အိမ္ေထာင္မရွိ အပ်ိဳရည္ပ်က္ ဖာသည္မဟုတ္တဲ့ကြ်န္မ

"စြပ္ ေဖာက္ "

"ဘု ပြပ္ ဖြပ္"

"အ အမယ္ေလးး အိ အီးး ဟီးး "

စိုးယုေမာ္ မခ်ိမဆန္႔ေအာ္လိုက္သံကေလး ထြက္ေပၚလာသည္။ မထင္မွတ္ဘဲ ငရဲလီးႀကီးက ေစာက္ရည္မ်ားအလွွ်ံပယ္ရႊဲနစ္လ်က္ရွိသည့္ သူမေစာက္ပတ္ထဲကို တစ္သိပ္ၾကပ္ညွပ္စြာျဖင့္ ေလွ်ာကနဲ ဒိုးယိုေပါက္တိုးဝင္သြားၿပီး အတြင္းရွိအပ်ိဳစင္အေျမွးပါးကေလးကို ဖြပ္ကနဲ ထိုးေဖာက္မိကာ အေျမွးပါးေပါက္သြားသျဖင့္လည္း ေသမတတ္နာၿပီး စိုးယုေမာ္အေၾကာက္အကန္ ေအာ္မိျခင္းျဖစ္သည္။ ငရဲ လီးကို အထဲဝင္ႏိုင္သမွ်ဝင္ေအာင္ ထိုးေဆာင့္ထည့္ကာ လီးကိုမလႈပ္ဘဲစိမ္ထားၿပီး စိုးယုေမာ္ႏႈတ္ခမ္းေလးစုပ္လိုက္ ႏို႔စို႔လိုက္ႏွင့္ သူမစိတ္အေျပာင္းအလဲျဖစ္ေအာင္ လုပ္ေပးေနသည္။ ေဒၚဝင္းဝင္းမာလည္း သူမအနားကပ္ကာ ႏို႔ကိုေခ်နယ္လိုက္ ေပါင္တြင္းသားေလးမ်ားပြတ္ေပးလိုက္ႏွင့္ကူညီဆြႏွဴးေပးသည္။

"နာလား စိုးစိုး"

"နာ နာတယ္ အထဲမွာတစ္ၾကပ္ၿပီး ေအာင့္ေတာင့္ေတာင့္နဲ႔ ဟင္း ဟင္း "

ငရဲ ဘာမွမေျပာဘဲ စိမ္ထားေသာလီးကို ႏွဲ႔ႏွဲ႔ကစားေပးသည္။ စိုးယုေမာ္လည္း လီးအထည့္ခံထားရ၍ကတုန္ကယင္ျဖစ္ေနရာက ဘာစိတ္ေပါက္လာသလဲမသိ။ ငရဲခါးကိုတင္းတင္းၾကပ္ၾကပ္ဖက္တြယ္လိုက္ရာက ႏႈတ္ခမ္းခ်င္းမခြာစတမ္း အျပတ္ဖိကပ္ကာ အားရပါးရ လာေရာက္စုပ္နမ္းေနပါသည္။ သူမေပါင္ခြၾကားရွိေစာက္ပတ္အတြင္းႏႈတ္ခမ္းသားမ်ားဆီကလည္း ငရဲလီးႀကီးကို ပြစိပြစိလုပ္ကာ ရစ္ပတ္ဖ်စ္ညွစ္ကစားေပးလာသလိုထင္ရသည္။ ငရဲလည္း သူမႏႈတ္ခမ္းကေလးကို အပီစုပ္ေနရင္း အသာၿငိမ္ၿပီးမေနဘဲ ရသေလာက္အေနအထားႏွင့္ သူ႕ခါးကိုေရွ႕တိုးေနာက္ဆုတ္လုပ္ၿပီး သူမေစာက္ပတ္ထဲကို လီးထိပ္ဝင္ရံု ေခ်ာ့လိုးကေလး လိုးေပးေနသည္။ အပ်ိဳေစာက္ပတ္ႏုႏုထြတ္ထြတ္ကေလးေပမယ့္ ေခ်ာေခ်ာႏွင့္ေဒၚဝင္းဝင္းမာတို႔ႏွစ္ေယာက္ သူမကို လက္ပူတိုက္ လိုးေပးခဲ့တာ မ်ားလို႔လားေတာ့မသိ။ ေစာက္ရည္အလြန္သန္ၿပီး လီးႏွင့္ေစာက္ပတ္ေတြ႕ရံုႏွင့္ပင္ အရည္ေတြဗြက္ေပါက္မတတ္ အိုင္ထြန္းကာ ရႊဲနစ္လာရၿပီး သူ႕ေဂၚလီလီးတုတ္တုတ္ႀကီး ေကာင္းစြာလိုးသြင္းေပးႏိုင္ဖို႔အတြက္ ေခ်ာဆီ အသင့္ထုတ္ေပးထားသလို ျဖစ္ေနသည္။ စိုးယုေမာ္ေစာက္ပတ္က လိုးရတာထင္သေလာက္ မခက္လွဘဲ လီးကိုအားအနည္းငယ္စိုက္ကာ ဖိေဆာင့္ခ်လိုက္သည္ႏွင့္ပင္ တစ္လကၼႏွစ္လကၼခန္႔ အထဲကိုကြ်ံနစ္စိုက္ဝင္သြားၿပီး ငရဲလည္း လီးကိုအရမ္းကာေရာ ကရွဴးမူးထိုးေဆာင့္မလိုးဘဲ ပါကင္ဆြဲေနက်ျဖစ္သည့္အတိုင္း သူမေစာက္ပတ္အေပၚထိပ္ဖက္ကိုသာ အားစိုက္ၿပီး ဖိလိုက္ႀကိတ္လိုက္ လွည့္ေမႊလိုးသြင္းေပးေနရာ ႏွစ္ေယာက္သားေကာင္းလာၾကၿပီး စိုးယုေမာ္အသက္ရွဴသံပိုျပင္းလာတာ သတိထားမိလိုက္သည္။

ငါးမိနစ္ဆယ္မိနစ္ေလာက္အၾကာ လီးကိုႏွဲ႔ကာႏွဲ႔ကာ အဝင္ေပါက္ခ်ဲ႕သလိုပုံစံမ်ိဳးေခ်ာ့လိုးရင္း ငရဲလည္း မေအာင့္ႏိုင္ေတာ့ဘဲ သူ႕လီးႀကီးကို ေခြးႏွစ္ေကာင္ေတာ္သလင္းမိတ္လိုက္သကဲ့သို႔ စိုးယုေမာ္ဆီးခုံေပၚဖိကပ္၍ တဆတ္ဆတ္ ဆန္႕ငင္တြန္းထိုး ေညွာင့္လိုးလိုးေပးလိုက္ရာက ေဒၚဝင္းဝင္းမာဖက္ကိုလွည့္ကာ …

"အား မမ မာ ကြ်န္ေတာ္ မရေတာ့ဘူးဗ်ာ လရည္ထြက္ ထြက္ခ်င္ေနၿပီ အပီ သြန္ၿပီးလိုးမွျဖစ္ေတာ့မယ္"

"မလုပ္နဲ႔ အရမ္းမလုပ္နဲ႔ အဲလိုလုပ္တာ မမ မႀကိဳက္ဘူး လရည္ထြက္ခ်င္ထြက္ပေစ အျပင္ေတာ့မထုတ္လိုက္နဲ႔ မင္းေျပာေတာ့ သူ႕ကိုစရံသတ္မယ္ဆို အထဲမွာပဲ အၿပီးလိုးပစ္လိုက္ ၾကားလားငရဲ"

"အင္း အင္း မမေျပာသလိုပဲ အား အ ရွီးး ေကာင္း တယ္ ေကာင္းတယ္ ရွယ္ပဲ သိပ္ေကာင္းလြန္းတယ္ဗ်ာ ဟား ကဲ ကဲ "

"ျဗစ္ ျဗစ္ ျဗစ္ ျဗစ္ "

ဆိုၿပီး ငရဲလီးထိပ္ကလရည္ေတြ စိုးယုေမာ္အဖုတ္လိုဏ္ေခါင္းေလးထဲကို တျဗြတ္ျဗြတ္ပန္းလႊတ္ဝင္ေရာက္သြားၾကၿပီးေနာက္ စိုးယုေမာ္လည္း ငွက္ဖ်ားတက္သလို တစ္ကိုယ္လုံး တုန္တခိုက္ခိုက္ျဖစ္၍လာရၿပီး …

"အို အ အ ကို ကိုရဲ က် က်မ ဟင့္ ဖက္ ဖက္ထားပါ ဖက္ ဖက္ထားေပးပါ ဆုိ အ အင့္ အင္းး အင္းးး အိ အေမ့ အင့္ အင္းးးးဟင္းးးး"

"ေကာင္းလား စိုးစိုး ကိုယ့္လရည္ေတြ အထဲထည့္ေပးတာ ေကာင္းတယ္မဟုတ္လား"

"ေကာင္း ေကာင္း တယ္ အ အစ္ကို ေကာင္းတယ္ ကိုရဲရယ္ ဟင့္ စိုးကို ဖက္ထားပါ စိုးကိုနမ္း နမ္းပါဦး"

"ျပြတ္ ဟင့္ ျပြတ္ ျပြတ္ ျပြတ္ နမ္း နမ္းေလ အဟင့္ ဟင့္ ဟင့္ "

"ျပြတ္ ျပြတ္ အု အူးး အူးး "

"ျပြတ္ ျပြတ္ ျပြတ္ "

စိုးယုေမာ္ျဖစ္ေနပုံေလး သနားစရာပါေပ။ ငရဲသူ႕လီးကို ေစာက္ဖုတ္ထဲကခြ်တ္ထုတ္လိုက္သည္။ ငရဲ၏လရည္ေရာေစာက္ရည္ပါ ေပပြေနသည့္လီးကို ေဒၚဝင္းဝင္းမာ အငမ္းမရဆြဲစုပ္သည္။ လရည္ေတြေျပာင္စင္ေအာင္ လွ်ာႏွင့္တယုတယ ယက္သပ္ေပးသည္။ သူမလက္တစ္ဖက္ကလည္း စိုးယုေမာ္၏ေပါင္ခြဆုံရွိေစာက္ပတ္ရွိရာကို ႏႈိက္ကိုင္စမ္းသပ္ရင္း ဖြဖြရြရြကေလးပြတ္ေပးေနျပန္သည္။ လီးစုပ္လိုက္ စိုးယုေမာ္အဖုတ္ကိုပြတ္လိုက္လုပ္ကာ ငရဲလီးႀကီးျပန္လည္ေတာင္မာလာေအာင္ျပဳရင္း လီးျပန္မာလာခ်ိန္မွာေတာ့ ေဒၚဝင္းဝင္းမာတစ္ေယာက္ ဣေျႏၵပင္မဆယ္ႏိုင္ေတာ့ဘဲ ငရဲကိုယ္ေပၚတက္ခြထိုင္လိုက္ၿပီး သူမေစာက္ပတ္ကို ငရဲလီးႀကီးေပၚတည့္တည့္ ေတ့ခ်ိန္ကာျဖင့္ အေပၚကေန စိတ္လိုလက္ရႀကီး ျမင္းစီးေဆာင့္လိုးေပးေနေလေတာ့၏။ ငရဲလည္း ပြဲဆက္မ်ားလြန္း၍ လီးက်ိန္းသလိုေတာင္ျဖစ္ေနေပမယ့္ ေဒၚဝင္းဝင္းမာထန္ေနပုံၾကည့္ၿပီး ဘာမွ်မေျပာသာသလို ေစာဒကလည္း မတက္ဝံ့ပါေခ်။ သူမအလိုကိုသာ အံတႀကိတ္ႀကိတ္ႏွင့္လိုက္ေလ်ာေပးရေလသည္။

