သူနာျပဳဆရာမေလးမ်ား၏အတြင္းေရး (၂)

သူ​မ​၏​ကာ​မ​စိတ္​မ်ား​ထ​ႂြ​က​ေန​ၿပီး ​မ်က္​လံုး​ကို ​စံု​မွတ္​ထား​ကာ ​ေဒါက္​တာ​မင္း​ဒင္​၏ ​ေက်ာ​ျပင္​က်ယ္​ႀကီး​ကို ​ဖက္​ထား​ေသာ ​လက္​ေခ်ာင္း​ေလး ​မ်ား​က ​ေရြ႔​လ်ား​ပြတ္​သပ္ ​ကုတ္​ျခစ္​တြယ္​ကပ္​ေန​ၾက​၏။ ​ေစာက္​ပတ္​အ​တြင္း​မွ ​အ​ရည္​ၾကည္ ​မ်ား​က​လည္း ​တ​ေတာက္​ေတာက္ ​ယိုး​စီး​လာ​ၾက​၏။ ​လီး​ႀကီး​ဝင္​ထြက္​သည့္​အ​ခါ​မ်ား​တြင္ ​ေစာက္​ေခါင္း၀ ​လိုဏ္​ဂူ​ထဲ​မွ ​စို​စြတ္​ထြက္​ေပၚ ​လာ​ေသာ ​အ​ရည္​မ်ား​ေၾကာင္႕ ​တ​ဖြတ္​ဖြတ္ ​အ​သံ​ျမည္​ေန​ေပ​သည္။ ​တ​ခ်က္​တြင္ ​အ​ရွိန္​ျဖင္႕ ​တ​အား​ျပစ္​ေဆာင္႕​လိုက္​ရာ ​ဒုတ္ ​ဒုတ္ ​ဟူ​ေသာ​အ​သံ​ႏွင္႕ ​လီး​ႀကီး​က ​အ​ဆံုး​တိုင္​ဝင္​လာ​ရာ ​ဒစ္​ႀကီး​က ​သား​အိမ္၀​ကို ​ေဆာင္႕​မိ​၏။ ​ထို​အ​ခါ ​စူ​ဇီ​မွာ ​အား​က​နဲ ​ေအာ္​ၿပီး​ေကာ႕​တက္​သြား​၏။ ​သံ​ကု​တင္​ေလး​က ​ေဆာင့္​လိုး​လိုက္​သည့္​အ​ရွိန္​ေၾကာင္႕​တ​က်ြီ​က်ြီ​ရမ္း​ခါ​လ်က္ ​စူ​ဇီ႕​ကိုယ္​လံုး​ေလး ​မွာ​လည္း ​သြက္​သြက္​ခါ ​တုန္​သြား​ေပ​သည္။
​ေစာက္​ပတ္​က​ေလး​မွာ​က်ဥ္း​သ​ေလာက္ ​လီး​ႀကီး​က ​ႀကီး​လြန္း​လွ​သ​ျဖင္႕ ​အ​ဆံုး​ထိ ​ဝင္​သြား​ေသာ​အ​ခါ ​ေစာက္​အံု​က​ေလး​တ​ခု​လံုး ​ျပ​ည့္​က်ပ္​တင္း​စို႕​ေန​ေလ​သည္။ ​လီး​ႀကီး​အ​ဆံုး​ထိ ​ဝင္​သြား​ေသာ​အ​ခါ​မ်ိဳး​တြင္ ​ေစာက္​အံု​က​ေလး​က ​ခြက္​လ်က္​ခ်ိဳင္႕​ဝင္​သြား​ၿပီး ​ဆြဲ​ႏႈတ္​လိုက္​သည့္ ​အ​ခါ​မ်ား​တြင္ ​ခုန္း​ႂြ​က​၍​ေဖါင္း​တက္​လာ​သည္။ ​လီး​ႀကီး​က ​ဝင္​လိုက္​ထြက္​လိုက္ ​ေစာက္​ပတ္ ​က​ေလး​က ​ခုန္း​လိုက္​ခြက္​လိုက္ ​ဒါ​ကို​ျမင္​ေန​ရ​ေသာ ​နန္း​မူ​မွာ​လည္း ​စိတ္​ကို​မ​ထိန္း​ႏိုင္​ေတာ႕ ​ေလာက္​ေအာင္​ျဖစ္​လာ​သည္။ ​ထ​ဘီ​ေလး​ကို ​အ​ေပၚ​သို႕​လွန္​တင္​လိုက္​ၿပီး ​သူ​မ​၏​ေစာက္​ပတ္ ​အ​တြင္း​သို႕ ​လက္​ေခ်ာင္​ေလး​မ်ား​ျဖင္႕ ​တ​စြပ္​စြပ္​ထိုး​ႏႈိက္​ေန​မိ​ေတာ႕​သည္။ ​ေအာက္​မွ​ျဖဲ​ကား​ေကာ႕​ေျမှာက္​၍​ခံ​ေန​ရ​ေသာ ​စူ​ဇီ​မွာ ​ခံ​ရင္း ​ခံ​ရင္း ​ေကာင္း​သ​ထက္ ​ေကာင္း​လာ​ကာ ​ေစာ​ေစာ​က​နာ​က်င္​မႈ​ေ၀​ဒ​နာ​ေလး​မ်ား​ေပ်ာက္​ဆံုး​သြား​ရ​ၿပီး ​ကာ​မ​အ​ရ​သာ​အ​ရွိန္ ​အ​ေလး​မ်ား​က ​တ​ရွိန္​ရွန္​တက္​လာ​ေတာ႕​၏။
“ ​အို ... ​အို ... ​ေဆာင္႕​ပါ ​ေဒါက္​တာ​ရယ္ ... ​အ​ရမ္း ​ေကာင္း​လာ​ၿပီ​ကြယ္ ... ”
“ ​စူ​ဇီ​ခံ​ႏိုင္​လာ​ၿပီ ​မ​ဟုတ္​လား​ဟင္ ... ”
“ ​ဟုတ္​ကဲ႕​ေဒါက္​တာ... ​ေဆာင္႕​ပါ.. ​ေဆာင္႕​ပါ... ​ေကာင္း​လိုက္​တာ​ေဒါက္​တာ​ရယ္ ”
“ ​အား ... ​ရွီး ... ​က်ြတ္ ​က်ြတ္ ​က်ြတ္ ... ”
“ ​ဖြပ္ ... ​စြပ္ ... ​ဖတ္ ... ​ဖတ္ ... ”
“ ​အား ... ​အား ... ​ဘယ္​လို​ေကာင္း​မွန္း​မ​သိ​ဘူး ​ေဒါက္​တာ​ရယ္ ... ”
“ ​ခပ္​နာ​နာ​ေလး ​ေဆာင္႕​စမ္း​ပါ ... ​စူ​ဇီ ​ခံ​လို႕ ​အ​ရမ္း​ေကာင္း​လာ​ၿပီ ” ​ေဒါက္​တာ​မင္း​ဒင္​က ​စူ​ဇီ​၏ ​ႏို႕​ႏွစ္​လံုး​ကို ​စံု​ကိုင္​ဆြဲ​၍ ​အ​ဆက္​မ​ျပတ္ ​ေဆာင္႕​၍ ​ေဆာင္႕​၍ ​လိုး​၏။ ​လီး​ႀကီး​ျဳ​မပ္​ဝင္​သြား​တိုင္း၊ ​ဥ​ႀကီး​ႏွစ္​လံုး​က ​စူ​ဇီ​၏ ​ဖင္​ကား​ကား​ႀကီး​ႏွစ္​ျခမ္း ​ၾကား ​စ​အို၀​ေလး​ကို ​တ​ဖတ္​ဖတ္ ​႐ိုက္​ခတ္​၏။ ​အ​ရည္​မ်ား​ရြွဲ​အိုင္​ေန​သ​ျဖင္႕ ​သူ​မ​၏​ေပါင္​ၿခံ​ႏွင္႕ ​ဆီး​ခံု​ပါ​မ​က်န္ ​စင္​ထြက္​ကုန္​၏။ ​ေဒါက္​တာ​မင္း​ဒင္​၏​အ​ေမြွး​မ်ား​ႏွင္႕ ​၎င္း​၏​လ​ဥ​ႀကီး​တြင္​လည္း ​သူ​မ​၏ ​ေစာက္​ရည္​မ်ား​ျဖင္႕ ​စို​ရြွဲ​လ်က္​ရွိ​ေတာ႕​သည္။ ​စမ္း​သပ္​ခန္း​အ​တြင္း​မွ ​ဂ်​ပန္​မ​ေလး​စူ​ဇီ ​ေကာ႕​ျပန္​လန္​ေန​သ​လို ​ေရ​အိမ္​တြင္း​မွ ​နန္း​မူ ​လည္း ​သူ​တို႕​လိုး​ေန​ၾက​သည္​ကို​ၾကည့္​ၿပီး ​တစ္​ေယာက္​ထဲ​တြန္႕​လိမ္​လ်က္​ရွိ​ပါ​ေတာ႕​သည္။ ​ေအာ္ ​ဒါ​မ်ိဳး​ကို ​တ​ခါ​မွ ​မ​ျမင္​ဘူး​တဲ႕ ​အ​ပ်ိဳ​စင္ ​သူ​နာ​ျဳ​ပ​ဆ​ရာ​မ​ေလး​နန္း​မူ​သည္​လည္း ​ခႏ္​ဓာ​ကိုယ္ ​ေသြး​သား​ဆူ​ၿဖိဳး​သည့္​အ​ရြယ္​မို႕ ​တစ္​ေယာက္​ထဲ ​မာ​စ​တာ​ေဗး​ရွင္း​လုပ္​ေန​မိ​သည္​တ​ကား ... ​ေအာက္​မွ​ခံ​ေန​ေသာ ​စူ​ဇီ​လည္း​အ​ရ​သာ​ေတြ႔​ေန​ၿပီ ​ျဖစ္​ရာ ​ေဒါက္​တာ​မင္း​ဒင္​၏ ​ေဆာင္႕​ခ်က္​ႏွင္႕​အ​ညီ ​ေပါင္​တံ​သြယ္​သြယ္​ႏွစ္​ေခ်ာင္း​ကို ​ရင္​ဘတ္​ႏွင္႕ ​ကတ္​ေအာင္ ​အ​စြမ္း​ကုန္ ​ျဖဲ​ကား​ထား​ေပး​ၿပီး ​ဖင္​ႀကီး​ကို​ပါ​ေျမာက္​ႂြ​က​၍ ​ေကာ႕​ထိုး​ေပး​ေန​သည္။ ​အ​ရွိန္​က​ေလး​ရ​လာ​ၿပီ ​ျဖစ္​ေသာ ​ေဒါက္​တာ​မင္း​ဒင္​က ​စူ​ဇီ​၏​ႏႈတ္​ခမ္း​ေလး​ကို ​ငံု​ခဲ​စုပ္​ယူ​ကာ ​သူ႕​ဖင္​ကို ​ေျမှာက္​လိုက္
​ႂြ​က​လိုက္​ျဖင္႕ ​အ​ရွိန္​ျပင္း​စြာ ​ေဆာင္႕​ထည့္​ေန​ေတာ႕​သည္။ ​သူ​၏​လက္​ႀကီး​ႏွစ္​ဖက္​က​လည္း ​စူ​ဇီ​၏​ခႏ္​ဓာ​ကိုယ္​လွ​လွ​ေလး​ေပၚ​တြင္ ​အ​ၿငိမ္​မ​ေန ​ႏိုင္​ေအာင္​လႈပ္​ရွား​ေန​ၾက​သည္။ ​တ​ကိုယ္​လံုး​ကို​ျဖစ္​ၫွစ္​ပြတ္​သပ္​ေန​သည္။ ​ႏို႕​ႏွစ္​လံုး​ကို​ၫွစ္ ​လိုက္ ​ဖင္​ႀကီး​ႏွစ္​လံုး​ကို ​ဆုပ္​နယ္​ေပး​လိုက္​ျဖင္႕ ​လုပ္​ရင္း ​ေစာက္​ပတ္​အ​တြင္း​သို႕ ​လီး​ႀကီး​ကို ​ဆံု​ေထာင္း​သ​လို ​ေထာင္း​ထည့္​ေန​ေလ​သည္။
“ ​အား ... ​ဟင္႕ ... ​ဟင္႕ ... ​ခပ္​ၾကမ္း​ၾကမ္း​ေလး​ေဆာင္႕​ပါ​ေဒါက္​တာ ... ​ျမန္​ျမန္ ...
​ျမန္​ျမန္​ေလး ... ​က်ြန္​မ ... ​က်ြန္​မ ... ​ၿပီး​ေတာ႕​မယ္ ... ​မ​ရပ္​လိုက္​ပါ​နဲ႕ ... ” ​ေဒါက္​တာ​မင္း​ဒင္​က ​စူ​ဇီ​၏​ေပါင္​ႏွစ္​ေခ်ာင္း​ကို ​သူ​၏​ပု​ခံုး​ေပၚ​သို႕ ​တ​ဖက္​တ​ခ်က္​တင္ ​လိုက္​ၿပီး ​ေကာ႕​ေထာင္​ထား​ေသာ ​ဖင္​ႀကီး​ႏွစ္​ျခမ္း​ၾကား​ရွိ ​ေစာက္​ပတ္​ေလး​ထဲ​သို႕ ​သူ႕​လီး​ႀကီး​ကို ​အ​ဆံုး​တိုင္​ပင္ ​အား​ရ​ပါး​ရ​ေဆာင္႕​သြင္း​ပစ္​လိုက္​၏။ ​စူ​ဇီ​မွာ ​ၿပီး​ကာ​နီး​ျဖစ္​သ​ျဖင္႕ ​အား​မ​လို ​အား​မ​ရ​ျဖစ္​လာ​ကာ ​ေဒါက္​တာ​မင္း​ဒင္​၏ ​ခါး​ႀကီး​ကို ​လက္​ႏွစ္​ဖက္​ျဖင္႕ ​အ​တင္း​ဆြဲ​ဖက္​ကာ ​ေပါင္​ႏွစ္​ေခ်ာင္း​ကို ​အ​တင္း​ျဖဲ​ေပး​ထား​သည္။ ​ဖင္​ႀကီး​ကို​ပါ ​ေကာ႕​ေျမှာက္​၍ ​စ​ေကာ​ဝိုင္း​သ​လို ​လုပ္​ေပး​လိုက္ ​ဘယ္​ညာ​ယိမ္း​ေပး​လိုက္​ျဖင္႕ ​သူ​၏​ေဆာင္႕​ခ်က္​ႏွင္႕​အ​ညီ ​လိုက္​လုပ္​ေပး​ေန​ရာ ​ေဒါက္​တာ​မင္း​ဒင္​အ​ဖို႕ ​အ​ထူး​ဇိမ္​ေတြ႔​ေန​၏။ ​ေျခ​ေထာက္​ႏွစ္​ေခ်ာင္း​ကို ​သူ႕​ပ​ခံုး​ေပၚ​သို႕​ခ်ိတ္​တင္ ​၍ ​ခါး​ေလး​ကို​ဟို​ဘက္​သည္​ဘက္​လိမ္႕​ေပး​လိုက္​သည္။ ​ထို​အ​ခါ​စူ​ဇီ​၏ ​ဖင္​တ​ျခမ္း​မွာ ​အ​ေပၚ​သို႕ ​ေျမာက္​တက္​သြား​ၿပီး ​ေနာက္​တ​ခ်မ္း​က​ေအာက္​ဖက္​သို႕​နိမ္႕​သြား​သည္။ ​ဤ​သို႕​ေဒါက္​တာ​မင္း​ဒင္ ​၏ ​လီး​ႀကီး​ကို ​စြတ္​ငံု​ထား​ေသာ ​ေစာက္​ပတ္​အ​တြင္း​ရွိ ​ႏႈတ္​ခမ္း​သား​ေလး​မ်ား​က ​ဝက္​အူ​ရစ္ ​စ​ပ​လိန္​ကို ​အ​ျပန္​အ​လွန္​လွည့္​ေပး​သ​ကဲ႕​သို႕ ​ျဖစ္​ေန​ၿပီး ​အ​တြင္း​မွ​လည္း ​႐ႈံ႔​ပြ​႐ႈံ႔​ပြ​ျဖင္႕ ​ၫွစ္​၍ ​ၫွစ္​၍​ေပး​သည္။ ​စူ​ဇီ ​အ​ေတာ္​အ​ေပး​ေကာင္း​သည္။ ​စူ​ဇီ​၏ ​အ​ခံ​ေကာင္း​မႈ​ေၾကာင့္ ​ေဒါက္​တာ ​မင္း​ဒင္​လည္း ​သုတ္​လြ​ကွ္​ခ်င္​လာ​ၿပီ။ ​ဒါ​ေပ​မယ့္ ​ေကာင္​မ​ေလး​မ​ၿပီး​ေသး​သ​ျဖင့္ ​အ​သာ​ေအာင့္​၍ ​သုတ္​ကို​ထိန္း​ရင္း ​ဆက္​ေဆာင့္​ေန​သည္။ ​ေရ​အိမ္​အ​တြင္း​မွ​နန္း​မူ​သည္​လည္း ​စူ​ဇီ​အ​လိုး​ခံ​ပံု​ကို​သ​ေဘာ​က်​ရင္း ​သူ​မ​၏​ေစာက္​ဖုတ္
​က​ေလး​ထဲ​သို႕​လက္​ႏိႈက္​ကာ ​စူ​ဇီ​လုပ္​သ​လို ​ေကာ့​လိုက္ ​ကား​ေျမှာက္​လိုက္ ​လုပ္​ေန​ေတာ့​သည္။
“ ​အိုး ... ​လိုး​စမ္း​ပါ​ရွင္... ​နန္း​မူ​ကို ​နာ​နာ​ေလး ​ဖိ​လိုး​ေပး​စမ္း​ပါ ... ”
​တစ္​ေယာက္​တည္း ​ပါး​စပ္​မွ​လည္း ​ေယာင္​ယမ္း​၍ ​အ​သံ​အစ္​အစ္​က​ေလး​ျဖင္႕ ​ေျပာ​ေန​မိ​သည္။ ​နန္း​မူ​လည္း ​အ​ရမ္း​ခံ​ခ်င္​ေန​သည္။ ​ခံ​ခ်င္​စိတ္​ေတြ​တ​အား​ျဖစ္​ေန​မိ​ၿပီ။ ​စူ​ဇီ​ခံ​တာ​ကို ​သိပ္​အား​က်​ေန​မိ​သည္။ ​နန္း​မူ​တစ္​ေယာက္​တည္း​ဆို​ေတာ့ ​လြတ္​လြတ္​လပ္​လပ္ ​ေရ​အိမ္​အ​တြင္း​မွာ ​ဖီ​လင္​ေတြ ​တက္​ၿပီး ​မာ​စ​တာ​ေဗး​ရွင္း​ေခၚ ​တစ္​ကိုယ္​ေရ ​အာ​သာ​ဆ​ႏၵ ​ေျဖ​ေဖ်ာက္​ေန​၏။ ​ပါး​စပ္​မွ​လည္း ​တ​အင္း​အင္း ​ညီး​ျငဴ​မိ​၏။ ​ေဒါက္​တာ​မင္း​ဒင္ ​တစ္​ေယာက္​မွာ​လည္း ​ဂ်​ပန္​မ​ေလး​စူ​ဇီ​ကို ​လိုး​ရင္း​လိုး​ရင္း ​ေကာင္း​သ​ထက္ ​ေကာင္း​လာ​ကာ ​ေကာင္​မ​ေလး​၏ ​မို႕​ေဖာင္း​ေသာ​ႏို႕​အံု​ေဖြး​ေဖြး​ႏွစ္​လံုး​ကို ​လက္​ႏွစ္​ဘက္​ျဖင့္ ​ဘယ္​ညာ​ဆုတ္​ကိုင္​ၿပီး ​ႏႈတ္​ခမ္း​ျခင္း​ကပ္​ကာ ​တ​ႁပြတ္​ႁပြတ္​စုတ္​ရင္း ​ေဆာင့္​ၿပီး​ရင္း ​ေဆာင့္​ထည့္​ေန​ေတာ့​သည္။ ​ခ​ဏ​အ​ၾကာ ​စူ​ဇီ​သည္​လည္း ​အ​ရ​သာ​ထူး​ကို​ေတြ႔​၍ ​ေစာက္​ေခါင္း​က်ဥ္း​က်ဥ္း​ထဲ​မွ ​ေဒါက္​တာ​၏ ​လ​ေခ်ာင္း​ပြ​ပြ​ႀကီး​ကို ​ပြ​စိ​ပြ​စိ​ျဖင့္ ​ၫွစ္​ေပး​ရင္း ​အ​ရည္​မ်ား​႐ြွဲ​ဆို​ထြက္​လာ​ကာ ​အ​ျပင္​သို႕ ​တ​ဖြွီး​ဖြွီး ​ပန္း​ထြက္​၍ ​ကာ​မ​အ​ရ​သာ​၏ ​အ​ထြတ္​အ​ထိပ္​ပန္း​တိုင္​သို႕ ​တက္​လွမ္း ​ေရာက္​ရွိ​သြား​ပါ​ေတာ့​သည္။ ​စူ​ဇီ​၏ ​အ​ေၾကာ​အ​ခ်ဥ္​မ်ား ​ဆုတ္​ဆိုင္း​သြား​မ​တတ္ ​ၿဖိဳး​ၿဖိဳး​ဖ်ဥ္း​ဖ်ဥ္း ​ျဖစ္​လို႕​သြား​ရ​ကာ ​ေျခ​ေခ်ာင္း​လက္​ေခ်ာင္း​က​ေလး​မ်ား​ပင္ ​တုတ္​ေကြး​သြား​မ​တတ္ ​အ​ရ​သာ​ကို ​အ​စြမ္း​ကုန္​ခံ​စား ​ရ​ရွိ ​လိုက္​ရ​ၿပီး ​တစ္​ခ်ီ​ၿပီး​သြား​ေလ​သည္။ ​အ​ေပၚ​မွ ​လိုး​ေဆာင့္​ထည့္​သြင္း​ေန​ရ​ေသာ ​ေဒါက္​တာ​မင္း​ဒင္​သည္​လည္း ​တြန္႕​က​နဲ ​ျဖစ္​သြား​ရ​ၿပီး ​လီး​အ​ရင္း​မွ ​တ​ဆစ္​ဆစ္​က​က်င္​တက္​လာ​၍ ​တစ္​ကိုယ္​လံုး ​အ​ေၾကာ​ဆြဲ​သ​လို ​ဆန္႕​ငင္​ဆန္႕​ငင္ ​ျဖစ္​သြား​ကာ ​စူ​ဇီ​၏​ေစာက္​ပတ္​အ​တြင္း​သို႕ ​လီး​ႀကီး​ကို​အ​ရင္း​သို႕​ထိုး​သြင္း​၍ ​ဆီး​စပ္​ျခင္း​ထိ​ကပ္​ကာ ​သုတ္​ရည္​မ်ား​ကို ​တ​ျဗစ္​ျဗစ္ ​ပန္း​ထြက္​ထည့္​လိုက္​မိ​ေတာ့​သည္။
