတ္
တိတ္ဆိတ္ဆိတ္ ဘဲ သူ႔အဆက္နဲ႔သူ ေခၚၾကတယ္ ။ ဘိုဘိုကလည္း သိပ္အိုသိပ္ရြဲတာေတြနဲ႔ တိုးမွာ စိုးလို႔ လူ
ၾကည့္ၿပီးမွဘဲ လိုက္တယ္ ။ သူမႀကိဳက္ရင္ စိတ္မလာတဲ့ ပုံဆိုရင္ ဟိုဟာဒီဟာ အေၾကာင္းျပၿပီး ျငင္းတာေတြလည္း ရွိတယ္ ။

ဘိုဘိုက သူကိုယ္တိုင္က တဏွာႀကီးတဲ့ေကာင္မို႔ ေတာ္႐ုံ နဲ႔ ျငင္းခဲပါတယ္ ။
ဘယ္လို ပုံစံျဖစ္ျဖစ္ လက္ခံတာဘဲ ..။ ပိန္ပိန္ ၀၀ မဲမဲ ဆြဲၿပီဘဲ ။

နံေစာ္မယ္ ထင္ရင္ သူက မလိမ့္တပတ္နဲ႔ေရခ်ိဳးခိုင္းတတ္တယ္ ။ သူကိုယ္တိုင္လည္း ဆပ္ျပာေမႊးနဲ႔ ေသေသခ်ာခ်ာ တိုက္ပြတ္ေဆးေၾကာေပးတတ္သလို ပါးစပ္လည္း မနံေစဖို႔ ေဆးေၾကာသန႔္ရွင္းခိုင္းတယ္ ။ ကြန္ဒန္ ပါမွ လုပ္တယ္ ဆိုတာ ႀကိဳတင္ ေျပာထားတယ္ ။

ဘိုဘို႔အတြက္ ရည္မြန္သင္းေမာင္ရယ္ ျဖဴျဖဴေမာ္သိန္းရယ္ နဲ႔ အန္တီႏုနဲ႔တင္ တကယ္ေတာ့ လုံေလာက္ေနပါၿပီ။
အန္တီႏုနဲ႔က ၾကဳံရင္ၾကဳံသလို လုပ္ျဖစ္ေနၾကတယ္ေလ ။ ဒါက အလုပ္သေဘာ နဲ႔ လုပ္ျဖစ္ေနတာ ။

ဘိုဘို စြဲလန္းေနတာက ရည္မြန္သင္းေမာင္ရဲ့ သမီး အႀကီးမေလး ..အိျႏၵာသင္းေမာင္ ။

အိျႏၵာသင္းေမာင္နဲ႔ ေစ်းထဲမွာ ထပ္ေတြ႕တယ္ ။ ဒီတခါ သူ႔မာမီ ရည္မြန္သင္းေမာင္ မပါဘူး ။ အိျႏၵာသင္းေမာင္
က သူငယ္ခ်င္း ႏွစ္ေယာက္နဲ႔ လာတာ ။ ဘိုဘိုလည္း ေကာင္မေလး အေနာက္က တေကာက္ေကာက္လိုက္ၿပီး
ေကာင္မေလးရဲ့ အလွအပမွာ နစ္ေမ်ာမိန္းေမာေနမိလို႔ ေကာင္မေလးလည္း သူ႔ကို လိုက္ၾကည့္ေနတဲ့ ခပ္မိုက္
မိုက္ ဘဲတေကာင္ကို ျပန္သတိထားမိသြားတယ္ ။ ဘိုဘိုနဲ႔ မ်က္လုံးခ်င္းဆုံမိသြားတယ္ ။

အိျႏၵာသင္းေမာင္ကို တအား စြဲလန္းသြားတဲ့ ဘိုဘို လည္း အိျႏၵာသင္းေမာင္ အေၾကာင္းကို စုံစမ္းတယ္ ။ ၁၈ႏွစ္
ျပည့္ၿပီကာစေလး အိျႏၵာသင္းေမာင္ သည္ ႏုထြတ္ လန္းဆန္းလြန္းေနသည္ ။

ဒါေၾကာင့္ ကပ္စတန္မာ အသစ္မရလည္း သူစိတ္မပူဘူး ။
လက္ရွိ သူ႔ကို သုံးေနတဲ့ မမႀကီးေတြကိုေတာ့ သူတို႔ စိတ္ႀကိဳက္ျဖစ္ေအာင္ ေက်နပ္ေအာင္ ျဖဳတ္ေပးေနတယ္ ။
ေခ်ာင္းသာနဲ႔ ေငြေဆာင္မွာ အရက္ေသာက္လိုက္ ေရကူးလိုက္နဲ႔ ဘိုဘို အသားေတြ ညိဳေမာင္းၿပီး ျပန္လာတယ္ ။

ဆိုင္ထဲကို ဝင္လာတဲ့ ဘိုဘို႔ကို အန္တီႏုက ဝမ္းသာအားရ ေျပးဖက္လိုက္တယ္ ။

“ ဟယ္...ဘိုဘို ျပန္လာၿပီ.....ေတာ္ေတာ္ ေပ်ာ္ခဲ့လား...ဘိုေလး....အသားေတြ မဲတူးလာပါလား....”ု

အန္တီႏုက တခါတေလး ဘိုဘို႔ကို ခ်စ္စနိုး ဘိုေလးလို႔ ေခၚတတ္တယ္ ။ အန္တီႏုဆိုင္က ဆံပင္ညႇပ္တဲ့ဝါေလး
နဲ႔ဇာျခည္နဝရတ္တို႔ကလည္း ဘိုဘို႔ကိုျမင္တာနဲ႔ တင္ပါးေတြ ရမ္းခါၿပီး ဆတ္ေတာက္ဆတ္ေတာက္နဲ႔ ေျပးထြက္လာၾကတယ္ ။ ဘိုဘိုကို လြမ္းလိုက္တာ ဘာညာကြိကြနဲ႔ ႏုတ္ဆက္ၾကတာေပါ့ ။

၀ါေလးနဲ႔ ဇာျခည္နဝရတ္တို႔ရဲ့ နို႔ေတြ ဖင္တုံးေတြ နဲ႔ ဘိုဘို႔ကိုယ္ အႏွံ့ ထိမိ ပြတ္မိတယ္ ။ သူတို႔က ၀ိုင္းဖက္ၾကတာကိုး ။ ဘိုဘိုလည္း ဒီႏွစ္ေယာက္က သူ႔ကို အရမ္း ပြတ္သီးပြတ္သပ္

လုပ္ၾကတာေၾကာင့္ တေန႔က်ရင္ေတာ့ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ကိုပါ လိုးျဖစ္ေအာင္ လိုးမယ္လို႔ စဥ္းစားထားတယ္ ။ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ အလုပ္ခြင္ကို ျပန္ေရာက္သြားၾကတဲ့အခ်ိန္ အန္တီႏုက ဘိုဘို႔အနား

ကို တိုးကပ္လာၿပီး “ ဘိုေလး..ျဖဴျဖဴေမာ္သိန္းက မင္းကို ဖုန္း ဆယ္ႀကိမ္မက ဆက္တယ္..သူ႔ဆီကို ျပန္ဆက္လိုက္ပါအုံး ...မင္းကို အရမ္း တမ္းတ ေတာင့္တေနတယ္ ထင္တယ္ ...” လို႔ ေျပာလိုက္