ေဒၚဝင္းဝင္းမာ ငရဲလီးႀကီးကို အေပၚကေန၍ အပီလိုးသည္။ ဖင္ႀကီးတလွိမ့္လွိမ့္လုပ္ၿပီး စေကာဝိုင္းေမႊ႕ယမ္းကာေဆာင့္လိုက္ သူမဒူးေခါင္းႏွစ္ဖက္အားကိုယူၿပီး ေရွ႕တိုးေနာက္ဆုတ္လုပ္လုပ္ရင္း ငရဲ၏လီးမွာထည့္ထားသည့္ ေဂၚလီလုံးမ်ားကိုႏွဲ႔ကာႏွဲ႔ကာ သူမေစာက္ဖုတ္အတြင္းသားမ်ားႏွင့္ဖိႀကိတ္လိုး၍ ကာမအရသာကို ကမ္းကုန္ေအာင္ခံစားလိုက္ႏွင့္ အခ်ိန္အေတာ္ၾကာၾကာ ရာဂဒိန္းဒလိန္းနတ္ဖမ္းကာ သရဲမရဲစီးသလို ေဇာကပ္ၿပီးလိုးေနေလသည္။ မိနစ္ႏွစ္ဆယ္ေလာက္ ထင္တိုင္းၾကဲကာ အသားကုန္လိုးၿပီးမွ ေဒၚဝင္းဝင္းမာ လွ်ပ္စစ္ဓာတ္အလိုက္ခံရသလို ဆန္႔ငင္ဆန္႔ငင္ျဖစ္ကာ အရုပ္ႀကိဳးျပတ္ေပ်ာ့က်သြားသည္။

ေဒၚဝင္းဝင္းမာ စိုးယုေမာ္ဖက္ကို အဓိပၸါယ္ပါပါ လွည့္ၾကည့္လိုက္ၿပီး …

"ကဲ စိုးစိုး အေပၚတက္ထိုင္လိုက္စမ္း ခုန မမ လုပ္သလိုလုပ္"

လူကသာ မႏိုင္ေပမယ့္ သူမအသံကမာထန္ေနသည္။

"ဟာ မမ စိုး စိုး ဟို … ဟို … "

စိုးယုေမာ္ မ်က္စိမ်က္ႏွာပ်က္ၿပီး အထစ္ထစ္အေငါ့ေငါ့ႏွင့္ …

"ျငင္းမယ္မၾကံနဲ႕ေနာ္ နင့္အဖုတ္ကြဲလား မကြဲလား ငါသိတယ္… ႏိုင္သေလာက္လိုး …တစ္လက္မ ဝင္ပေစ ရတယ္ ဒီတစ္ခ်ီ လရည္ဝင္ၿပီးရင္ ငါသူ႕ကို ေခ်ာေခ်ာနဲ႔အတူ ျပန္လႊတ္လိုက္ေတာ့မွာ… သူတို႔ ဘာညာလုပ္စရာေလးေတြက်န္ေသးတယ္ မနက္ျဖန္မွ ငါတို႔ျပန္ဆုံၾကမယ္ ၾကားလား"

"ဟုတ္ ဟုတ္ မမ "

စိုးယုေမာ္ မဝံ့မရဲျဖစ္ေနမိသည္။ ငရဲ လီးငပဲႀကီးက ေဒၚဝင္းဝင္းမာေစာက္ဖုတ္ကေနကြ်တ္ထြက္လာၿပီး အရည္ေတြရႊဲနစ္ေပက်န္ေနကာ မိုးကိုေမွ်ာ္၍ မာန္ဖီေနပုံမွာ သူမအေနႏွင့္ေတာ့ ေက်ာခ်မ္းစရာႀကီးလို ျဖစ္ေနေပသည္။ စိုးယုေမာ္ သူ႕အနားသြားၿပီး ေျခေထာက္တစ္ဖက္ ခြတက္လိုက္ကာ ငရဲကို္ယ္ေပၚကိုေရာက္ရွိလာသည္။ လီးႀကီးကိုငုံ႔ၾကည့္ၿပီးေနာက္ လီးေပၚတည့္တည့္ အေသအခ်ာခ်ိန္ရြယ္ကာ ဖိထိုင္ၾကည့္မိသည္။ သူမအဖုတ္ဝက်ဥ္းက်ဥ္းကေလးႏွင့္ငရဲရဲ႕ေဂၚလီလဒစ္ျပဲႀကီးက သတၱဝါႏွင့္လက္နက္မမွ်သလိုျဖစ္ေနသည္။

"ဒီ ဒီလို ထိုင္ …ထိုင္ ရမလား "

"အင္း စိုးစိုး အဖုတ္ဝနဲ႔တည့္တည့္ခ်ိန္ၿပီးသာ ဖိထိုင္ခ်လိုက္ …ေစာက္ပတ္အဝကို ညည္းလက္နဲ႔အရင္ျဖဲလိုက္ဦး ဒါမွလီးဝင္မွာ ငါေအာက္ကေန လီးကို အထဲေရာက္တဲ့အထိ ေကာ့လိုးေပးမယ္ …ဟုတ္လား"

"ဟုတ္ ဟုတ္ …ကိုရဲ "

ဆိုၿပီး စိုးယုေမာ္ဖင္ကိုအနည္းငယ္ျပန္ၾကြကာ လီးတန္ကိုကိုင္ၿပီး လဒစ္ထိပ္လုံးကိုသူမအဖုတ္ဝထဲစြပ္ကနဲ ထိုးႏွစ္ထည့္လိုက္ရာက မထူးဘူးဆိုၿပီး အံတင္းတင္းႀကိတ္၍ သူ႕အေပၚကေန အားႏွင့္ဖိထိုင္ေဆာင့္ခ်လိုက္သည္။ လီးထိပ္လုံးက ဝင္ေပမယ့္ လီးကိုယ္ထည္မွာ ထည့္ထားသည့္ ေဂၚလီလုံးေတြက တစ္ဆို႔ခံေနေလရာ အထဲဝင္ေအာင္ အေတာ္ႀကီးခက္ခက္ခဲခဲၾကြလိုက္ႏွိမ့္လိုက္ ေလးငါးဆယ္ခ်က္ ဖိဖိခ်လိုက္မွ သုံးလက္မခန္႔ သူ႕လီးက အထဲကိုဝင္ေရာက္လာႏိုင္သည္။

"အား ဟုတ္ပီ တကယ့္ဇိမ္ပဲကြာ စိုးစိုး ေျဖးေျဖးခ်င္းေဆာင့္ သိပ္မေလာနဲ႔ လီးကြ်ံဝင္သြားးရင္ ေစာက္ဖုတ္ကြဲၿပီး ျပန္အႏႈတ္ခက္ တတ္တယ္ ဖင္ကို ေျဖးေျဖးျပန္ၾကြ ျပန္ဖိခ်လိုက္ အင္း အင္း ဟုတ္ပီ ဟုတ္ပီ …လိုး လိုးစမ္းကြာ နင္ခံႏိုင္သေလာက္လိုး တစ္ႀကိမ္ႏွစ္ႀကိမ္ လိုးၿပီးရင္ လီးတစ္ဆုံးထည့္လိုးလို႔ရၿပီေပါ့ …စိုးစိုးရ"

ငရဲ စိုးယုေမာ္ကို ကာမသင္ခန္းစာေတြ အနီးကပ္ကိုယ္တိုင္ပို႔ခ်ေပးေနသည္။ စိုးယုေမာ္လည္း ဒီေလာက္ႀကီးေတာ့ ေခသူမဟုတ္ပါေခ်။ ကိုယ္တိုင္မလိုးဖူူးရင္သာ ေနမည္။ ေယာက္်ားမိန္းမလိုးျခင္းတည္း ဟူေသာ သင္ခန္းစာကို ဦးညီေဂ်ာ္ႏွင့္ေဒၚႀကီးျမင့္မူတို႔ထံမွတစ္ဆင့္ သူမကိုယ္တိုင္နည္းနာနိႆယခံယူ၍ သင္ၾကားလာသူျဖစ္ရာ ခ်က္ဆိုတာႏွင့္နားခြက္မီးေတာက္ၿပီးလည္းျဖစ္သည္။ သူမဘာလုပ္၍ ဘာကိုင္ရမည္ဆိုတာကို ေကာင္းေကာင္းနားလည္ေနသည္။

စိုးယုေမာ္ တင္ပါးကေလးလွိမ့္ကာလွိမ့္ကာ အေပၚၾကြလိုက္ေအာက္ကိုႏွိမ့္ခ်လိုက္လုပ္ၿပီး ငရဲလီးကိုေဆာင့္ေပးသည္။ လီးက တစ္ဆို႔ေနေပမယ့္ ျဖည္းျဖည္းခ်င္းေတာ့ အထဲကိုပိုမိုနစ္ဝင္လာသလိုသူမခံစားေနရသည္။ ခက္တာက အခ်ီခ်ီအလီလီလိုးၿပီး ငရဲတစ္ေယာက္အေကာင္းလြန္ကာ သံသရာရွည္ေနတာပဲျဖစ္သည္။ သူ ေတာ္ရံုႏွင့္မၿပီး။ ဒီေန႔အဖို႔ ၿပီးႏိုင္မွာလည္းမဟုတ္ေတာ့။ တစ္ပြဲၿပီးတစ္ပြဲလိုးရဖန္မ်ား၍ သုက္ရည္က ခမ္းသေလာက္ျဖစ္ေနၿပီ။

ဒါကိုရိပ္မိျခင္းမရွိဘဲ စိုးယုေမာ္ ေဇာေခြ်းေတြပါပ်ံၿပီး အသည္းအသန္ ဖိလိုးေနျခင္းျဖစ္ရာ သူမကိုယ္တိုင္ေစာက္ပတ္ထဲကေန မရိုးမရြယားယံမႈေဝဒနာကို မခ်ိေအာင္ ခံစားလာရသည့္နည္းတူ လူးလွိမ့္လိုးေဆာင့္ခ်က္ေတြလည္း မသိမသာႏွင့္ တျဖည္းျဖည္း ပိုၾကမ္းပိုသြက္လာတာ ေတြ႕ရေလသည္။ သူမဆီးခုံအစပ္နားက စူးကနဲေအာင့္ကနဲျဖစ္ျဖစ္သြားေသာ္လည္း စိုးယုေမာ္ လုံးဝသတိထားမိျခင္းမရွိ။ ငရဲလဒစ္ထိပ္ႀကီး သူမအဖုတ္ထဲ မဝင္ဝင္ေအာင္သာ အတင္းဖိကပ္ႏွစ္သြင္းထားလ်က္ ေရွ႕တိုးလိုက္ ေနာက္ဆုတ္လိုက္ႏွင့္ တြန္းတြန္းတိုက္တိုက္ေဆာင့္လိုးေပးေနရာ ဖီလင္ေတြအျပတ္တက္ၿပီး ပထမအခ်ီ ေစာက္ရည္တစ္ႀကိမ္ ပန္းထြက္သြားခဲ့သည္။ စိုးယုေမာ္ ဘယ္သူမွမသိဘူးဆိုၿပီး ေလးငါးဆယ္ခ်က္ေဆာင့္လိုက္နားလိုက္ ငရဲႏႈတ္ခမ္းကိုစုပ္လိုက္လုပ္ၿပီး ဟန္မပ်က္ဆက္လက္စခန္းသြားေပးေနရာ ေကာင္းလြန္းလွ၍ သူမကို္ယ္ကေလး တုန္ကနဲတုန္ကနဲပင္ျဖစ္ျဖစ္သြားၿပီး ေနရာမွာပင္ တုံးကနဲပစ္လွဲခ်လိုက္ခ်င္စိတ္ ေပါက္မိေလသည္။

ဒါေပမယ့္ သူမရပ္နားျခင္းေတာ့မရွိပါေခ်။ ဒုတိယအခ်ီပင္ စတင္၍ခရီးဆက္လာခဲ့ရင္း လိုးရေဆာင့္ရတာလည္း ခုနကထက္ ပိုသြက္ပိုေကာင္းလာသည္ဟု စိတ္ကထင္လာမိကာ သူမေစာက္ပတ္ထဲဝင္ေရာက္ေနေသာ ငရဲလီးကိုအသာငုံ႔ၾကည့္လိုက္ေတာ့ လီးတစ္ဝက္အထိ သူမကိုယ္အတြင္းထဲကိုေရာက္ရွိေနေလၿပီ။ ဖင္သားအိအိႏွစ္ဖက္က သူ႕လီးႀကီးကို ျပန္ၾကြျပန္ႏႈတ္ၿပီး တစ္ဖန္ေအာက္ကို အားႏွင့္ဖိသြင္းၾကည့္လိုက္ရာ ေနာက္ထပ္မဝင္ေတာ့ေခ်။ စိုးယုေမာ္လည္း မတတ္သာ၍ လက္ေလွ်ာ့လိုက္ရၿပီး ဝင္သေလာက္သာသြင္း၍ လိုးရေတာ့သည္။