​ႏွစ္​ဦး​စ​လံုး ​အ​ၿပီး​ျခင္း​ဆံု​သြား​သ​ျဖင့္ ​ေဒါက္​တာ​မင္း​ဒင္​သည္ ​ဂ်​ပန္​မ​ေလး​၏ ​ကိုယ္​ခ​ႏၲာ​ေပၚ​တြင္ ​ေမွာက္​လ်က္​ထပ္​ကာ ​ဝက္​မွိန္း​မွိန္း​ေန​ေတာ့​သည္။ ​ႏႈတ္​ခမ္း​ခ်င္း​အ​ျပန္ ​အ​လွန္ ​ေတ့​စုတ္​ေန​ၾက​ၿပီး ​လီး​ႀကီး​ကို​မူ ​ေစာက္​ဖုတ္​အ​တြင္း​၌ ​မ​ခ်ြတ္​တမ္း​စိမ္​ထား​ေလ​သည္။ ​ေရ​အိမ္​အ​တြင္း​မွ ​နန္း​မူ​သည္​လည္း ​ရင္​ေမာ​သြား​ရ​ေလာက္​ေအာင္ ​သူ​တို႕​ႏွစ္​ေယာက္ ​လိုး​ေန​ၾက​ပံု​ကို ​တ​စိမ့္​စိမ့္​ၾကည့္​ရင္း ​လိႈက္​၍​ေမာ​လာ​၏။ ​သူ​မ​၏ ​ေစာက္​ဖုတ္​အ​တြင္း​မွ ​သုတ္​ရည္​မ်ား ​တ​ဘြတ္​ဘြတ္ ​႐ြွဲ​စို​ကာ ​ထြက္​လာ​သည္။ ​နန္း​မူ​သည္ ​အ​လိုး​ခံ​ခ်င္​စိတ္​မ်ား ​ထိန္း​မ​ႏိုင္​သိမ္း​မ​ရ ​ျဖစ္​ေပၚ​လာ​ေသာ​ေၾကာင္႕ ​စိတ္​ကို​မ​နည္း ​ထိမ္း​ခ်ဳပ္​ကာ ​ေရ​အိမ္​အ​တြင္း​မွ ​ထြက္​လာ ​ခဲ့​ရ​ေလ​ေတာ႕​သည္။
​စူ​ဇီ ​အ​ေတာ္​အ​ေပး​ေကာင္း​သည္။ ​စူ​ဇီ​၏ ​အ​ခံ​ေကာင္း​မႈ​ေၾကာင့္ ​ေဒါက္​တာ ​မင္း​ဒင္​လည္း ​သုတ္​လြ​ကွ္​ခ်င္​လာ​ၿပီ။ ​ဒါ​ေပ​မယ့္ ​ေကာင္​မ​ေလး​မ​ၿပီး​ေသး​သ​ျဖင့္ ​အ​သာ​ေအာင့္​၍ ​သုတ္​ကို​ထိန္း​ရင္း ​ဆက္​ေဆာင့္​ေန​သည္။ ​ေရ​အိမ္​အ​တြင္း​မွ ​နန္း​မူ​သည္​လည္း ​စူ​ဇီ​အ​လိုး​ခံ​ပံု​ကို ​သ​ေဘာ​က်​ရင္း ​သူ​မ​၏ ​ေဆာက္​ဖုတ္​က​ေလး​ထဲ​သို႕ ​လက္​ႏိႈက္​ကာ ​စူ​ဇီ​လုပ္​သ​လို ​ေကာ့​လိုက္ ​ကား​ေျမှာက္​လိုက္ ​လုပ္​ေန ​ေတာ့​သည္။
“ ​အိုး ... ​လိုး​စမ္း​ပါ​ရွင္... ​နန္း​မူ​ကို ​နာ​နာ​ေလး ​ဖိ​လိုး​ေပး​စမ္း... ”
​တစ္​ေယာက္​တည္း​ပါး​စပ္​မွ​လည္း ​ေယာင္​ယမ္း​၍ ​အ​သံ​ျမှင့္​ျမှင့္ ​အစ္​အစ္​က​ေလး ​ေျပာ​မိ​သည္။ ​နန္း​မူ​လည္း​အ​ရမ္း​ခံ​ခ်င္​ေန​သည္။ ​ခံ​ခ်င္​စိတ္​ေတြ​တ​အား​ျဖစ္​ေန​မိ​ၿပီ။ ​စူ​ဇီ​ခံ​တာ​ကို ​သိပ္​အား​က်​ေန​မိ​သည္။ ​နန္း​မူ​တစ္​ေယာက္​တည္း​ဆို​ေတာ့ ​လြတ္​လြတ္​လပ္​လပ္ ​ေရ​အိမ္​အ​တြင္း​မွာ ​ဖီ​လင္​ေတြ ​တက္​ၿပီး ​မာ​စ​တာ​ေဗး​ရွင္း​ေခၚ ​တစ္​ကိုယ္​ေရ ​အာ​သာ​ဆ​ႏၵ ​ေျဖ​ေဖ်ာက္​ေန​၏။ ​ပါး​စပ္​မွ​လည္း ​တ​အင္း​အင္း ​ညီး​ျငဴ​မိ​၏။
​ေဒါက္​တာ​မင္း​ဒင္ ​တစ္​ေယာက္​မွာ​လည္း ​ဂ်​ပန္​မ​ေလး​စူ​ဇီ​ကို ​လိုး​ရင္း​လိုး​ရင္း ​ေကာင္း​သ​ထက္ ​ေကာင္း​လာ​ကာ ​ေကာင္​မ​ေလး​၏ ​မို႕​ေဖာင္း​ေသာ​ႏို႕​အံု​ေဖြး​ေဖြး​ႏွစ္​လံုး​ကို ​လက္​ႏွစ္​ဘက္​ျဖင့္ ​ဘယ္​ညာ​ဆုတ္​ကိုင္​ၿပီး ​ႏႈတ္​ခမ္း​ျခင္း​ကပ္​ကာ ​တ​ႁပြတ္​ႁပြတ္​စုတ္​ရင္း ​ေဆာင့္​ၿပီး​ရင္း ​ေဆာင့္​ထည့္​ေန​ေတာ့​သည္။ ​ခ​ဏ​အ​ၾကာ ​စူ​ဇီ​သည္​လည္း ​အ​ရ​သာ​ထူး​ကို​ေတြ႔​၍ ​ေစာက္​ေခါင္း​က်ဥ္း​က်ဥ္း​ထဲ​မွ ​ေဒါက္​တာ​၏ ​လ​ေခ်ာင္း​ပြ​ပြ​ႀကီး​ကို
​ပြ​စိ​ပြ​စိ​ျဖင့္ ​ၫွစ္​ေပး​ရင္း ​အ​ရည္​မ်ား​႐ြွဲ​ဆို​ထြက္​လာ​ကာ ​အ​ျပင္​သို႕ ​တ​ဖြွီး​ဖြွီး ​ပန္း​ထြက္​၍ ​ကာ​မ​အ​ရ​သာ​၏ ​အ​ထြတ္​အ​ထိပ္​ပန္း​တိုင္​သို႕ ​တက္​လွမ္း ​ေရာက္​ရွိ​သြား​ပါ​ေတာ့​သည္။
​စူ​ဇီ​၏ ​အ​ေၾကာ​အ​ခ်ဥ္​မ်ား ​ဆုတ္​ဆိုင္း​သြား​မ​တတ္ ​ၿဖိဳး​ၿဖိဳး​ဖ်ဥ္း​ဖ်ဥ္း ​ျဖစ္​လို႕​သြား​ရ​ကာ
​ေျခ​ေခ်ာင္း​လက္​ေခ်ာင္း​က​ေလး​မ်ား​ပင္ ​တုတ္​ေကြး​သြား​မ​တတ္ ​အ​ရ​သာ​ကို ​အ​စြမ္း​ကုန္​ခံ​စား ​ရ​ရွိ ​လိုက္​ရ​ၿပီး ​တစ္​ခ်ီ​ၿပီး​သြား​ေလ​သည္။
​အ​ေပၚ​မွ ​လိုး​ေဆာင့္​ထည့္​သြင္း​ေန​ရ​ေသာ ​ေဒါက္​တာ​မင္း​ဒင္​သည္​လည္း ​တြန္႕​က​နဲ ​ျဖစ္​သြား​ရ​ၿပီး ​လီး​အ​ရင္း​မွ
​တ​ဆစ္​ဆစ္​က​က်င္​တက္​လာ​၍ ​တစ္​ကိုယ္​လံုး ​အ​ေၾကာ​ဆြဲ​သ​လို ​ဆန္႕​ငင္​ဆန္႕​ငင္ ​ျဖစ္​သြား​ကာ
​စူ​ဇီ​၏​ေဆာက္​ပတ္​အ​တြင္း​သို႕ ​လီး​ႀကီး​ကို​အ​ရင္း​သို႕​ထိုး​သြင္း​၍ ​ဆီး​စပ္​ျခင္း​ထိ​ကပ္​ကာ ​သုတ္​ရည္​မ်ား​ကို ​တ​ျဗစ္​ျဗစ္ ​ပန္း​ထြက္​ထည့္​လိုက္​မိ​ေတာ့​သည္။
​ႏွစ္​ဦး​စ​လံုး ​အ​ၿပီး​ျခင္း​ဆံု​သြား​သ​ျဖင့္ ​ေဒါက္​တာ​မင္း​ဒင္​သည္ ​ဂ်​ပန္​မ​ေလး​၏ ​ကိုယ္​ခ​ႏၲာ​ေပၚ​တြင္ ​ေမွာက္​လ်က္​ထပ္​ကာ ​ဝက္​မွိန္း​မွိန္း​ေန​ေတာ့​သည္။ ​ႏႈတ္​ခမ္း​ခ်င္း​အ​ျပန္ ​အ​လွန္ ​ေတ့​စုတ္​ေန​ၾက​ၿပီး ​လီး​ႀကီး​ကို​မူ ​ေစာက္​ဖုတ္​အ​တြင္း​၌ ​မ​ခ်ြတ္​တမ္း​စိမ္​ထား​ေလ​သည္။ ​ေရ​အိမ္​အ​တြင္း​မွ ​နန္း​မူ​သည္​လည္း ​ရင္​ေမာ​သြား​ရ​ေလာက္​ေအာင္ ​သူ​တို႕​ႏွစ္​ေယာက္ ​လိုး​ေန​ၾက​ပံု​ကို ​တ​စိမ့္​စိမ့္​ၾကည့္​ရင္း ​လိႈက္​၍​ေမာ​လာ​၏။ ​သူ​မ​၏​ေစာက္​ဖုတ္​အ​တြင္း​မွ ​သုတ္​ရည္​မ်ား ​တ​ဘြတ္​ဘြတ္ ​႐ြွဲ​စို​ကာ ​ထြက္​လာ​သည္။ ​နန္း​မူ​သည္ ​အ​လိုး​ခံ​ခ်င္​စိတ္​မ်ား ​ထိန္း​မ​ႏိုင္​သိမ္း​မ​ရ ​ျဖစ္​ေပၚ​ေန​သည္။ ​စိတ္​ကို​မ​နည္း ​ထိမ္း​ခ်ဳပ္​၍ ​ေရ​အိမ္​အ​တြင္း​မွ ​ထြက္​လာ ​ခဲ့​ေလ​သည္။
“​စူ​ဇီ ... ” “ ​ရွင္​ေဒါက္​တာ ... ” “ ​ေကာင္း​လား​ဟင္ ”
“ ​အို... ​ေဒါက္​တာ​က​လဲ​ကြယ္ ”
​အ​ေတာ္​ၾကာ​သူ​တို႕​ႏွစ္​ေယာက္ ​လီး​ႏွင့္​ေဆာက္​ပတ္ ​ထပ္​လ်က္​သား ​မ​ခ်ြတ္​ပဲ​တန္း​လန္း ​ႀကီး​ဇိမ္​ယူ ​မွိန္း​ေန​ၾက​ရာ​မွ ​ေဒါက္​တာ​မင္း​ဒင္​က ​စူ​ဇီ​၏​ပါး​ျပင္​က​ေလး​ကို​႐ြ​တွ္​က​နဲ​နမ္း​၍ ​သူ​မ ​ကိုယ္​ေပၚ​မွ ​လိ​မ့္​ဆင္း​လိုက္​သည္။ ​လီး​ႀကီး​မွာ​လည္း ​ဖြတ္​ဟု​ျမည္​ကာ ​စူ​ဇီ​၏​ေစာက္​ဖုတ္ ​အ​တြင္း​မွ ​က်ြတ္​ထြက္​သြား​ေတာ့​သည္။ ​စူ​ဇီ​သည္ ​ကု​တင္​ေပၚ​တြင္ ​က်ဳံ႔​က်ဳံ႔​ေလး​ထိုင္​ေန​ၿပီး ​ေဒါက္​တာ​မင္း​ဒင္​လိုး​ၿပီး​ေသာ ​အ​ရည္​မ်ား ​ခ်ြွဲ​က်ိ​ေပ​က်ံ​ေန​ေသာ ​ေပ်ာ့​ေခြ​ေခြ​လီး​ႀကီး​ကို ​လက္​ေခ်ာင္း​ေလး​မ်ား​ျဖင့္ ​အ​သာ​အ​ယာ ​ဆုပ္​ကိုင္​ရင္း...
“ ​ယူ႕...​လီး​ႀကီး​က ... ​ေပ်ာ့​ေခြ​ေန​ေတာ့​လဲ... ​အ​ႀကီး​ႀကီး​ပဲ​ေနာ္ ”
​ေဒါက္​တာ​မင္း​ဒင္​သည္ ​ဂ်​ပန္​ပ်ိဳ​ျဖဴ​ေခ်ာ​အ​လွ​ကို ​အား​ရ​ေအာင္ ​လိုး​လိုက္​ရ​သ​ျဖင့္ ​စိတ္​ထဲ​တြင္ ​ေက်​နပ္​ပီ​တိ​ျဖစ္​လ်က္ ​အ​ထူး​ဇိမ္​ေတြ႔​သြား​ခဲ့​သည္။
“ ​စူ​ဇီ​ေယာ​က်္ား​ေလာက္ ​မ​ႀကီး​ေသး​ပါ​ဘူး​စူ​ဇီ​ရယ္ ”
“ ​သူ႕​ဟာ​ႀကီး​က​ႀကီး​လြန္း​လို႕ ​စူ​ဇီ​နာ​တာ​ပဲ​သိ​တယ္.. ​မ​ခံ​ႏိုင္​ပါ​ဘူး... ​အ​သက္​ဘယ္​က ​ထြက္​ရ​မွန္း​ေတာင္​မ​သိ​ဘူး ”
“ ​က်ြန္​ေတာ့​လီး​က​ေရာ ​အ​ေန​ေတာ္​ဘဲ​လား ​စူ​ဇီ... ​ဟင္ ” ​စူ​ဇီ​က ​ေဒါက္​တာ​မင္း​ဒင္​၏ ​ပါး​ျပင္​တ​ဖက္ ​အ​နမ္း​ပြင့္​ေလး​ဆက္​သ​လိုက္​သည္။
“ ​စူ​ဇီ​ေတာ့​ယူ႕​ကို​အ​ရမ္း​ခ်စ္​သြား​ၿပီ​ကြယ္ ”
“ ​ဒါ​နဲ႕ ​စူ​ဇီ​တို႕​ဘယ္​ေတာ့ ​ျပန္​မွာ​လည္း​ဟင္ ”
“ ​စူ​ဇီ​ေယာက္်ား​ေဆး​ကု​ၿပီး​မွ​ျပန္​မွာ ”
“ ​စူ​ဇီ ​က​ေလး​သိပ္​လို​ခ်င္​တာ​ပဲ​လား ”
“ ​ဟာ.. ​လို​ခ်င္​တာ​ေပါ့ ​ေဒါက္​တာ​ရယ္ ”
“ ​ဒါ​နဲ႕​မ်ား...​စူ​ဇီ​ရယ္​အ​ျခား​က​ေလး​တစ္​ေယာက္​ေယာက္​ေမြး​စား​လိုက္​ရင္​ၿပီး​တာ​ပဲ ”
“ ​အဲ​လို​မ​ဟုတ္​ဘူး ​စူ​ဇီ​ကိုယ္​တိုင္ ​ကိုယ္​ဝန္​ေဆာင္​ခ်င္​တာ ​ၿပီး​ေတာ့... ​ေမြး​ကာ​စ ​က​ေလး ​ငယ္​ငယ္​ေလး​ကို ​ျဳ​ပ​စု​ရ​တာ​မ်ိဳး​စူ​ဇီ ​သိပ္​သ​ေဘာ​က်​တာ.. ”
“ ​ေဒါက္​တာ​ပဲ​စမ္း​သပ္​ၿပီး ​သား​အိမ္​နဲ႕ ​ေမြး​လမ္း​ေၾကာင္း​ေတြ​ေကာင္း​တယ္​ဆို ”
“ ​ဒါ​ေပ​မ​ယ့္​မ်ိဳး​ဥ​ႁြ​ပန္​က​ပ်က္​စီး​သြား​ေတာ့​စူ​ဇီ​ရဲ႔​ရင္​ေသြး​ကို ​ဘယ္​လို​လုပ္​ရ​ႏိုင္​ပါ့​မ​လဲ ”
“ ​အို... ​ဒုက္​ခ​ပါ​ပဲ ​ေဒါက္​တာ​ရယ္ ​စူ​ဇီ​ကို ​မ​ကူ​ညီ​ႏိုင္​ေတာ့​ဘူး​လား... ​ဟင္ ”
​စူ​ဇီ​၏ ​ခံ​စား​ခ်က္​ကို ​ဂ​႐ု​ဏာ​သက္​သြား​ေသာ ​ေဒါက္​တာ​မင္း​ဒင္​က ​သူ​မ​၏​သူ​မ​၏ ​န​ဖူး​ေပၚ​မွ​ဆံ​ပင္​ေလး​မ်ား​ကို ​သပ္​တင္​ေပး​ရင္း ​အ​နည္း​ငယ္​စဥ္း​စား​ေန​၏။
“ ​အဲ... ​တစ္​ခု​ေတာ့​ရွိ​တယ္... ​စူ​ဇီ​ကိုယ္​ဝန္​ေဆာင္​ခ်င္​တယ္ ​ဆို​ရင္​ေတာ့ ... ​က်​ေနာ္​တို႕ ​ေဆး​ပ​ညာ​နဲ႕ ​လုပ္​လို႕​ရ​ႏိုင္​လိမ့္​မယ္ ​ဒါ​ေပ​မယ့္... ​က​ေလး​က​စူ​ဇီ​ရဲ႔​ရင္​ေသြး​မ​ဟုတ္​ဘူး၊ ​တ​ျခား​ဆီ​က ​ျဖစ္​လိမ့္​မယ္... ” ​စူ​ဇီ​စိတ္​ဝင္​စား​သြား​သည္။ ​ေဒါက္​တာ​မင္း​ဒင္​၏ ​ရင္​ခြင္​တြင္ ​ေခါင္း​မွီ​ထား​ရာ​မွ ​ေမာ့​လာ​ၿပီး...
