သူ႔ထက္​ကဲ(2)

​အ ​တန္​ၾကာ​သြား​ေသာ​အ ​ခါ​တြင္​ေတာ့    ​ႏွစ္​ေယာက္​စ​လုံး    ​အ ​သက္​ရႈ​သံ​မ်ား​မွာ    ​ျပင္း​ထန္​လာ​ခဲ့​ရ​ၿပီး
​တစ္​ဦး​ကို    ​တစ္​ဦး    ​ဖက္​၍​ထား​ေသာ    ​သူ​တို႕    ​လက္​မ်ား​သည္​လည္း    ​တင္း​ၾကပ္​စြာ
​ဆုပ္​ကိုင္​ဖက္​တြယ္​မိ​လာ​ၾက​ေတာ့​၏။
​ထို​အ ​ခါ​တြင္​ေတာ့    ​ေက်ာ္​ဦး​သည္    ​သူ႔​ႏွဳတ္​ခမ္း​မ်ား​ကို    ​ခင္​မြန္​၏    ​ႏွဳတ္​ခမ္း​မ်ား​ဆီ​မွ    ​ခြာ​ကာ ​႐ုတ္​တ​ရက္    ​ဆို​ဖာ​ေပၚ    ​မွ    ​ထ​လိုက္​ၿပီး    ​ခင္​မြန္    ​ကိုယ္​လုံး​ေလး​ကို    ​ေပြ႔​ကာ    ​ဆက္​တီ​စား​ပြဲ​ေပၚ    ​သို႕ ​ပက္​လက္​လွန္​ကာ    ​တင္​လိုက္​၏။    ​ၿပီး​ေတာ့    ​ေက်ာ္​ဦး​သည္    ​ခင္​မြန္​၏    ​ထ​မီ​ေလး​ကို    ​ဆြဲ​၍    ​သူ​မ​၏
​ခါး​ဆီ​သို႕    ​လွန္​တင္​လိုက္​ၿပီး    ​သူ႕    ​ပု​ဆိုး​ကို​လည္း    ​ခ်ြတ္​ခ်​လိုက္​ေလ​ေတာ့။
​ထို​အ ​ခ်ိန္​တြင္​ေတာ့    ​စား​ပြဲ​ေလး​ေပၚ    ​မွာ    ​ပက္​လက္​ေလး​ျဖစ္​ေန​ေသာ    ​ခင္​မြန္​က    ​ထြက္​ေပၚ    ​၍​လာ​ေသာ ​ေထာင္​မတ္​၍    ​သံ​ေခ်ာင္း​သ​ဖြယ္    ​ေက်ာ္​ဦး​၏    ​ညိဳ​ညိဳ​မဲ​မဲ    ​လီး​တန္​ႀကီး​ကို    ​အ ာ​သာ​ငမ္း​ငမ္း​ျဖင့္    ​ၾကည္​ေန​မိ​၏။ ​တ​ခ်ိန္​က    ​ခင္​မြန္​၏    ​အ ​ပ်ိဳ​ရည္​ကို    ​ထိုး​ေဖာက္​ခဲ့​သည္​မွာ​သည္​လီး​တန္​ႀကီး​ပင္​ျဖစ္​ေတာ့​သည္​ကို    ​ခင္​မြန္ ​သ​တိ​ရ​လိုက္​မိ​၏။
​ေက်ာ္​ဦး​က​လည္း    ​ပု​ဆိုး​က်ြတ္​သြား​ၿပီး​သည္​ႏွင့္    ​ခင္​မြန္​ရွိ​ရာ​သို႕    ​တိုး​ကပ္​၍    ​လာ​ကာ    ​စား​ပြဲ​စြန္း​မွ ​တြဲ​ေလာင္း​က်​ေန​ေသာ    ​သူ​မ​၏    ​ေျခ​ေထာက္​ေလး​မ်ား​ကို    ​လက္​ႏွစ္​ဖက္​ျဖင့္​မ​ကာ    ​သူ​၏ ​ပု​ခုံး​တစ္​ဖက္​တစ္​ခ်က္​ဆီ​သို႕    ​တင္​လိုက္​၏။
​ေက်ာ္​ဦး​အ ​လုပ္​ရႈပ္​ေန​စဥ္​မွာ​ပင္    ​ခင္​မြန္​က    ​သူ​မ​၏    ​အ ​ကႌ    ်​ရင္​ဘတ္​ေလး​ကို    ​ဖြင့္​၍    ​ေဘာ​လီ ​အ ​ကႌ    ်​ကို​ပါ    ​ခ်ြတ္​ေပး​ထား​လိုက္​ေတာ့။    ​ခင္​မြန္႕    ​ေျခ​ေထာက္​ႏွစ္​ေခ်ာင္း​ကို    ​ပု​ခုံး​တစ္​ဖက္ ​တစ္​ခ်က္​ဆီ​သို႕    ​တင္​ၿပီး​သည္​ႏွင့္    ​ေက်ာ္​ဦး​သည္    ​စို​စို​စြတ္​စြတ္​ေလး    ​ျဖစ္​ေန​ၿပီ​ျဖစ္​ေသာ ​ခင္​မြန္​၏    ​ေစာက္​ပတ္၀​သို႕    ​လီး​တန္​ႀကီး​ကို