ေဒၚဝင္းဝင္းမာေရာ ငရဲပါ သူမအရွိန္တက္ေနၿပီဆိုတာသိ၍ အသာပင္လႊတ္ေပးထားၿပီး ငရဲသူ႕လီးကို ေအာက္ကေန တစ္ခ်က္တစ္ခ်က္ ပင့္တင္၍ ေညွာင့္လိုးကေလးလိုးေပးသည္။ ငရဲေအာက္ကပင့္အေဆာင့္ႏွင့္သူမကအေပၚစီးကေန ဖင္ႀကီးကိုဖိအခ် ဆုံမိၾကျပန္ေတာ့ ႏွစ္ေယာက္စလုံး ႏႈတ္မွတကြ်တ္ကြ်တ္ေအာ္ညည္းမိသည္အထိ အေကာင္းေပၚအေကာင္းဆင့္သြားရေလသည္။ ေဒၚဝင္းဝင္းမာလည္း သူမအနားကပ္ကာ စိုးယုေမာ္ကိုယ္ကေလး ဖက္လိုက္ ႏို႔အုံအိအိႏွစ္လုံးအားကိုင္လိုက္နယ္လိုက္ ဖ်စ္ဆြဲနမ္းလိုက္ႏွင့္ ႏို႔သီးေလးႏွစ္ခုကို လက္ႏွင့္ေခ်လွိမ့္ကာ သူမပါးစပ္ကေလးႏွင့္လည္းစုပ္ဆြဲကစားေပးေနရာ တစ္ဖက္ကငရဲလီးကို တလွိမ့္လွိမ့္လိုးေပးေနရင္းက စိုးယုေမာ္ ဖီးလ္အျပတ္တက္လာရသည္။

"ေဆာင့္ ေဆာင့္ ကေလး နာနာေလးေဆာင့္ ကိုယ္ၿပီးခ်င္လာၿပီ လရည္ထြက္ေတာ့မယ္ သြက္သြက္ကေလး လိုးလိုက္စမ္းပါ "

စိုးယုေမာ္အတြက္ေတာ့ သတင္းေကာင္းပင္။ နာတာက်င္တာဂရုမစိုက္အားေတာ့ဘဲ စိုးယုေမာ္လည္း စိတ္ထဲကအားတင္းၿပီး မနားစတမ္း ဖင္သားအိအိႏွစ္ဖက္ကုိ လူးကာလွိမ့္ကာ တရစပ္ဖိႀကိတ္၍ လိုးေဆာင့္ေပးလိုက္ရာ ငရဲလည္း ေအာက္ကေန ေကာ့၍ေကာ့၍ ပင့္လိုးေပးေနၿပီး အေပးအယူ တျဖည္းျဖည္းမွ်လာၾကရာက မၾကာမီေဂၚလီလီးႀကီးက အရည္မ်ားရႊဲနစ္အိုင္ထြန္းေနၿပီျဖစ္သည့္ စိုးယုေမာ္၏ ေစာက္ေခါင္းေပါက္ကေလးထဲကို ေရွာကနဲေရွာကနဲ ဝင္လိုက္ထြက္လိုက္ျပဳေနရာကေန ငရဲလီးထိပ္ဆီမွလရည္ေတြေရာ စိုးယုေမာ္ေစာက္ေခါင္းထဲမွ ေစာက္ရည္ေတြပါ အသည္းအသန္ တာတမံက်ိဳးေပါက္သကဲ့သို႔ ပြက္ကနဲပြက္ကနဲထြက္လွ်ံက်ခဲ့ၾကၿပီး ငရဲလည္း ေနာက္ဆုံးအခ်ီအေနႏွင့္အားကုန္ထုတ္လိုက္ရသျဖင့္ မ်က္လုံးမ်ားျပာေဝၿပီး ၿငိမ္က်သြားသလို စိုးယုေမာ္လည္း ဖားဖိုလို တုန္ယင္ေနေသာရင္အစုံႏွင့္ အသက္ကေလးဝေအာင္ ဖုတ္လႈိက္ဖုတ္လိႈက္ႏွင့္အေမာတေကာရွဴေနခဲ့ရၿပီး ကာမဂုဏ္စည္းစိမ္ခံစားမႈ၏ ေဘးထြက္ဆိုးက်ိဳးျဖစ္ေသာ တစ္ကိုယ္လုံးကိုက္ခဲနာက်င္မႈႏွင့္တကြ တာေဝးခရီးျပင္းႏွင္ခဲ့ရသူေတြအလား အားအင္ကုန္ခမ္းႏြမ္းလ်မႈကို ႏွစ္ေယာက္သား အလူးအလဲခံေနၾကရေလေတာ့၏။

………

ေဒၚဝင္းဝင္းမာ ငရဲတို႔ႏွစ္ေယာက္ႏွင့္အတူ ေခ်ာေခ်ာကိုပါ တစ္ပါတည္း ထည့္ေပးလိုက္ၿပီး သူမႏွင့္စိုးယုေမာ္ကေတာ့ အိမ္မွာပဲ ႏွစ္ေယာက္သား အတူတကြ ပင္ပန္းသမွ်အတိုးခ်ကာ အိပ္စက္အနားယူလိုက္ၾကပါသည္။

ေဒၚဝင္းဝင္းမာ သူမကို ပညာကုန္သင္ေပးခဲ့သည္။ အတူအိပ္ၾကရင္း တစ္ေရးႏိုးခ်ိန္က်ေတာ့ ႏွစ္ေယာက္သားပြတ္လိုက္ကိုင္လိုက္ႏွင့္ စိုးယုေမာ္လည္း ေဒၚဝင္းဝင္းမာေခၚရာေနာက္ကို ေကာက္ေကာက္ပါေအာင္လိုက္ပါေနမိရင္း ေဒၚဝင္းဝင္းမာက သူမအဂၤါဇပ္မွာ စပ္ဖ်င္းဖ်င္းျဖစ္ေနတာကို သက္သာေအာင္ဆိုၿပီး သူအသင့္ေဆာင္ထားသည့္ ေဆးအဆီတစ္မ်ိဳးကို အေသအခ်ာလိမ္းေပးသည္။ ေဆးလိမ္းရင္းလည္း ကိုင္လိုက္ဆြလိုက္ႏွင့္မို႔ စိုးယုေမာ္လည္းမေနတတ္ေတာ့ဘဲ ေဒၚဝင္းဝင္းမာအလိုကိုလိုက္ေလ်ာရျပန္သည္။ ဒီမိန္းမႀကီးဘယ္ေလာက္ဏွာႀကီးသလဲဆိုတာ စိုးယုေမာ္ကိုယ္ေတြ႕ျဖစ္ခဲ့ရသည္။ အတူလာသည့္ မေခ်ာမရွိတာမို႔ စိုးယုေမာ္ သူမကိုသာ အားကိုးေနရသည္။

ေနာက္တစ္ေန႔ ေန႔လည္ပိုင္းက်ေတာ့ ငရဲ အိမ္ကိုေရာက္ခ်လာၿပီး ညက ေခ်ာေခ်ာတစ္ေယာက္ အလုပ္ကိစၥအဆင္ေျပေၾကာင္း ငရဲလည္း ေဒၚဝင္းဝင္းမာညႊန္ၾကားသည့္အတိုင္း သူ႕အဆက္အသြယ္ေတြထဲက ေဖာက္သည္အုပ္စုတစ္စုႏွင့္ခ်ိတ္ေပးခဲ့ၿပီး ေခ်ာေခ်ာကို သူတို႔ႏွင့္အတူ ထည့္ေပးလိုက္ေၾကာင္း သုံးညတိတိ အတူေနထိုင္ေပ်ာ္ပါးၾကမည္ျဖစ္ၿပီး သူတို႔ဖက္က အခေၾကးေငြလည္း အျပည့္အဝ ေပးေခ်ၿပီးျဖစ္ေၾကာင္း ေျပာျပသည္။ ေဒၚဝင္းဝင္းမာစီစဥ္ေပးေေသာ အိပ္ခန္းတစ္ခုထဲမွာ စိုးယုေမာ္ႏွင့္ငရဲတို႔ ႏွစ္ေယာက္သား တစ္ေနကုန္ ရမၼက္ေရယဥ္ေၾကာထဲ ေမ်ာခ်င္တိုင္းေမ်ာခဲ့ၾကသည္။ ငရဲ ကာမစိတ္ၾကြအားတိုးေဆးေတြေသာက္လာၿပီး စိုးယုေမာ္ကိုလည္း ေဆးတစ္မ်ိဳးတိုက္ျပန္သည္။ ေဆးေသာက္ၿပီး ခဏအၾကာမွာပဲ သူမအဂၤၤါဇပ္က မခံမရပ္ႏိုင္ေအာင္ယားယံသလိုျဖစ္လာသည္။ အဆိုပါေဆးအစြမ္းႏွင့္ပင္ ႏွစ္ေယာက္သား မီးကုန္ယမ္းကုန္ျဖစ္ခ်င္တိုင္းျဖစ္ကာ ငရဲ သူမကို ေလးခ်ီငါးခ်ီမက တစ္ေနကုန္ အလဲလဲအကြဲကြဲ ေဆာ္ၿပီးရင္းေဆာ္ေနေတာ့ရာ စိုးယုေမာ္ခမ်ာ လမ္းပင္ေျဖာင့္ေျဖာင့္မေလွ်ာက္ႏိုင္ဘဲ ကြတတကေလးပင္ ျဖစ္ခဲ့ရေလသည္။

သူမ ငရဲလက္ထဲမွာ ေရေရလည္လည္ ပါကင္အဖြင့္ခံခဲ့ရသလို အပ်ိဳစင္ပန္းကေလးလည္း ဖြတ္ဖြတ္ညက္ညက္ ရစရာမရွိေအာင္ဘဲ စုတ္ျပတ္ေၾကမြကာ အႏြမ္းႀကီးႏြမ္းေၾကြခဲ့ရသည္။ စိုးယုေမာ္ ဘာခံစားခ်က္မွေတာ့မရွိပါ။ အခ်စ္အေၾကာင္းလည္းမသိ ခ်စ္တယ္ဆိုတာကိုပင္ လုံးဝနားမလည္ႏိုင္ေသးခင္ ကာမဂုဏ္ရမၼက္ေတာအလယ္မွာ မ်က္စိကေလးတလည္လည္ လမ္းမွားနင္းေလွ်ာက္ရင္း တံလွ်ပ္ကိုမွေရထင္မိသည့္ ေရႊသမင္အမိုက္မကေလးတစ္ေကာင္ႏွယ္ နက္ရွဳိင္းလြန္းလွသည့္ ကာမရမၼက္ဝကၤပါထဲမွ အခ်ိန္ေတာ္ေတာ္ၾကာၾကာအထိ ျပန္လည္ရုန္းမထြက္ႏိုင္ရွာဘဲ ျဖစ္ေနရေလသည္။

ေနာက္ထပ္ ႏွစ္ရက္တာအခ်ိန္ကုန္ဆုံးသြားသည္အထိ စိုးယုေမာ္တစ္ေယာက္ ေဒၚဝင္းဝင္းမာတစ္လွွည့္ ငရဲတစ္လွည့္ႏွင့္ တစ္ခါတစ္ရံလည္း ငရဲကသူမႏွင့္ေဒၚဝင္းဝင္းမာကို ႏွစ္ပင္လိမ္ဆြဲၿပီး အိပ္ခန္းအတြင္းရွိၾကမ္းျပင္ေပၚမွာပဲ ႏွစ္ေယာက္စလုံးကို ေဘးခ်င္းယွဥ္လ်က္ ေလးဘက္ေထာက္ဖင္ကုန္းခိုင္းကာ အေနာက္ကေန သူ႕စိတ္တိုင္းက် (ေခြးကုန္းပုံစံ) အလွည့္က် ေစာက္ဖုတ္ယက္ေပး လိုးေပးတာမ်ိဳးလည္း ရွိပါသည္။ ေဒၚဝင္းဝင္းမာေရာ စိုးယုေမာ္ပါ ေက်နပ္အားရမႈရွိၿပီး တစ္ေယာက္တည္း အလိုးခံရတာထက္ ႏွစ္ေယာက္အတူတူ အလိုးခံမႈကို ပိုမိုစြဲမက္လာမိကာ ေဂၚလီလီးကိုလည္း တျဖည္းျဖည္း က်င့္သားရရွိ လာခဲ့ေလသည္။ တစ္ခါတစ္ခါ ေစာက္ပတ္တစ္ခုလုံး စုတ္ျပတ္သတ္သြားၿပီလားလို႔ေတာင္ ထင္ရသည္အထိ စိုးယုေမာ္ အရြယ္ႏွင့္မမွ်ပင္ ပက္ပက္စက္စက္ အလိုးခံမိခဲ့သည္။