“ ​ဘယ္​လို​လဲ​ေဒါက္​တာ ​တ​ျခား​က​သ​ေႏၲ​သား​ကို ​စူ​ဇီ​ရဲ႔​ဝမ္း​ထဲ​မွာ​လြယ္​ၿပီး ​ေမြး​ထား ​ႏိုင္​မယ္​မ​ဟုတ္​လား​ဟင္...
”
“ ​ဟုတ္​ပါ​တယ္​စူ​ဇီ... ​အဲ​ဒီ​လို​မ်ိဳး​ယူ​ခ်င္​တယ္​ဆို​ရင္​ေတာ့ ​က်​ေနာ္​တို႕​ေဆး​႐ံု​က​မီး​ယပ္ ​ပါ​ရ​ဂူ​ဆ​ရာ​ဝန္​ႀကီး ​ေဒါက္​တာ​ေကာင္း​ဇံ​နဲ႕ ​တိုင္​ပင္​ၾကည့္​ပါ​အံုး​မယ္... ”
“ ​ဒါ​ျဖင့္​လုပ္​ပါ​ေဒါက္​တာ... ​စူ​ဇီ ​ဘယ္​သူ႕​က​ေလး​ျဖစ္​ျဖစ္ ​ဝမ္း​နဲ႕​လြယ္​ၿပီး​ေမြး​ခ်င္ ​တာ​ပါ​ပဲ... ” ​ေဒါက္​တာ​မင္း​ဒင္​က ​စူ​ဇီ့​ကိုယ္​လံုး​က​ေလး​ကို ​ဖက္​တြယ္​ရာ​မွ ​ခြာ​လိုက္​ရင္း...
“ ​အဲ... ​တစ္​ခု​ေတာ့​စဥ္း​စား​စ​ရာ​ပဲ... ​စူ​ဇီ​ေမြး​ဖို႕ ​ဘယ္​အ​မ်ိဳး​သ​မီး​က ​သူ႕​ရဲ႔​ရင္​ေသြး ​ရ​တ​နာ​ေလး​ကို ​ေပး​မ​လဲ​ဆို​တာ... ”
“ ​အို... ​ျဖစ္​ႏိုင္​ရင္​လုပ္​သာ​လုပ္​ပါ​ေဒါက္​တာ၊ ​စူ​ဇီ​ေငြ​ကုန္​ခ်င္​ကုန္​ပါ​ေစ ​က​ေလး ​ေခ်ာ​ေခ်ာ​လွ​လွ​ေလး
​ရ​ရင္​ေတာ္​ပါ​ၿပီ... ”
​ေဒါက္​တာ​မင္း​ဒင္​က ​ေလး​ေလး​နက္​နက္ ​စဥ္း​စား​လိုက္​သည္။ ​ဘယ္​အ​မ်ိဳး​သ​မီး​ဆီ​က ​မ်ိဳး​ဥ​ကို ​ရ​ႏိုင္​မ​လဲ ​မ်ိဳး​ဥ​ေပး​ႏိုင္​မဲ့​အ​မ်ိဳး​သ​မီး​က ​ေခ်ာ​ေခ်ာ​လွ​လွ ​ဖြံ႔​ဖြံ႔​ၿဖိဳး​ၿဖိဳး ​ျဖစ္​အံုး​မွ၊ ​သ​ေႏ္​ဓ​သား​က​လည္း ​ေခ်ာ​လွ​ႏိုင္​လိမ့္​မည္၊ ​အ​ဖို​သ​ေႏ္​ဓ​ပိုး​ကို​ေရာ ​ဘယ္​သူ႕​ဆီ​က ​ရ​ႏိုင္​မည္​နည္း၊ ​အဲ... ​ဟုတ္​ၿပီ ​စူ​ဇီ့​ေယာက္်ား​ကိုယ္​တိုင္ ​ေအာင္​ျမင္​စြာ ​ခြဲ​စိတ္​ကု​သ​ၿပီး​လို႕ ​အ​ဖို​ပိုး​ကို ​ရ​ရွိ​ႏိုင္​မည္ ​ပဲ၊ ​အင္း... ​အဲ​ဒါ​ကို​စမ္း​သပ္ ​ၾကည့္​ရ​မည္။
“ ​ဒီ​မယ္​စူ​ဇီ ​အ​ခု​ဝမ္း​သာ​စ​ရာ​ေကာင္း​တာ​က ​စူ​ဇီ​အ​မ်ိဳး​သား​က ​ေဆး​ကု​ၿပီး​ၿပီ​ပဲ ​စူ​ဇီ ​လြယ္​ရ​မယ့္​ခ​ေလး​က ​စူ​ဇီ့​က​ေလး​မ​ဟုတ္​ေပ​မယ့္ ​စူ​ဇီ့​ေယာက္်ား​ရဲ႔ ​ရင္​ေသြး​စစ္​ေတာ့ ​ျဖစ္​လာ ​လိမ့္​မယ္ ” “ ​ဟာ... ​ဒါ​ဆို​ရင္ ​အ​တိုင္း​ထက္​အ​လြန္​ေပါ့ ​ေဒါက္​တာ​ရယ္ ​ဒစ္​ရဲ႔ ​ရင္​ေသြး​ဆို​ေတာ့ ​စူ​ဇီ ​ကိုယ္​ဝန္​ေဆာင္​ရ​က်ိဴး​ပို​နပ္​တာ​ေပါ့ ”
​စူ​ဇီ​၏​မ်က္​ႏွာ​တြင္ ​ေပ်ာ္​႐ြ​ငွ္​မႈ​ေရာင္​ျခည္​မ်ား ​ယွက္​သန္း​သြား​၏။
“ ​စူ​ဇီ့​အ​ေန​နဲ႕... ​တ​ခု​ေတာ့​ခြင့္​လြ​တွ္​ရ​လိမ့္​မယ္၊ ​အဲ​ဒါ​ဘာ​လဲ​ဆို​ေတာ့ ​စူ​ဇီ့​ေယာက္်ား ​တ​ျခား
​အ​မ်ိဳး​သ​မီး​တစ္​ေယာက္​နဲ႕ ​ကာ​မ​စပ္​ယွက္​ခိုင္း​ၿပီး​မွ ​မ်ိဳး​ေအာင္​လာ​တဲ့ ​သ​ေႏ္​ဓ​ဥ​ကို ​ထုတ္​ယူ​ၿပီး ​စူ​ဇီ့ ​သား​အိမ္​ထဲ​ကို ​ထည့္​ေပး​ရ​မွာ... ”
“ ​ခြင့္​လြ​တွ္​ပါ​တယ္ ​ေဒါက္​တာ​ရယ္... ​စူ​ဇီ​ကိုယ္​တိုင္​ေတာင္ ​တ​ျခား​ေယာက္်ား​နဲ႕ ​ေဖါက္​ျပန္​မိ​တာ​ပဲ ​အို... ​ဘယ္​နည္း​နဲ႕​ပဲ​ျဖစ္​ျဖစ္ ​က​ေလး​ရ​ရင္​ၿပီး​တာ​ပါ​ပဲ​ေဒါက္​တာ ”
​စူ​ဇီ​သည္ ​အား​ရ​ဝမ္း​သာ​စြာ​ထ​ၿပီး ​ကိုယ္​လံုး​တီး​ႏွင့္​ပင္ ​ကု​တင္​ေပၚ​မွ ​ဆင္း​လိုက္​သည္။ ​ေဒါက္​တာ​မင္း​ဒင္​က​လည္း  ​ထ​ထိုင္​ကာ...
“ ​အ​ေမ​ရိ​ကန္​ေရာက္​သြား​မွ ​က်ြန္​ေတာ္​တို႕​ကို ​ေမ့​မ​သြား​ရ​ဘူး​ေနာ္... ”
“ ​တ​သက္​မ​ေမ့​ပါ​ဘူး​ရွင္​ရယ္ ​အ​ထူး​သ​ျဖင့္ ​စူ​ဇီ့​ရဲ႔ ​ေဟာ္​ဒီ​ေဒါက္​တာ​မင္း​ဒင္​ကို​ေပါ့။ ”

​ေအး​မိ​စံ​တစ္​ေယာက္ ​ေတာ္​ေတာ္​ႏွင့္​အိပ္​မ​ေပ်ာ္​ႏိုင္​ေသး၊ ​ျခင္​ေထာင္​ထဲ​တြင္ ​ဟို​လူး ​ဒီ​လိမ့္​ျဖင့္ ​ျဖစ္​ေန​ရ​သည္။ ​တ​ေလာ​က ​ေရ​ဘံု​ဘိုင္​မွာ ​အီ​စ​မိုင္​ႏွင့္ ​ရင္​ဖို​စ​ရာ ​အ​ျဖစ္​အ​ပ်က္ ​က​ေလး​ကို ​သ​တိ​ရ​လိုက္​သည္။ ​ဟြန္႕ ​မုန္း​ဖို႕​ေကာင္း​လိုက္​တာ၊ ​အ​လ​ကား​ႏွာ​ဘူး​ႀကီး၊ ​သူ႕​႐ုပ္​နဲ႕​မ်ား ​ငါ့​ကို​ႀကိဳက္​လို႕​တဲ့... ​အ​မဲ​႐ိုး​ရယ္ ​ဟင္း​အိုး​ကို​မွ ​အား​မ​နာ၊ ​ငါ​လို​အ​ေခ်ာ​အ​လွ​က ​သူ​နဲ႕​တူ​ရဲ႔​တန္​ရဲ႔​လား ​ဘာ​လား​ဆို​တာ ​မ​စဥ္း​စား​ဘူး​ထင္​ရဲ႔၊ ​ရယ္​ဖို႕​ေကာင္း​လိုက္​တာ၊ ​ေတာ္​ေသး​တာ​ေပါ့... ​ဆ​ရာ​မ​ႀကီး​တို႕​မ​သိ​လိုက္​လို႕ ​အ​ကုန္​ျပ​ႆ​နာ ​မ​႐ႈပ္​ကုန္​တာ... ​အ​လုပ္ ​ဆင္း​ရင္ ​သူ႕​မ်က္​ႏွာ​ႀကီး​ေတြ​က... ​အို​မ​ေန​တတ္ ​မ​ထိုင္​တတ္​ေအာင္​ပါ​ပဲ​ေလ... ​နင္​ေတာ္​ေတာ္ ​အ​ငန္း​သန္ ​သိ​လား... ​အီ​စ​မိုင္​အ​ေၾကာင္း​ကို ​ျဖတ္​က​နဲ ​သြား​သ​တိ​ရ​သည္။ ​တ​ကယ္​ဆို ​ေဒါက္​တာ​မင္း​ဒင္​လို ​လူ​မ်ိဳး​က ​သူ​မ​ကို​ႀကိဳက္​သည္​ဆို ​ေတာ္​ေသး​ရဲ႔ ​အဲ​ဒီ​လို​သာ​ဆို​ရင္ ​သူ​မ​ျငင္း​မိ​မွာ​မ​ဟုတ္၊ ​ေရာ့​ပါ ​ေမာင္​ရယ္​ယူ​ပါ​ေပါ့... ​ေမာင့္​သ​ေဘာ​ရွိ​ပါ ​ေမာင္​ႀကိဳက္​သ​လို ​လုပ္​ပါ​လို႕​ေပါ့​ေလ၊ ​အ​ဟင္း​ဟင္း ​ဒါ​ေပ​မယ့္ ​ေဒါက္​တာ​မင္း​ဒင္​က ​သူ​မ​ကို ​ဂ​႐ု​စိုက္​ပံု​မ​ရ၊ ​အဲ​ဒီ​ေတာ့ ​ေအး​မိ​စံ​မ​ခ်င့္​မ​ရဲ​ျဖစ္​ရ​သည္။ ​သူ​တ​မင္​သက္​သက္ ​ဟန္​ေဆာင္​ေန​တာ၊ ​တ​ကယ္​ဆို​သူ​မ​လို ​ကိုယ္​လံုး​ကိုယ္​ေပါက္​မ်ိဳး​ကို ​သူ​မ​လိုး​ခ်င္​ပဲ ​ဘယ္​ေန​ပါ့​မ​လဲ... ​ေနာ္... ​ေတာင္​စဥ္​ေရ​မ​ရ ​ေလ်ွာက္​ေတြး​ေန​ရင္း ​ျဖတ္​က​နဲ​မ​ဆီ​မ​ဆိုင္ ​အီ​စ​မိုင္​လီး​ႀကီး​ကို ​သြား​ျမင္​ေရာင္​သည္၊ ​အဲ​ဒီ​တုန္း​က
​သူ​ဟာ​ႀကီး​က​ေလ ​သူ​မ်ား​ေပါင္​ၿခံ​ထဲ​မွာ... ​ဟို.. ​ခိုး​လု​ခိုး​လု​နဲ႔ ​ထိုး​ထိုး​ေထာင္​ေထာင္​ႀကီး
​စိတ္​ထင္​နဲ႕​မွန္း​ၾကည့္​လိုက္​တာ ​နဲ​တာ​ႀကီး​မ​ဟုတ္၊ ​သူ​မ​ပိုင္​ေသာ​လီး ​အ​တု​ႀကီး​ထက္​ပင္ ​ႀကီး​ေပ​လိမ့္​မည္။ ​တ​ခါ​ခါ ​ေအး​မိ​စံ​ကာ​မ​ဆ​ႏၵ​သိပ္​ၿပီး ​စိတ္​ပါ​လာ​သည့္ ​အ​ခ်ိန္​တြင္ ​ထို​လီး​အ​တု​ႀကီး​ျဖင့္ ​အာ​သာ​ေျဖ​ေဖ်ာက္​တတ္​ပါ​သည္။ ​ဒီ​လီး​အ​တု​ႀကီး​ေတာင္​မွ ​သူ​မ​၏ ​ေစာက္​ဖုတ္​အ​တြင္း​သို႕ ​အ​ဖ်ား​ေလာက္​ပဲ​သြင္း​လို႕​ရ​သည္။ ​ဆက္​ၿပီး​မ​သြင္း​ရဲ ​နဲ​နဲ ​သြင္း​လ်ွင္​နဲ​နဲ​နာ​က်င္​သြား​သ​ျဖင့္ ​ဝင္​သ​ေလာက္​သာ ​အ​ေပၚ​ယံ​ေစာက္​စိ​ေလး​ျဖင့္ ​နာ​နာ​ဖိ​ပြတ္​ၿပီး ​ဖီ​လင္​ေျဖ​ေဖ်ာက္​ခဲ့​ရ​သည္။
​ေတြး​ရင္း​ေတြး​ရင္း ​လီး​အ​တု​ႀကီး​ကို ​သြား​ၿပီး​သ​တိ​ရ​ေတာ့ ​ေခါင္း​အံုး​ကို​အ​သာ​အ​ယာ ​လက္​လ်ွိဳ​ႏိႈက္​ကာ ​စမ္း​မိ​သည္။ ​ဟင္း... ​လီး​အ​တု​ႀကီး​မ​ရွိ​ေတာ့​ပါ​လား... ​ဘယ္​ေရာင္​သြား ​ပါ​လိမ့္၊ ​ေအး​မိ​စံ​သည္ ​ျခင္​ေထာင္​ကို​လွစ္​ဟ​၍ ​တ​ဘက္​ရွိ ​နန္း​မူ​ရွိ​ရာ​ကု​တင္​သို႕​လွမ္း​ၾကည့္ ​မိ​သည္။ ​ကု​တင္​ေပၚ​တြင္ ​နန္း​မူ​လည္း​မ​ရွိ၊ ​ဟုတ္​ပါ​ၿပီ​မ​မ​မူ​တစ္​ေယာက္ ​လီး​အ​တု​ႀကီး​ကို ​တ​ေန​ရာ​ယူ​သြား​ၿပီး ​တ​ခု​ခု​လုပ္​ေန​တာ ​ေသ​ခ်ာ​ၿပီ။
​ေအး​မိ​စံ​အိပ္​ယာ​မွ ​အ​သာ​ထ​လာ​ၿပီး ​ေရ​ခ်ိဳး​ခန္း​ရွိ​ရာ​သို႕ ​ေျဖး​ညင္း​စြာ ​ကပ္​လာ​သည္။ ​သူ​မ​အ​ထင္​ေတာ့​မွန္​ေန​သည္။ ​ေရ​ခ်ိဳး​ခန္း​အ​တြင္း​မွ ​ဂ​လန္႕​ခ်​ထား​ၿပီး ​နန္း​မူ​၏​တ​အင္း​အင္း​ျဖင့္ ​ျဖည္း​ျဖည္း​အစ္​အစ္​ညီး​ျငဴ​သံ​ကို ​ၾကား​လိုက္​ရ​သည္။ ​အ​ထဲ​မွာ​ေမွာင္​ေန​သ​ျဖင့္​သာ ​ေခ်ာင္း​ၾကည့္ ​လို႕​မ​ရ၊ ​ထို႕​ေၾကာင့္​မိ​မိ​ကု​တင္​ရွိ​ရာ​သို႕ ​အ​သာ​အ​ယာ​ျပန္​လာ​ၿပီး ​မ​သိ​ခ်င္​ေယာင္​ေဆာင္​၍​လွဲ​ေန ​လိုက္​သည္။
​နန္း​မူ​မွာ​ေတာ့ ​ေရ​ခ်ိဳး​ခန္း​ထဲ​တြင္​လီး​အ​တု​ႀကီး​ျဖင့္ ​အ​ရမ္း​ကို​ဖီ​လင္​ဝင္​ေန​သည္။ ​ေမွာင္​မဲ​ေန​သ​ျဖင့္ ​ဘာ​မွ​မ​ျမင္​ရ​ေသာ္​လည္း ​သူ​မ​၏​မ်က္​စိ​ထဲ​မွ ​ေယာက္်ား​တစ္​ေယာက္​၏ ​တ​ကယ့္​လီး​အ​စစ္​ႀကီး​ကို ​ျမင္​ေယာင္​ၾကည့္​ေန​သည္။
​ရာ​ဘာ​လီး​ႀကီး​ျဖင့္​လည္း ​ထ​မီ​ေလး​ကို ​မ​လွန္​၍ ​သူ​မ​၏​ေစာက္​ပတ္​အ​ကြဲ​အ​တိုင္း ​ဒစ္​ဖ်ား​ႀကီး​ဝင္​ေအာင္​ပြတ္​၍ ​ပြတ္​တိုက္​ဆြဲ​၏။ ​တင္း​မာ​ေန​ေသာ ​ေစာက္​စိ​ေလး​ကို ​ဒစ္​ဖ်ား​ႀကီး​ျဖင့္ ​ဖိ​ေမြ​ထွိုး​က​လိ​၏။ ​အ​ပ်ိဳ​စင္​ေလး​၏ ​ေစာက္​ပတ္​မို႕ ​ေရာ္​ဘာ​လီး​တု​ႀကီး​က ​ဒဟ္​ဖ်ား​သာ​သာ​ပဲ​ဝင္​သည္။ ​ၿပီး​ေတာ့​တင္း​က်ပ္​ေန​သ​ျဖင့္ ​ဆက္​မ​သြင္း​ရဲ၊ ​နာ​က်င္​မွာ​စိုး​လြန္း​သည္။ ​စိတ္​ထဲ​မွာ ​ေယာက္်ား​တစ္​ေယာက္​လီး​စစ္​ႀကီး​ျဖင့္ ​သူ​မ​ကို​အား​ပါး​တ​ရ​လိုး​ေန​သည္​ဟု ​စိတ္​ကူး​ယဥ္​မိ​၏။ ​ထို႕​ေၾကာင့္​မတ္​တပ္​ရပ္​လ်က္​က​ပင္ ​ေပါင္​တံ​ရွည္​ေလး​မ်ား​ကို ​ကား​ယား​ထား ​လ်က္ ​လက္​တ​ဘက္​ျဖင့္ ​ကိုင္​ထား​ေသာ ​လီး​ႀကီး​ေပၚ​သို႕ ​ဖင္​ႀကီး​ႂြ​က​၍​ႂြ​က​၍ ​ပြတ္​ေန​မိ​သည္။ ​ေစာက္​ပတ္​ထဲ​မွ ​အ​ရည္​ၾကည္​မ်ား​က ​ေပါင္​ၿခံ​တစ္​ခု​လံုး ​႐ြွဲ​စို​ေန​ၿပီး ​ေရ​ခ်ိဳး​ခန္း​ၾကမ္း​ျပင္​ေပၚ ​သို႕​ပင္ ​တ​ေတာက္​ေတာက္ ​ယို​စီး​လာ​၏။ ​က်န္​လက္​တစ္​ဘက္​ျဖင့္ ​သူ​မ​၏​ႏို႕​ႏွစ္​လံုး​ကို ​သူ​မ ​ဘာ​သာ ​ျဖစ္​ညှစ္​ဆုတ္​နယ္​၏။