တယ္ ။ အနားယူရာက ျပန္လာတဲ့အခ်ိန္ အလုပ္ရမယ္ ဆိုရင္ ေကာင္းတာေပါ့ ။ ျဖဴျဖဴေမာ္သိန္းကို ျဖဳတ္ေပးရတာလည္း ဘိုဘို သေဘာက်ပါတယ္ ။ ေတာင့္ေတာင့္တင္းတင္းနဲ႔ လင္မရွိေတာ့တဲ့

မုဆိုးမမို႔ လီးကို အျမဲ ေတာင့္တလိုလားေနတာေၾကာင့္ ျဖဴျဖဴေမာ္သိန္းနဲ႔ျဖဳတ္ရတာ ရည္မြန္သင္းေမာင္နဲ႔ ျဖဳတ္ရသလိုဘဲ အရမ္း ေကာင္းတယ္ ။  “ ဘိုေလး ..ျဖဴျဖဴေမာ္သိန္းရဲ့ ဖုန္း နံပါတ္..မင္းဆီမွာ

 ရွိတယ္  မဟုတ္လား...”

“ ရွိတယ္..အန္တီႏု....ခု ေခၚလိုက္မယ္..မမျဖဴ ဆီကို ..”

“ ဘိုေလး ..အန္တီႏုလည္း မင္းေလးနဲ႔ ေတြ႕ခ်င္ေသးတယ္...” လို႔ ဘိုဘို႔လက္ေမာင္းကို ဖြဖြေလး ဆြဲဆိတ္ၿပီး ျပဳံးစိစိနဲ႔ အန္တီႏုက ေျပာလိုက္တယ္ ။ ဘိုဘိုက “ အန္တီႏုကိုလည္း ဘိုက ေတြ႕ခ်င္

ေနတာပါ..” လို႔ ျပန္ေျပာရင္း ျဖဴျဖဴေမာ္သိန္း နံပါတ္ကို ေခၚလိုက္တယ္ ။

“ ဟယ္လို ..ျဖဴျဖဴ ေမာ္သိန္း ပါ...”

“ မမျဖဴ ....ဘိုဘိုပါ ....”

“ ဟယ္ဘိုဘို....ဘယ္က ေခၚတာလဲ..ဘယ္ေရာက္ေနတာလဲ..”

“ ေခ်ာင္းသာ သြားေနတာ မမျဖဴ.. . .မမျဖဴ   . . . က်ေနာ့္ကို ေမးတယ္လို႔ ..အန္တီႏု ေျပာလို႔..အခု က်ေနာ္ ရန္ကုန္ ျပန္ေရာက္ေနၿပီ....”

“ ေအး..ဟုတ္တယ္....မမ.မင္းကို ေတြ႕ခ်င္ေနတယ္...ဘယ္ေတာ့ ေတြ႕နိုင္မလဲ...”

“ က်ေနာ္က အားသြားၿပီ မမျဖဴ....မမျဖဴ ေတြ႕ခ်င္တဲ့ အခ်ိန္ ေတြ႕လို႔ ရပါတယ္...”

“ ေကာင္းၿပီ..အခု ေတြ႕ခ်င္တယ္...”

“ ရတယ္မမျဖဴ..က်ေနာ္ ဘယ္ကို လာခဲ့ရမလဲ ...”

“ ဟိုတယ္ တခုခုေပါ့ကြာ....မင္း ေျပာတဲ့ေနရာကို မမျဖဴ လာခဲ့မယ္ ....”

ဘိုဘို အေျပးအလႊား စဥ္းစားလိုက္တယ္ ။ ဘယ္ဟိုတယ္မွာ ေတြ႕ၾကမလဲ ။ မမျဖဴ နဲ႔ ခ်ိန္းေတြ႕ေနၾက ဟိုတယ္ေတြ ထဲက အေကာင္းဆုံး ျဖစ္တဲ့ “ မဟာရန္ကုန္ ”ဆိုတဲ့ ဟိုတယ္ေလးကို ေရြးတယ္ ။

“ မဟာရန္ကုန္မွာ ဆုံၾကမယ္..မမ ..”

“ ဟုတ္ၿပီ ဘိုဘို....မမျဖဴ လာခဲ့မယ္....”

ဘိုဘို အန္တီႏုကို ႏုတ္ဆက္ၿပီး အန္တီႏုရဲ့ ဆိုင္ထဲက ထြက္ခဲ့လိုက္တယ္ ။ သူ႔မ်က္လုံးေတြက တကၠဆီမ်ား ရလိုရျငား ပတ္ဝန္းက်င္ကို ၾကည့္လိုက္တဲ့အခ်ိန္ စားေသာက္႐ုံထဲကို

ဝင္ဖို႔ ေလၽွာက္လာတဲ့ ရည္မြန္သင္းေမာင္ရဲ့ သမီးအႀကီး အိျႏၵာသင္းေမာင္ကို ေတြ႕လိုက္တယ္ ။ အိျႏၵာသင္းေမာင္က ထုံးစံအတိုင္း သူ တြဲေနက် ဆံပင္တိုတိုေလးနဲ႔ သူငယ္ခ်င္းနဲ႔ ။ ဘိုဘို အိျႏၵာသင္း

ေမာင္ကို ေတြ႕လိုက္တာနဲ႔ ျဖဴျဖဴေမာ္သိန္းနဲ႔ ဆုံဖို႔ ခ်ိန္းထားတဲ့ ဟိုတယ္ဆီကို အျမန္သြားရမယ့္ အစား စားေသာက္႐ုံထဲ ဝင္သြားေနတဲ့ အိျႏၵာသင္းေမာင္တို႔ အေနာက္ကို လိုက္သြားလိုက္တယ္ ။

အိျႏၵာသင္းေမာင္ နဲ႔ ေရႊျဖဴေသာ္ေသာ္ ေခါက္ဆြဲဆိုင္က စားပြဲမွာ ထိုင္လိုက္ၿပီး စားပြဲထိုးကို သူတို႔စားခ်င္တာေတြ မွာလိုက္တဲ့အခ်ိန္မွာ သူတို႔နားကို ေရာက္လာတဲ့ ဘိုဘို ကို ေရႊျဖဴေသာ္ေသာ္ က

ျမင္လိုက္လို႔ အိျႏၵာသင္းေမာင္ကို လက္တို႔ၿပီး ျပတယ္ ။

“ အိျႏၵာ..ဟိုဘဲ..ဟိုဘဲ ..”

“ သိတယ္..ေရႊျဖဴ....မၾကည့္နဲ႔..သူ႔ဘက္ကို....”