"ညည္း ဒီလီးမ်ိဳးနဲ႔ အလိုးခံဖူးရင္ ေနာက္ထပ္ဘယ္လီးကိုမွ မေၾကာက္ေတာ့ဘူူး ႀကိဳက္တဲ့လီးလာထားပဲ အိမ္ေရာက္ရင္လည္း ပ်င္းတဲ့အခါ မမဝင္းဆီကိုဖုန္းဆက္ အားတဲ့ေန႔ႀကိဳက္တဲ့အခ်ိန္လာ မမ အသင့္ေစာင့္ေနမယ္"

စိုးယုေမာ္ကို ေမြးဂဏာန္းအျဖစ္ ေမြးထားလိုက္သည္။ ဒီလိုေကာင္မေလးမ်ိဳးက သိပ္ၿပီး ထူးထူးေထြေထြ ႏွဴးႏွပ္ပုံသြင္းေနစရာမလိုေတာ့။ သူ႕ပင္ကိုယ္ ဝါသနာဗီဇစရိုက္အရပင္ လိုင္းသြင္းစရာမလိုေအာင္ကို ျပည့္စုံေနႏွင့္ၿပီးျဖစ္သည္ဆိုတာကို ေဒၚဝင္းဝင္းမာ သေဘာေပါက္နားလည္ၿပီး ျဖစ္သည္။

ေခ်ာေခ်ာျပန္လာေတာ့ အိမ္ကထြက္သြားစဥ္ကႏွင့္မတူဘဲ ေတာ္ေတာ္ကေလး ပင္ပန္းႏြမ္းလ်ေနပုံရတာေတြ႕ရသည္။

"မမ ေပ်ာ္ခဲ့ရဲ႕လား"

"ဒီလိုပဲေပါ့ စိုးစိုးရဲ႕ မမအေၾကာင္းထက္ မင္းအေၾကာင္းကို မမပိုၿပီးစိတ္ဝင္စားတယ္ မမမာဆီမွာေနရထိုင္ရတာ အဆင္ေျပရဲ႕လား မေခ်ာကို အစအဆုံး ခေရေစ့တြင္းက်ေျပာျပစမ္း"

စိုးယုေမာ္လည္း မခြ်င္းမခ်န္ေျပာျပသည္။

ဒီညက်ေတာ့ ငရဲႏွင့္ျမင့္ေဇာ္ႏွစ္ေယာက္အတူ မမဝင္းမာေနအိမ္ကိုေရာက္လာၿပီး သူတို႔ႏွင့္အတူလည္း စိုးယုေမာ္ႏွင့္အသက္အရြယ္ခ်င္း မတိမ္းမယိမ္းေလာက္ရွိမည့္ ေကာင္မေလးေခ်ာေခ်ာေလးႏွစ္ေယာက္ လိုက္ပါလာတာေတြ႕ရသည္။

ေကာင္မေလးႏွစ္ေယာက္ကို ႏွစ္ခန္းတြဲလုပ္ထားသည့္ အိမ္တစ္ဖက္ျခမ္းရွိအခန္းမ်ားဖက္ဆီသို႔ ေဒၚဝင္းဝင္းမာကိုယ္တိုင္ ေခၚေဆာင္သြားၿပီး တစ္ညလုံး သူမအရိပ္အေယာင္ကိုမွ် ေနာက္ထပ္မျမင္ေတြ႕ရေတာ့ေခ်။ ငရဲအေျပာအရေတာ့ ေကာင္မေလးေတြက နယ္ကေရာက္လာတဲ့ လတ္လတ္ဆတ္ဆတ္ အသစ္ကေလးေတြဟု သိရၿပီး ဒီတစ္ညလုံး သူတို႔လိုအသစ္ကေလးေတြကို ေဒၚဝင္းဝင္းမာကိုယ္တိုင္ စိတ္ႀကိဳက္အေနအထားရေအာင္ လိုင္းသြင္းၿပီး အထူးဖိတ္ၾကားထားသည့္ ဧည့္သည္သုံးေလးေယာက္ႏွင့္အတူ မနက္မိုးမလင္းမခ်င္း ေရကုန္ေရခမ္းေပ်ာ္ပါးၾကမည္ဟုလည္း စိုးယုေမာ္ အထူးအဆန္းအေနႏွင့္ၾကားသိရေလသည္။

"သူတို႔က အပ်ိဳကေလးေတြလား "

"ဒါေပါ့ အပ်ိဳစစ္စစ္ ေရမေရာတဲ့ ဟာကေလးေတြ "

"စိုးကိုေတာ့ မမဝင္း အဲသလိုမလုပ္ခိုင္းပါဘူး ကိုရဲတစ္ေယာက္တည္းနဲ႔ပဲ …အဟင္း ဟင္းဟင္း "

စိုးယုေမာ္ မလုံမလဲ ႀကိတ္ရယ္လိုက္သည္။

"ဒါက ဒီလိုရွိတယ္ စိုးရဲ႕ စိုးစိုးလည္း အပ်ိဳစစ္စစ္ပါကင္ေလးပါပဲ ဒါေပမဲ့ စိုးက အိမ္ေျခယာမဲ့တစ္ေယာက္မွမဟုတ္တာ အခ်ိန္တန္ရင္ မေခ်ာနဲ႔အတူ အိမ္ျပန္ရမွာေလ အျမဲေခၚထားလို႔မရဘူး ဟိုဟာမေလးေတြက်ေတာ့ ကိုယ့္ဖာသာကိုယ္မ်က္စိလည္ၿပီး ေရာက္လာတာေရာ တခ်ိဳ႕လည္း ေရာင္းအစားခံရတာမ်ိဳးရွိတယ္ ဒီေရာက္မွေတာ့ ဘာလုပ္ရမယ္ ကာစတန္မာေခၚတဲ့ ေဖာက္သည္ကို ဘယ္လိုျပဳစုရမယ္ဆိုတာ သူတို႔ကိုယ္ေတြ႕သိေစရမယ္ ဒါမ်ိဳးကို မမမာကိုယ္တိုင္သင္ေပးရတယ္ ၿပီးရင္ သူတို႔ကို ေန႔မအားညမအား လိုသလိုပုံသြင္းၿပီး ခိုင္းရေတာ့တာေပါ့ ေသးေပါက္ခ်ိန္ေတာင္ရမွာမဟုတ္ဘူး ဟင္းဟင္း ဟင္း ဒီဖက္အိမ္ခန္းက သူတို႔အတြက္ နိဗၺာန္ဘုံလည္းဟုတ္ ငရဲလည္းဟုတ္လို႔ဆိုရမယ္ ဒီေနရာကေန ထြက္ေျပးဖို႔မစဥ္းစားနဲ႔ ျပန္လမ္းေတာ့မရွိဘူး"

စိုးယုေမာ္လည္း ယခုမွပဲ အေျခအေနကို ဆက္စပ္ေတြးမိၿပီး စိတ္ထဲက အနည္းငယ္ထိတ္လန္႔သြားမိသည္။ ေစာေစာက အိမ္ငွားခ်ထားသည္ဟု သူမထင္မွတ္ခဲ့သည့္အခန္းေတြက ဟို အလုပ္လုပ္သည့္ ( … ) ခန္းေတြ ဆိုတာ ခုမွပဲ သူမ သေဘာေပါက္ရေတာ့သည္။ ေခ်ာေခ်ာက ေစာေစာကတည္းက ဒီအေၾကာင္းသိၿပီးသားျဖစ္တာမို႔  ဘာမွ ထူးထူးျခားျခား ခံစားရပုံမေပၚပါ။

ညအိပ္ခ်ိန္က်ေတာ့ ေခ်ာေခ်ာရယ္ စိုးယုေမာ္ရယ္ႏွစ္ေယာက္သား ကိုရဲႏွင့္ျမင့္ေဇာ္တို႔ႏွစ္ေယာက္ႏွင့္အတူ အိပ္ခန္းအတြင္းရွိ ကုတင္တစ္ခုတည္းအေပၚမွာ အတြဲႏွစ္တြဲျဖစ္ခ်င္တိုင္းျဖစ္ၾကေလသည္။ ငရဲႏွင့္စိုးယုေမာ္လိုးတာကို မေခ်ာႏွင့္ျမင့္ေဇာ္ အေသအခ်ာ ထိုင္ၾကည့္ေနသလို သူတို႔ႏွစ္ေယာက္အတြဲ လိုးခ်ိန္မွာလည္း စိုးယုေမာ္ ငရဲရဲ႕ရင္ခြင္ထဲမွာ လဲေလ်ာင္းေနရာက ေသခ်ာဇိမ္ယူၿပီး ၾကည့္သည္။ ႏွဴးၾကႏွပ္ၾကဆြၾကႏွင့္ အတြဲႏွစ္တြဲ လူခ်င္းေနရာခ်င္း ခ်ိန္းၿပီးေတာ့လည္း ဖိုက္ၾကသည္။ ေခ်ာေခ်ာႏွင့္ငရဲကတစ္တြဲ စိုးယုေမာ္ႏွင့္ျမင့္ေဇာ္ကတစ္တြဲ ျဖစ္သြားၾကသည္။ စိုးယုေမာ္ ငရဲႏွင့္ပါကင္အဖြင့္ခံခဲ့ရၿပီးေနာက္ သူမအေနႏွင့္ ကိုျမင့္ေဇာ္က ဒုတိယေျမာက္အလိုးခံရသည့္ ေယာက္်ားသားတစ္ေယာက္အျဖစ္ စာရင္းဝင္ခဲ့ေတာ့သည္။

စိုးယုေမာ္ ကုတင္ထက္မွာ ပက္လက္ကားယားလဲေလ်ာင္းၿပီး ျမင့္ေဇာ္ သူမေပါင္ႏွစ္ဖက္ၾကားထဲဝင္၍ အပီအျပင္ ဘာဂ်ာမႈတ္ ေပးေနခ်ိန္မွာ ေခ်ာေခ်ာကိုလည္း ငရဲ အျပတ္ကိုင္လိုက္ဆြလိုက္ ႏွဴးႏွပ္ဆြေပးေနသည္။ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္က ဝါရင့္သမၻာရင့္ေတြပီပီ တစ္ေယာက္ႏွင့္တစ္ေယာက္ ဖင္ျပန္ေခါင္းျပန္ စစ္စတီႏိုင္းပုံစံလုပ္ၿပီး  ငရဲကေခ်ာေခ်ာကို သူ႕အေပၚကေနတက္ခြထိုင္ေစလိုက္ကာ သူကေအာက္မွေန၍ ေခ်ာေခ်ာရဲ႕ဖင္သားအိအိကားကားႀကီးႏွစ္ဖက္ကို လက္ႏွင့္ပင့္မထိန္းကိုင္ရင္း သူ႕မ်က္ႏွာႏွင့္တည့္တည့္ ေရာက္ရွိေနသည့္ သူမရဲ႕ေစာက္ပတ္အုံတစ္ခုလုံးကို ေအာက္ကေနပါးစပ္ႏွင့္လွမ္းစုပ္ လွွ်ာႏွင့္လိုက္လံထိုးေမႊယက္ဆြ၍ ေပးေနၿပီး ေခ်ာေခ်ာကလည္း ငရဲရဲ႕အေပၚမွေနၿပီး သူ႕ေျခရင္းဖက္ကိုမ်က္ႏွာမူလ်က္ ငရဲလီးႀကီးကို အားပါးတရစုပ္၍စုပ္၍ ေပးေနေပသည္။ စိုးယုေမာ္လည္း ျမင့္ေဇာ္အမႈတ္ခံၿပီးထန္လာတာႏွင့္ လွဲေနရာကကုန္းထကာ ျမင့္ေဇာ္အေပၚတက္ခြလိုက္သည္။ ငရဲတုိ႔အတြဲလုပ္သလို ျမင့္ေဇာ္ေျခရင္းဖက္လွည့္၍ ေမွာက္အိပ္ခ်လိုက္ရာက သူမေပါင္ခြၾကားရွိအဂၤါဇပ္ကို ျမင့္ေဇာ္မ်က္ႏွာႏွင့္ဖိကပ္ပြတ္ဆြဲေပးလိုက္ရင္း သူမကျမင့္ေဇာ္လီးႀကီးကို ေခ်ာေခ်ာ ငရဲလီးကိုစုပ္ေပးသည့္ပုံစံမ်ိဳးလုပ္ၿပီး အထက္စီးကေန အားပါးတရလွမ္း၍ ကုန္းစုပ္ေပး ေနေလေတာ့သည္။