​ေအာ္... ​နန္း​မူ​လည္း​ဟို​တစ္​ေန႕​က ​ေဒါက္​တာ​မင္း​ဒင္​နဲ႕​စူ​ဇီ​တို႕​လိုး​ၾက​ပံု​ကို ​ျမင္​ေယာင္ ​မိ​ရင္း
​အ​လိုး​ခံ​ၾကည့္​ခ်င္​စိတ္​က ​တ​ဖြား​ဖြား​ေပၚ​ေန​ပါ​ပ​ေကာ။
​ေအာ္... ​ေသြး​သား​ေကာင္း​တဲ့ ​မိန္း​မ​ပ်ိဳ​ေလး​ဆို​ေတာ့​ကာ ​ကာ​မ​စိတ္​ေတြ​ထ​ႂြ​က ​ေသာင္း​က်န္း​ေပ​မ​ေပါ့။ ​ဒီ​ေန႕​မွာ​ေတာ့ ​ေအး​မိ​စံ ​ဗိုလ္​မှူး​ဒစ္​စ​မတ္​၏ ​စ​ပါယ္​ရွယ္​အ​ခန္း​မွာ ​ဂ်ဴ​တီ​ၾက​သည္။ ​ကု​သိုလ္​ကံ​ကို​က​မ​ေကာင္း၊ ​သူ​မ​ဂ်ဴ​တီ​ဝင္​သည့္​အ​လွည့္​က်​မွ ​ဗိုလ္​မှူး​ဒစ္​စ​မတ္​၏​လီး​ႀကီး​အ​နာ ​က်က္​သ​ျဖင့္ ​ပတ္​တီး​ျဖည္​ရ​မည့္​အ​လွည့္​ႏွင့္ ​ၾကံဳ​ႀကိဳက္​ေန​သည္။ ​ေအး​မိ​စံ​စိတ္​ညစ္​ညစ္​ျဖင့္ ​ေအာက္​ထပ္​ေဆး​ခန္း​ရွိ​ရာ​သို႕ ​ေရ​ေႏြး​ဇ​လံု​ကို ​ယူ​လာ​သည္။ ​အီ​စ​မိုင္​ႏွင့္ ​မ်က္​ႏွာ​ခ်င္း​မ​ဆိုင္​ခ်င္ ​ေပ​မဲ့ ​အ​လုပ္​တာ​ဝန္​အ​ရ ​မ​လြွဲ​သာ​လို႕​သာ ​ဆက္​ဆံ​ေန​ရ​သည္။ ​စ​စၥ​တာ​ႀကီး​တို႕​ကို​တိုင္​ေျပာ​ျပန္ ​လ်ွင္​လည္း ​လူ​ၾကား​မ​ေကာင္း​ျဖစ္​မွာ​စိုး​၍ ​အ​သာ​ၿငိမ္​ေန​လိုက္​ရ​သည္။ ​ဒါ​ကို​အီ​စ​မိုင္​က ​အ​ခြင့္​ေကာင္း​ယူ​လာ​ၿပီး ​တစ္​ေန႕​တစ္​ျခား​ေအး​မိ​စံ​အ​ေပၚ​မွာ ​လက္​ရဲ​ဇက္​ရဲ​ျဖစ္​လာ​သည္။
​ေအး​မိ​စံ​ေရ​ေႏြး​ဇ​လံု​ထဲ​သို႕ ​ဘံု​ဘိုင္​မွ​ေရ​အ​နည္း​ငယ္​ေရာ​၍ ​အ​ရက္​ျပန္​ႏွင့္​ဒက္​ေတာ ​မ်ား​ကို ​အ​သင့္​စပ္​ေန​စဥ္ ​ေနာက္​မွ​အီ​စ​မိုင္​ေရာက္​လာ​သည္။
“ ​ဟဲ့​အီ​စ​မိုင္ ​ငါ​ဆ​ရာ​မ​ႀကီး​နဲ႕ ​တိုင္​ေျပာ​လိုက္​ရ​မ​လား ”
​အီ​စ​မိုင္​က ​ေအး​မိ​စံ​၏​ေနာက္​တြင္​ကပ္​လ်ွက္​ရပ္​ၿပီး ​ဂုတ္​သား​ဝင္း​ဝင္း​ေလး​ကို ​ေမြွး​ေမြး ​ေပး​လိုက္​သည္​၏။ ​သူ႕​လီး​ႀကီး​က​မိ​စံ​၏​ဖင္​ၾကား​တြင္ ​လာ​ေထာက္​ေန​၏။ ​ေအး​မိ​စံ​တြန္႕​က​နဲ ​ျဖစ္​သြား​ၿပီး ​အီ​စ​မိုင္​ကို ​ေအာ္​လိုက္​ျခင္း​ျဖစ္​၏။
“ ​ဒါ​ေလး​မ်ား​မိ​စံ​ရယ္... ​ဘာ​ျဖစ္​သြား​လို႕​လဲ... ​ငါ​က​ကူ​လုပ္​ေပး​မ​လို႕​ပါ.. ”
“ ​ဟြန္႕.. ​မ​လို​ပါ​ဘူး... ​လူ​ကို​မ်ား ​ဘယ္​လို​အ​စား ​ေအာက္​ေမ့​ေန​လို႕​လဲ... ​မုန္း​ကို​မုန္း​တယ္ ” ​မိ​စံ​က​ေရ​ေႏြး​ဇ​လံု​ကို​ယူ​ၿပီး ​အီ​စ​မိုင္​ကို​မ်က္​ေစာင္း​ထိုး​ကာ ​အ​ေပၚ​ထပ္​သို႕ ​ေျခ​ေစာင့္ ​လ်က္​တက္​သြား​သည္။ ​လူ​ကို​မ်ား​အ​ေပါ​စား​က်​ေန​တာ​ပဲ.. ​ထိ​လား​ကိုင္​လား၊ ​နမ္း​လား​ျဳ​ပ​လား​နဲ႕၊ ​မိ​စံ​ရင္​ထဲ​မွာ ​ေဒါ​ပြ​သ​လို​ျဖစ္​ရ​ေသာ္​လည္း ​အီ​စ​မိုင္​၏​အ​ထိ​အ​ေတြ႔​ကို ​သာ​ယာ​မိ​တာ​ေတာ့ ​အ​မွန္​ပင္... ​ဒါ​ေၾကာင့္​လည္း ​အီ​စ​မိုင္​ကို ​ေဟာက္​လား​ဟမ္း​လား ​ျဳ​ပ​ေန​ရ​ေပ​မယ့္၊ ​ခု​ထက္​ထိ ​မ​စၥ​တာ​ႀကီး​တို႕​ကို ​မ​တိုင္​ျဖစ္​ခဲ့​ျခင္း​ရယ္​ပါ။
​ဗိုလ္​မှူး​ဒစ္​စ​မတ္​အ​ခန္း​ကို​ေရာက္​ေတာ့ ​ေအး​မိ​စံ​က ​ေရ​ေႏြး​ကို ​ကု​တင္​ေဘး​ရွိ ​ခံု​ပု​ေလး ​ေပၚ​တြင္​တင္​ၿပီး ​အ​သာ​ထိုင္​ခ်​လိုက္​၏။ ​ကု​တင္​ေပၚ​တြင္ ​ထ​ထိုင္​ေန​ၿပီ​ျဖစ္​ေသာ ​ဗိုလ္​မှူး​ဒစ္​စ​မတ္​က ​သူ​နာ​ျဳ​ပ​ဆ​ရာ​မ​ေလး ​ေအး​မိ​စံ​ကို ​ျဳ​ပံး​ျပ​သည္။
“ ​ဒီ​ေန႕... ​ဗိုလ္​မှူး​ရဲ႔​ပတ္​တီး​ျဖည္​ရ​မယ္​ေနာ္ ” ​ေအး​မိ​စံ​က ​ခ်ိဳ​သာ​စြာ​ျဳ​ပံး​ျပ​ရင္း ​သူ႕​ကို​ေျပာ​လိုက္​၏။ “ ​ဆ​ရာ​မ ​ျဖည္​လို႕​ျဖစ္​မ​လား​ဟင္ ”
“ ​အို... ​ဘာ​လို႕​မ​ျဖစ္​ရ​မွာ​လဲ ​က်​မ​တို႕​သူ​နာ​ျဳ​ပ​ဆ​ရာ​မ​ေတြ​ပဲ​ေလ ​တာ​ဝန္​အ​ရ ​လုပ္​ရ​မွာ​ေပါ့... ”
“ ​ေအာ္.. ​ဆ​ရာ​မ.. ​ေၾကာက္​သြား​မ​လား​လို႕​ပါ၊ ​ဟဲ​ဟဲ... ”
“ ​ေၾကာက္​စ​ရာ​မ​လို​ပါ​ဘူး​ရွင္... ​နပ္စ္​ဆို​ေတာ့ ​နပ္​ၿပီး​သား​ပါ... ​ဟင္း​ဟင္း ”
​ေအး​မိ​စံ ​မ​ေၾကာက္​ခ်င္​ေယာင္​ေဆာင္​လိုက္​ရ​သည္။
​တ​ကယ္​ေတာ့ ​ဗိုလ္​မှူး​ဒစ္​စ​မ​မတ္​၏​လီး​ႀကီး​ကို ​မ​ျမင္​ဖူး​ေသး၊ ​ျမင္​မ်ား​ျမင္​လိုက္​ရ​ရင္ ​ေတာ့​ဘယ္​လို​ေန​မယ္ ​မ​သိ။
“ ​ကဲ.. ​ဗိုလ္​မှူး ​ပတ္​တီး​ျဖည္​မယ္၊ ​ေဘာင္း​ဘီ​ခ်ြတ္​လိုက္​ေနာ္... ”
​သူ​မ​က ​သူ​နာ​ျဳ​ပ​တို႕ ​ထံုး​စံ​အ​တိုင္း ​ခ်ိဳ​သာ​ယာဥ္​ေက်း​စြာ​ေျပာ​၍ ​ဗိုလ္​မှူး​ဒစ္​စ​မတ္​ကို
​ကု​တင္​ေပၚ​သို႕​အ​သာ​လွဲ​ေစ​လိုက္​သည္။ ​ဗိုလ္​မှူး​ဒစ္​စ​မတ္​သည္ ​ေအး​မိ​စံ​၏​ေႏြး​ေထြး​ေသာ ​ကိုယ္​ေငြ႔​ေလး​ႏွင့္ ​သင္း​ပ်ံ႔​ေသာ
​ရ​နံ႕​ေလး​မ်ား​ကို ​အ​နီး​ကပ္​ထိ​ေတြ႔​ရႈ​ရႈိက္​လိုက္​ရ​ေသာ​ေၾကာင့္ ​စိတ္​ထဲ​တြင္ ​ရ​မက္​လိႈင္း​မ်ား ​ထန္​သြား​ရ​သည္။ ​သူ႕​ေဘာင္း​ဘီ​ကို​ခ်ြတ္​လိုက္​ေတာ့ ​အ​ေမြွး​မဲ​မဲ​မ်ား ​ဖံုး​လြ​မွ္း​ေန​သည့္​တုတ္​ခိုင္​လွ​ေသာ ​ေပါင္​ႏွစ္​လံုး​ၾကား​တြင္
​ႀကီး​မား​လွ​ေသာ ​အ​ေခ်ာင္း​ႀကီး​တ​ခု​ကို ​ပတ္​တီး​ျဖဴ​ျဖဴ​ျဖင့္ ​စည္း​ေႏွာင္ ​ထား​တာ​ကို ​မိ​စံ​ေတြ႔​လိုက္​ရ​သည္။ “ ​ေျဖး​ေျဖး​လုပ္​ေနာ္ ​ဆ​ရာ​မ ”
“ ​မ​နာ​ပါ​ဘူး​ဗိုလ္​မှူး​ရယ္... ​ဒါ​ေလး​မ်ား... ”
​ေျပာ​ေျပာ​ဆို​ဆို ​ဆ​ရာ​မ​ေလး​ေအး​မိ​စံ​သည္ ​ဗိုလ္​မှူး​၏ ​လ​ေခ်ာင္း​ႀကီး​ေပၚ​တြင္ ​ပတ္​ထား​ေသာ ​ပတ္​တီး​လိပ္​ကို​တ​စ​ခ်င္း​ျဖည္​လိုက္​သည္။ ​သူ​မ​၏ ​ေဖါ့​ဖ​ေယာင္း​လို ​ေပ်ာ့​ေပ်ာင္း ​ျဖဴ​ႏု​လွ​ေသာ ​လက္​ေခ်ာင္း​လွ​လွ​ေလး​မ်ား​ကို
​ေမ​ဂ်ာ​ဒစ္​စ​မတ္​က ​လိုက္​လံ​ၾကည့္​႐ႈ​ေန​၏။ ​သူ႕​လီး ​ႀကီး​ေပၚ​တြင္ ​လႈပ္​ရွား​ေန​ေသာ ​လက္​ေခ်ာင္း​လွ​လွ​ေလး​မ်ား​ကို ​ၾကည့္​၍​မ၀​ႏိုင္​ေအာင္ ​ျဖစ္​ေန ​ရ​သည္။ ​ေတာ္​ေတာ္​လွ​တဲ့ ​ဆ​ရာ​မ​ေလး​ပါ​လား​ကြယ္၊ ​ေျခ​ေခ်ာင္း​လက္​ေခ်ာင္း​ေလး​ေတြ​က ​အ​စ
​ျဖဴ​ႏု​ေန​လိုက္​တာ ​ထိ​ရက္​ကိုင္​ရက္​စ​ရာ​ေတာင္ ​မ​ရွိ​ပါ​လား။
​အ​ေမ​ရိ​ကန္​ေရ​တပ္​မွ ​လူ​ၾကမ္း​ႀကီး​ေမ​ဂ်ာ​ဒစ္​စ​မတ္​သည္​သြက္​လက္​စြာ​လႈပ္​ရွား​ေန​ေသာ ​သူ​နာ​ျဳ​ပ​ဆ​ရာ​မ​ေလး​ကို ​လိုက္​လံ​ေငး​ေမာ ​ၾကည့္​႐ႈ​ေန​မိ​ရင္း ​ေအး​မိ​စံ​၏​အ​လွ​ကို​သံုး​သပ္​ေန​မိ ​ေလ​သည္။
​ေအး​မိ​စံ​ေတာ္​ေတာ္​လွ​သည္။ ​သူ​နာ​ျဳ​ပ​ဝတ္​စံု​ေလး​ႏွင့္​လည္း ​လိုက္​ဖက္​လွ​သည္။ ​အ​ျဖဴ​ေရာင္ ​ရင္​ဖံုး​လက္​စ​က ​အ​က်ႌ​အ​ျပာ​ေရာင္​ထ​မီ​ႏွင့္ ​ကတ္​ဦး​ထုတ္​အ​ျဖဴ​က​ေလး​ကို​ေဆာင္း ​ထား​၏။ ​ကိုယ္​ေန​ဟန္​ထား​က ​ႂြ​က​ႂြ​က​႐ြ​႐ြ​ေလး ​ကိုယ္​လံုး​ကိုယ္​ေပါက္ ​က​လည္း ​အ​ပ်ံ​စား၊ ​အား​က​စား​လိုက္​စား​လို႕​လား​မ​သိ၊ ​အ​ခ်ိဳး​အ​စား​က်​န ​ျပည့္​တင္း​၏။ ​မ်က္​ႏွာ​အ​လွ​တြင္​မ​ေတာ့ ​န​ဖူး​ေပၚ​သို႕၀ဲ​က်​ေန​သည့္ ​ဆံ​ႏြယ္​ေခြ​က​ေလ​မ်ား​က ​မ​ခို႕​တ​ယို႕၊ ​မ​သြယ္​မ​ဝိုင္း ​အ​ခ်ိဳး​က်​လွ​ပ ​ျဖဴ​ဝင္း​ေန​သည့္ ​မ်က္​ဝန္း​ႀကီး​က ​ဆြဲ​ေဆာင္​မႈ​ကို ​ၫြ​ႏွ္း​ဆို​ေန​ပါ​၏။ ​ႏွာ​တံ ​ႏႈတ္​ခန္း​က​အ​စ ​ေျပာ​စ​ရာ​မ​လို​သည့္​အ​ျပင္ ​အ​ထက္​ေအာက္ ​ေစ့​စပ္​သည့္ ​ႏႈတ္​ခမ္း​က​ေလး​ေတြ​က ​ပ​တၱ​ျမား​ခဲ ​ေလး​ေတြ​လို ​ျပည့္​တင္း ​ဖူး​စို႕​ေန​ေလ​သည္။ ​သ​နပ္​ခါး​မိတ္​ကပ္​မ​လိမ္း​ခ်ယ္​ပဲ ​ထား​ေသာ​မ်က္​ႏွာ ​က​ေလး​သည္ ​ဝင္း​ပါ​လ်ွက္၊ ​အ​ထူး​သ​ျဖင့္ ​သူ​မ​၏​ကိုယ္​လံုး​အ​လွ​သည္ ​ျမင္​ရ​သူ​ပု​ရိ​သ​တို႕​ကို ​ရ​မၼက္​ႂြ​က​ေစ​ႏိုင္​ေလာက္​သ​ည့္ ​ခါး​ေသး​ရင္​ခ်ီ ​ပ​ဒု​မၼာ​နီ ​ဆို​တာ​မ်ိဳး​ထင္​ပါ​ရဲ႔၊ ​မိန္း​မ​ေတြ​၏​အ​ဂၤါ ​အ​စိတ္​အ​ပိုင္း​မွာ ​သူ​မ​၏​တင္​သား​ေတြ​က​ေတာ့ ​မ​ပို​မ​လို​ပဲ ​ဆြဲ​ေဆာင္​မႈ​အ​ျပည့္​ဆံုး​ထင္​ပါ​၏။ ​ေပါင္​တံ၊ ​လက္​ဖ်ံ​လက္​ေခ်ာင္း​ေလး​ေတြ​က​အ​စ​ခ်စ္​စ​ရာ ​ထိ​ရက္​ကိုင္​ရက္​မွ​ေတာင္ ​ေႂြ​က​႐ုပ္ ​က​ေလး​လို ​က်ိဳး​ပဲ့​သြား​မွာ​စိုး​ရ​သည္။ ​ဗိုလ္​မှူး​ဒစ္​စ​မတ္​က ​ေအး​မိ​စံ​၏​အ​လွ​ကို ​သံုး​သပ္​ေန​ရင္း ​ထူး​ျခား​ေသာ​အ​ေတြ႔ ​အ​ထိ​ေၾကာင့္ ​သူ႕​လီး​ႀကီး​မွာ​လည္း ​တ​စ​ထက္​တ​စ ​တင္း​မာ​ေထာင္​ႂြ​က​လာ​ေတာ့​သည္။
“ ​အို... ”