​ေတ့​ကာ    ​ဖိ​သြင္း​လိုက္​ေတာ့​ရာ    ​ခင္​မြန္​က​လည္း    ​ေကာ့​ေပး​လိုက္​သ​ျဖင့္    ​လီး​တန္​ႀကီး​မွာ ​ေစာက္​ပတ္​ႀကီး​ထဲ​သို႕    ​တ​ဆုံး​ပင္    ​ေလ်ာ​က​နဲ    ​ဝင္​သြား​ေတာ့​၏။
​သူ႔​ထက္​ကဲ-​ဇာတ္​သိမ္း
-------------------------------------------------------------------
​ထို​အ ​ခိုက္​မွာ​ပင္    ​ေက်ာ္​ဦး​သည္    ​ခင္​မြန္​၏    ​ႏို႕​ႏွစ္​လုံး​ကို    ​လွမ္း​၍    ​ဆြဲ​ကိုင္​လိုက္​ၿပီး    ​သူ​၏    ​လီး​တန္​ႀကီး    ​ကို ​ခင္​မြန္​၏    ​ေစာက္​ပတ္​ႀကီး​ထဲ​မွ    ​ဆြဲ​၍    ​မ​ထုတ္​ေသး​ဘဲ    ​ဖိ​သြင္း​ထား​ကာ    ​ခင္​မြန္​၏​ႏို႕​အ ုံ႕    ​ေလး​မ်ား​ကို    ​ႏွစ္​ခ်က္ ​သံုး​ခ်က္​ေလာက္    ​ဖ်စ္​ညွစ္​လိုက္​ၿပီး​မွ    ​သူ​မ​၏    ​ႏို႕​သီး​ေခါင္း​ေလး​မ်ား​ကို    ​လက္​ညိဳး    ​လက္​မ​တို႕​ျဖင့္ ​ညွပ္​ကာ    ​ပြတ္​ေပး​လိုက္​ၿပီး    ​ခါး​ကို​အ ား​ျပဳ​ကာ    ​ခင္​မြန္​၏    ​ေစာက္​ပတ္​ထဲ​သို႕    ​တ​ဆုံး​ဝင္​ေန​ေသာ    ​သူ​၏ ​လီး​တန္​ႀကီး​ကို
​ဇ​ေကာ​ဝိုင္း​ဝိုင္း​ကာ    ​လွည့္​ေပး​လိုက္​ေလ​၏    ။    ​ခ်က္​ခ်င္း    ​ဆို​သ​လို​ပင္    ​ခင္​မြန္​၏    ​ေစာက္​ပတ္​ထဲ​မွ ​ေစာက္​ရည္​မ်ား
​ရြွဲ​က​နဲ    ​ရြွဲ​က​နဲ    ​ျဖစ္​လာ​ၿပီး    ​သူ​မ​၏    ​ဖင္​သား    ​ျဖဴ​ျဖဴ​ႀကီး​မ်ား​သည္​လည္း    ​လႈပ္​လႈပ္​ရြ​ရြ    ​ျဖစ္​လာ​ေလ​ေတာ့​သည္။
‘ ‘ ​အ ို    း    .    .    ​အ ​ကို    .    .    ​ဟင့္    .    .    ​အ င္း    ​ဟင္း’ ’
​ဇ​ေကာ​ဝိုင္း    ​လွည့္​ကာ    ​လႈပ္​ေပး​ေန​ေသာ    ​ေက်ာ္​ဦး​၏    ​လီး​တန္​ႀကီး​က    ​ခင္​မြန္​၏    ​ေစာက္​ပတ္၀    ​အ ​ေပၚ    ​နား​ရွိ ​ေစာက္​စိ​ေလး​ကို​ပါ    ​ပြတ္​၍    ​ထိ​ေန​ေလ​ေတာ့​ရာ    ​ခင္​မြန္​သည္    ​အ ​သဲ​ထဲ​ထိ​ေအ ာင္    ​ခိုက္​၍    ​သြား​ရ​ေတာ့​၏။
‘ ‘    ​ဟင္    း    .    .    ​အ ​ကို    .    .    ​က်    .    .    ​က်    .    .    ​မ    ​မ​ေန​တတ္​ေတာ့​ဘူး    .    .    ​ဟင့္    .    .    ​အ င္း    ’ ’