အိျႏၵာက မၾကည့္ဖို႔ ေျပာေနေပမယ့္ ဒီဘဲကေတာ့ စူးစူးစိုက္စိုက္ကို ၾကည့္ေနလို႔ ေရႊျဖဴေသာ္ေသာ္က အိျႏၵာသင္းေမာင္ ကို  “ ဒီဘဲက ယူ႔ကို ေရလည္ ရွိုးေနတယ္ ...” လို႔ ေျပာလိုက္လို႔ အိျႏၵာ

လည္း အဲ့ဘဲဖက္ကို ဖ်တ္ကနဲ ၾကည့္လိုက္မိတယ္ ။ မ်က္လုံးခ်င္း ဆုံသြားတယ္ ။ သူက ျပဳံးျပတယ္ ။ အိျႏၵာသင္းေမာင္ ရင္ေတြ တအား ခုံသြားတယ္ ။ သူ႔အျပဳံးက အိျႏၵာတကိုယ္လုံးကို ၾကက္သီးေတြ

တဖ်န္းဖ်န္းထသြားေစတယ္ ။

“ ညီမတို႔..အကို ဒီစားပြဲမွာ ထိုင္လို႔ ရမလားဟင္....”

သူ႔အသံက တကယ့္ကို နံမည္ႀကီး ႐ုပ္ရွင္မင္းသား တေယာက္ရဲ့ အသံမ်ိ ုး ...။

“ ထိုင္ခ်င္ထိုင္ေပါ့...ဒါ ဒီဆိုင္က စားပြဲနဲ႔ ထိုင္ခုံေတြဘဲ....က်မတို႔ မပိုင္ပါဘူး.....” လို႔ အိျႏၵာသင္းေမာင္က ေျပာလိုက္တယ္ ။ ေရႊျဖဴေသာ္ေသာ္ကေတာ့..“ တျခားစားပြဲေတြလည္း လြတ္ေနတာဘဲ ”

လို႔ ႏႈတ္ခမ္းေလး စူေထာ္ၿပီး ေျပာတယ္ ။

“ ညီမကို အကို မိတ္ဖြဲ႕ခ်င္လို႔ပါ ....ညီမကို ခဏခဏ ဆုံဖူးတယ္ေလ..ဒီေစ်းႀကီးထဲမွာ....ညီမေကာ အကို႔ကို မွတ္မိလား မသိဘူး ....”

ဘိုဘိုဟာ တကယ့္ကို မ်က္ႏွာေျပာင္တဲ့ေကာင္ပါ ။ ေပၚတင္ႀကီး ဝင္လုံးတာဘဲ ။

စားပြဲထိုးေလးက “ အကိုႀကီး..ဘာစားမလဲ..ဘာမွာေပးရမလဲ...” လို႔ လာေမးတယ္ ။

“ မင္းကလဲကြာ..အလိုက္ကန္းဆိုးကို မသိဘူး....ဘဲေပါငးဆီခ်က္တခြက္..မွာေပး.....” လို႔ ေကာင္ေလးကို ေျပာလိုက္တယ္ ။ အိျႏၵာသင္းေမာင္နဲ႔ ေရႊျဖဴေသာ္ေသာ္တို႔ကေတာ့ သူတို႔မွာတဲ့ ေခါက္ဆြဲေတြ ေရာက္လာလို႔ စ စားေနၾကၿပီ ။

“ ညီမ..အကို႔နံမည္က ဘိုဘို ပါ ..ညီမကို ခင္မင္ခ်င္ေနတာ ၾကာၿပီ ....” လို႔  ဘိုဘိုက ေျပာလိုက္တဲ့အခါ ေရႊျဖဴေသာ္ေသာ္က “ က်မတို႔က မခင္မင္ ခ်င္ဘူး ဆိုရင္ေကာ....” လို႔ ျပန္ေျပာလိုက္တယ္ ။

အိျႏၵာသင္းေမာင္က ေရႊျဖဴေသာ္ေသာ္ ေျပာလိုက္တာကို အားနာသြားတယ္ ။

“ အဲလိုလည္း မဟုတ္ပါဘူး....ေရႊျဖဴကလဲ....”

“ ညီမနံမည္က ဘယ္လိုေခၚလဲဟင္...”

“ အိျႏၵာ ပါ ....ကဲ ဘာသိခ်င္ေသးလဲ...” အိျႏၵာသင္းေမာင္က ရယ္ၿပီး ဘိုဘို႔ကို ေမးလိုက္တယ္ ။ “ သိခ်င္တာေတြ အမ်ားႀကီး ရွိတာေပါ့ ...ညီမ မွာ ဘဲရွိလား..ညီမ ဘယ္မွာေနလဲ ...အကုန္

သိခ်င္တာ ..” လို႔ ဘိုဘိုက ေျပာလိုက္တယ္ ။ အိျႏၵာသင္းေမာင္ကရယ္လိုက္ေပမယ့္ ေရႊျဖဴေသာ္ေသာ္ကေတာ့“ မေျပာနဲ႔ အိျႏၵာ..ေပၚတင္ႀကီး လာလုံးေနတယ္ ....” လို႔ မ်က္ေစာင္းထိုး

ၿပီး ေျပာလိုက္တယ္ ။ အိျႏၵာသင္းေမာင္က ဘိုဘို႔ကို “ သူက အိျႏၵာ့ ဘက္စ္ဖရင္း ေရႊျဖဴေသာ္ေသာ္တဲ့ ....သူက စိတ္ရင္းေကာင္းပါတယ္....နဲနဲ စြာတာ တခုဘဲ....” လို႔ ေျပာလိုက္တယ္ ။

ေရႊျဖဴေသာ္ေသာ္က အိျႏၵာသင္းေမာင္ ရဲ့ လက္ေမာင္းရင္းကို ဖြဖြေလး ဆိတ္လိုက္တယ္ ။

ဘာဘဲ ျဖစ္ျဖစ္ ဒီ ေကာင္မေလး ေခ်ာေခ်ာေလးႏွစ္ေယာက္နဲ႔ သူ ခင္မင္ခြင့္ ရသြားတယ္ ။  ဒီအခ်ိန္မွာ ဘိုဘို႔ဖုန္းကို မက္ေဆ့ တိန္ကနဲ ဝင္လာတယ္ ။ ဘိုဘို ၾကည့္လိုက္ေတာ့ သူသြားမယ့္

“ မဟာရန္ကႏု္ ဟိုတယ္ ” က သူ႔အဖြဲ႕ မန္ေနဂ်ာ အကိုႀကီး ဆီက ။

“ ဘိုဘို..မင္း မမ ေရာက္လာၿပီ...အခန္း ၃၃ ကို ပို႔ေပးထားတယ္..အျမန္လာပါ.....” တဲ့ ။

ဘိုဘိုလည္း “ ကားပိတ္ၾကပ္ေနလို႔..အျမန္လာေနတယ္ ..” လို႔ ျပန္ရိုက္လိုက္တယ္။ အိျႏၵာသင္းေမာင္နဲ႔ ေရႊျဖဴေသာ္ေသာ္တို႔ သူတို႔ရဲ့ သံပုရာရည္ ေတြကို စုတ္တံနဲ႔ အၿပီးသတ္ ရွင္းလိုက္ၾကၿပီး

ထိုင္ရာက ထလိုက္ၾကေတာ့မယ္ ။

ဘိုဘိုက သူ႔ဖုန္းနံပါတ္ပါတံ့ ကပ္ေလး အိျႏၵာ့ကို ကမ္းေပးလိုက္တယ္ ။ “ ေနာက္တခါ စကးေျပာခ်င္ ေတြ႕ခ်င္ေသးတယ္...” လို႔လည္း ေျပာလိုက္တယ္ ။ အိျႏၵာက သူ႔ကပ္ေလးကို လွမ္းယူၿပီး

စလင္းဘက္အိတ္ထဲ ထည့္လိုက္လို႔ ဘိုဘို တအား ေပ်ာ္သြားတယ္ ။

“ အိျႏၵာ့ ဖုန္းေရာ ေပးမလားဟင္...”