​ပတ္​တီး​မ်ား​ေျပ​သြား​သည္​ႏွင့္ ​႐ုတ္​တ​ရက္​ေထာင္​မတ္​လာ​ေသာ ​သူ႕​လီး​ႀကီး​ေၾကာင့္ ​ေအး​မိ​စံ​အ​႐ိုင္း​မ​ေလး ​လန္႕​ဖ်တ္​သြား​ရ​သည္။ ​ေအာင္​မ​ေလး ​ေၾကာက္​စ​ရာ​ႀကီး​ပါ​လား​ရွင္​ရယ္။ ​သူ​မ ​အူ​ေတြ​အ​သည္း​ေတြ​ေျပာင္း​ဆန္​ေအာင္ ​လႈပ္​ရွား​သြား​ရ​ပါ​၏။
​သူ႕​ခႏ္​ဓာ​ကိုယ္​ႀကီး​ႏွင့္ ​လိုက္​ဖက္​ေလာင္​ေအာင္ ​လီး​ႀကီး​က​ႀကီး​လွ​ေပ​သည္။ ​ၿပီး​ေတာ့ ​လီး​ႀကီး​က
​သာ​မန္​လီး​မ်ိဳး​မ​ဟုတ္​ေတာ့၊ ​ခြဲ​စိတ္​ျဳ​ပ​ျပင္​ထား​သ​ျဖင့္ ​ေအး​မိ​စံ​သံုး​ေန​က်​လီး​အ​တု​ႀကီး ​လို ​အ​ဖု​ဖု​အ​ထစ္​ထစ္​ေတြ​ႏွင့္ ​ထိပ္​ဖ်ား​ႀကီး​က ​ပန္း​ပြင့္​ႀကီး​လို ​လန္​ထြက္​ေန​ၿပီး ​လီး​တန္ ​တ​ေလ်ွာက္​လံုး ​ေဂၚ​လီ​လို ​အ​စိ​အ​စိ​ေတြ​က ​န​ဂါး​ရစ္​ပတ္ ​ေခြ​ေန​၏။
​မိုး​ေပၚ​သို႕ ​တည့္​မတ္​စြာ​ေထာင္​မတ္​ေန​ေသာ ​ဗိုလ္​မှူး​ဒစ္​စ​မတ္​၏​လီး​ႀကီး​သည္ ​မိ​စံ​၏ ​လက္​က​ေလး​ႏွင့္ ​တိုင္း​တာ​လ်ွင္ ​တ​ထြာ​မ​က ​ရွည္​လ်ား​လွ​ေတာ့​သည္။ ​လံုး​ပတ္​မွာ​လည္း ​ေအး​မိ​စံ​၏ ​အ​ခန္း​ထဲ​က​လီး​အ​တု​ႀကီး​ထက္ ​ႏွစ္​ဆ​မ်ွ
​ႀကီး​မား​ေန​ျပန္​ရာ ​ေအး​မိ​စံ​တစ္​ေယာက္ ​ဖင္​ေၾကာ​ထဲ​က ​စိမ့္​ေလာက္​ေအာင္ ​ၾကက္​သီး​ထ​မိ​ေတာ့​သည္။ ​ေအး​မိ​စံ​ေၾကာက္​႐ြံ႔​သ​ျဖင့္ ​ေနာက္​တြန္႕​သြား​ရာ ​ဗိုလ္​မှူး​ဒစ္​စ​မတ္​က
“ ​မ​ေၾကာက္​ပါ​နဲ႕​ဆ​ရာ​မ ​က်​ေနာ့္​လီး​က ​မ​ကိုက္​တတ္​ပါ​ဘူး ”
​မ​ကိုက္​တတ္​ပါ​ဘူး​ဆို​ေပ​မဲ့ ​ထ​ေပါက္​ေတာ့​မည့္​ဟန္ ​ေႁြ​မ​ဆိုး​ႀကီး​တစ္​ေကာင္​လို​ပါး​ပ်ဥ္း ​ေထာင္​ၿပီး ​မာန္​ဖီ​ေန​လိုက္​တာ​ေလ ​ေအး​မိ​စံ​မ​႐ြ႕ံ​မ​ရဲ​ျဖင့္ ​လီး​ႀကီး​ကို​ၾကည့္​ရင္း ​အ​နား​သို႕​တိုး​ကပ္ ​သြား​ရ​သည္။ ​ေအး​မိ​စံ​ရွက္​မ​ေန​ႏိုင္​ေတာ့ ​အ​လုပ္​သ​ေဘာ​အ​ရ ​မ်က္​စိ​မိွတ္​လုပ္​ေပး​႐ုံ​ေပါ့​ေလ။
​ေအး​မိ​စံ​သည္​ေရ​ေႏြး​ဇ​လံု​ကို ​ယူ​လာ​ၿပီး ​ခြဲ​စိတ္​ထား​ေသာ ​သူ႕​လီး​ႀကီး​ကို ​ဂြမ္း​စ​ေလး​ျဖင့္ ​ညင္​သာ​စြာ ​ေဆး​ေၾကာ​ေပး​လိုက္​သည္။ ​လက္​ေခ်ာင္း​ႏု​ႏု​ေလး​မ်ား​၏ ​အ​ထိ​အ​ေတြ႕​ေၾကာင့္ ​ဗိုလ္​မှူး​ဒစ္​စ​မတ္​၏ ​လီး​ႀကီး​မွာ ​လ​က​မ႓ာ​သို႕​ျပစ္​လြ​တွ္​ေတာ့​မည့္ ​အ​ပို​လို​ထိပ္​ဖူး​တပ္​ထား​ေသာ ​ဒံုး​ပ်ံ​ႀကီး​လို ​ေထာင္​ေန​႐ံု​မ်ွ​မ​က ​တ​ဆက္​ဆက္​ပင္
​ခံု​ေန​ပါ​၏။ ​သူ႕​ကို​လိင္​ႂြ​က​ေဆး​ေတြ ​ဘယ္​ေလာက္​ထိုး​ေပး​ထား​သ​လဲ​မ​သိ။
​ခု​ေန​မ်ား​သူ​မ​ကို​ကု​တင္​ေပၚ​တြင္​လွဲ​ၿပီး​တက္​လိုး​ေန​မွ​ဒုက္​ခ၊ ​ေအး​မိ​စံ​ေၾကာက္​ေၾကာက္​႐ြံ႔​႐ြံ႔​ျဖင့္​ပင္ ​ရင္​တ​ဒိန္း​ဒိန္း​ခုန္​ေန​ရင္း ​သူ႕​လီး​ႀကီး​ကို ​ဒစ္​ေပၚ​ေအာင္ ​အ​ထိ ​အ​ေရ​ျပား​ကို ​ဆြဲ​လွန္​ၿဖဲ​လိုက္​ၿပီး ​ေသ​ခ်ာ​စြာ​ပင္ ​တာ​ဝန္​ေက်​ေက် ​ေဆး​ေၾကာ ​ေပး​လိုက္​သည္။
“ ​ဗိုလ္​မှူး​ရဲ႔... ​ဟို​အ​နာ​က​က်က္​ေန​ပါ​ၿပီ... ​ေဆး​ထည့္​စ​ရာ​မ​လို​ေတာ့​ပါ​ဘူး​ရွင္ ”
“ ​ေအာ္​ဟုတ္​လား... ​ဒါ​ေၾကာင့္​မို႕​ထင္​ပါ​ရဲ႔ ​က်​ေနာ္​လဲ​မ​နာ​ေတာ့​တာ... ​ေက်း​ဇူး​ပါ​ပဲ ​ဆ​ရာ​မ​ရယ္ ​ေနာက္​ေန႕​လဲ​ဒီ​လို ​လာ​လုပ္​ေပး​ပါ​အံုး​ေနာ္... ​ဆ​ရာ​မ​ကိုင္​တာ​ခံ​လို႕​ေကာင္း​တယ္ ”
​ဒီ​စစ္​ဗိုလ္​ေတာ့ ​သူ​မ​ကို ​ေကာင္း​ေကာင္း​ႏွပ္​ၿပီ​ထင္​သည္။ ​ဘာ​မွ​မ​ျဖစ္​ေတာ့​တဲ့​လီး​ႀကီး ​ကို​မ်ား
​ေန႕​တိုင္း​ေဆး​ထည့္​ေပး​ရ​မ​တဲ့၊ ​ေတာက္... ​ဟန္​ေဆာင္​ၿပံဳး​က​ေလး​ၿပံဳး​ထား​ရ​ေသာ္​လည္း ​ေအး​မိ​စံ​ရင္​ထဲ​မွာ ​ဒီ​ဗိုလ္​မှူး​ကို ​စိတ္​မ​ဆိုး​ေပ​မယ့္ ​က်ြဲ​ၿမီး​ေတာ့​တို​မိ​ေလ​သည္။
“ ​အ​ခု​လို​လုပ္​ေပး​တဲ့​အ​တြက္ ​အ​မ်ား​ႀကီး​ေက်း​ဇူး​တင္​ပါ​တယ္၊ ​ဆ​ရာ​မ... ​ဆ​ရာ​မ​ကို ​က်ြန္​ေတာ္​ေဘာက္​ဆူး​ခ်​ပါ​ရ​ေစ
”
​အ​ေမ​ရိ​ကန္​စစ္​ဗိုလ္​သည္ ​သူ​နာ​ျဳ​ပ​ဆ​ရာ​မ​ေလး​၏ ​ျဳ​ပ​စု​ယု​ယ​မႈ​ကို ​အ​ေတာ္​သ​ေဘာ ​က်​သြား​ပံု​ရ​၏။ ​သူ႕​ေခါင္း​အံုး​ေအာက္​မွ ​ေဒၚ​လာ​တစ္​ရာ​တန္​ခ်က္​လက္​မွတ္ ​တစ္​ေစာင္​ကို ​ထုတ္​ယူ​၍​ေပး​၏။ ​ဟင္... ​ေဒၚ​လာ​တစ္​ရာ​ေတာင္​ပါ​လား၊ ​နဲ​နဲ​ေနာ​ေနာ​ေငြ​မ​ဟုတ္၊ ​ေမွာင္​ခို​ေစ်း​နဲ႕​ဆို​ရင္ ​အ​နည္း​ဆံုး ​ျမန္​မာ​ေငြ​တစ္​ေသာင္း​အ​ထက္​မွာ ​ရွိ​မွာ​ေပါ့။ ​ဒီ​ေလာက္​မ်ား​သည့္​ေဘာက္​ဆူး​မ်ိဳး​ကို ​တ​ခါ​မ်ွ​ေအး​မိ​စံ​မ​ရ​စ​ဖူး​ခဲ့၊ ​ေအး​မိ​စံ​မ်က္​လံုး​ႀကီး​မ်ား​႐ြ​ႏွ္း​လဲ့​လာ​သည္။
“ ​အို... ​ေန​ပါ​ေစ​ဗိုလ္​မှူး​ရယ္... ​က်​မ​ဟာ ​ေစ​တ​နာ​နဲ႕ ​လုပ္​ေပး​တာ​ပါ ”
​ဟန္​ေဆာင္​ပန္​ေဆာင္ ​ေျပာ​ေန​ရ​ေသာ္​လည္း ​ေအး​မိ​စံ​၏​႐ြ​မွ္း​လဲ့​ေသာ ​မ်က္​လံုး​အ​စံု​က ​ခ်က္​လက္​မွတ္​ေပၚ​မွ ​မ​ခြာ​ႏိုင္​ေအာင္​ျဖစ္​ေန​ရ​၏။
“ ​ယူ​ပါ... ​ဆ​ရာ​မ​ရဲ႔... ​က်ြန္​ေတာ္​က​လည္း ​ေစ​တ​နာ​နဲ႕​ေပး​တာ​ပါ၊ ​ေနာက္​ေန႕​လဲ ​ေဆး​လာ​ထည့္​ေပး​အံုး​ေနာ္ ”
“ ​ေနာက္​တ​ခါ​လာ​လုပ္​ေပး​လဲ ​ဒီ​လို​ပဲ​ေဘာက္​ဆူး​ခ်​မွာ​လား​ဟင္... ”
​ေအး​မိ​စံ​က ​ဗိုလ္​မှူး​ဒစ္​စ​မတ္​၏​လီး​ႀကီး​ကို ​ေၾကာက္​ရ​မွန္း​ပင္​မ​သိ​ေတာ့၊ ​အ​မူ​ပို​ပို ​ျဖဴ​ခ်ိဳ​ခ်ိဳ​ေလး ​ခပ္​ညဳ​ညဳ​ေလး​ျပန္​ေျပာ​လိုက္​သည္။
“ ​အ​ဟင္း​ဟင္း... ​အ​လ​ကား​ေနာက္​တာ​ပါ​ဗိုလ္​မှူး​ရယ္... ​မိ​စံ​တို႕​ေဆး​႐ံု​မွာ ​လာ​တက္​တဲ့
​လူ​နာ​ေတြ​အ​တြက္ ​စိတ္​ခ်မ္း​သာ​ဖို႕ ​မိ​စံ​တို႕​မွာ​တာ​ဝန္​ရွိ​ပါ​တယ္​ေနာ္ ”
​ေအာ္... ​ေငြ​မ်က္​ႏွာ​သည္ ​တန္​ဘိုး​ႀကီး​လွ​ပါ​လား၊ ​ေစာ​ေစာ​က ​ေဒါ​ေဖာင္း​ေန​ေသာ ​ဆ​ရာ​မ​ေလး​၏​မ်က္​ႏွာ​မွာ ​ခ်က္​ခ်င္း​႐ြ​ငွ္​လန္း ​တက္​ႂြ​က​သြား​ပါ​လား။
“ ​ဒီ​ေန႕​ေတာ့ ​ဒီ​ေလာက္​နဲ႕​ပဲ ​ေတာ္​အံုး​ေနာ္ ”
“ ​ေနာက္​ေန႕​က်​ေတာ့​မွ ​ေကာင္း​ေကာင္း​လုပ္​ေပး​မယ္၊ ​သြား​အုံး​မယ္​ေနာ္ ​ဗိုလ္​မှူး.. ​တာ့​တာ ” ​ေအး​မိ​စံ​သည္ ​ဗိုလ္​မှူး​ဒစ္​စ​မတ္​ကို ​က​ေလး​တစ္​ေယာက္ ​က်ီ​စယ္​သ​လို​မ်ိဳး ​ခ​ရာ​တာ​တာ ​ညဳ​တု​တု​က​ေလး
​ႏႈတ္​ဆက္​လိုက္​ရင္း ​ခႏ္​ဓာ​ကိုယ္​တစ္​ခု​လံုး ​အ​သား​ဆိုင္​မ်ား​ကို ​လႈပ္​ခါ ​သြား​ေအာင္ ​ပို႕စ္​ေပး​လ်က္ ​အ​ခန္း​ထဲ​မွ ​ထြက္​ခြာ​သြား​ေတာ့​၏။
​အ​ေမ​ရိ​ကန္​စစ္​ဗိုလ္ ​ေမ​ဂ်ာ​ဒစ္​စ​မတ္​တစ္​ေယာက္ ​လိင္​ႂြ​က​ေဆး၊ ​ကာ​မ​အား​ေဆး​မ်ား​ကို ​စား​ထား​ရ​သည့္​အ​ထဲ ​အ​ခု​လို​မိန္း​မ​လွ​ေလး​တစ္​ေယာက္​က ​ၿပီ​တီ​တီ​လုပ္​သြား​သ​ျဖင့္ ​မိန္း​မ ​လိုး​ခ်င္​စိတ္​မ်ား​က ​တား​မ​ႏိုင္ ​ဆီး​မ​ရ​ေလာက္​ေအာင္ ​ခႏ္​ဓာ​ကိုယ္​ေသြး​သား​ထဲ​တြင္ ​ေျဗာင္း​ဆန္ ​ေသာင္း​က်န္း​ေန​ေတာ့​သည္။
“ ​ဘယ္​လို​လဲ​ကို​မင္း​ဒင္ ​ျမန္​မာ​ျပည္​မွာ ​ဖန္​ႁြ​ပန္​သ​ေႏ္​ဓ​သား​ကို ​ဒို႕​အ​ရင္​ဆံုး​ေအာင္​ျမင္​စြာ ​စမ္း​သပ္​ႏိုင္​ေတာ့​မယ္ ​ထင္​ပါ​ရဲ႔ ”
​ပါ​ရ​ဂူ ​ဆ​ရာ​ဝန္​ႀကီး ​ေဒါက္​တာ​ေကာင္​ဇံ​က ​သူ႕​လက္​ေထာက္​ဆ​ရာ​ဝန္ ​ေဒါက္​တာ ​မင္း​ဒင္​ကို ​ေက်​နပ္​အား​ရ​စြာ​ေျပာ​လိုက္​သည္။
“ ​က်ြန္​ေတာ္​လဲ ​ဒီ​နည္း​ကို ​စမ္း​သပ္​ခ်င္​ေန​တာ​ၾကာ​ၿပီ​ေဒါက္​တာ၊ ​ဆူ​ဇီ​က​ေတာ့​အ​ငွား ​ကိုယ္​ဝန္​ေဆာင္​ႏိုင္​ေပ​မယ့္ ​မ်ိဳး​ဥ​ေပး​ႏိုင္​မယ့္​အ​မ်ိဳး​သ​မီး​ကို ​ရွာ​မ​ေတြ႔​ေသး​တာ​နဲ႕... ”
“ ​ဗိုလ္​မှူး​ဒစ္​စ​မတ္​တို႕ ​လင္​မ​ယား​ႏွစ္​ေယာက္​စ​လံုး ​လက္​မွတ္​ထိုး​ၿပီး​ၿပီ​ေနာ္... ” ​ေဒါက္​တာ​ေကာင္း​ဇံ​က ​စား​ပြဲ​ေပၚ​မွ ​ေဆး​စာ​အုပ္ ​ဖိုင္​တြဲ​ႀကီး​ကို ​ေကာက္​ယူ​ရင္း ​ေျပာ​သည္။
“ ​ထိုး​ၿပီး​ပါ​ၿပီ... ​ျဖစ္​သ​မ်ွ​ျပ​ႆ​နာ​ကို​သူ​တို႕​အား​လံုး​တာ​ဝန္​ယူ​မယ္​လို႕​ေျပာ​ပါ​တယ္... ”
“ ​ဒီ​ကိ​စၥ​ကို ​အ​ထူး​လ်ွိဳ႔​ဝွက္​ခ်က္​ေန​ပါ... ”
“ ​ေတာ့ပ္ ​စီး​က​ရက္​ပါ​ေဒါက္​တာ... ​မ်ိဳး​ဥ​ယူ​မဲ့​အ​မ်ိဳး​သ​မီး​ရဲ႔​အ​ရွက္​ကို ​ကာ​ကြယ္​တဲ့ ​အ​ေန​နဲ႕ ​လူ​သိ​ခံ​လို႕​မ​ျဖစ္​ပါ​ဘူး... ” “​အား​လံုး ​ပိ​ပိ​ရိ​ရိ ​ရွိ​ပါ​ေစ... ”
“ ​စိတ္​ခ်​ပါ​ေဒါက္​တာ ” ​ေဒါက္​တာ​ေကာင္း​ဇံ​က ​ေအာင္​ျမင္​ခံ့​ညား​ေသာ ​ေလ​သံ​ျဖင့္ ​အ​မိန္႕​ေပး​သ​လို​ေျပာ​လိုက္ ​ၿပီး ​စား​ပြဲ​မွ​ထိ​လိုက္​သည္။
“ ​ဒီ​ကိ​စၥ​အား​လံုး​ကို​ေဒါက္​တာ​မင္း​ဒင္ ​တာ​ဝန္​ယူ​လိုက္​ပါ၊​သ​ေႏ္​ဓ​လက္​ခံ​မယ့္​အ​မ်ိဳး​သ​မီး ​ဆီ​က ​ေအာင္​ျမင္​တဲ့ ​ဗီ​ဇ​ကို ​ထုတ္​ယူ​ၿပီး၊ ​အ​ခ်ိန္​က်​မွ ​စူ​ဇီ​ကိုယ္​ထဲ ​ထည့္​တဲ့​အ​ပိုင္း​ေပါ့... ​ကဲ ​က်ဳပ္​သု​ေတ​သ​န​ဓါတ္​ခြဲ​ခန္း​ထဲ​မွာ ​ရွိ​မယ္...