​ခင္​မြန္​က    ​သူ​မ​၏    ​ကိုယ္​လုံး​ေလး​ကို    ​ထြန္႕​ထြန္႕​လူး​ကာ    ​မ​ခ်ိ​တင္​ကဲ    ​ျဖစ္​လာ​ရ​ေသာ    ​အ ​ခ်ိန္​တြင္​ေတာ့ ​ေက်ာ္​ဦး​သည္    ​ခင္​မြန္​၏    ​ေစာက္​ပတ္​ထဲ​မွ    ​သူ​၏    ​လီး​တန္​ႀကီး​ကို    ​ေလ်ွာ​က​နဲ    ​ဆြဲ​ထုတ္​ကာ    ​လိုး​ေတာ့​သည္ ​ေက်ာ္​ဦး​က    ​တစ္​အ ား​ေကာင္း​ေကာင္း​ျဖင့္    ​ေဆာင့္​ကာ    ​လိုး​ေန​ၿပီး    ​ခင္​မြန္​၏    ​ေစာက္​ပတ္​ထဲ​တြင္​လည္း ​ေစာက္​ရည္​မ်ား​ႏွင့္    ​ျပည့္​လ်ွံ​ေန​ေသာ    ​ဝင္​လးီ​ထြက္​သံ​မ်ား​မွာ    ​ဆူ​ညံ​၍    ​ေန​ေတာ့​သည္။ ​ကု​တင္​ေစာင္း​ပုံ​စံ    ​လိုး​ျဖစ္​ေန​ေသာ​ေၾကာင့္​လည္း    ​ေက်ာ္​ဦး​၏    ​လီး​တန္​ႀကီး​မွာ    ​ခင္​မြန္​၏ ​ေစာက္​ပတ္​ႀကီး​ထဲ​သို႕
​အ ​ကုန္​အ ​စင္​ဝင္​၍    ​ေန​ရ​ကာ    ​အ ား​ရ​ပါး​ရ​ေဆာင့္​၍    ​လိုး​လိုက္​တိုင္း    ​ေဖာင္း​ကား​ေန​ေသာ    ​ေက်ာ္​ဦး​၏ ​လီး​တန္​ထိပ္​ႀကီး​သည္    ​ခင္​မြန္​၏    ​သား​အ ိမ္၀​သို႕    ​ေျဖး​ေျဖး    ​တိုက္​ေန​ရာ​က    ​ခင္​မြန္​၏    ​ပါး​စပ္​ေလး​မွာ
​ပြင့္​၍    ​ပြင့္​၍    ​သြား​ခဲ့​ရ​ၿပီး    ​တ​အ င့္​အ င့္​ျဖင့္    ​ျဖစ္​ကာ​ေန​ရ​၏။
​ခ​ဏ ​အ ​ၾကာ​တြင္​ေတာ့    ​ေက်ာ္​ဦး​သည္    ​ခင္​မြန္​၏    ​ကိုယ္​လုံး​ေလး​ေပၚ    ​သို႕    ​ေမွာက္​၍    ​ခ်​ကာ    ​သူ​မ​၏ ​ကိုယ္​လုံး​ေလး​ကို    ​ဖက္​လိုက္​ၿပီး    ​ခင္​မြန္​၏    ​ႏို႕​ေလး​မ်ား​ကို    ​ဘယ္​ျပန္​ညာ​ျပန္    ​စို႕​လိုက္​ၿပီး    ​သူ​၏ ​ေဆာင့္​အ ား​ကို​လည္း    ​မ​ေလ်ာ့​ေစ​ပဲ    ​ခပ္​ျပင္း​ျပင္း    ​ေဆာင့္​ကာ​လိုး​ေန​၏။    ​ထို႕​ေၾကာင့္    ​ခင္​မြန္​သည္ ​သူ​မ​ေစာက္​ပတ္​၏    ​ထဲ​မွ    ​ေက်ာ္​ဦး​၏    ​လီး​ဒ​ဏ ္​ႏွင့္    ​ႏု႕ိ​စို႕​ေပး​ေန​ေသာ    ​ေက်ာ္​ဦး​၏    ​ပါး​စပ္​ဒ​ဏ ္​တို႕​ကို​ပါ ​ခံ​ေန​ရ​သည္​ျဖစ္​၍    ​ခင္​မြန္​ခ​မ်ာ    ​အ ိမ္​ေထာင္​သည္​ျဖစ္​ေပ​မယ့္    ​အ ​သာ​ေလး​မ်ား​ပင္
​တ​ဆတ္​ဆတ္    ​တုန္​ေအ ာင္    ​ေကာင္း​ေန​ရ​ေတာ့​၏။
‘ ‘ ​ဖြတ္    .    .    ​ႁပြတ္    .    .    ​အ င့္    .    .    ​ဟင္း    .    .    ​အ င္း    .    .    ​ႁပြတ္    .    .    ​ဖြတ္    .    .