“ ေပးဘူး....” အိျႏၵာသင္းေမာင္က ျပဳံးစိစိနဲ႔ ေျပာၿပီး....“ တေန႔ ဆုံခ်င္လဲ ဆုံၾကဦးမွာေပါ့ ...ကဲ သြားလိုက္အုံးမယ္...လိုက္မလာနဲ႔ေနာ္....” လို႔ ထပ္ေျပာလိုက္တယ္ ။

ေရႊျဖဴေသာ္ေသာ္က “ လိုက္မလာနဲ႔..ပင္တီတို႔ ဘရာတို႔ ...သြားဝယ္မလို႔.....” လို႔ ဝင္ေျပာလိုက္တယ္ ။

ဘိုဘိုက “ ေကာင္းပါၿပီဗ်ာ....ေနာက္ထပ္ ျပန္ဆုံပါေစ....အျမဲ ဆုေတာင္းေနပါမယ္....” လို႔ ေျပာရင္း သူ မစားျဖစ္တဲ့ ဘဲေပါင္း ေခါက္ဆြဲ ဖိုး ေငြရွင္းေပးလိုက္ၿပီး လွလြန္းတဲ့

အိျႏၵာသင္းေမာင္ရဲ့ ေနာက္ပိုင္း အလွအပေတြကို ေငးေမာ ေနမိတယ္ ။

သူတို႔ ျမင္ကြင္းက ေပ်ာက္ကြယ္သြားမွာ သူ တက်ိဳးထဲ လစ္ၿပီ ။

တကၠဆီတစီး ဖမ္းတားၿပီး “ မဟာရန္ကုန္ ဟိုတယ္ ” ကို ေျပးၿပီ ။

မဟာရန္ကုန္ဟိုတယ္ အေရွ႕ကို ဘိုဘို စီးလာတဲ့ တကၠဆီကား ထိုးဆိုက္လိုက္တာနဲ႔ ဟိုတယ္ မန္ေနဂ်ာ အဝင္တံခါးေပါက္ကေန

ဘိုဘိုကို ေစာင့္ႀကိဳေနတယ္ ။

“ ဟိတ္..မမႀကီး ေစာင့္ေနတယ္ ..အားနာစရာႀကီးကြာ....”

“ ကားေတြက ပိတ္ၾကပ္ေနလို႔ အကိုေရ..”

ဘိုဘို ျဖဴျဖဴေမာ္သိန္း ရွိတဲ့ ဟိုတယ္ခန္းကို ခပ္သြက္သြက္ေလး ေျပးလိုက္တယ္ ။

ျဖဴျဖဴေမာ္သိန္းက စာအုပ္ထူထူႀကီး တအုပ္ကို ဖတ္ေနတယ္ ။ ေရႊကိုင္း ပါ၀ါမ်က္မွန္ေလး ေအာက္က မ်က္လုံး

၀ိုင္းစက္စက္ေတြနဲ႔ သူ႔ကို စိုက္ၾကည့္ၿပီး...“ ဘိုဘို...အူရားဖားရားနဲ႔...ေျဖးေျဖး လုပ္ပါကြာ...” လို႔ ေျပာလိုက္တယ္။

“ ကားလမ္းေတြက ပိတ္ေနလို႔ မမျဖဴ....” လို႔ဘိုဘိုက ေျပာလိုက္ရင္း ဝတ္ထားတဲ့ ရွပ္ကို ခၽြတ္လိုက္တယ္ ။

အနက္ေရာင္ စြပ္ၾကယ္လက္ျပတ္ေလး ဝတ္ထားလို႔ ဘိုဘိုရဲ့ လက္ေမာင္း ႂကြက္သားေတြကို ျဖဴျဖဴေမာ္သိန္း ေတြ႕

လိုက္ရတယ္ ။ ဝမ္းဘိုက္ခ်ပ္ခ်ပ္ေၾကာင့္လည္း သူ အရမ္း ၾကည့္ေကာင္းေနတယ္ေလ ။

“ အဲကြန္းက အဖိုးတန္လိုက္တာ မမရယ္...အျပင္မွာ အရမ္းပူတာဘဲ သိလား....”

ျဖဴျဖဴေမာ္သိန္းက ဘိုဘို႔စြပ္ၾကယ္လက္ျပတ္အနက္ေလးကို လက္ႏွစ္ဖက္နဲ႔ ဆြဲမ ခၽြတ္ေပးလိုက္တယ္ ။

“ ဘိုဘိုက ဘယ္ေကာင္မေလးေတြနဲ႔ လိုက္ေပ်ာ္ေနတာလဲ..မမက လြမ္းလိုက္ရတာ...”

“ ဘိုလည္း မမကို လြမ္းေနရတာဘဲ မမရယ္...”

“ အံမာ..ေတာ္ပါ လူကို ေတြ႕ရင္ေတာ့ လြမ္းျပၿပီ.....မင္းရဲ့ မာယာေတြက မ်ားသားဘဲ....ဘိုဘို..ဟြန္း...”

“ မမျဖဴကို ဘိုဘို ဘယ္ေတာ့မွ ခ်စ္လို႔ မဝဘူး ဆိုတာ မသိဘူးလား.....”

ဘိုဘိုက ျဖဴျဖဴေမာ္သိန္းကို ဖက္လိုက္ၿပီး ႏႈတ္ခမ္းထူထူျပဲျပဲေတြကို ငုံစုတ္ပစ္လိုက္တယ္ ။ ျဖဴျဖဴေမာ္သိန္းလည္း

ဒီလို အနမ္းေလးေတြကို လိုလား ေတာင့္တေနလို႔ ဘိုဘိုကို ဖုန္းဆက္ဆက္ ေမးေနရတာ မဟုတ္လား ။

ဘိုဘိုကို အားရပါးရ ျပန္ဖက္ၿပီး တုန႔္ျပန္ နမ္းစုတ္ပါေတာ့တယ္ ။ ဘိုဘို႔လက္ေတြက ခါးကို ဖက္ထားရာကေန

ျဖဴျဖဴေမာ္သိန္းရဲ့ ဖင္ႀကီးေတြကို ပြတ္သပ္ကိုင္တြယ္လိုက္တယ္ ။ ၿပီးေတာ့ ျဖဴျဖဴေမာ္သိန္း ဝတ္ထားတဲ့

 ဘေလာက္စ္အက် ႌပါးေလးကို ခၽြတ္တယ္ ။

ျဖဴျဖဴေမာ္သိန္းကလည္း အက် ႌကၽြတ္သြားၿပီးတဲ့အခ်ိန္ က်န္ေနတဲ့ ဘရာစီယာ လိမ္ေမာ္ေရာင္ေလးကို

 လက္ေနာက္ျပန္ ခ်ိတ္ျဖဳတ္ပစ္ၿပီး ခၽြတ္လိုက္တယ္ ။ ဖြံ့ထြားတဲ့ နို႔ထြားထြား တစုံက အခ်ဳပ္ေအႏွာင္ေအာက္က