မိနစ္အတန္ၾကာအထိ လီးစုပ္အဖုတ္ယက္ေနၾကၿပီး ေနာက္မွ ျမင့္ေဇာ္ စိုးယုေမာ္ကို ပက္လက္လွဲအိပ္ေစလိုက္ကာ သူမေပါင္ႏွစ္ဖက္ကို နေဘးတစ္ဖက္တစ္ခ်က္ဆီသို႔ ျဖဲကားေစလုိက္ရင္း သူမေစာက္ပတ္ထဲလီးထည့္၍ စတင္လိုးေဆာင့္ေလေတာ့သည္။ ငရဲလီးေလာက္ အရြယ္အစားမႀကီးေပမယ့္ ပုံမွန္ထက္ေတာ့ နည္းနည္းပိုႀကီးေသာလီးမို႔ စိုးယုေမာ္ဖီလင္အျပည့္အဝရေလသည္။ ေခ်ာေခ်ာကိုလည္း ငရဲေကာင္းေကာင္းတြယ္ေနၿပီ။ ပက္လက္လိုးလိုက္ တစ္ေပါင္ေက်ာ္ ေခြးကုန္းေဆာ္လိုက္ႏွင့္ပုံစံမ်ိဳးစုံ လက္စြမ္းျပ၍ စခန္းသြားပစ္လိုက္သည္။ ျမင့္ေဇာ္လည္း စိုးယုေမာ္ကို ႏွစ္ခ်ီဆက္တြယ္ၿပီး အပ်ိဳပါကင္ ႏုႏုထြတ္ထြတ္ကေလးရဲ႕အဆီအသားကို ေအာင္ေသေအာင္စား စားေသာက္ပစ္ခဲ့သည္။ တစ္ညလုံး သူတို႔ႏွစ္ေယာက္သား ေခ်ာေခ်ာတစ္လွည့္ စိုးယုေမာ္တစ္လွည့္ မီးကုန္ယမ္းကုန္ စခန္းသြားေပ်ာ္ပါးၿပီး ေနာက္တစ္ေန႔က်မွ ေခ်ာေခ်ာႏွွင့္စိုးယုေမာ္လည္း အိမ္ကိုျပန္လာခဲ့ၾကသည္။

ဒီတစ္ေခါက္ခရီးက ေခ်ာေခ်ာအတြက္ ေယာက္်ားထည္လဲတြဲၿပီး ကာမဂုဏ္စည္းစိမ္ကို ကမ္းကုန္ေအာင္ခံစားရရွိႏိုင္ခဲ့သလို စိုးယုေမာ္အဖို႔လည္း မိမိ၏ အပ်ိဳပါကင္အေဖာက္ခံရၿပီး ဆန္႔က်င္ဖက္လိင္ရဲ႕တကယ့္လီးအရသာစစ္စစ္ကို ကိုယ္တိုင္ကိုယ္က် မ်က္ဝါးထင္ထင္ ေတြ႕ၾကံဳခံစားခဲ့ရသည့္ ေဗြေဆာ္ဦးခရီးစဥ္တစ္ခုလို႔ ေျပာႏိုင္ပါသည္။

အိမ္မွာ ေဒၚမြန္မြန္ေက်ာ္ျပန္ေရာက္ေနၿပီး လူလည္းစုံသျဖင့္ ႏွစ္ေယာက္သားအပိုးက်ိဳးက်ိဳးႏွင့္ ဟန္မပ်က္ေနထိုင္ၾကသည္။ ေခ်ာေခ်ာတစ္ေယာက္ ယခုလိုပဲ အျပင္ကို မၾကာခဏသြားေရာက္ၿပီး ေဒၚဝင္းဝင္းမာအိမ္မွာ အေပ်ာ္က်ဴးခ်င္တိုင္းက်ဴးသည့္ကိစၥကို အိမ္ႀကီးေပၚက ဘယ္သူတစ္ဦးတစ္ေယာက္မွလည္း ရိပ္မိျခင္းမရွိၾကေခ်။ စိုးယုေမာ္တစ္ေယာက္သာ အေၾကာင္းတိုက္ဆိုင္၍သိခြင့္ရခဲ့ၿပီး သူမကိုယ္တိုင္ အလိုတူအလိုပါျဖစ္ခဲ့ေလသည္။

ဦးညီေဂ်ာ္က အလုပ္ႏွင့္အိမ္ အိမ္ႏွင့္အလုပ္ မၾကာခဏ ကူးခ်ည္သန္းခ်ည္ရွိေနၿပီး သူျပန္ေရာက္လာၿပီဆိုလွ်င္လည္း ေဒၚမြန္မြန္ေက်ာ္ႏွင့္ တစ္ညႏွစ္ညေလာက္သာ အတူတူအိပ္ျဖစ္ၾကသည္။ က်န္သည့္အခ်ိန္ေတြမွာ ေဒၚမြန္မြန္ေက်ာ္ ကားဒရိုင္ဘာေခၚၿပီး အျပင္ထြက္ လည္ပတ္ေနတာသာ မ်ားပါသည္။ ေဒၚျမင့္မူတစ္ေယာက္ကေတာ့ စိုးယုေမာ္အေပၚ အခ်ိဳးေတာ္ေတာ္ေျပာင္းလာသည္။ ေန႔လည္ေန႔ခင္း စိုးယုေမာ္တစ္ေယာက္ အိမ္ေနာက္ဖက္တန္းလ်ားကိုသြားၿပီး ေခ်ာေခ်ာႏွင့္အတူ စကားစျမည္ေျပာဆိုလိုက္ ရယ္လိုက္ေမာလိုက္ႏွင့္ ဟီလာတိုက္ၿပီး ႏွစ္ေယာက္သား လက္ပြန္းတတီးရွိေနခ်ိန္မ်ားဆိုလွ်င္ သူမမၾကာခဏဆိုသလို တိတ္တဆိတ္ ေရာက္ေရာက္လာကာ စကားေရာေသာေဖာေသာ လာေျပာတတ္သည္။ ဒီမိန္းမႀကီး ခရမ္းသီးစာမိခ်င္ၿပီထင္တယ္ ဟုလည္းေခ်ာေခ်ာက သူမေနာက္ကြယ္မွာ ရႊတ္ေနာက္ၿပီး ေျပာတတ္သည္။ ေယာက္်ားလုပ္သူခင္ေထြးက ျခံဝန္းထဲရွိသစ္ပင္ပန္းပင္ေတြႏွင့္အျမဲတေစ အလုပ္ရႈပ္ေနၿပီး ႏွစ္ေယာက္တည္း ပ်င္းပ်င္းႏွင့္မို႔ ၾကံဳေတြ႕ခဲ့သမွ် ေယာက္်ားသနာႏွင့္ပတ္သက္သည့္အေတြ႕အၾကံဳေတြကို ဟုတ္တာေရာ မဟုတ္တာေရာေျပာၿပီး အခ်င္းခ်င္းအိပ္ခန္းထဲမွာ ႏွဴးၾကဆြၾက ကိုင္ၾကပြတ္ၾကသည့္အခါမ်ိဳးလည္း ရွိပါသည္။

တစ္ေန႔ စိုးယုေမာ္တို႔ႏွစ္ေယာက္ ေန႔ခင္းဖက္ ေပြ႕ဖက္ပြတ္သပ္က်ီစယ္ၿပီး ေကာင္းခန္းေရာက္ေနစဥ္မွာ မထင္မွတ္ဘဲ လူအမိခံလိုက္ရသည္။ မိတဲ့သူကလည္း သူတို႔ရွိသည့္အေနာက္ဖက္တန္းလ်ားကို အျမဲေရာက္လာတတ္သည့္ ေဒၚျမင့္မူမဟုတ္ဘဲ ဦးညီေဂ်ာ္ရဲ႕ဇနီး သူမတို႔ရဲ႕အိမ္ႀကီးရွင္မ ေဒၚမြန္မြန္ေက်ာ္ျဖစ္ေနသည္။ ႏွစ္ေယာက္သား ကုတင္ထက္မွာ အဝတ္မကပ္ၾကဘဲ ပလူးပလဲ လုပ္ေနခိုက္မို႔ လူအမိခံရသည့္အျဖစ္မွာ ရွက္ဖြယ္လိလိပင္ျဖစ္ရသည္။ ေခ်ာေခ်ာႏွင့္စိုးယုေမာ္ တစ္ေယာက္အေပၚတစ္ေယာက္ ထပ္ေမွာက္အိပ္လ်က္သားျဖစ္ၿပီး တစ္ေယာက္ေပါင္ၾကားထဲတစ္ေယာက္ လက္ထည့္ကာ အျပတ္ႏႈိက္ကိုင္ေနၾကစဥ္ အခန္းဝမွာ တီမြန္႔မ်က္ႏွာ ရုတ္တရက္ေပၚလာတာျမင္လိုက္ရၿပီး …

"စိုးစိုး အန္တီမြန္အျပင္သြားစရာရွိလို႔ အိမ္ခဏျပန္လာခဲ့ဦး "

ခပ္တည္တည္ ေျပာလိုက္တာေၾကာင့္ စိုးစိုးလည္းလန္႔ဖ်ပ္ၿပီး အခ်စ္ပလူးေနရာက လူးလဲထထိုင္လိုက္ရကာ …

"ဟုတ္ ဟုတ္ကဲ့ တီမြန္"

စိုးယုေမာ္ အိပ္ရာကေန ကမန္းကတန္းကုန္းထလာၿပီး အဝတ္အစား ကပ်ာကယာေကာက္ဝတ္ကာ အန္တီမြန္အေနာက္လိုက္ခဲ့ရသည္။ အိမ္ေရာက္ေတာ့ အန္တီမြန္ စိုးစိုးတစ္ကိုယ္လုံးကို စူးစူးရဲရဲကေလးစိုက္ၾကည့္ေနတာေတြ႕ရၿပီး …

"စိုးစိုး လာဦး ေျပာစရာရွိလို႔ "

သူမအခန္းထဲေခၚၿပီး တံခါးပိတ္လိုက္သည္။

"သမီးလည္း အတတ္ေကာင္းေတြ ေတာ္ေတာ္တတ္ေနၿပီထင္တယ္ ဟုတ္လားသမီး"

စိုးယုေမာ္ေခါင္းကေလး အသာငုံ႔ထားမိသည္။

"တီမြန္ေတာ့ ငါ့ကိုဆူေတာ့မွာပဲ ငါကလည္းငါပဲ အိမ္မွာမေနဘဲ အေနာက္ခန္းသြားၿပီး ရြစိန္သြားလုပ္မိေနတာ မေခ်ာနဲ႔ငါနဲ႔အျဖစ္ကို သူအားလုံးျမင္သြားရင္ေတာ့ ဒုကၡပဲ … အို မိန္းမခ်င္းပြတ္တာကိုင္တာ ဘာျဖစ္သြားတာမွတ္လို႔ သူေတာင္ ပြတ္ဖူးရင္ ပြတ္ဖူးဦးမွာ … "

ဆိုၿပီး စိုးယုေမာ္ အိုးမလုံအုံပြင့္ကာ ေရာက္တတ္ရာရာေတြးေနမိသည္။ ေဒၚမြန္မြန္ေက်ာ့္ လက္တစ္ဖက္က သူမေခါင္းကေလးကို လာေရာက္ကိုင္တြယ္ ပြတ္သပ္လာသည္။

 "ေခါင္းေမာ့စမ္း သမီး "

ဆိုၿပီး စိုးယုေမာ္ေမးကေလးကို လက္တစ္ဖက္ႏွင့္ကိုင္မကာျဖင့္ …

"စိုးစိုး ညည္းကို ခိုင္းစရာေလးရွိလို႔ တီမြန္ကိုယ္တိုင္ တကူးတက သြားေခၚတာ ဟင္း ညည္းေလးက ခုေတာ့ အေတာင္အလက္ေတြေတာင္ေပါက္ေနၿပီေပါ့ ဟုတ္လား မွန္း ၾကည့္စမ္းမယ္"