​အ ​မ​ေလး    .    .    ​အ ​ကို​ရယ္    .    .    ​ဟင္း​ဟင္း    .    .    ’ ’
​မ​ၾကာ​မီ​မွာ​ပင္    ​ခင္​မြန္​ႏွင့္    ​ေက်ာ္​ဦး​တို႕​၏    ​တ​ကိုယ္​လုံး​သည္    ​အ ​ရ​သာ​မ်ား    ​အ ီ​စိမ့္​၍ ​လာ​ရ​ကာ    ​ေက်ာ္​ဦး​၏    ​စိတ္​ထဲ​တြင္    ​အ ား​မ​လို    ​အ ား​မ​ရ​ျဖင့္    ​ျဖစ္​ကာ    ​လာ​ရ​သ​ကဲ့​သို႕ ​ခင္​မြန္​၏    ​ကိုယ္​လုံး​ေလး​သည္​လည္း    ​လူး​ကာ    ​ပ်ံ​ကာ    ​တက္​လာ​ရ​ေတာ့​၏    ။ ​ထို​အ ​ခါ​တြင္​ေတာ့    ​ေက်ာ္​ဦး​သည္    ​ခင္​မြန္​၏    ​ကိုယ္​လုံး​ေလး​ေပၚ    ​တြင္    ​ေမွာက္​၍​ထား​ေသာ ​သူ​၏    ​ကိုယ္​လုံး​ၾကီး​ကို    ​ၾကြ​ကာ    ​ေက်ာ္​ဦး​၏    ​လက္​ႏွစ္​ဖက္​က    ​သူ​မ​၏ ​ခါး​ေလး​ကို    ​ဆြဲ​ကိုင္​၍    ​အ ား​ကုန္​ေဆာင့္​ကာ    ​လိုး​ေန​ေတာ့​သည္။ ‘ ‘ ​အ ​မ​ေလး    .    .    ​ဟင္း    ​ေကာင္း​လိုက္​တာ    ​အ ​ကို​ရယ္’ ’
​ေက်ာ္​ဦး​၏    ​ျပင္​ထန္​ေသာ    ​ေဆာင့္​လိုး​ခ်က္​မ်ား​ကို    ​ခင္​မြန္​က​လည္း    ​သူ​မ​၏ ​ဖင္​သား​ႀကီး​မ်ား​ကို    ​လူး​လူး    ​လွိမ့္​လွိမ့္​ျဖင့္    ​တန္​ျပန္​ေကာ့​ေပး​ရင္း    ​တ​ခ​ဏ ​ေလး​အ ​တြင္း​မွာ​ပင္ ​သူ​တို႕​ႏွစ္​ေယာက္​လုံး​သည္    ​တစ္​ခ်ီ​ၿပီး​သြား​ရ​ေတာ့​၏။    ​ထို​အ ​ခါ​တြင္​ေတာ့    ​ေက်ာ္​ဦး​က ​ျဗဳန္း​က​နဲ    ​ခင္​မြန္​၏    ​ကိုယ္​ေပၚ    ​ေမွာက္​ကာ    ​သူ​မ​၏    ​ကိုယ္​လုံး​ေလး​ကို    ​ၾကံဳး​၍ ​ဖက္​လိုက္​သ​လို    ​ခင္​မြန္​၏    ​ဖင္​သား​ႀကီး​မ်ား​က​လည္း    ​စား​ပြဲ​စြန္း​မွ    ​ၾကြ​ကာ ​ပင့္​ေျမွက္​ကာ    ​ေကာ့​ေပး​လိုက္​ေတာ့​၏။​ေသာက္​ေလ    ​ေသာက္​ေလ    ​ငတ္​မ​ေျပ    ​ဆို​တာ​မ်ိဳး​လို ​ေက်ာ္​ဦး​ႏွင့္    ​ခင္​မြန္​တို႕​က​ေတာ့    ​အ ​ေတြ႔​၏​ေနာက္​ကို    ​လိုက္​ပါ​ၾက​လိမ့္​ဦး​မည္​သာ    ​ျဖစ္​ေတာ့​၏