လြတ္ေျမာက္သြားလို႔ ငြားငြားစြင့္စြင့္နဲ႔ တုန္ခါသြားၾကတယ္ ။ နို႔သီးေခါင္း အဖုေလးေတြက ညိဳညိဳေလးေတြ ။

ကာမစိတ္ေၾကာင့္ ပိုၿပီး ႀကီးထြား မတ္ေတာင္ေနၾကတယ္လို႔ ဘိုဘို ထင္တာဘဲ ။

နို႔ႀကီးေတြကို နယ္ဖတ္တဲ့ အခ်ိန္ နို႔သီးေခါင္း မာမာေလးေတြကိုပါ တလွည့္စီ စို႔ေပးေတာ့ ျဖဴျဖဴေမာ္သိန္းရဲ့

ညည္းသံသဲ့သဲ့ေလးေတြကို ၾကားလိုက္ရတယ္ ။ ဘိုဘို႔လက္ေတြက ျမန္ဆန္တယ္ ။ ျဖဴျဖဴေမာ္သိန္းရဲ့ ထမိန္

ေလးကိုပါ ခၽြတ္လိုက္တယ္ ။ ျဖဴျဖဴေမာ္သိန္းရဲ့ တကိုယ္လုံးမွာ အဖုံးအကြယ္ ဆိုလို႔ အဝတ္ဆိုလို႔ ပင္တီျပတ္

ေလးဘဲ က်န္ေတာ့တယ္ ။ ေပါင္ျဖဴျဖဴသြယ္သြယ္ေတြက ေခ်ာမြတ္ေျပာင္လက္ေနၾကတယ္ ။

ပင္တီေလးကို ဘိုဘို ခၽြတ္ၿပီ ။

ခၽြတ္ၿပီး ေဘးကို မခ်လိုက္ဘဲ သူ႔ႏွာေခါင္းဆီ ကိုင္ၿပီး နမ္းရႉလိုက္လို႔ ျဖဴျဖဴေမာ္သိန္းက “ ဟိတ္..ဘိုဘို..ဘာလုပ္

တာလဲကြာ..မနံဘူးလား....” လို႔ ေမးၿပီး ပင္တီေလးကို ဘိုဘို႔လက္ထဲက လုယူဖို႔ ႀကိဳးစားလိုက္တယ္ ။ ဘိုုဘိုက

မေပးဘူး ..။ “ မနံပါဘူး...မမျဖဴကလဲ..ဘိုက မမျဖဴ အနံ့ကို သိပ္ႀကိဳက္တာ..ဒီပင္တီေလးကို ဘို႔ကို

 ေပးပါလားဟင္..မမျဖဴကို သတိရတိုင္း ရႉခ်င္လို႔ပါ...”

“ ဘိုဘိုရယ္...မင္းက ေပါက္ေပါက္ရွာရွာကြာ....ေပးဘူး....”

“ မေပးရင္ မမရဲ့ ပိပိကိုဘဲ က်ေနာ္ ယက္ရေတာ့မွာေပါ့........”

ဘိုဘိုက ျဖဴျဖဴေမာ္သိန္းရဲ့ ေပါင္တန္ေတြ ၾကားထဲ ေနရာယူလိုက္တယ္ ။ ေပါင္တန္ေတြကို ျဖဲကားလိုက္ၿပီး ေခါင္း

ထိုးသြင္းလိုက္တာ ။ ျဖဴျဖဴေမာ္သိန္းရဲ့ ေစာက္ဖုတ္ႀကီးက ေကာင္းေကာင္း ထိန္းသိမ္းထားလို႔ ထင္သည္ ။ အရမ္း

လွပေနဆဲဘဲ ။ ဘိုဘိုလည္း အကြဲေၾကာင္းတေလ်ာက္ လ်ာနဲ႔ စုံခ်ည္ ဆန္ခ်ည္ စ ယက္ေပးလိုက္ပါတယ္ ။

ျဖဴျဖဴေမာ္သိန္းလည္း ဘိုဘို႔ေခါင္းကို လက္နဲ႔ ပြတ္သပ္ေဆာ့ေနရင္း ဘိုဘို လ်ာနဲ႔ ယက္ေပးတာကို ေက်ေက်နပ္

နပ္ႀကီး ခံယူေနပါတယ္ ။ ဘိုဘိုလည္း ယက္ေပးေနရင္း သူ႔ေဘာင္းဘီကို ခၽြတ္ပစ္တယ္ ..။ သူ႔ဒုတ္က အရမ္း

ေတာင္ အရမ္း လိုလားေနၿပီမို႔ တဆတ္ဆတ္ေတာင္ တုန္ခါေနၿပီ ။ ျဖဴျဖဴေမာ္သိန္း လည္း ဘိုဘို မႈတ္ေပးေန

တာေတြေၾကာင့္ ဖီလင္ေတြ တအား တက္ေနၿပီ ။ ပါးစပ္က ေျပာခ်င္တာေတြ ေလၽွာက္ေျပာရင္း ဘိုဘို႔ေခါင္း

က ဆံပင္ေတြကို ဆြဲတယ္ ။ ျဖဴျဖဴေမာ္သိန္းကို ကုတင္ေစာင္းမွာ ေပါင္ျဖဲၿပီး သူက ကုတင္ေအာက္က မတ္တတ္

ရပ္ၿပီး ဆြဲမယ္ လို႔ သူ ျပင္ဆင္လိုက္တဲ့အခ်ိန္ ျဖဴျဖဴေမာ္သိန္း သူ႔ဒုတ္ကို ျမင္သြားတယ္ ။

“ ဟယ္ေတာ့ ဘို..မင္း..မင္း..ဘာလုပ္ထားလဲ...”

“ ဘာမွ မလုပ္ပါဘူး...မမျဖဴ..ဘာျဖစ္လို႔လဲ....”

“ မင္း ဟာက ခါတိုင္းထက္ ပိုႀကီးေနသလားလို႔..မင္း ႀကီးေအာင္မ်ား လုပ္ထားသလား...”

“ ဟားဟား...မလုပ္ပါဘူး..မမရယ္...ထင္လို႔ပါ....က်ေနာ့္ဒုတ္က ပုံမွန္ပါဘဲ ….     ”

ဘိုဘိုက ျဖဴျဖဴေမာ္သိန္းရဲ့ အကြဲေၾကာင္းကို လက္နဲ႔ ဖမ္းအုပ္ကိုင္လိုက္ၿပီး သူ႔လက္မွာ ေပစိုသြားတဲ့ ကာမေရွ႕

ေျပး အရည္ေတြကို သူ႔ဒုတ္ ထိပ္ဖူးမွာ သုတ္လိမ္းလိုက္သည္ ။ ၿပီးတာနဲ႔ ျဖဴျဖဴေမာ္သိန္းရဲ့ အေပါက္ဝကို ေတ့

လိုက္ၿပီး ဖိသြင္းလိုက္ပါတယ္ ။

“ အား.....ေျဖးေျဖး...ဘိုဘို..မမ...မမဟာ ကြဲျပဲသြားပါအုံးမယ္....”