”
​ေဒါက္​တာ​ေကာင္း​ဇံ​ထြက္​သြား​မွ ​ေဒါက္​တာ​မင္း​ဒင္​တစ္​ေယာက္​ထဲ ​က်ိတ္​ၿပံဳး​မိ​သည္။
​ေဒါက္​တာ​မင္း​ဒင္​တြင္ ​အ​ၾကံ​အ​စည္​တစ္​ခု​ရွိ​ပါ​သည္။ ​ဗိုလ္​မှူး​ဒစ္​ဒ​မတ္​ႏွင့္ ​သ​ေႏ္​ဓ​တည္ ​ေပး​မည့္​အ​မ်ိဳး​သ​မီး​သည္ ​အ​ထူး​ျဳ​ပ​လုပ္​ထား​ေသာ ​သ​ေရ​တာ​ထဲ​တြင္ ​ကာ​မ​ဆက္​ဆံ​ၾက​ရ​မည္ ​ျဖစ္​သည္။ ​သ​ေႏ္​ဓ​မ​ရ​မ​ခ်င္း ​အ​ႀကိမ္​ႀကိမ္ ​စက္​ယွက္​ၾက​ရ​မည္​ျဖစ္​သည္။ ​ၿပီး​ေတာ့​ႏွစ္​ေယာက္​လံုး ​ကို ​ကာ​မ​ရာ​ဂ ​ထ​ႂြ​က​ေသာင္း​က်န္း​ေစ​မည့္ ​လိင္​ႂြ​က​ဟို​မုန္း​မ်ား ​ထိုး​ထား​ရ​မည္​ျဖစ္​သည္။ ​အ​ေတာ္​ၾကည့္​ေကာင္း​မည့္​ပြဲ​ပင္၊ ​ဒီ​ပြဲ​မ်ိဳး​ကို ​တ​ဏွာ​ဆ​ရာ​ဝန္ ​ေဒါက္​တာ​မင္း​ဒင္​က ​မွတ္​တမ္း ​တင္​ျခင္း​ျဖစ္​သည္။
​သူ​အ​ၾကံ​ရ​ထား​သည္။ ​လ်ွိဳ႔​ဝွက္​ကင္​မ​ရာ​မွတ္​တမ္း​ျဖင့္ ​အ​ထူး​မွတ္​တမ္း​တင္​ထား​ရ​မည္ ​ဟု၊ ​ထို​ဗီ​ဒီ​ယို​အ​ေခြ​သာ ​သူ႕​လက္​ထဲ​ရွိ​လ်ွင္ ​အ​ဆို​ပါ​အ​မ်ိဳး​သ​မီး​ကို ​စီး​ပြား​ေရး​ေရာ ​လူ​မႈ​ေရး​ပါ ​သူ​အ​မ်ိဳး​မ်ိဳး​ညစ္​ပတ္​ႏိုင္​ေပ​မည္။
​ဗိုလ္​မှူး​ဒစ္​စ​မတ္​ကို​လည္း ​ေငြ​ၫွစ္​ႏိုင္​မည္။ ​ဤ​အ​ေခြ​ကို ​စီး​ပြား​ေရး​သ​မား​ေတြ​လက္​ထဲ ​ေရာင္း​စား​လိုက္​ပါ​က​လည္း ​ေငြ​ေၾကး​အ​ေတာ္​မ်ား​မ်ား​ရ​ႏိုင္​သည္။
​မိုက္​႐ိုင္း​ပက္​စက္​ေသာ ​အ​ၾကံ​အ​စည္​မ်ား​က ​ေဒါက္​တာ​မင္း​ဒင္​၏​ေခါင္း​တြင္​ဥာဏ္​နီ ​ဥာဏ္​နက္​မာ်း​ကို ​ျဖစ္​ေပၚ​ေစ​ေလ​သည္။ ​အဲ​ဒီ​ေတာ့ ​သူ​ႏွင့္​အ​သြင္​တူ ​ကြန္​ေပါင္​ဒါ​အီ​စ​မိုင္​ကို​ပဲ ​အား​ကိုး​ရ​ေပ​မည္။ ​ေဒါက္​တာ​မင္း​ဒင္​က​ေတာ့ ​ဘာ​မွ​ဝင္​မ​ေျပာ ​ျဳ​ပံး​စိ​စိ​လုပ္​ေန​၏။ ​နန္း​မူ​မွာ ​မ်က္​ႏွာ​ကို ​မ​ၾကည့္​ရဲ​သ​ျဖင့္ ​မ်က္​ႏွာ​လြွဲ​ထား​၏။
“ ​ဘာ​ကို​ေမး​တာ​လဲ​ဆ​ရာ​မ ”
“ ​ေအာ္...​ဟို... ​ခြဲ​စိတ္​ရ​အံုး​မွာ​လား​လို႕ ”
“ ​ခြဲ​စိတ္​စ​ရာ​မ​လို​ပါ​ဘူး၊ ​ဆ​ရာ​မ​ရဲ႔​ခႏ္​ဓာ​ကိုယ္​မွာ ​ဘာ​မွ ​မူ​ပ်က္​ခ်ိဳ႔​ယြင္း​သြား​စ​ရာ ​မ​ရွိ​ပါ​ဘူး၊ ​အဲ​ဒီ​က​သ​ေႏ္​ဓ​ဥ​ကို ​အ​ရွင္​လိုက္ ​အ​ျပင္​ကို​ထြက္​လာ​ေစ​တဲ့​ေဆး​ကို​ထိုး​မွာ​ပါ ​နန္း​မူ​ရဲ႔ ​သုတ္​ေသြး​ကို​ယူ​မွာ​ပါ ”
​ေဒါက္​တာ​မင္း​ဒင္​က ​နန္း​မူ​ကို​တစ္​ခ်က္​ေ၀့​ၾကည့္​ၿပီး ​ေဒါက္​တာ​ေကာင္း​ဇံ​ကို ​မ်က္​ရိပ္ ​မ်က္​ကဲ​ျပ​လိုက္​ေလ​သည္။
“ ​ရွင္း​ရွင္း​ပဲ​ေျပာ​လိုက္​ပါ​ေတာ့ ​ဆ​ရာ​ႀကီး​ရယ္ ”
​ေဒါက္​တာ​ေကာင္း​ဇံ​ဆက္​ေျပာ​သည္ ​အဲ​ဒီ​လို ​ေအာ္​ဂီ​ဇယ္​ျဖစ္​ေအာင္ ​ဆ​ရာ​မ​က ​ေယာက္်ား​တစ္​ေယာက္​နဲ႕ ​စပ္​ယွက္​ရ​မယ္
“ ​ရွင္... ”
​အို​ေယာက္်ား​တစ္​ေယာက္​နဲ႕ ​စပ္​ယွပ္​ရ​မယ္​ဆို​ပါ​လား၊ ​နန္း​မူ​ရင္​တုန္​သြား​၏၊ ​သူ​မ ​အ​ေန​ျဖင့္ ​ေယာက္်ား​တစ္​ေယာက္​ႏွင့္ ​ဆက္​ဆံ​ဖို႕​ေန​ေန​သာ​သာ ​ယင္​ဖို​ေတာင္​မ​သန္း​ဖူး​ေသာ ​အ​ပ်ိဳ​စင္​ရယ္​ပါ။
“ ​ဒီ​ကိ​စၥ​က ​ဆ​ရာ​မ​အ​ေန​နဲ႕ ​အ​ပ်ိဳ​ရည္​ပ်က္​မဲ့​ကိ​စၥ​ျဖစ္​ေပ​မယ့္ ​က်ြန္​ေတာ္​တို႕​ဆ​ရာ​မ ​အ​ရွက္​ကို ​အ​ထူး​လ်ွိဳ႔​ဝွက္​စြာ ​ကာ​ကြယ္​ပါ​မယ္ ” ​နန္း​မူ​ဘာ​မွ​မ​ေျပာ​ထြက္​ခင္ ​ႏႈတ္​ခမ္း​ႏွစ္​ခု​က ​တစ္​ဆက္​ဆက္​တုန္​ေန​သည္။ ​ေခါင္း​ေလး ​ငံု႕​ထား​မိ​သည္၊ ​လက္​ေခ်ာင္း​ေလး​မ်ား​က​တစ္​ခု​ကို​တစ္​ခု ​ပြတ္​သပ္​ဆုတ္​နယ္​ေန​၏။
“ ​တ​ကယ္​ေတာ့ ​အ​ပ်ိဳ​ရည္​ပ်က္​တယ္​ဘာ​တယ္​ဆို​တာ ​အ​လ​ကား​ပါ​ဆ​ရာ​မ​ရယ္​သူ​နာ​ျဳ​ပ
​ဆ​ရာ​မ​ပဲ​နား​လည္​မွာ​ပါ၊​ဒါ​မ်ိဳး​က​လူ​မ​သိ​ရင္​အ​ပ်ိဳ​စစ္​စစ္​ပါ၊ ​ဘယ္​သူ​မွ​အ​အို​လို႕​မ​ေျပာ​ႏိုင္​ပါ​ဘူး ” ​ေဒါက္​တာ​မင္း​ဒင္​က ​နန္း​မူ​ကို​စည္း​႐ံုး​ေရး​ဝါ​ဒ​မ်ား ​ေဟာ​ေျပာ​လက္​ခ်ာ​႐ိုက္​ေန​သည္။
“ ​ဆ​ရာ​မ​သ​ေဘာ​တူ​မွ​လုပ္​ပါ​ေလ၊ ​အဲ​ဒီ​အ​တြက္​ဆ​ရာ​မ​ကို ​ေငြ​ေၾကး​ထိုက္​ထိုက္ ​တန္​တန္​ေပး​မွာ​ပါ ” ​ေဒါက္​တာ​မင္း​ဒင္​က​ေငြ​ေၾကး​ျဖင့္​စြဲ​ေဆာင္​လိုက္​ျပန္​သည္၊ ​လူ​တိုင္း​သည္း​ေျခ​ခိုက္​သည့္ ​ေငြ​ကို​ေတာ့ ​ဘယ္​သူ​မွ​စိတ္​မ​ဝင္​စား​ပဲ ​မ​ေန​ႏိုင္။
“ ​ေငြ​က​ဘယ္​ေလာက္​ေပး​မွာ​လည္း ”
“ ​ႏိုင္​ငံ​ျခား​ေငြ​နဲ႕​ေျပာ​ရင္​ေတာ့ ​ယူ​အ​ကစ္ ​ေဒၚ​လာ​တစ္​ေထာင္​ပါ​ပဲ၊ ​အ​ကယ္​၍​သ​ေႏ္​ဓ ​ေအာင္​ၿပီး​တဲ့​အ​ခါ​မွာ ​ေနာက္​ထပ္​တစ္​ေထာင္​ရ​ပါ​မယ္၊ ​စု​စု​ေပါင္း​ေဒၚ​လာ​ႏွစ္​ေထာင္​ေပါ့၊ ​ဒီ​ေငြ​ဟာ ​ႏိုင္​ငံ​ျခား​မွာ​ဆို​ရင္ ​ေမာ္​ေတာ္​ကား​တစ္​စီး​ေကာင္း​ေကာင္း​ဝယ္​စီး​ႏိုင္​ပါ​တယ္ ” “ ​ျမန္​မာ​ေငြ​ရ​မွာ​လား ”
“ ​ဒါ​က​ေတာ့ ​ဆ​ရာ​မ​သ​ေဘာ​တူ​ရင္ ​ႀကိဳက္​တဲ့​ပံု​စံ​အ​တိုင္း ​ျဖစ္​ေစ​ရ​ပါ့​မယ္ ”
​နန္း​မူ​ေတြ​ေ၀​သြား​၏၊ ​ဤ​ေငြ​မ်ား​ႏွင့္​ဆို​လ်ွင္ ​သူ​မ​၏​ဖ​ခင္​ကို ​ႏိုင္​ငံ​ျခား​မွာ​ပင္​သြား​ကု ​ေပး​ႏိုင္​သည္။ ​ဤ​ပ​မာ​ဏ​မ်ိဳး​ကို ​သူ​မ​အ​ေႏွ​ႏွင့္ ​အ​ျခား​ဘယ္​လို​နည္း​ႏွင့္​မ်ွ ​မ​ရ​ႏိုင္၊ ​သို႕​ေသာ္​အ​ပ်ိဳ​စင္ ​ေလး​မို႕ ​အ​နည္း​ငယ္​ေတာ့​တုန္​လႈပ္​မိ​သည္။
“ ​က်​မ​က​ဘယ္​သူ​နဲ႕​ဆက္​ဆံ​ရ​မွာ​လည္း​ေဒါက္​တာ ”
“ ​ႏိုင္​ငံ​ျခား​သား​တစ္​ေယာက္​ပါ ” ​နန္း​မူ​သ​ေဘာ​ေပါက္​လိုက္​သည္ ​ဘယ္​သူ​ရွိ​ရ​မွာ​လဲ ​အ​ေပၚ​ထပ္​က​ဗိုလ္​မှူး​ဒစ္​စ​မတ္​ပဲ ​ျဖစ္​ရ​မွာ​ေပါ့၊
​သူ​ပဲ​ခ​ေလး​လို​ခ်င္​ေန​သည္​မ​ဟုတ္​လား၊ ​နန္း​မူ​ရွက္​ေတာ့​အ​ေတာ္​ရွက္​သည္။ “ ​ျဖစ္​ပါ့​မ​လား​ရွင္ ”
“ ​ဘာ​လို႕​မ​ျဖစ္​ရ​မွာ​လဲ ​ဒီ​ကိ​စၥ​ကို ​ကာ​ယ​ကံ​ရွင္​နဲ႕ ​က်ြန္​ေတာ္​တို႕​က​လြွဲ​ၿပီး ​ဘယ္​သူ​မွ ​မ​သိ​ႏိုင္​ပါ​ဘူး ” ​မိ​မိ​ႏွင့္​ဆက္​ဆံ​ရ​မည့္​ေယာက္်ား​က ​မိ​မိ​ႏွင့္​လက္​ထပ္​ထား​သူ​မ​ဟုတ္​သ​ျဖင့္ ​အ​ပ်ိဳ​မ​ေလး ​နန္း​မူ​အ​ဖို႕ ​ျဖစ္​ႏိုင္​ပါ့​မ​လား​ဟူ​ေသာ ​အ​ေတြး​က​ဝင္​လာ​သည္။ ​ဒါ​ေပ​မယ့္ ​တ​ကယ္​တမ္း​အ​လိုး​ခံ ​ရ​ေတာ့​မည္​ဆို​ေတာ့ ​နန္း​မူ​ရင္​ဖို​တာ​အ​မွန္​ပင္
”
“ ​အဲ​ဒီ​ႏိုင္​ငံ​ျခား​သား​က​ဘယ္​သူ​လဲ​ဟင္ ”
“ ​ဗိုလ္​မှူး​ဒစ္​စ​မတ္​ေလ၊ ​အ​ေမ​ရိ​ကန္​သံ​႐ံုး​က​စစ္​ဗိုလ္​ေမ​ဂ်ာ​ဒစ္​စ​မတ္​ေပါ့​ဆ​ရာ​မ​ရယ္ ” “ ​အို...​သူ​နဲ႕​လား ”
“ ​ဟုတ္​ပါ​တယ္ ​ဒါ​ေပ​မယ့္​သူ႕​ကို​လည္း ​ဆ​ရာ​မ​ဘယ္​သူ​ဘယ္​ဝါ​ဆို​တာ ​မ​သိ​ေစ ​ရ​ပါ​ဘူး၊
​ဆ​ရာ​မ​တို႕​ဆက္​ဆံ​တဲ့​အ​ခါ​မွာ​အ​ခန္း​ထဲ​မွာ​တစ္​ေယာက္​နဲ႕​တစ္​ေယာက္ ​မ​ျမင္​ရ​ေအာင္​ကို ​အ​ကုန္​လံုး​ေမွာင္​ခ်​ထား​မွာ ” “ ​အဲ​ဒီ​လို​လုပ္​ရ​မွာ​ဘယ္​ႏွစ္​ခါ​လဲ​ဟင္... ”
“ ​ေန႕​စဥ္​ရက္​ဆက္​ဆို​သ​လို ​အ​ႀကိမ္​ႀကိမ္​မ​ေအာင္​မ​ခ်င္း​ေပါ့ ” “ ​အို ”
“ ​ဟင္... ​အဲ​ဒီ​လို​ဆို​ရင္ ​ဗိုလ္​မှူး​ဒစ္​စ​မတ္​နဲ႕ ​မ​မူ​ဟာ​ကိုယ္​ဝန္​ရွိ​တဲ့​အ​ထိ ​ဆက္​ဆံ​ရ ​မွာ​ေပါ့​ေနာ္ ”
​နန္း​မူ​သည္ ​သူ​မ​၏​ကိ​စၥ​မ်ား​ကို ​ေအး​မိ​စံ​အား​မ​ခ်ြင္း​မ​ခ်န္​ဖြင့္​ထုတ္​တိုင္​ပင္​လိုက္​သည္။
“ ​အဲ​ဒီ​လို​ျဖစ္​မွာ​ေပါ့ ​ေအး​မိ​စံ​ရယ္ ”
“ ​အဲ​ဒီ​လို​ဆို ​ဒီ​က​ေလး​က ​မ​မူ​ရဲ႕​က​ေလး​ပဲ​ျဖစ္​မွာ​ေပါ့၊ ​သူ​မ​ရဲ႔​သ​ေႏ္​ဓ​သား​ကို ​သူ​မ ​ကိုယ္​တိုင္​မ​လြယ္​ရ​ပဲ
​ဗိုလ္​မှူး​ဒစ္​စ​မတ္​ရဲ႔​ဇ​နီး​ကို ​ကိုယ္​ဝန္​ေဆာင္​ခိုင္း​မ​တဲ့၊ ​တတ္​လည္း​တတ္​ႏိုင္ ​ပါ​ေပ​တယ္ ​ေဒါ​ကတ္​တာ​တို႕​ရယ္ ”
“ ​မူ​မူ႕​က​ေလး​ဆို​ေပ​မယ့္ ​ကိုယ္​ေတာင္​ေဆာင္​ရ​ေတာ့ ​သံ​ေယာ​ဇဥ္​ရွိ​မွာ​မ​ဟုတ္​ဘူး ​ထင္​ပါ​ရဲ႔ ” ​နန္း​မူ​က​သက္​ျပင္း​ေလး​မ​သိ​မ​သာ ​မႈတ္​ထုတ္​လိုက္​ရင္း ​ေလ်ာ့​ေလ်ာ့​ေပါ့​ေပါ့​ေျပာ​၏။
“ ​အဲ​ဒီ​လူ​ႀကီး​နဲ႕ ​ဆက္​ဆံ​ရ​မယ္​ဆို​ရင္​ေတာ့ ​မ​မူ​မ​လြယ္​ဘူး​ေနာ္၊ ​သူ႕​ဟာ​ႀကီး​ကို​မိ​စံ ​ျမင္​ဘူး​တယ္၊ ​အား​ပါး​ပါး ​မ​မူ​စာ​ေလး​ေတာ့ ​ကြဲ​သြား​မ​လား​မ​သိ​ဘူး.. ​ခစ္...​ခစ္.... ” ​ေအး​မိ​စံ​ပ​ခံုး​ေလး​တြန္႕​ျပ​ရင္း ​ေၾကာက္​သည့္​ပံု​စံ​မ်ိဳး ​လုပ္​ျပ​၏။
“ ​အို... ​ဒီ​ေလာက္​ေတာင္​ပဲ​လား ”
“ ​ဟုတ္​ပါ့​မ​မူ​ေရ၊ ​မိ​စံ​ကိုယ္​တိုင္​ပတ္​တီး ​ျဖည္​ေပး​ခဲ့​တာ၊ ​နဲ​တဲ့​ဟာ​ႀကီး​မ​ဟုတ္​ဘူး၊ ​အ​လ်ား