xxxxxxxxxxx
​ထို​ေန႕​က    ​ဘိုင္​စ​ကုပ္​႐ုံ​မွ​ထြက္​၍    ​တိ​ရိ​စာၦန္​႐ုံ၊    ​ေရြ​တွိ​ဂုံ​ဘု​ရား    ​စ​သည္​ျဖင့္    ​တင္​တင္​ပူ​ဆာ​ေသာ
​ေန​ရာ​မ်ား​သို႕    ​လိုက္​ပို႕​ခဲ့​ရ​ေသး​၏။    ​ဒီ​လို​ဆို​ေတာ့​လည္း    ​အ ​ေႏွာင္​အ ​ဖြဲ႔​မွ​လြတ္​လိုက္​ေသာ
​သ​မင္​ပ်ိဳ​မ​ေလး​၏    ​အ ​သြင္​ျဖင့္    ​စ​ကာ​ေတြ    ​တ​တြတ္​တြတ္    ​ေျပာ​ကာ ​က်ြန္​ေတာ္​၏    ​လက္​ေမာင္း​ကို​ဟီး​ေလး​ခို​လို႕    ​လိုက္​ပါ​ေတာ့​၏ ‘ ‘ ​မ​မ​ကို​လည္း    ​တင္​တင္    ​အ ား​နာ​တယ္    ​အ ​ကို႕​ကို​လည္း    ​ခ်စ္​တယ္
​ဒုက္​ခ​ပါ​ပဲ    ​တင္​တင္    ​ေသ​ပစ္​လိုက္​ရင္​ေအ း​မယ္    ​ထင္​တယ္’ ’ ‘ ‘ ​ေဟာ    ​ေျပာ​ရင္း    ​ဆို​ရင္း    ​မိုက္​လာ​ၿပီ    ​ဒီ​က    ​ျပန္​ၾက​ရင္    ​အ ​ကို ​မီး​စင္​ၾကည့္​ၿပီး​ေန​ၾက​မယ္    ​ဟုတ္​လား’ ’
‘ ‘ ​အ ​ကို​လဲ    ​တင္​တင္​ကို    ​ဂ​႐ု​စိုက္​ပါ​ေနာ္    ​တင္​တင္    ​အ ​ကို႕​ရင္​ခြင္​ထဲ​မွာ​ပဲ ​ေန​ခ်င္​တယ္    ​အ ​ကို႕​ကို    ​တင္​တင္    ​သိပ္​ခ်စ္​တာ​ပဲ’ ’
‘ ‘ ​ေအ း​ပါ    ​စိတ္​မ​ေကာင္း    ​မ​ျဖစ္​ပါ​နဲ႕​ေတာ့    ​ခ​ေလး​ရယ္    ​ျဖစ္​သ​မ်ွ    ​အ ​ေၾကာင္း​ေပါ့ ​သူ႕​ဖူး​စာ​ပါ​တ့ဲ    ​အ ​တိုင္း​ေပါ့    ၊    ​အ ​ကို​လည္း    ​တင္​တင္​ကို    ​သိပ္​ခ်စ္​တယ္၊ ​မ​သင့္​ေတာ္​တဲ့    ​ကိ​စၥ ​မို႕​သာ    ​အ ​ကို    ​စဥ္း​စား​ေန​ရ​တာ’ ’
‘ ‘ ​အ ​ဟုတ္​လား    ​အ ​ကို    ​တင္​တင္    ​ဝမ္း​သာ​လိုက္​တာ    ​အ ​ကို​နဲ႕    ​အ ​မ    ​ထား​ရာ​က ​တင္​တင္    ​ေန​ပါ့​မယ္    ​တင္​တင့္​ကို    ​မ​စိမ္း​ကား​ပါ​နဲ႕​ေနာ္’ ’