ဘိုဘိုက စိတ္ထဲက ရယ္ခ်င္သြားတယ္ ။ ျဖဴျဖဴေမာ္သိန္းက အပ်ိဳဖ်န္းကေလး တေယာက္လို ေျပာေနလို႔ ။

 တကယ္ေတာ့ ျဖဴျဖဴေမာ္သိန္းသည္ အေတြ႕အၾကဳံမ်ားခဲ့တဲ့ မိန္းမတေယာက္ မဟုတ္လား ။ သူ႔ဒုတ္ေလာက္ကို

ဘယ္မႈမလဲ ။ သူနဲ႔ ျဖဴျဖဴေမာ္သိန္းတို႔ အရင္ ဆြဲၾကတာတင္ မနည္းဘူး ။ တရက္ထဲ ေလးငါးေျခာက္ခ်ီ ကိုင္ၾက

တာ ။ ျဖဴျဖဴေမာ္သိန္းဟာ တဏွာအရမ္းႀကီးတာ သူအသိဆုံး ။ ဒါေၾကာင့္ လင္ေသသြားၿပီးတဲ့ေနာက္ ျဖဴျဖဴေမာ္

သိန္း လီး ျပတ္လပ္သြားတာကို မခံနိုင္ဘူး ။ တအား ခံခ်င္ တအားယားလြန္းလို႔ ဘိုဘို႔ကို ေငြေပးၿပီး တဝ ကုန္း

ရတာ ။

ဘိုဘို႔လီးတုတ္တုတ္ႀကီး က တထစ္ထစ္နဲ႔ ျဖဴျဖဴေမာ္သိန္းရဲ့ ေစာက္ေခါင္းထဲကို ဝင္ေရာက္သြားသည္ ။

 ယားလြန္းေနတဲ့ ျဖဴျဖဴေမာ္သိန္းရဲ့ ေစာက္ဖုတ္ထဲက အတြင္းသား ႏုႏုရြရြေလးေတြကို အတင္းႀကီး တိုးပြတ္တိုက္

သြားၾကလို႔ ျဖဴျဖဴေမာ္သိန္း ေျခေထာက္ေတြ ေထာင္ၿပီး ေပါင္တန္ေတြကို တဖက္တခ်က္ဆီကို တအား ျဖဲကား

ေပးရင္း လီးဝင္တဲ့ အရသာထူးကို ခံစားေနပါတယ္ ။

ဘိုဘိုက ဆတ္ကနဲ လီးတန္ကို အေနာက္ကို ဆုတ္လိုက္ၿပီး စြိကနဲ ျပန္သြင္းထည့္လိုက္တယ္ ။

“ အင္းဟင္......အိုး........”

စည္းတင္းၾကပ္ေနတဲ့ အရသာကို ဘိုဘို ခံစားလိုက္ရလို႔ မမျဖဴတေယာက္ သူ႔အဖုတ္ကို ဘာေတြမ်ား လုပ္ထား

ေလသလဲလို႔ ထင္လိုက္မိတယ္ ။ ေနာက္ဆုံးတေခါက္ ေတြ႕တုံးက မမျဖဴက ေက်ာက္ခ်ဥ္ရည္ စိမ္လိုက္ရင္ မမတို႔

အဖုတ္ေတြ က်ဥ္းသြားၿပီး လုပ္လို႔ ပိုေကာင္းတယ္ဆို..ဘိုဘို ၾကားဖူးလား....” လို႔ ေမးခဲ့တာကို အမွတ္ရသြားတာ။

စိုအိတင္းၾကပ္ေနတဲ့ မမျဖဴရဲ့ ေစာက္ပတ္ကို ဘိုဘို အရမ္း ႀကိဳက္သြားတယ္ ။ မမျဖဴကို အခ်က္ ၅ဝေလာက္

 ေဆာင့္ထည့္ လုပ္ေပးလိုက္ၿပီး..“ မမ ဖင္ကုန္းေပးပါလား...” လို႔ ေျပာလိုက္တယ္ ။

ျဖဴျဖဴေမာ္သိန္း မညည္းမျငဴ ဘိုဘို ခိုင္းသလို လုပ္ေပးတယ္ ။ ေလးဖက္ေထာက္ေပးတဲ့ ျဖဴျဖဴေတာင့္ေတာင့္ မိန္း

မေခ်ာႀကီးကို ဘိုဘို ေသေသခ်ာခ်ာ စိုက္ၾကည့္ၿပီး သေဘာေတြ က်ေနတယ္ ။ သူခိုင္းတာလည္း မဆိုင္းမတြ လုပ္

ေပးတဲ့ မမျဖဴကို ခါးေလးကို လက္နဲ႔ ဖိႏွိမ့္ခ်လိုက္တယ္ ။ ဖင္တုန္းႀကီးေတြ ေထာင္သြားေအာင္ ပုံစံျပင္ေပးလိုက္

ၿပီး ဖင္ၾကားက ျပဴးထြက္လာတဲ့ ေစာက္ဖုတ္ေဖါင္းေဖါင္းႀကီးကို ၾကည့္ေကာင္းေကာင္းနဲ႔ ေသေသခ်ာခ်ာ ၾကည့္

လိုက္တဲ့အခ်ိန္ ျဖဴျဖဴေမာ္သိန္းက “ ဘို..လုပ္မွာျဖင့္ လုပ္ေတာ့ကြယ္..မမျဖဴ လိုခ်င္လွၿပီ....” လို႔ ဝပ္ေပးေနလ်က္

က ေျပာလိုက္တယ္ ။ ဘိုဘိုလည္း..တအား ယားေနတဲ့ မမျဖဴရဲ့ ဖင္အေနာက္တည့္တည့္မွာ ေနရာယူလိုက္ၿပီး

သူ႔ဒုတ္ကို ျပဴးထြက္ေနတဲ့ အဖုတ္ႀကီးရဲ့ အေပါက္မွာ ေတ့လိုက္တယ္ ။

မမျဖဴရဲ့ ဖင္ေပါက္နီညိဳညိဳေလးကို လက္မနဲ႔ ဖိကလိေပးရင္း ဇြတ္ကနဲ လီးတန္ကို သြင္းထည့္လိုက္ပါေတာ့တယ္။

“ အီး...ေျဖးေျဖး...မင္းဟာႀကီးက တအား ႀကီးတာဘဲ...ေအာင့္သြားတယ္ကြ...”