တီမြန္ စိုးယုေမာ္ မထင္မွတ္တာတစ္ခုကို လုပ္လိုက္သည္။ ဒါကေတာ့ …

………

ေဒၚမြန္မြန္ေက်ာ္လက္တစ္ဖက္က စိုးယုေမာ္ေပါင္ၾကားထဲကို မထင္မွတ္ဘဲႏႈိက္ကိုင္စမ္းလိုက္တာျဖစ္သည္။ စိုးယုေမာ္ ေခါင္းနပန္းႀကီးသြားရၿပီး …

"အို တီ တီ မြန္ ဘာ ဘာ လုပ္ "

"က်ဳပ္လား က်ဳပ္က ညည္းအပ်ိဳစစ္မစစ္စမ္းမလို႔ေဟ့ စမ္းမလို႔ ခြ်တ္ ထမီခြ်တ္လိုက္စမ္း ကေလး"

တီမြန္ေျပာလည္းေျပာ လက္ကလည္း စိုးစိုးရဲ႕ထမီအထက္ဆင္စကေလးကို ဆတ္ကနဲဆြဲခြ်တ္လိုက္ရာ ထမီတစ္ကြင္းလုံး ကြ်တ္က်သြားသည္။ အတြင္းခံပင္တီဝတ္မထားတာမို႔ အဖုတ္ကေလးဘြားကနဲေပၚၿပီး စိုးစိုးလည္း ကပ်ာကယာလက္ကေလးႏွင့္ ဖုံးကြယ္လိုက္ေပမယ့္ သူ႕ထက္ပိုျမန္ေသာ တီမြန္႔လက္က သူမအဖုတ္ကေလးရွိရာကို ဦးေအာင္ေရာက္ရွိစမ္းကိုင္မိသြားရၿပီ။ အဖုတ္အကြဲေၾကာင္းအတိုင္း ေအာက္ကေနအထက္ကိုပြတ္ဆြဲသြားရင္း အေပါက္က်ဥ္းကေလးကို လက္ေခ်ာင္းကေလးရွစ္ေခ်ာင္း စြိဇြပ္ကနဲတိုးဝင္သြားကာ အပီအျပင္ႀကီး ဆြႏွဴးပစ္လိုက္ရာ စိုးစိုးတစ္ေယာက္မ်က္လုံးေတြပါျပာကနဲျဖစ္ၿပီး ကုတင္ေပၚသို႔ ေနာက္လန္ကာ လဲၿပိဳက်သြားရေလသည္။

"တီ တီမြန္ အိ အိ အင့္အင့္ ဟင့္ အင့္ ဟင့္ဟင့္ မ မလုပ္ အ အိ အု ဝု ဝု အူး အြန္း အြန္းဟြန္းး "

တီမြန္ကိုယ္လုံးအိအိႀကီး သူမအေပၚကိုပိၿပိဳက်လာၿပီး ႏႈတ္ခမ္းေတြကို အျပတ္ဖိကပ္နမ္းစုပ္ပစ္လိုက္ေလသည္။ စိုးစိုးအသက္ရွဴရခက္သြားသလို ရုန္းထြက္လို႔လည္းမရဘဲ တစ္ဖက္က အဖုတ္ႏႈိက္ျခင္းခံရၿပီး တစ္ဖက္ကလည္း မေမွ်ာ္လင့္ဘဲ ႏႈတ္ခမ္းခ်င္း အနမ္းဖလွယ္မိသြားၾကသည္။ တီမြန္သူမကို လုံးဝအေလွ်ာ့ေပးျခင္းမရွိေခ်။ အခြင့္ရတုန္း ေကာင္မေလးေပ်ာ့က်သြားေအာင္ ဇယ္ဆက္သလို ႏွဴးဆြကိုင္ေပးေနၿပီး ေအာက္ပိုင္းတစ္ခုလုံးဗလာက်င္းေနသည့္ စိုးစိုးေစာက္ပတ္ဆီကို တျဖည္းျဖည္းေလွ်ာဆင္းလာကာ သူမေပါင္တန္ႏွစ္ဖက္ကို ဆြဲျဖဲကားထုတ္လိုက္ရင္း ေပါင္ခြဆုံရွိေစာက္ပတ္အုံဆီကိုမ်က္ႏွာအပ္၍ ကုန္းစုပ္နမ္းရွဳိက္ပစ္လိုက္ေလသည္။

စိုးစိုးၿငိမ္က်သြားၿပီ။ တီမြန္ တကယ္ထန္လြန္းလွပါလားလို႔လည္း ပထမဆုံးအႀကိမ္ေတြးမိသြားသည္။ သူမအဖုတ္အုံတစ္ခုလုံးကို တျပတ္ျပတ္ျမည္ေအာင္ပါးစပ္ႏွင့္စုပ္ လွ်ာႏွင့္ယက္ကာသပ္ကာျဖင့္ အစိကေလးကိုကိုက္ခဲငုံဆြလိုက္ အဖုတ္လိုဏ္ေခါင္း အေပါက္က်ဥ္းကေလးထဲကို သူမလက္ေခ်ာင္းမ်ားျဖင့္ထိုးႏႈိက္ဆြကစားလိုက္ႏွင့္ သြင္းလိုက္ထုတ္လိုက္လုပ္လုပ္ေပးလိုက္ရာ စိုးစိုးလည္းေကာ့ပ်ံေနရၿပီး ႏႈတ္မွတအီးအီးတအင့္အင့္ ညည္းသံကေလးမ်ား အဆက္မျပတ္ထြက္လာမိေလသည္။

တီမြန္အားရေအာင္ဆြၿပီးမွ ေခါင္းကေလးအသာေမာ့လာၿပီး စိုးစိုးကို စိန္းစိန္းႀကီးၾကည့္ေလသည္။

"ေျပာစမ္း စိုးစိုး ညည္းကိုဘယ္သူပါကင္ေဖာက္သြားသလဲ ငါ့ေယာက္်ား ဦးညီေဂ်ာ္လား"

"မ မဟုတ္ ပါဘူး တီ တီ မြန္ "

"ညည္း လိမ္မယ္မၾကံနဲ႔ေနာ္ ကိုညီ လီးနဲ႔လြတ္တာ ဒီအိမ္မွာတစ္ေယာက္မွမရွိေသးဘူူး သူနင့္ကို အလိုမတူဘဲနဲ႔ အတင္းက်င့္တာလား နင့္ကိုသူ ဘဟ္ႏွစ္ခါလိုးၿပီးပလဲ ေျပာစမ္းမွန္မွန္ "

"မ မ ဟုတ္ မ လိုး လိုး ပါဘူး တီမြန္ "

"ညည္း ပါကင္ပြင့္တာ အသိသာႀကီး လီးႀကီးႀကီးနဲ႔ကို လိုးခြဲပစ္ထားတာ ငါမသိဘူး မထင္နဲ႔"

တီမြန္က သူမခင္ပြန္းလက္ခ်က္လို႔ တပ္အပ္စြပ္စြဲခ်င္ေနသည္။ စိုးစိုးအသက္မျပည့္ခင္ အရင္တစ္ႏွစ္ႏွစ္ႏွစ္ေလာက္ကမ်ား မုဒိန္းမႈေျမာက္ေအာင္ အားထုတ္ခဲ့သလားဆိုၿပီး သူမေတြးပူမိတာအမွန္။ ယခုတေလာၾကားၾကားေနရသည့္ အသက္မျပည့္ခင္ ဒါမွမဟုတ္ အလိုတူျခင္းမရွိဘဲ အဓမၼမႈေျမာက္ေအာင္က်င့္ၾကံအားထုတ္ခဲ့မည္ဆိုပါက သူမခင္ပြန္းမကလို႔ ဘာေကာင္ႀကီးပဲျဖစ္ျဖစ္ သူမခြင့္လႊတ္မွာမဟုတ္ေခ်။ တရားဥပေဒအတိုင္း ျဖစ္ကိုျဖစ္ေစရမည္။

"ဒါ ဒါ တ တျခား လူ လူနဲ႔ ဟို ဟို ျဖစ္ ျဖစ္တာပါ သ သမီး မ မ ညာပါဘူး တီတီ "

"ေျပာ ဒီအိမ္မွာလည္းေနေသး အျပင္ေတာင္ထြက္ရတာ မဟုတ္ဘူူး ဘယ္သူမ်ားလဲ ေျပာစမ္း ဘယ္ႏွစ္ႀကိမ္ဘယ္ႏွစ္ခါလုပ္လဲ ညည္းကို ဘယ္ႏွစ္ေယာက္လိုးသလဲ အတိအက်ေျပာ တီမြန္ညည္းကို အရမ္းကာေရာ ဆူဖို႔ေမးတာမဟုတ္ဘူး"

စိုးစိုးလည္း သူမကို စကားထိန္ခ်န္ထားလို႔မရေတာ့ပါ။ အမွန္အတိုင္း ဝန္ခံရေတာ့သည္။ ျဖစ္ေၾကာင္းကုန္စင္ေျပာျပေတာ့ တီမြန္အာရံုစိုက္ၿပီး နားေထာင္သည္။ ငရဲႏွင့္ေနာက္အေဖာ္တစ္ေယာက္ပါ ပါေၾကာင္း ေျပာျပေတာ့ တီမြန္လည္း ေခါင္းအသာယမ္းၿပီး တကြ်တ္ကြ်တ္စုပ္သပ္ျမည္တမ္းသည္။ စိုးစိုးေျပာသမွ်နားေထာင္ၿပီး သူမသိလိုသည္မ်ားကိုလည္း ႏႈိက္ႏႈိက္ခြ်တ္ခြ်တ္ေမးျမန္းသည္။ ငရဲဆိုတဲ့ေကာင္ လီးဘယ္ေလာက္ႀကီးတယ္ဆိုတာကအစ ပထမဘယ္ႏွစ္ခ်ီေဆာ္ၿပီး ေနာက္ႏွစ္ေယာက္တစ္ေယာက္ ဘယ္နည္းဘယ္ပုံလိုးသည္ ဆိုတာကိုပါ မခြ်င္းမခ်န္ေျပာျပရသည္။

"နင့္ကို အဓမၼက်င့္တာ မဟုတ္ပါဘူးေနာ္"

"သမီးသေဘာနဲ႔ သမီး ျဖစ္တာပါ မေခ်ာေခၚတာလည္း ဒီကိစၥဖန္တီးခ်င္လို႔ဆိုတာ သမီးသိပါတယ္"

လို႔လည္း အမွန္အတိုင္း ဝန္ခံေျပာဆိုလိုက္ရေသးသည္။

"ညည္းလည္း အထန္မပဲ ေခ်ာေခ်ာလည္းအထန္မ သူက ေယာက္်ားျမင္ရင္ ဖင္ကုန္းေပးခ်င္ေနတာ အစကတည္းက ငါသိတယ္ ညည္းတို႔ႏွစ္ေယာက္ေပါင္းေတာ့ ေအးေရာ ျဖစ္ခ်င္တာျဖစ္ၾကေရာ ေကာင္းတယ္ ေကာင္းတယ္ ငါက နင့္ကို ကိုညီလိုးတယ္မွတ္လို႔ သူနဲ႔မဟုတ္ရင္ၿပီးေရာ ဒီတစ္ခါေတာ့ ပါကင္သား ဒင္းမစားလိုက္ရဘူးေပါ့ ႏို႔မဟုတ္ရင္ ေကာင္မေလးအပ်ိဳျဖစ္တယ္ဆိုတာနဲ႔ ဒင္းကခ်ည္း ေတြ႕မေရွာင္ အကုန္သိမ္းပိုက္ၿပီး စားခ်င္တိုင္းစားေနဝါးေနတာေလ ဟင္း ဟင္းဟင္း ဒင္း ဒီတစ္ခါေတာ့ မွတ္ေလာက္သားေလာက္ ရွိသြားေစရမယ္"

တီမြန္ နာနာက်ည္းက်ည္း ေျပာလိုက္ၿပီး စိုးစိုးအနားကို လာေရာက္တိုးကပ္ကာ နေဘးမွာအသာလွဲအိပ္ခ်လိုက္ရာက သူမရင္ထဲက ခံစားခ်က္အေၾကာင္းအရာေတြကို စိုးစိုးသိေအာင္ အစကေနအဆုံး ခေရေစ့တြင္းက်ပင္ ေအးေအးေဆးေဆး ေျပာျပေနပါေတာ့သည္။