၁၀​လက္​မ​ေတာ္​ေက်ာ္​လိမ့္​အံုး​မယ္၊ ​သူ႕​မိန္း​မ​ေတာ္​မ​ခံ​ႏိုင္​ဘူး​လို႕ ​ၾကား​တာ​ပဲ၊ ​ၿပီး​ေတာ့ ​ေဂၚ​လီ​ေတြ၊ ​အ​ထစ္​ထစ္​ေတြ၊
​လီး​တစ္​ေခ်ာင္း​လံုး ​ျပည့္​ေန​တာ​ပဲ ” “ ​ဟင္... ​ဒါ​ဆို​ျဖစ္​ပါ့​မ​လား ​ေအး​မိ​စံ ”
“ ​ဒါ​က​ေတာ့​မ​မူ​ရယ္ ​ပိုက္​ဆံ​ေတြ​အ​မ်ား​ႀကီး​ရ​မွာ​ပဲ ​ဒီ​လို​ပဲ ​ေအာင့္​အီး​ၿပီး​ခံ​ေပါ့ ”
“ ​ဟာ... ​မိ​စံ​က​လည္း ​မိ​စံ​ေျပာ​ပံု​ဆို​ရင္ ​မ​မူ​က​ဖါ​သယ္​ျဖစ္​မွန္း​မ​သိ ​ျဖစ္​သြား​ၿပီ​ဟြန္႕ ” ​နန္း​မူ​က ​ရွက္​ျဳ​ပံး​ေလး​ျဳ​ပံး​ၿပီး ​မိ​စံ​ေက်ာ​ကို​႐ိုက္​သည္။
“ ​ဒါ​ေပ​မယ့္ ​မ​ပူ​ပါ​နဲ႕​မ​မူ​ရယ္ ​သူ​လိုး​တဲ့​အ​ခါ​မ​နာ​ေအာင္​လို႕ ​ဆ​ရာ​ဝန္​ႀကီး​ေတြ​က ​ထံု​ေဆး​ေတြ​ဘာ​ေတြ ​ထိုး​ေပး​ထား​မွာ​ေပါ့ ”
“ ​ဟို... ​လီး​အ​တု​ႀကီး​နဲ႕​လည္း ​ခံ​ႏိုင္​ေအာင္​ေလ့​က်င့္​ထား​ေပါ့ ”
“ ​ေအာင္​မ​ေလး၊ ​မိ​စံ​ေျပာ​မွ​ေၾကာက္​ေတာင္​ေၾကာက္​လာ​ၿပီ ” ​ေအး​မိ​စံ​မ်က္​လံုး​ထဲ ​ဗိုလ္​မှူး​ဒစ္​စ​မတ္​လီး​ႀကီး​ကို ​ျပန္​လည္​ျမင္​ေယာင္​ေန​မိ​သည္။
“ ​မ​မူ​တို႕​လိုး​တာ ​မိ​စံ​သိပ္​ၾကည့္​ခ်င္​တာ​ပဲ ​ဟင္း​ဟင္း... ”
“ ​သြား.. ​အ​ေမွာင္​ခ်​ထား​တာ​ကို ​ဘာ​ျမင္​ရ​မွာ​လဲ ”
“ ​အ​ဟင္း​ဟင္း ​ေကာင္း​လွ​ခ်ည္​လား​ေမာင္​ရယ္ ​အား... ​ဆို​တာ​ေတြ​ၾကား​ရ​ေတာ့ ​မွာ​ပဲ ​ခစ္​ခစ္... ”
“ ​သြား... ​ေကာင္​မ​စုတ္ ”
​ေအာ္​ပ​ေရး​ရွင္း​သီ​ေအ​တာ​ထဲ​တြင္ ​ေဒါက္​တာ​မင္း​ဒင္​ႏွင့္ ​အီ​စ​မိုင္​တို႕​ႏွစ္​ေယာက္​တည္း ​အ​လုပ္​ေတြ​႐ႈပ္​ေန​ၾက​သည္။ ​သူ​တို႕​သည္ ​လ်ွိဳ႔​ဝွက္​ေသာ ​ကိ​စၥ​တစ္​ခု​ကို ​ေဆာင္​႐ြက္​ေန​ၾက​သည္။ ​သူ​တို႕​၏​အ​ၾကံ​မွာ ​အ​ေမ​ရိ​ကန္​စစ္​ဗိုလ္​မှူး​ဒစ္​စ​မတ္​ႏွင့္ ​သူ​နာ​ျဳ​ပ​ဆ​ရာ​မ​ေလး​နန္း​မူ​တို႕​၏​အ​ျပာ ​ဇာတ္​လမ္း​ကို​႐ိုက္​ကူး​ရန္ ​စီ​စဥ္​ေန​ၾက​ျခင္း​ျဖစ္​သည္။
​သူ​တို႕​သည္ ​အ​ေမွာင္​ထဲ​တြင္ ​႐ိုက္​ကူး​ႏိုင္​ေသာ ​အင္​ဖ​ရာ​ရပ္​ေရာင္​ျခည္​တပ္ ​ဗြီ​ဒီ​ယို ​ကင္​မ​ရာ​မ်ား​ကို ​ေငြ​ေၾကး​အ​ကုန္​အ​က်​ခံ ​ငွား​ယူ​၍ ​အ​ခန္း​နံ​ရံ​တြင္ ​တပ္​ဆင္​ေန​ၾက​သည္။ ​ဤ​သို႕ ​ျပင္​ဆင္​ေန​ၾက​သည္​ကို ​ေဒါက္​တာ​ေကာင္း​ဇံ​မ​သိ​ရွိ​ေပ။
“ ​အီ​စ​မိုင္ ​ေသ​ေသ​သပ္​သပ္​လုပ္​ထား​ေနာ္ ​ေမာ္​နီ​တာ​ကို​ေတာ့ ​မင္း​ရဲ႔​ေဆး​စပ္​ခန္း​ထဲ​မွာ ​ထား​မယ္၊
​အ​ခန္း​ေတြ​လံု​ျဳ​ခံ​ေအာင္​ပိတ္​ၿပီး ​အ​ေခြ​ရ​ေအာင္​ကူး​ေနာ္ ”
“ ​ငါ​က​ေတာ့ ​နန္း​မူ​ကို ​လိင္​ႂြ​က​ေဆး​ေတြ​ဘာ​ေတြ​ထိုး​ရ​မွာ​ဆို​ေတာ့ ​မင္း​အ​ခန္း​ကို ​လာ​ၾကည့္​ႏိုင္​မွာ​မ​ဟုတ္​ဘူး ​မင္း​ဘာ​သာ​မင္း ​ေသ​ေသ​ခ်ာ​ခ်ာ​ၾကည့္​ၿပီး ​ပို​စက္​ရွင္​ေတြ​ကို ​အင္​ဂယ္​ေတြ​ခ်ိန္​ၫွိ​ယူ​ေနာ္ ”
“ ​ဒါ​ျဖင့္ ​ေဒါက္​တာ​ဗီြ​ဒီ​ယို​႐ိုက္​တဲ့​ကိ​စၥ​မွာ ​ဘာ​မွ​လာ​ၿပီး ​မ​ကူ​ညီ​ႏိုင္​ေတာ့​ဘူး​ေပါ့ ”
“ ​ဟုတ္​ဆယ္​အီ​စ​မိုင္ ​ငါ​က​ဆ​ရာ​ဝန္​ႀကီး​ႏွင့္​အ​တူ ​ရွိ​ေန​မွာ ​မင္း​အ​ေခြ​ေတြ​ရ​ေတာ့​မွ​ပဲ ​ေနာက္​က်​မွ ​ငါ​ၾကည့္​ႏိုင္​မွာ၊
​ပီ​ပီ​ျပင္​ျပင္​ျဖစ္​ေအာင္​႐ိုက္​ေနာ္ ” “ ​တာ​ဝန္​ေက်​ရ​မွာ​ေပါ့ ​ေဒါက္​တာ​ရယ္ ”
​အီ​စ​မိုင္​ရင္​ထဲ​မွာ​ေတာ့ ​အ​ရမ္း​လႈပ္​ရွား​ေန​သည္။ ​ဤ​ဗီြ​ဒီ​ယို​အ​ေခြ​ကို ​ေအး​မိ​စံ​လည္း ​ၾကည့္​ခ်င္​မွာ​ေပါ့။ ​အ​ဟင္း​ဟင္း.. ​ေအး​မိ​စံ​ကို​ျပ​လိုက္​ရင္​ေတာ့ ​ဒီ​ေကာင္​မ​ေလး​စိတ္​ေတြ​ႂြ​က​လာ​ၿပီး ​ငါ​လုပ္ ​ခ်င္​သ​လို​လုပ္​လို႕
​ရ​ေတာ့​မွာ​ပဲ​ဟု ​အီ​စ​မိုင္​ေတြး​ထင္​ထား​၏။ ​ထို႕​ေၾကာင့္ ​ေဒါက္​တာ​မင္း​ဒင္​သူ႕ ​အ​ခန္း​ကို ​မ​လာ​ဘူး​ဆို​၍ ​ဝမ္း​သာ​သြား​သည္။ ​ေဒါက္​တာ​မင္း​ဒင္​မ​သိ​ေအာင္ ​ေအး​မိ​စံ​ကို ​တိတ္​တိတ္​ေခၚ​ျပ​မည္​ဟု ​စိတ္​ကူး​ထား​၏။ ​ေဒါက္​တာ​မင္း​ဒင္​သည္ ​တယ္​လီ​ေဗး​ရွင္း​တစ္​လံုး​ႏွင့္ ​ဗြီ​ဒီ​ယို​ေအာက္​စက္​တို႕​ကို​အီ​စ​မိုင္ ​အ​ခန္း​ထဲ​သို႕ ​သယ္​ေဆာင္​ထား​ခိုင္း​လိုက္​ၿပီး ​ကင္​မ​ရာ​မ်ား​ကို ​ေက​ဘယ္​ႀကိဳး​မ်ား​ျဖင့္​ဆက္​ယူ ​လိုက္​သည္။ ​မ​ၾကာ​ခင္ ​သူ​တို႕​၏​ျပင္​ဆင္​လႈပ္​ရွား​မႈ​မ်ား​မွာ ​လ်ွင္​ျမန္​စြာ​ၿပီး​စီး​သြား​ေလ​ေတာ့​သည္။ ​ည​ေန​ပိုင္း​တြင္​နန္း​မူ​သည္ ​ေအာ္​ပ​ေရး​ရွင္း​သီ​ေအ​တာ​ထဲ​သို႕ ​ေစာ​စီး​စြာ​ေရာက္​ရွိ​လာ ​ခဲ့​သည္။ ​အ​လုပ္​လုပ္​ရင္း​မို႕ ​သူ​နာ​ျဳ​ပ​ဝတ္​စံု ​ယူ​နီ​ေဖာင္း​အ​ျပည့္​အ​စံု​ဝတ္​ထား​၏။ ​အ​ခန္း၀​တြင္ ​ေဒါက္​တာ​မင္း​ဒင္​ကို ​ေတြ႔​လိုက္​ရ​သည္။ “ ​ေအာ္... ​နန္း​မူ၊ ​ဒီ​ည​လုပ္​ငန္း​စ​မယ္​ေနာ္၊ ​ေရ​ေတြ​ဘာ​ေတြ​ျပန္​ခ်ိဳး​ခ်င္​ခ်ိဳး​ထား၊ ​ည ​ရွစ္​နာ​ရီ​က်​ရင္ ​ဒီ​ကို ​ဘယ္​သူ​မွ​မ​သိ​ေအာင္ ​လာ​ခဲ့ ”
“ ​အ​ဝတ္​အ​စား ​ဘယ္​လို​ဝတ္​ရ​မွာ​လဲ ​ေဒါက္​တာ ”
“ ​ယူ​နီ​ေဖာင္း​ဝတ္​ခဲ့​ပါ၊ ​ဒါ​မွ​သ​ဘာ၀​က်​မွာ​ေပါ့ ”
​သ​ဘာ၀​က်​မွာ​ေပါ့​ဆို​ေသာ​စ​ကား​လံုး​ကို ​နန္း​မူ​နား​မ​လည္​ေပ​မယ့္ ​ေဒါက္​တာ​မင္း​ဒင္​က ​အ​ဓိ​ပၸါယ္​ရွိ​စြာ ​ဆို​လိုက္​ျခင္း​ျဖစ္​သည္။ ​သူ​႐ိုက္​ကူး​မည့္​ဗီြ​ဒီ​ယို​က ​အ​ေမ​ရိ​ကန္​စစ္​ဗိုလ္​ႏွင့္​သူ​နာ​ျဳ​ပ ​ဆ​ရာ​မ​ေလး​တို႕​၏ ​ယူ​နီ​ေဖာင္း​အ​ျပည့္​အ​စံု​ျဖင့္ ​ဇာတ္​လမ္း​ဆန္​ဆန္ ​႐ိုက္​ကူး​ခ်င္​သည္။ ​ထို႕​ေၾကာင့္ ​ေမ​ဂ်ာ​ဒစ္​စ​မတ္​ကို​လည္း ​အ​ေမ​ရိ​ကန္​ဝတ္​စံု​ကို​ဝတ္​ဆင္​ရန္ ​ၫြ​ႏွ္​ၾကား​ခဲ့​သည္။ ​ဗိုလ္​မှူး​ဒစ္​စ​မတ္​မွာ​ေတာ့
​လိင္​ႂြ​က​ေဆး​ေတြ​ထိုး​ထား​ၿပီး​ပ​ထ​မ​ဆံုး​ခြဲ​စိတ္​ထား​ေသာ ​ေဂၚ​လီ​ႀကီး​ျဖင့္ ​မိန္း​မ​လိုး​ရ​မည္​မို႕ ​႐ြ​ငွ္​လန္း​တက္​ႂြ​က​စြာ ​က်န္​ေန​ခဲ့​၏။
​ည​ရွစ္​နာ​ရီ​မွာ​ေတာ့ ​ေရ​ခ်ိဳး​အ​လွ​ျပင္​ၿပီး ​နန္း​မူ​တစ္​ေယာက္ ​သူ​နာ​ျဳ​ပ​ဝတ္​စံု​အ​ျပည့္​ျဖင့္ ​ေအာ္​ပ​ေရး​ရွင္း​အ​ခန္း​သို႕​ေရာက္​လာ​၏။ ​အ​ပ်ိဳ​စင္​ေလး​၏​ရင္​ေတြ ​တစ္​ဒိန္း​ဒိန္း​ခုန္​ေန​သည္။ ​အ​ခန္း​ထဲ​မွာ ​သူ​မ​ႏွင့္​ေဒါက္​တာ​မင္း​ဒင္​တို႕ ​ႏွစ္​ေယာက္​တည္း။
“ ​ကဲ... ​နန္း​မူ​ကု​တင္​ေပၚ​တက္​လိုက္ ​က်ြန္​ေတာ္ ​ေဆး​တစ္​လံုး​ထိုး​ေပး​မယ္ ”
​နန္း​မူ​ကု​တင္​ေပၚ​သို႕ ​အ​သာ​အ​ယာ​တက္​ၿပီး ​တစ္​ေစာင္း​ေကြး​ေလး ​လွဲ​အိပ္​လိုက္​သည္။ ​ထို႕​ေနာက္
​ခါး​တြင္​စည္း​ထား​ေသာ ​ထ​မီ​ေလး​ကို​ေျဖ​ေလ်ာ့​၍ ​တင္​ပါး​သို႕​ေလ်ာ​ခ်​လိုက္​သည္။ ​ျဖဴ ​ဝင္း​ေသာ ​တင္​ပါး​အိ​အိ​ႀကီး​ေတြ​က ​အ​ထင္း​သား​ေပၚ​လြင္​လွ​သည္။
​ေဒါက္​တာ​မင္း​ဒင္​သည္ ​တက္​ႂြ​က​လာ​ေသာ ​တ​ဏွာ​အ​ရွိန္​ေၾကာင့္ ​နန္း​မူ​၏​ကာ​ယ​အ​လွ ​ပ​ေဒ​သာ​ေတြ​ကို ​မ်က္​စိ​လြွဲ​ဖယ္​ရင္း ​ေဆး​တစ္​လံုး​ထိုး​ေပး​လိုက္​သည္။ ​ထို​ေဆး​ကား​ရာ​ဂ​ထ​ႂြ​က ​ေသာင္း​က်န္း​ေစ​သည့္​ေဆး​ျဖစ္​သည္။
“ ​ေဒါက္​တာ​ေနာက္​ၿပီး ​မ​နာ​ေအာင္​မူ​မူ႕​ကို ​ေဆး​တစ္​လံုး​ေလာက္​ထိုး​ေပး​ခဲ့​ပါ​အံုး ” ​နန္း​မူ​က​မ​ရဲ​တ​ရဲ​ေလ​သံ​ေလး​ျဖင့္​ေျပာ​၏။
“ ​ေအာ္... ​နန္း​မူ​နာ​မွာ​ေၾကာက္​လို႕​လား ”
“ ​ဒါ​ျဖင့္ ​ပတ္​သ​တင္း​တို႕ ​ေမာ္​ဖင္း​တို႕​လို​မ်ိဳး​ပဲ​ထိုး​ေပး​ခဲ့​မယ္​ေနာ္ ​ထံု​ေဆး​ေတာ့ ​မ​ထိုး​ေတာ့​ဘူး ”
“ ​ႀကိဳက္​တာ​သာ​ထိုး​ခဲ့​ေပး​ပါ ​ဆ​ရာ​ရယ္ ​ရ​ပါ​တယ္ ” ​ေဒါက္​တာ​မင္း​ဒင္​က ​န​နး္​မူ​ကို ​မူး​ယစ္​ေစ​တတ္​ေသာ ​ေဆး​တစ္​မ်ိဳး​ကို ​ထိုး​ေပး ​လိုက္​၏။
“ ​ကဲ... ​နန္း​မူ ​ဒီ​အ​ခန္း​ထဲ​မွာ​ပဲ​ေစာင့္​ေန​ေတာ့ ​ေနာက္​ထပ္​တစ္​နာ​ရီ​ေလာက္​က်​ရင္ ​ဗိုလ္​မှူး​ေရာက္​လာ​လိ​မ့္​မယ္၊
​က်ြန္​ေတာ္​ေတာ့ ​ဆ​ရာ​ဝန္​ႀကီး​နဲ႕ ​သြား​ေတြ႔​လိုက္​ဦး​မယ္၊ ​ေအာ္... ​နန္း​မူ​တို႕​ကိ​စၥ​ၿပီး​ရင္ ​အ​ခန္း​ကို​လံု​လံု​ျဳ​ခံ​ျဳ​ခံ​ပိတ္​ခဲ့​ပါ၊ ​က်ြန္​ေတာ္​သြား​အံုး​မယ္ ”
​ေဒါက္​တာ​မင္း​ဒင္​က ​ေဆး​ကိ​ရိ​ယာ​ပ​စၥည္း​မ်ား​ကို ​သိမ္း​ဆည္း​ၿပီး​ျပန္​သြား​ေလ​၏။
​ည (၉) ​နာ​ရီ​အ​ခ်ိန္။
​ျမ​န​ႏၵာ ​ပ​႐ိုက္​ဗိတ္​ေဆး​႐ံု​ႀကီး​မွာ ​မီး​လင္း​လ်က္​ရွိ​ေသာ္​လည္း ​တိတ္​ဆိတ္​ၿငိမ္​သက္ ​လ်က္​ရွိ​သည္။