“ ေဆာရီး မမျဖဴ....” လီးတဆုံးထိ ထိုးသြင္းလိုက္ၿပီး စအိုေပါက္ေလးထဲ လက္မနဲ႔ ထိုးသြင္း ကလိေပးလိုက္တယ္ ။

ျဖဴျဖဴေမာ္သိန္းလည္း ေကာင္ေလးေတာ့ ဖင္လိုးခ်င္ေနၿပီလား မသိဘူးလို႔ စိတ္ထဲ စဥ္းစားမိၿပီး...“ ဘိုဘို....ဘာေတြ

မဟုတ္မဟတ္ ႀကံေနသလဲ..မမဖင္ထဲ ထည့္ခ်င္ေနျပန္ၿပီလား...”လို႔ ေမးလိုက္တယ္ ။

“ မမ ဖင္ေပါက္ေလးကို ျမင္ေနရတာ အသဲယားလာလို႔ပါ မမရယ္....” လို႔ ဘိုဘိုက ေျပာလိုက္ရင္း ျဖဴျဖဴေမာ္

သိန္းရဲ့ ခါးကို လက္တဖက္နဲ႔ ကိုင္ရင္း ဖင္ကို ေကာ့ကာ ေကာ့ကာနဲ႔ ထိုးေညႇာင့္ေပးတယ္ ။ ဘိုဘိုရဲ့ ေဂြးစိ

ႏွစ္လုံးကလည္း ျဖဴျဖဴေမာ္သိန္းရဲ့ ဆီးစပ္ကို တဖတ္ဖတ္နဲ႔ ရိုက္ခတ္ေနတယ္ ။

အရည္ေတြ တအား ရႊဲေနလို႔ လီးနဲ႔ ေစာက္ပတ္ ပြတ္တိုက္သံေတြက ဖြတ္ဖြတ္စြပ္စြပ္နဲ႔ ျမည္ေနတယ္ ။

ျဖဴျဖဴေမာ္သိန္းလည္း မ်က္လုံးေလး ေမွးစင္းၿပီး ဘိုဘို လိုးေဆာင့္သမၽွ ဖင္ႀကီးေတြကို ေကာ့ေထာင္ေပးၿပီး  ခံယူ

ေနတယ္ ။

“ ေကာင္းလားဟင္...မမျဖဴ.....”

“ ေကာင္းတယ္..ဘိုဘို...ေဆာင့္..တအားေဆာင့္ထည့္စမ္းကြာ....”

ျဖဴျဖဴေမာ္သိန္း တအားေကာင္းလာၿပီး ဘိုဘိုကို ျမန္ျမန္နဲ႔ ျပင္းျပင္း လိုးေပးဖို႔ ေျပာလာတယ္ ။ ဘိုဘိုလည္း ျဖဴ

ျဖဴေမာ္သိန္း ၿပီးခါနီး တအား ၾကမ္းၾကမ္းျပင္းျပင္း ဒလစပ္ လိုးေဆာင့္ထည့္ေပးလိုက္ေတာ့ ျဖဴျဖဴေမာ္သိန္း တအီး

အီး ေအာ္ညည္းရင္း “ ၿပီး ”သြားရတယ္ ။

ဘိုဘိုလည္း ျဖဴျဖဴေမာ္သိန္း ၿပီးေအာင္ ထိန္း လိုးေပးေနရတာ ။ သူလည္း ၿပီးခ်င္ခ်င္ ျဖစ္ေနတာ ဆိုေတာ့ ျဖဴျဖဴ

ေမာ္သိန္းလည္း ၿပီးေရာ သူ႔လီးကို အဖုတ္ထဲက ဆြဲႏုတ္ၿပီး လက္နဲ႔ ေရွ႕ေနာက္ ကြင္းတိုက္ပစ္လိုက္ေတာ့ သုတ္

ရည္ျဖဴပ်စ္ပ်စ္ေတြ တဖ်တ္ဖ်တ္နဲ႔ ျဖဴျဖဴေမာ္သိန္းရဲ့ ဖင္ျဖဴျဖဴေဖြးေဖြးႀကီးေတြေပၚကို က်ကုန္တယ္ ။

ျဖဴျဖဴေမာ္သိန္းရဲ့ အဖုတ္ကြဲ နီညိဳညိဳႀကီးနဲ႔ စအိုေပါက္ ညိဳညိဳေလးကို စူးစိုက္ၾကည့္ရင္း အထြဋ္အထိပ္ကို တက္

လွမ္းသြားရတာ အထူးဘဲ အရသာ ရွိလွတယ္ လို႔ ဘိုဘို ထင္တယ္ ။

“ ဘိုဘို..မင္းေရာ ေကာင္းလားဟင္...”

“ အရမ္းေကာင္းတယ္..မမျဖဴရယ္.....”

ဘိုဘိုနဲ႔ ျဖဴျဖဴေမာ္သိန္းတို႔ ေဘးခ်င္းယွဥ္ လွဲေလ်ာင္းလိုက္ၾကတယ္ ။

“ မမ..ဒီေန႔ ေအးေအးေဆးေဆး ဘဲလားဟင္..အခ်ိန္ရတယ္ မဟုတ္လား....”

“ အင္း..ဘာလို႔ေမးတာလဲ...”

“ မမနဲ႔ ထပ္ထပ္ ခ်စ္ခ်င္ေသးလို႔ေပါ့....”

“ဘိုဘို..မင္းေလး သိပ္ ခၽြဲတတ္တာဘဲကြာ....ဒါေၾကာင့္....”

“ ဘာျဖစ္လဲ..မမျဖဴ...”

“ ဒါေၾကာင့္ မင္းေလးကို မမက ခိုက္ေနရတာေပါ့..စြဲေနရတာေပါ့....”

ဘိုဘို ကၽြဲရိုင္းဘူးေလးကို ေမာ့ေသာက္ရင္း ဆိုင္ထဲကို လွမ္း ဝင္လိုက္တဲ့အခ်ိန္ အန္တီႏုက ကပ္စတန္မာတ

ေယာက္ကို ဆံပင္ေဆးဆိုးေပး ေနရာက လွမ္းျမင္လိုက္တယ္ ။

“ ဟယ္..ဘိုေလး ျပန္လာၿပီ ….ဘိုေလးေရ..ဒီမွာ ၾကည့္အုံး....ဘယ္သူေရာက္ေနသလဲ ဆိုတာ.....”

အန္တီႏု လွမ္းေျပာလိုက္လို႔ ဆိုင္ အေနာက္ထဲကို ဝင္သြားဖို႔ လုပ္ေနတဲ့ ဘိုဘို လွည့္ၾကည့္လိုက္တဲ့အခါ

ဆံပင္ညႇပ္ေနတဲ့ ရည္မြန္သင္းေမာင္ကို ေတြ႕လိုက္တယ္ ။ ရည္မြန္သင္းေမာင္က “ ေဟးဘိုဘို...” လို႔ လွမ္းႏုတ္

ဆက္တယ္ ။

“ ဟာ..မမ...မေတြ႕တာ ၾကာၿပီေနာ္ ...”

ရည္မြန္သင္းေမာင္ ကို ျပန္ႏုတ္ဆက္ရင္း ဆံပင္ညႇပ္ခုံေတြနားကို ဘိုဘို ေလၽွာက္သြားလိုက္တယ္ ။ အန္တီႏုကို

အခုမွ ဘိုဘို ေသေသခ်ာခ်ာ ၾကည့္မိတယ္ ။ သူေခ်ာင္းသာဖက္ကို သြားေနတဲ့အခ်ိန္ အေတာအတြင္းေလးမွာ

အန္တီႏု ေတာ္ေတာ္ ပိန္သြားတယ္ ။ က်သြားတယ္ ။ အန္တီႏု က်ိတ္ၿပီး ၀ိတ္ေလ်ာ့ေနသလား မသိဘူး ။

ရည္မြန္သင္းေမာင္က “ မမ ေယာက်္ား ျပန္ေရာက္ေနလို႔ေလ ..မမလည္း ဘိုဘို႔ကို သတိရေနပါတယ္ ...” လို႔