"ငါ့မွာလည္း လင္ဆိုၿပီးေပါင္းေနေပမယ့္ ဒင္းက ဟိုမယားေခၚအိပ္ ဒီမယားေခၚအိပ္နဲ႔ ဘယ္ေလာက္အခံခက္တယ္မွတ္လဲ ဒါေၾကာင့္ ငါကိုယ္တိုင္ လုပ္စရာရွိတာ ကိုယ့္ဖက္က မယားဝတၱရားေက်ရံု တာဝန္ေက်လုပ္ေပးၿပီး ကိုယ့္ဆႏၵရွိရင္ရွိသလို အျပင္မွာပဲ ကိုယ့္ဖာသာေပ်ာ္ေအာင္ ေနေတာ့တာပဲ အျပင္မွာဝယ္စားပစ္လိုက္တယ္ ေအးေရာေပါ့ ဟင္းဟင္း  မိန္းမတစ္ေယာက္အတြက္ လီးကမရွားပါဘူး ထမီတစ္ခ်က္လွန္လိုက္ရံုနဲ႔ ခ်ခ်င္တဲ့ေကာင္ေတြမ်ား တန္းကိုစီလို႔ ဟြင္း … ဒီအိမ္မွာ မျမင့္မူတစ္လွည့္ ေခ်ာေခ်ာတစ္လွည့္ အလွည့္က် သူထင္တိုင္းၾကဲၿပီးလိုးေနတာ ငါ့အသိ နင္လည္း ခုေနာက္ပိုင္း သိခ်င္သိလာမွာပဲ"

"ဟုတ္ သမီး သိ ပါတယ္ တီမြန္ "

"ငါက ညည္းကိုႏွေမ်ာမိတာ တစ္ခုပဲ သားသမီးမရွိေတာ့ ကိုယ့္သမီးအရင္းတူမအရင္းတစ္ေယာက္လို ပိုးေမြးသလိုေမြးလာတာ ျဖစ္ခ်င္းျဖစ္ ငါ့လင္နဲ႔ေတာ့မျဖစ္ေစခ်င္ဘူး ဒင္းကိုရြံလြန္းလို႔ အမွန္ေျပာရရင္ တီမြန္လည္းေသြးနဲ႔ကိုယ္သားနဲ႔ကိုယ္ ေယာက္်ားမိန္းမ ဘယ္ဟာမွေရွာင္ခ်င္တာမဟုတ္ဘူး ဒီအိမ္ကို ညည္းမေရာက္ခင္က မျမင့္မူေရာေခ်ာေခ်ာေရာ ငါနဲ႔ အဖုတ္ခ်င္း ပြတ္ၾကကိုင္ၾက တစ္ေယာက္ဟာတစ္ေယာက္ အမ်ိဳးမ်ိဳးဆြၿပီး အမ်ိဳးမ်ိဳးမႈတ္ေပးၾကဖူးတယ္ အရြယ္ေရာက္လာတဲ့ညည္းကိုလည္း မိန္းမခ်င္း ငါ့စိတ္ထဲကရွိေပမယ့္ ကိုယ့္သမီးေလးအမွတ္နဲ႔ စိတ္ရိုင္းမဝင္မိေအာင္ ေတာ္ေတာ္ေလးထိန္းထားခဲ့ရတာ …ခုေတာ့ ညည္းက တီမြန္႔ေနာက္ကြယ္မွာကတည္းက စာတတ္ေနၿပီဆိုေတာ့ … အင္း ဒါလည္း အေျခအေနတစ္မ်ိဳးဖန္လာတာေပါ့ေလ ဟုတ္တယ္မဟုတ္လား သမီး"

စိုးစိုး ေရာေယာင္ၿပီး ဟုတ္ ဟုတ္ ဆိုၿပီး ေခါင္းညိတ္ျပလိုက္မိသည္။ စိုးစိုး အေျခအေနအားလုံး ရွင္းရွင္းလင္းလင္း သေဘာေပါက္ သြားခဲ့ရၿပီ။ တီမြန္႔ မ်က္ႏွာေလးကို အတန္ၾကာေငး၍ၾကည့္ေနမိရာက တီမြန္႔အနားကို တျဖည္းျဖည္းတေရြ႕ေရြ႕တိုးကပ္လာခဲ့လိုက္ၿပီး သူမလက္ေမာင္းတစ္ဖက္မွာ ေမးတင္ကာျဖင့္ …

"တီမြန္ရယ္ သ သမီးကို ခြင့္ ခြင့္လႊတ္ပါ ေနာက္ဆို တီမြန္သေဘာက် တီမြန္႔စကားကို သမီးလိုက္နာပါ့မယ္ တီမြန္ ဘာျဖစ္ခ်င္သလဲသာေျပာ သမီး အကုန္လိုက္လုပ္ေပးမယ္ သမီးကတိေပးပါတယ္"

"ညည္း ေသခ်ာလား ငါက မဟုတ္တာခိုင္းမယ္ဆိုရင္ေကာ လုပ္မွာလား"

စိုးစိုး အားတက္သေရာ ေခါင္းညိတ္ျပလိုက္ၿပီး …

"လုပ္မယ္ တီမြန္ ဘာခိုင္းခ်င္လဲ ေျပာ"

တီမြန္႔မ်က္ႏွာကို မခ်ိဴမခ်ဥ္ကေလးၾကည့္၍ သူမေျပာလိုက္ရာ တီမြန္လည္း သူမကိုယ္လုံးကေလးကို သူ႕လက္ႏွစ္ဖက္ႏွင့္တင္းတင္းၾကပ္ၾကပ္ မလြတ္စတမ္းပင္ ေပြ႕ဖက္ထားလိုက္ပါေတာ့သည္။

ႏွစါေယာက္သား မ်က္ႏွာခ်င္ဆိုင္ ပူးပူးကပ္ကပ္ေပြ႕ဖက္နမ္းစုပ္ေနၾကၿပီး ကိုယ္လုံးႏွစ္ခုက ကုတင္ႀကီးေပၚ တအိအိလဲၿပိဳက်သြားၾကသည္။ ညေန အခ်ိန္အေတာ္လင့္မွ အိပ္ခန္းထဲကေန အတူတကြထြက္လာခဲ့ၾကပါသည္။

ညေရာက္ေတာ့ တီမြန္ရဲ႕အိပ္ခန္းထဲမွာ သူမတို႔ႏွစ္ေယာက္သာမကဘဲ ေခ်ာေခ်ာပါ ေရာက္လာၿပီး သုံးေယာက္သား ကမ္းကုန္ေအာင္ အခ်စ္ပြဲအလီလီႏႊဲကာ ေပ်ာ္ပါးၾကပါသည္။ ခင္ပြန္းျဖစ္သူမရွိတာကိုအေၾကာင္းျပဳၿပီး တပည့္မေလးႏွစ္ေယာက္ႏွင့္အတူ အေသြးအသား ရာဂအလိုဆႏၵျဖည့္တင္းမႈအတြက္ ေဒၚမြန္မြန္ေက်ာ္ ကဲခ်င္တိုင္းကဲခဲ့ေလသည္။

ထမင္းခ်က္ေဒၚျမင့္မူကေတာ့ သီးျခားတစ္လိုင္းျဖစ္သည္။ ဦးညီေဂ်ာ္အိမ္မွာမရွိခ်ိန္ ကားဒရိုင္ဘာအသစ္တစ္ေယာက္ျဖစ္သည့္ ကိုေစာၿမိဳင္ဆိုတာကို ကပ္ေနသည္။ သူက အလုပ္ဝင္တာ ႏွစ္လေလာက္ပဲရွိေသးသည္။ ယခင္ ေဒၚမြန္မြန္ေက်ာ့္ကားကိုေမာင္းသည့္ ဒရိုင္ဘာဦးေသာင္း အလုပ္မွထြက္သြားၿပီးေနာက္ သူ႔ေနရာမွာ အစားဝင္လာတာျဖစ္သည္။ ဒရိုင္ဘာေနရာက ဒီလိုပဲ မၾကာခဏ အေျပာင္းအလဲလုပ္ေနက်ျဖစ္သည္။ ေဒၚျမင့္မူ ဒီအိမ္မွာ စၿပီးအလုပ္ဝင္ခ်ိန္ကတည္းကဆိုလွ်င္ အိမ္မွာ ကားဒရိုင္ဘာ ဆယ္ေယာက္မက ေျပာင္းလဲခဲ့ၿပီးျဖစ္သည္။ ေဒၚမြန္မြန္ေက်ာ္ သူမစိတ္ မေတြ႕လွ်င္မေတြ႕သလို ဒီလိုပဲ လူအေျပာင္းအလဲ ခဏခဏလုပ္တတ္သူျဖစ္သည္။ ကိုေစာၿမိဳင္က အလုပ္ကိုဂရုတစိုက္လုပ္ကိုင္တတ္သူျဖစ္ၿပီး ကားေမာင္းလည္း ကြ်မ္းသူျဖစ္ကာ ေဒၚမြန္မြန္ေက်ာ္ႏွင့္လည္း လက္ပြန္းတတီးေနတတ္တာမို႔ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္အၾကားမွာ ေျပာဆိုစရာ ဇာတ္လမ္းတစ္ခုခု ရွိခ်င္ရွိႏိုင္မည္လားလို႔ေတာ့ ေဒၚျမင့္မူေတြးမိပါသည္။ မိန္းမမႈႏွင့္ပတ္သက္လွ်င္ သူကလည္း လက္သြက္ေျခသြက္ အကင္းပါးသူတစ္ေယာက္ပင္ျဖစ္၍ အိမ္ေထာင္ေရး သိပ္အဆင္မေျပလွသည္ ့ေဒၚမြန္မြန္ေက်ာ္ႏွင့္ ကင္းႏိုင္မွာမဟုတ္ဘူးလိုု႔ေတာ့ ေယဘုယ်အားျဖင့္ တြက္ဆ၍ရသည္။

ကိုေစာၿမိဳင္က အိမ္ႏွင့္ကပ္လ်က္ ကားရံုအတြင္းရွိ အထပ္ခိုးကေလးမွာေနသည္။ တစ္လႏွစ္လေနလို႔မွ တစ္ႀကိမ္ေလာက္ ခဝဲျခံမွာရွိသည့္ သူ႕ေနအိမ္ကို ျပန္အိပ္တတ္သူျဖစ္သည္။ မိသားစုရွိသည္။ အိမ္ေထာင္သည္ ကေလးႏွစ္ေယာက္ဖခင္လည္းျဖစ္သည္။ လူမ်ိဳးက ကရင္လူမ်ိဳး။ အရပ္ခပ္ပုပုပ်ပ္ပ်ပ္ ဂင္တိုတိုႏွင့္ ဗလေတာင့္တင္းကာ ယခင္က ကရင္ေတာတြင္း လက္နက္ကိုင္စစ္သားတစ္ေယာက္ ျဖစ္သည္ဟုလည္း ၾကားသိရသည္။ ေဒၚျမင့္မူႏွင့္သူ ႏွစ္ေယာက္သား အေနနီးစပ္ရာကေန ဇာတ္လမ္းျဖစ္ၾကၿပီး သူရွိရာအခန္းကို ေဒၚျမင့္မူ မၾကာခဏသြားေရာက္၍ အခ်ိန္းအခ်က္လုပ္ေတြ႕ဆုံေလ့ရွိၾကပါသည္။

ဒီေန႔လည္း ေဒၚျမင့္မူ ခ်က္ျပဳတ္ၿပီးစီး၍ ေဒၚမြန္မြန္ေက်ာ့္အရိပ္အျခည္ၾကည့္ရာ အိမ္ေနာက္တန္းလ်ားဖက္ကို စိုယုုေမာ္ေခၚၿပီး ႏွစ္ေယာက္သားထြက္သြားၾကာတာေတြ႕ရ၍ သူမလည္း ဒရိုင္ဘာႀကီးရွိရာအခန္းဆီ အေျပးကေလး ေရာက္ရွိလာရေလသည္။

ကိုစိုးၿမိဳင္ကို သူေသာက္လက္စအရက္ပုလင္းႏွင့္အတူ အခန္းထဲမွာ ဇိမ္ႏွင့္ႏွပ္ေနတာေတြ႕ရသည္။ ေဒၚျမင့္မူကိုျမင္ေတာ့ သူ႕မ်က္ႏွာ ရႊင္လန္းတက္ၾကြသြားတာေတြ႕ရၿပီး ကြပ္ပ်စ္ေပၚ လွွဲအိပ္ေနရာက ထထိုင္လိုက္ကာ …