​ေအာ္​ပ​ေရး​ရွင္း​ခန္း​မွာ​ေတာ့ ​ေမွာင္​မဲ​ၿငိမ္​သက္​လ်က္​ရွိ​သည္။ ​အ​ေရး​တ​ႀကီး​လူ​နာ ​မ​ရွိ ​သ​ျဖင့္ ​အ​ခန္း​တံ​ခါး​မ​ႀကီး​မွာ ​ပိတ္​ထား​ေလ​သည္။ ​ေဒါက္​တာ​မင္း​ဒင္​ႏွင့္ ​ဆ​ရာ​ဝန္​ႀကီး ​ေဒါက္​တာ​ေကာင္း​ဇံ​တို႕​က ​သု​ေတ​သ​န​ဓါတ္​ခြဲ​႐ံု​သို႕ ​ထြက္​သြား​ၾက​သည္။ ​ေဆး​စပ္​ခန္း​ထဲ​တြင္ ​ကြန္​ေပါင္​ဒါ ​အီ​စ​မိုင္​တစ္​ေယာက္ ​ဗီြ​ဒီ​ယို​စက္​က​ရိ​ယာ​မ်ား​ျဖင့္ ​အ​လုပ္​႐ႈပ္​လ်က္​ရွိ​သည္။ ​ေဆး​႐ံု​အ​တြင္း ​လူ​သြား​လူ​လာ​ျပတ္​ေန​သည္။ ​ကြန္​ေပါင္​ဒါ​အီ​စ​မိုင္​သည္ ​ဂန္​ဂ်ာ​႐ိႈက္ ​ထား​သ​ျဖင့္ ​ရီ​ေ၀​ရီ​ေ၀​ျဖစ္​ေန​ေလ​သည္။ ​ထို​အ​ခ်ိန္​၌ ​ေဆး​႐ံု​ကြန္​ဂ​ရစ္​လမ္း​ေပၚ​တြင္ ​အ​သာ ​အ​ယာ​ေလ်ွာက္​သြား​ေသာ
​မိန္း​မ​လွ​ေလး​တစ္​ေယာက္​ကို ​မာ​က်ဴ​ရီ​မီး​ေရာင္​ျဖင့္ ​ျမင္​လိုက္​ရ​သည္။
​ဟင္၊ ​ေအး​မိ​စံ​ပါ​လား၊ ​ေအာ္​ပ​ေရး​ရွင္း​သီ​ေအ​တာ​ဘက္​ကို ​ထြက္​သြား​တာ​ေတြ႔​လိုက္ ​ရ​တယ္။ ​ဧ​က​ႏၲ​ဒီ​ေကာင္​မ​ေလး ​နန္း​မူ​တို႕​အ​ေၾကာင္း​ကို ​သိ​ရွိ​ထား​ၿပီ​ထင္​တယ္၊ ​ဒါ​ေၾကာင့္​သြား ​ေခ်ာင္း​တာ​ျဖစ္​ရ​မယ္၊ ​ဒါ​အ​ခြင့္​အ​ေရး​ပဲ၊ ​အ​ျမန္​လိုက္​သြား​မွ၊ ​အီ​စ​မိုင္​သည္ ​ေအး​မိ​စံ​ထြက္​သြား​ရာ ​ေနာက္​သို႕ ​အ​သာ​ကပ္​၍​လိုက္​သြား​သည္။ ​ေကာင္ ​မ​ေလး​သိ​ပံု​မ​ေပၚ ​သူ​မ​သည္​ဆ​ႏၵ​ေစာ​ေန​ပံု​ရ​သည္။ ​မူ​ရစ္​ရီ​ေ၀​ေန​ေသာ ​အီ​စ​မိုင္​သည္ ​မ​ေခ်ာ​ေလး ​၏​ေပါင္​တံ​ဆုပ္​ဆုပ္​ခဲ​ခဲ​ႀကီး​မ်ား၊
​ဖင္​သား​ဆိုင္​ႀကီး​မ်ား​လႈပ္​ရွား​ေန​တာ​ကို ​ေနာက္​မွ​အာ​သာ ​ငမ္း​ငမ္း​ၾကည့္​ရင္း​လိုက္​လာ​သည္။ ​ေအာ္​ပ​ေရး​ရွင္း​ခန္း​မ​ဘက္​၌ ​လူ​ျပတ္​သည္။ ​ထို႕​ေၾကာင့္​သူ​တို႕​ကို ​ဘယ္​သူ​မ်ွ ​မ​ေတြ႔​ႏိုင္​ေခ်။ “ ​ဟိတ္...​မိ​စံ ” “ ​အို... ​လန္႕​လိုက္​တာ ” ​အ​ထိန္​တ​လန္႕​ျဖစ္​သြား​ေသာ ​ေအး​မိ​စံ​မ​လံု​မ​လဲ​ျဖင့္ ​အီ​စ​မိုင္​ကို​လွည့္​ၾကည့္​သည္။ ​ေကာင္​မ​ေလး​ေဒါ​ေဖာင္း​သြား​သည္။
“ ​နင္ ​ငါ့​ေနာက္​ကို​ဘာ​လိုက္​လုပ္​တာ​လဲ ​အီ​စ​မိုင္ ”
“ ​အ​ဟဲ... ​နင္​ဒီ​ကို​ဘာ​လာ​လုပ္​တယ္​ဆို​တာ ​ငါ​သိ​ပါ​တယ္​မိ​စံ ”
“ ​အို... ​ဘာ​လုပ္​လုပ္ ​နင္​နဲ႕​ဘာ​ဆိုင္​လဲ ”
“ ​နင္ ​နန္း​မူ​တို႕​ကို​လာ​ေခ်ာင္း​တာ​မ​ဟုတ္​လား ”
“ ​ဟင္ ”
“ ​ရွက္​မ​ေန​စမ္း​ပါ​နဲ႕​မိ​စံ၊ ​နင္​သိပ္​ျမင္​ခ်င္​ေန​တယ္​မ​ဟုတ္​လား ”
“ ​ေအာင္​မယ္ ​မ​ဟုတ္​က ​ဟုတ္​က ​ဘာ​ေတြ​လာ​ေျပာ​ေန​တာ​လဲ ”
“ ​နင္​ေခ်ာင္း​ၾကည့္​လဲ​အ​ပို​ပဲ ​ေမွာင္​မဲ​ေန​တာ ​ဘာ​မွ​ျမင္​ရ​မွာ​မ​ဟုတ္​ဘူး ​ေတာ္​ၾကာ ​ေႁြ​မ​ကိုက္​ေန​အံုး​မယ္ ”
“ ​အီ​စ​မိုင္​ေနာ္ ​နင္​႐ႈပ္​႐ႈပ္​ရွက္​ရွက္​ေတြ ​လာ​လုပ္​မ​ေန​နဲ႕၊ ​ငါ​ဆ​ရာ​ႀကီး​တို႕​နဲ႕​သြား​တိုင္ ​လိုက္​မယ္ ”
“ ​တိုင္​ေပါ့... ​နင္​ဒီ​ကို​ဘာ​လာ​လုပ္​တယ္​ဆို​တာ​လဲ ​ငါ​ျပန္​ေျပာ​လိုက္​မွာ​ေပါ့ ”
​ေအး​မိ​စံ​စိုး​ရိမ္​သြား​သည္။ ​သူ​မ​ဒီ​ကို​လာ​တာ​သိ​သြား​ရင္ ​အ​လုပ္​ျဳ​ပတ္​မွာ​ေသ​ခ်ာ​တယ္၊ ​အီ​စ​မိုင္​ကို ​အ​ခ်ိဳ​ျပန္​သတ္​ရ​ေပ​ေတာ့​မည္။
“ ​အ​လ​ကား​ပါ​အီ​စ​မိုင္​ရယ္ ​ငါ​လဲ​ၾကား​လို႕​လာ​တာ​ပါ၊ ​ဒီ​အ​ေၾကာင္း​ေတြ​ကို​နင္​ဘယ္​လို ​လုပ္​သိ​လဲ​ဟင္ ”
“ ​နင္​သိပ္​သိ​ခ်င္​ေန​လား​ဟင္ ”
“ ​အင္း ”
“ ​ဒါ​ျဖင့္​ဟို ​အ​ေမွာင္​ထဲ​ကို​လာ ​ငါ​ေျပာ​ျပ​မယ္၊ ​ေတာ္​ၾကာ​လူ​ေတြ​သိ​သြား​ရင္ ​မ​ေကာင္း ​ဘူး ” ​ခု​မွ​ေတာ့ ​မ​ထူး​ေတာ့​ၿပီ​မို႕ ​ေအး​မိ​စံ​သည္ ​အီ​စ​မိုင္​၏​ေခၚ​ေဆာင္​ရာ​သို႕​လိုက္​လာ​ခဲ့​သည္။ ​ခ်က္...​ခ်က္...​ခ်က္...​ခ်က္...
​သီ​ေယ​တာ​ခန္း​မ​ႀကီး​ထဲ​တြင္ ​ေမွာင္​ႏွင့္​မဲ​မဲ​ျဖစ္​ေန​သ​ျဖင့္ ​ဘာ​မွ​မ​ျမင္​ရ၊ ​နာ​ရီ​စ​ကၠန္႕
​သံ​မ်ား​ကို​ပင္​ပီ​ပီ​သ​သ​ႀကီး​ၾကား​ေန​ရ​၏၊ ​နန္း​မူ​၏​ရင္​တစ္​ခု​လံုး ​စ​ကၠန္႕​သံ​ႏွင့္​မ​ျခား ​ရင္​ခုန္​လ်က္ ​ရွိ​ေပ​သည္။ ​နန္း​မူ​သည္ ​ကု​တင္​ႀကီး​၏​အ​စြန္း​ဘက္​တြင္ ​ေျခ​ႏွစ္​ေခ်ာင္း​တြဲ​ေလာင္း​ခ်​၍ ​တင္​ပါး ​ခ်ိတ္​ထို​င​ကာ ​သူ႕​အ​လာ​ကို
​ရင္​ခုန္​စြာ​ေစာင့္​ေမ်ွာ္​လ်က္​ရွိ​ေပ​သည္။ ​အ​ဟင္း​ဟင္း...​မ​ဂၤ​လာ​ဦး​ည ​ရဲ႔​ရင္​ခုန္​သံ​ဆို​တာ ​ဒါ​မ်ိဳး​ထင္​ပါ​ရဲ႔၊ ​နန္း​မူ​အ​သည္း​တစ္​ေအး​ေအး ​ရင္​တ​ဖို​ဖို​ျဖစ္​ေန​ရ​၏။ ​ေယာက္်ား​တစ္​ေယာက္​ႏွင့္ ​ေတြ႔​ၾကဳံ​ဖူး​ဖို႕​ေန​ေန​သာ​သာ ​တ​ခါ​မ်ွ​ပင္ ​အ​နမ္း​ပင္​မ​ခံ​ခဲ့​ဖူး​ေသာ ​အ​ပ်ိဳ​စင္​အ​ဖို႕ ​ရင္​ခုန္​မိ​သည္​မွာ​မ​ဆန္း...
“ ​ဂ်​ေလာက္... ​က်ြိ ” “ ​ဟင္...​သူ​လာ​ၿပီ​ထင္​တယ္ ”
​တံ​ခါး​ကို​အ​သာ​အ​ယာ​တြန္း​ဖြင့္​သံ​ကို ​ၾကား​လိုက္​၏။ ​နန္း​မူ​၏​ည​ၾကည့္​အ​ႏု​ျမဴ​နာ​ရီ ​ေလး​မွာ ​ကိုး​နာ​ရီ​တိ​တိ​ကို ​ၫြ​ႏွ္​ျပ​ေန​၏။ ​နန္း​မူ​၏​ႏွ​လံုး​သား​ထဲ​မွ ​အ​ျမန္​ရ​ထား​ၾကီး​တစ္​စင္း​က ​အ​ရွိန္​ျပင္း​စြာ​ခုတ္​ေမာင္း​သြား​၏။ ​တံ​ခါး​သည္ ​တ​ေရြ႔​ေရြ႔​ပြင့္​သံ​ၾကား​လိုက္​ရ​၏။
“ ​ဘယ္​သူ​လဲ​ဟင္ ”
“ ​ဒစ္​စ​မတ္ ”
​ေၾကာက္​ေၾကာက္​လန္႕​လန္႕​ႏွင့္ ​ခတ္​တိုး​တိုး​ေလး​ေခၚ​ၾကည့္​လိုက္​သည္။ ​အ​ေမွာင္​ထဲ​မွ ​ျပန္​ထူး​သံ​ကို​ၾကား​ရ​၏။ ​နန္း​မူ​ေစာ​ေစာ​က​ထိုး​ထား​ေသာ ​ေဆး​တ​ခိုး​ေၾကာင့္ ​တ​စ​တ​စ​မူး​ရစ္ ​ရီ​ေ၀​လ်က္​ရွိ​သည္။ ​မဲ​မဲ​သ​႑န္​သည္ ​တံ​ခါး​ကို​အ​ေသ​အ​ခ်ာ​ျပန္​ပိတ္​၍ ​သူ​မ​ရွိ​ရာ​သို႕​တ​ေျဖး​ေျဖး​ခ်င္း​ေလ်ွာက္ ​လာ​သည္။ ​နန္း​မူ​ေၾကာက္​႐ြံ႔​ရင္​ခုန္​စြာ ​ကု​တင္​က်ယ္​ႀကီး​ေပၚ​၌ ​ဖင္​တ​ေ႐ြ႔​ေ႐ြ႔​ျဖင့္​ေနာက္​ျပန္ ​ဆုတ္​သြား​သည္။
“ ​ဆ​ရာ​မ​ဘယ္​မွာ​လဲ... ​က်ြန္​ေတာ္​ဘာ​မွ​မ ​မ​ျမင္​ရ​ဘူး ”
​ဗိုလ္​မှူး​ဒစ္​စ​မတ္​သည္ ​အ​ဂၤ​လိပ္​လို​မ​ပီ​မ​သ​ေျပာ​ရင္း ​ကု​တင္​ရွိ​ရာ​သို႕​ခ်ည္း​ကပ္ ​လာ​သည္။
​ကု​တင္​ေစာင္း​ႏွင့္​ဝင္​တိုက္​သည္ ​ၿပီး​ေတာ့​ကု​တင္​ေပၚ​သို႕​တ​ေ႐ြ႔​ေ႐ြ႔​တက္​လာ​သည္။ ​နန္း​မူ​အ​သံ​မ​ေပး​ရဲ​ပဲ ​ၿငိမ္​ေန​သည္။
“ ​အို... ​အ​ေမ့ ”
​ဗိုလ္​မှူး​ဒစ္​စ​မတ္​က ​နန္း​မူ​၏​ေျခ​ဖ​မိုး​ႏု​ႏု​ေလး​ကို ​စမ္း​မိ​သြား​သ​ျဖင့္ ​ဆြဲ​ကိုင္​လိုက္​သည္။ ​နန္း​မူ​ေယာင္​ယမ္း​ၿပီး ​ေအာ္​လိုက္​မိ။ ​နန္း​မူ​ေျခ​ေထာက္​ကို ​သူ႕​ဘက္​သို႕ ​ဆြဲ​ကပ္​ယူ​လိုက္​သည္။
“ ​မ​႐ုန္း​ပါ​နဲ႕​ဆ​ရာ​မ​ရယ္ ​မ​ေၾကာက္​ပါ​နဲ႕​က်ြန္​ေတာ္​ဗိုလ္​မှူး​ဒစ္​စ​မတ္​ပါ​ဆ​ရာ​မ​ရယ္ ”
​ဗိုလ္​မှူး​ဒစ္​စ​မတ္​မွာ ​ရာ​ဂ​ရွိန္​တက္​ေန​ပံု​ရ​သည္၊ ​သူ႕​အ​သံ​က​က​တုန္​က​ရီ​ျဖင့္​မူ​မ​မွန္၊ ​သူ႕​ေျခ​ေထာက္​ကို ​ဆြဲ​ထား​မိ​ေသာ ​လက္​ဖ​ဝါး​ၾကမ္း​ႀကီး​မ်ား​က ​ထ​မီ​ေအာက္​မွ ​ေျခ​သ​လံုး​သား ​ႏု​ႏု​ေလး​မ်ား​ကို ​ပြတ္​သတ္​ေန​၏။ ​နန္း​မူ​၏​ေပါင္​ကို
​ထ​မီ​ေပၚ​မွ​ပြတ္​သတ္​ရင္း၊ ​ထ​မီ​ကို​အ​ေပၚ​သို႕ ​ဆြဲ​တင္​လိုက္​၏။ ​နန္း​မူ​သည္​ေပါင္​ႏွစ္​လံုး​ကို​ေစ့​ထား​မိ​သည္။ ​သူ​ကိုင္​တြယ္​ပံု​မွာ
​ႏူး​ညံ့​လြန္း ​လွ​သည္။ ​နန္း​မူ​ဘာ​သံ​မွ​မ​ထြက္​ေအာင္ ​အ​သား​ေလး​မ်ား​က ​တ​ဆတ္​ဆတ္ ​တုန္​လ်က္​ရွိ​သည္။ ​သူ​က ​နန္း​မူ​၏​ေျခ​ေထာက္​ႏွစ္​ေခ်ာင္း​ကို ​သူ႕​ဘက္​သို႕​ဆြဲ​ယူ​လိုက္​ၿပီး “ ​ဆ​ရာ​မ​အ​သား ​အ​ေရ​က ​သိပ္​ႏူး​ညံ့​တာ​ပဲ​ေနာ္
”
​နန္း​မူ​၏​ေပါင္​သား​ႏု​ႏု​ေလး​မ်ား​ကို ​လန္​တတ္​ေန​ေသာ ​ထ​မီ​ေပၚ​မွ​တ​ဝက္ ​အ​သား​ခ်င္း ​ထိ​လ်က္​တ​ဝက္ ​ကိုင္​တြယ္​ရင္း​ေျပာ​ခဲ့​သည္။ ​သူ​အ​ရက္​ေသာက္​ထား​ပံု​ရ​၏။ ​အ​ရက္​နံ႔​က ​တ​ေထာင္း​ေထာင္း​ထ​ေန​သ​ျဖင့္ ​န​ဂို​က​လဲ​မူး​ရစ္​ေန​ေသာ​နန္း​မူ​က ​ႏွာ​ေခါင္း​ေလး​႐ႈံ႔​ကာ ​အ​သက္ ​ေအာင့္​ထား​မိ​ေလ​သည္။
​ဗိုလ္​မှူး​ဒစ္​စ​မတ္​၏ ​ေခါင္း​ႀကီး​က​နန္း​မူ​၏ ​နန္း​မူ​၏​ေပါင္​တံ​ရွည္​ႀကီး​မ်ား​ေပၚ​သို႕ ​ေရာက္​လာ​၏။ ​ထို​အ​ခ်ိန္​ထိ ​နန္း​မူ​မ​လႈပ္​ရွား​ရဲ​ေသး​ေပ၊ ​ေပါင္​ႏွစ္​လံုး​ကို​သာ ​ခပ္​တင္း​တင္း​ေစ့ ​ထား​မိ​သည္။ ​ထ​မီ​ေလး​မွာ ​ေပါင္​လယ္​အ​ထိ​သာ​လန္​တက္​ေန​ေသး​သည္။ ​နန္း​မူ​ဆြဲ​ခ်​ဖံုး​ဖိ ​ေသာ္​လည္း​မ​ရ၊ ​သူ႕​လက္​ႀကီး​က​ထ​မီ​ကို ​ခပ္​တင္း​တင္း​ဆုပ္​ကိုင္​ထား​ေလ​သည္။