ဘိုဘို႔ကို ေျပာလိုက္တယ္ ။ ဘိုဘိုက “ မမ ေယာက်္ား ရွိေသးလား..ျပန္ထြက္ၿပီလား...” လို႔ ျပန္ေမးလိုက္တယ္ ။

အန္တီႏုက ျပဳံးၿပီး ၾကည့္ေနတယ္ ။ ဘိုဘို႔မွာ ေနာက္ထပ္ တဂ်ဴတီ ကပ္စတန္မာ ထပ္ရျပန္ၿပီ ဆိုတဲ့ အဓိပၸါယ္

ပါတဲ့ အျပဳံးဆိုတာ ဘိုဘို သိလိုက္တယ္ ။

အခုေလးတင္ဘဲ ျဖဴျဖဴေမာ္သိန္းကို သုံးခ်ီ ဆက္တိုက္ ရွယ္ဆြဲေပးလိုက္ခဲ့တာမို႔ ဘိုဘို နားခ်င္ေသးတယ္ ။

ဒါေပမယ့္ ရည္မြန္သင္းေမာင္က ေခၚခ်င္တယ္ ဆိုရင္ေတာ့ ျငင္းလို႔ မေကာင္းဘူးေလ ။ လိုက္ရမွာေပါ့ ။

ဒါေပမယ့္ ရည္မြန္သင္းေမာင္က “ ျပန္မတက္ေသးဘူး..ဘိုဘို..အခုလည္း သူလိုက္ပို႔တာ..ေစ်းထဲမွာ သူ ဝယ္စရာ

ရွိလို႔ ထြက္သြားေလရဲ့..မၾကာခင္ သူ ျပန္လာေခၚမွာ...” လို႔ ေျပာလိုက္လို႔ ဒီေန႔ေတာ့ သူ႔ကို ေခၚမွာ မဟုတ္ဖူး

လို႔ သိလိုက္ရတယ္ ။

အင္း..သူ႔အိတ္ထဲမွာလည္း ေငြယားေလးေတြက အျပည့္ဘဲ ။

ခုေလးတင္ ျဖဴျဖဴေမာ္သိန္းက ထည့္ေပးလိုက္တာ ။ ျဖဴျဖဴေမာ္သိန္းက သူ႔ကို ေပးသင့္တာထက္ အျမဲ ပိုပိုေပး

တယ္ ။ အသုံးအေဆာင္ေတြ အဝတ္အစားေတြလည္း အျမဲ ဝယ္ေပးတတ္တယ္ ။

အန္တီႏုက “ ဘိုဘိုေရ..အန္တီႏု ဒီညေနက်ရင္ မင္းကို အကူေတာင္းစရာ ရွိတယ္ေနာ္ ..ဆိုင္အတြက္ လိုအပ္တာ

ေလးေတြ ဝယ္ဖို႔..” လို႔ ေျပာလိုက္တယ္ ။

“ ရတယ္...အန္တီႏု..က်ေနာ္ အားပါတယ္..လုပ္ေပးပါမယ္ ...”လို႔ ေျပာလိုက္ရင္း ဘိုဘို ရည္မြန္သင္းေမာင္ကို “

ဆီးယူး..မမ..” လို႔ ႏုတ္ဆက္ၿပီး အတြင္းခန္းထဲကို ဝင္သြားလိုက္တယ္ ။

နာရီဝက္ေလာက္ ၾကာေတာ့ ရည္မြန္သင္းေမာင္ရဲ့ ဘူတားႀကီး သေဘ္ာကက္ပတိန္ ဦးသင္းေမာင္ သူ႔မိန္းမကို

ဆိုင္မွာ လာႀကိဳတယ္ ။ ဘိုဘို အတြင္းခန္းက ေခ်ာင္းၾကည့္တယ္ ။အဖိုးႀကီးက ခါးခ်ိေနၿပီ ။ပင္စင္ယူဖို႔ ေကာင္း

တဲ့အရြယ္ႀကီး ။ အင္း...သူ မဆြဲနိုင္လို႔ ငါလည္း သူ႔အစား ဝင္ဆြဲေပးေနရတာေပါ့...လို႔ ေတြးမိရင္း ဆိုင္အတြက္

 သန႔္ရွင္းေရး လုပ္ဖို႔ ငွားထားတဲ့ ေကာင္မေလးနဲ႔ အီစီကလီ လုပ္ေနတယ္ ။

 ဒီေကာင္မေလးက ပစၥည္းေကာင္းေလး ။ ပစၥည္းရွိ လူတန္းစားေလး ။ နံမည္က ေနာ္ပိုးစီ ။ ဘားအံဖက္က ကရင္မေလး ။ အလစ္မွာ

 သြင္းပစ္လိုက္တတ္တဲ့ ဘိုဘိုက လစ္ရင္သြင္းဖို႔ ႀကံေနတယ္ ။

ဒိုင္ယာေလာ့ေတြ တလုံးသြင္း ႏွစ္လုံးသြင္းနဲ႔ ေနာက္ေတာ့ တျပဳံလုံး သြင္းမယ့္လူ ။ ေနာ္ပိုးစီကလည္း သစ္ရြက္ေတြ လႈပ္ခတ္ရင္ေတာင္ တခစ္ခစ္ ရယ္ေမာခ်င္တဲ့ အထိန္းမတတ္ ဇိမ္းဇတ္ဇတ္ အရြယ္ေလးေလ ။ ဘိုဘိုက မိန္းမႀကိဳက္တဲ့ ဒီဇိုင္း အေျပာကလည္း ေကာင္းဆိုေတာ့ ေနာ္ပိုးစီက ဘိုဘို႔ကိုဆို ဆိတ္လားပုတ္လားေတြ လုပ္ၿပီး ခင္တယ္ ။ အန္တီႏုက ခပ္လွမ္းလွမ္းကေန ဘိုဘို႔ကို မ်က္စိနဲ႔ သတိေပးတယ္ ။ ပါးစပ္ကေတာ့ ဘာမွ မေျပာေပမယ့္ စူးစူးရွရွ ၾကည့္ၿပီး “ ဘာျဖစ္ေနတာလဲကြာ..” လို႔ အဓိပၸါယ္ရတဲ့ အၾကည့္မ်ိဳးနဲ႔ ၾကည့္ေနတာ ။

ဘိုဘိုကလည္း အန္တီႏု အၾကည့္ကို သေဘာေပါက္လိုက္တယ္။ ေနာ္ပိုးစီကို လုံးေနတာကို အန္တီႏု မႀကိဳက္ဘူး ဆိုတာ သိလိုက္တယ္ ။ တဟဲဟဲ ရယ္ရင္း ဘိုဘို ဆိုင္ေရွ႕ကို ထြက္လိုက္တယ္ ။

ဒီေန႔အတြက္ ျဖဴျဖဴေမာ္သိန္းဆီက ေငြယားေလးေတြ ျမက္ျမက္ေလး ရလိုက္တာမို႔ ဆိုင္က လူေတြ အားလုံးကို မုန႔္ဝယ္ေကၽြးမယ္လို႔ ေၾကျငာလိုက္တယ္ ။ စားေသာက္႐ုံထဲက ဆိုင္ေတြကေန စားခ်င္တာေတြ အကုန္ မွာၾကလို႔ ေၾကျငာလိုက္တယ္ ။