"လာေလ မမ မူ …အခန္းထဲ ဝင္ အေတာ္ပဲ ကြ်န္ေတာ္ အခုပဲ မမမူကို သြားေခၚရင္ေကာင္းမလားလို႔ စဥ္းစားေနတာ "

ေဒၚျမင့္မူ မ်က္ႏွာကေလးမဲ့လိုက္ၿပီး …

"အမယ္ေလးေတာ္ ရွွင့္အေခၚေစာင့္ေနရင္ တစ္မိုးခ်ဳပ္သြားလိမ့္မယ္ ေနာက္ဆုံး က်ဳပ္ကိုယ္တိုင္လာရတာပါပဲ ဟင္း "

ေျပာၿပီး …

"ဟြန္း တစ္ေယာက္တည္း ေသာက္ေကာင္းေကာင္းနဲ႔ ဘယ္ေလာက္ေတာင္ေသာက္ေနသလဲ မသိဘူး ကိုေစာရယ္ မနက္ေစာေစာစီးစီး ရွင့္မလဲ "

ေဒၚျမင့္မူ ထက္ဝက္ေလာက္က်ိဳးေနၿပီျဖစ္ေသာ သူ႕ေသာက္လက္စ အရက္ပုလင္းၾကည့္၍ ေျပာလိုက္ရာက သူ႕နေဘးမွာ အသာကပ္ထိုင္ခ်လိုက္ပါသည္။

ေဒၚျမင့္မူတစ္ေယာက္ ကိုေစာၿမိဳင္ပုဆိုးေအာက္မွလီးႀကီးကို အပီအျပင္ စုပ္ေပးေနသည္။

ကိုေစာၿမိဳင္ အရက္ကိုတစ္က်ိဳက္ေမာ့လိုက္ ေဒၚျမင့္မူေခါင္းကေလးပြတ္လိုက္ႏွင့္လုပ္ၿပီး သူမလီးစုပ္ေပးသည့္ အရသာကို ၿမိန္ရည္ယွက္ရည္ႀကီး ခံစားေနပါသည္။

သူ႕လီးက ေတာ္ေတာ္ကေလး ေတာင္မတ္ေနၿပီျဖစ္သည္။ မဲေဆာက္ဖက္မွာ အေနၾကာခဲ့သူမို႔ ရွမ္းဗိေႏၵာဆရာေတြ (ထိုင္းလူမ်ိဳးမ်ားကို ဆိုလိုသည္။) ႏွင့္ေပါင္းၿပီး သူ႕လီးကိုမႀကီးႀကီးေအာင္ ေဆးထိုးထားခဲ့သည္။ ဒီလီးႏွင့္လိုးလွ်င္ ေတာ္ရံုမိန္းမ မခံႏိုင္ပါ။ လက္တစ္ဆုပ္စာမကႀကီးသည့္ ေအာ္လန္ျပဲလဒစ္မဲႀကီးျဖစ္ေလရာ ကာမရာဂထန္ျပင္းသူျဖစ္သည့္ ေဒၚျမင့္မူအႀကိဳက္ပင္ ျဖစ္ေနေပသည္။

သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ စစခ်င္းေတြ႕သည့္ေန႔ကဆိုလွ်င္ ေဒၚျမင့္မူေစာက္ဖုတ္ ေအာက္ႏႈတ္ခမ္းပင္ မဆိုစေလာက္ကေလး စုတ္ျပဲကာ ေသြးထြက္ခဲ့ရသည္။ တစ္ဆို႔ၾကပ္သိပ္ကာ ျပည့္ျပည့္ဝဝရွိလြန္းလွသည့္ လီးေခ်ာင္းတုတ္တုတ္ႀကီး၏ အထိအေတြ႕ခံစားခ်က္က ဘယ္အရာႏွင့္မွ မလဲႏိုင္တာအမွန္ပဲျဖစ္သည္။ ဒီလီးႀကီးႏွင့္ေတြ႕ၿပီးေနာက္ပိုင္း ဦးညီေဂ်ာ္ေခၚလွ်င္ေတာင္ သိပ္မလိုက္ခ်င္ေတာ့ေပ။ ဦးညီေဂ်ာ္လည္း သူမကိုလိုးရတာ တျဖည္းျဖည္း ရိုးအီလာၿပီျဖစ္သလို သူမထက္စာလွ်င္ ေခ်ာေခ်ာႏွင့္ဖင္ေပါက္ေရာေစာက္ပတ္ပါမက်န္ ဆြဲခ်င္တုိင္းဆြဲရတာကို ပိုမိုႏွစ္ေထာင္းအားရရွိေနပုံရေလသည္။ ေခ်ာေခ်ာကိုသာ အေခၚမ်ားပါသည္။ ေဒၚျမင့္မူ ေခ်ာေခ်ာကိုမသိမသာ အစ္ေအာက္ေမးၾကည့္ရာက ဒီအေၾကာင္းကို သိခဲ့ရျခင္းျဖစ္သည္။ ယခုေတာ့ သူမႏွင့္ထိုက္တန္သည့္ တြဲဖက္တစ္ေယာက္ကို ေဒၚျမင့္မူ ရွာေဖြေတြ႕ရွိခဲ့ၿပီျဖစ္သည္။

"လိုးၾကမယ္ မမမူရာ လီးကတအားတင္းေနၿပီ "

"တင္းေအာင္လုပ္ေပးတာ တင္းမာေပါ့ ကိုေစာလီးႀကီးက နည္းတာႀကီးမဟုတ္ဘူး ပါးစပ္နဲ႔မဆန္႔ဘူး ဟင္း ေနာက္ေတာ့သာ တျခားေကာင္မေနာက္ကို ပါမသြားေစနဲ႔ သိလား …ဟြင္း "

"ငေစာက ဒီလိုေကာင္မွမဟုတ္တာ မမူလည္းအသိပဲ ကြ်န္ေတာ္က ဒီအိမ္ေရာက္ကတည္းက ေဟာဒီတစ္တုံးတစ္ခဲ ေဘာ္ဒီႀကီးကို အပီျဖဳတ္ခ်င္ေနတာ … ဟင္းဟင္း ဟင္း"

"ဟယ္ ကိုေစာေနာ္ ဒါေျပာစရာလား လို႔ … သြား ဒါေၾကာင့္ျဖစ္မွာေပါ့ လူကိုမေတြ႕လိုက္နဲ႔ … ေတြ႕တာနဲ႔ ဖင္ျဖဲေပါင္ျဖဲ ဟြင္း ဟြင္း ေျပာလိုက္ခ်င္ဘူး ကဲ လုပ္မယ္ဆို လာေလ "

ေဒၚျမင့္မူလည္း ထန္ေနၿပီ။ ငေစာမဆြတ္ခင္ကတည္းက ညႊတ္ခ်င္ေနသူ။ ေစာၿမိဳင္လည္း သူမကို သူ႕ကြပ္ပ်စ္ေပၚဆြဲလွဲခ်လိုက္ရာက ေျပေလ်ာ့ေလ်ာ့ကေလးျဖစ္ေနေသာ ေဒၚျမင့္မူရဲ႕ခါးဝတ္ထမီကို တစ္ကြင္းလုံးကြ်တ္ေအာင္ ျဗဳန္းကနဲ ဆြဲခြ်တ္ခ်လိုက္ေလသည္။ ေဒၚျမင့္မူထမီကြ်တ္သြားေတာ့ သူမေပါင္တန္တုတ္တုတ္ႏွစ္ဖက္အၾကားက ေစာက္ဖုတ္ႀကီးက ဘြားကနဲေပၚလာသည္။ အေမြးအျမင္ထူအုပ္အုပ္ေတြ ဝန္းရံေပါက္ေရာက္ေနေသာ သူမအဖုတ္ႀကီးက တစ္ခါတည္းက်ံဳးလိုးပစ္ခ်င္စရာေကာင္းေနသည္။ ငေစာလည္း ထန္လြန္းေနၿပီျဖစ္၍ သူမအဖုတ္ဆီႏႈိက္ကိုင္ကာ ေလးငါးဆယ္ခ်က္ခန္႔ လက္ႏွင့္ထိုးေဆာင့္ဆြႏွဴးလိုက္ရင္းက သူမကိုခြင့္ေတာင္းလိုက္သည္။

"မမႈတ္ခ်င္ေသးဘူး မမမူရာ တစ္ခါတည္းပဲ တန္းလိုးလိုက္ခ်င္ပီ ဒီတစ္ခ်ီၿပီးမွ မမစိတ္ႀကိဳက္ အပီမႈတ္ေပးမယ္"

ေဒၚျမင့္မူ ေခါင္းညိတ္သည္။

"ရတယ္ေလ ကိုေစာ ျဖစ္ေနရင္လိုးေပါ့ …မမူလည္း သူ႕ဟာရီး ေတာင္ေနတာၾကည့္ၿပီး အရည္ေတာင္စိမ့္ထြက္ေနၿပီ ကိုေစာ လီးတစ္ခါတည္းသြင္းလိုက္ ဒီတစ္ခ်ီ သူ႕စိတ္ႀကိဳက္လိုး ရတယ္ မမူျဖဲခံေပးမယ္ စိတ္သာခ် ဟင္းဟင္းဟင္း"

ႏွစ္ေယာက္အေပးအယူတည့္သြားၿပီး ငေစာသူ႕လီးႀကီးကို မမမူအေပါက္ထဲ ဇြပ္ကနဲဆိုၿပီး ထိုးစိုက္ခ်လိုက္ေတာ့သည္။

"အ အိ အေမ့ အင့္ အင့္"

"နာ နာလား မမမူ"

"နာဘူး ေကာင္းသြားတာ သိပ္ေကာင္းတာပဲကိုေစာ ရယ္ လီးႀကီးမွတကယ့္ရွယ္ပဲ စူပါပဲ မမူအရင္က ဒီလီးမ်ိဳးတစ္ခါမွမေတြ႕ဖူးဘူး တကယ္ေျပာတာ ေနာ္"

"ယုံပါတယ္ဗ် ကဲ ကဲ လာၿပီ ေကာ့ခံဖို႔သာျပင္ထားလိုက္ေတာ့ ကြ်န္ေတာ္လိုးၿပီေဟ့ဆိုရင္ ဘယ္လိုဆိုတာ မမအသိပဲမဟုတ္လား ဟင္းဟင္း"

"ေဆာင့္ေဆာင့္ ကိုေစာ မမူေစာက္ပတ္ ျပဲခ်င္ျပဲကြဲခ်င္ကြဲ အေသသာေဆာ္ေပေတာ့ ေမာင္ေလး"

သူမထက္ အသက္သုံးေလးႏွစ္ေလာက္ငယ္သူမို႔ ေမာင္ေလး ဆိုၿပီးေခၚရင္း ေဒၚျမင့္မူလည္း ေအာက္ကေန သူ႕ေဆာင့္ခ်က္အတိုင္း စိတ္လိုလက္ရႀကီး ေကာ့ေကာ့ခံေပးလိုက္သည္။ ေစာၿမိဳင္ သူမခ်ိဳင္းႏွစ္ဖက္ေအာက္ကေန သူမပုခုံးကို လက္လွ်ိဳဆြဲၿပီး အေပၚကေန လီးႀကီးတစ္ဆုံးဝင္ေရာက္သည္အထိ အားအရွိန္ျပင္းျပင္းႏွင့္ အပီအျပင္ေဆာင့္ကာေဆာင့္ကာ လိုးထည့္လိုက္သည္။ ႀကီးမားသိပ္သည္းလွေသာ ဆီလီကြန္အသားလီးႀကီးတစ္ေခ်ာင္းလုံး သူမေစာက္ဖုတ္အထဲသို႔ အရွိန္အဟုန္ျပင္းျပင္းႏွင့္ တရွိန္ထိုး ပစ္ေဆာင့္ဝင္ေရာက္လာမႈကို အံတႀကိတ္ႀကိတ္ခံစားရင္း ေဒၚျမင့္မူႏႈတ္ဖ်ားဆီမွ တအီးအီးတအင္းအင္းညည္းသံကေလးေတြ အဆက္မျပတ္ထြက္ေပၚလာေလသည္။