​တင္​တင္​မွ    ​က​ႏြဲ႔​က​လ်​ႏွင့္    ​သ​နာ​စ​ဖြယ္    ​ေျပာ​သ​ျဖင့္    ​က်ြန္​ေတာ့္​ရင္​မွာ    ​ဆို႕​နင့္​၍    ​သြား​၏။ ​ည​ေန    ​ငါး​နာ​ရီ​ေလာက္​တြင္    ​အ ိမ္​သို႕​ျပန္​လာ​ၾက​ေသာ​အ ​ခါ    ​တင္​တင္​ကို​သာ    ​အ ိမ္​သို႕ ​ျပန္​လြတ္​၍    ​က်ြန္​ေတာ္​က    ​လမ္း​ထိပ္    ​အ ​ရက္​ဆိုင္​တြင္​ဝင္​၍    ​က်န္​ခဲ့​၏။ ​အ ​ရက္​ဆိုင္    ​ဝင္​ထိုင္​ၿပီး​၍    ​ခ​ဏ ​ၾကာ​မွ    ​က်ြန္​ေတာ္​၏    ​မိန္း​မ    ​အ ​မြန္​သည္    ​ဆိုက္​ကား​ျဖင့္ ​အ ိမ္​ဖက္​သို႕    ​ျပန္​သြား​သည္​ကို    ​အ ​မွတ္​မ​ထင္    ​လွမ္း​၍    ​ျမင္​လိုက္​ရ​ေလ​၏။
xxxxxxxxxx
​ျဖစ္​ပ်က္​ခဲ့​သည္​မွာ    ​ယ​ခု​ဆို​လ်ွင္    ​တစ္​လ​ပင္    ​ေက်ာ္​ခဲ့​ေပ​ၿပီ။    ​က်ြန္​ေတာ္    ​အ ​ရက္​မူး​၍​လာ​လ်ွင္ ​က်ြန္​ေတာ့္​၏    ​ဇ​နီး    ​အ ​မြန္​အ ား    ‘ ‘ ​ေဟ့    ​ငါ    ​မိန္း​မ​တစ္​ေယာက္    ​ေတြ႔​ေန​တယ္​ကြာ    ​အ ဲ​ဒါ ​မ​ယူ​လို႕    ​မ​ျဖစ္​ေတာ့​ဘူး    ​မင္း    ​အ ​တူ​တူ    ​ေန​ရ​မယ္​ေနာ္’ ’    ​အ ​စ​ရွိ​သ​ျဖင့္    ​ေျပာ​သ​လို​လို​ျဖင့္ ​ေသြး​တိုး​စမ္း​ရာ    ​အ ​ရာ​ရာ​တြင္    ​က်ြန္​ေတာ့္    ​အ ​လို​ကို​သာ    ​လိုက္​၍    ​အ ​ၾကိဳက္​ကို    ​ေဆာင္​တတ္​ေသာ ​အ ​မြန္​သည္    ​ခ်က္​ခ်င္း​ပင္    ​အ ​သြင္​အ ​ျပင္    ​ေျပာင္း​သြား​ကာ    ‘ ‘ ​ဟင္း    ​ဘာ​ရ​မ​လဲ    ​အ ​တူ​တူ    ​ေန​ဖို႕​မ်ား​ေတာ့
​ေ၀း​လိုက္​တာ၊    ​အ ​မြန္႕​ကို    ​မ​ခ်စ္​ရင္    ​ကြာ​ၿပီး    ​ခ်စ္​တဲ့​သူ​ကို    ​ယူ​ေပါ့    ’ ’ ​ဟု    ​ခါး​ခါး​သီး​သီး​ပင္    ​ျငင္း​သ​ျဖင့္    ​သူ႕​ကို​ပင္    ​မ​နည္း    ​ေခ်ာ့​ေမာ့​ရ​ျပန္​သည္။ ​အ ​မြန္​ေရာ    ​ေယာက္​ခ​မ​ႀကီး​က​ပါ    ​က်ြန္​ေတာ္​ႏွင့္    ​တင္​တင္​ကို    ​ခ်ြင္း​ခ်က္​မ​ရွိ    ​စိတ္​ခ်​ေန​၏။ ​က်ြန္​ေတာ္​၏    ​ဇ​နီး    ​ခင္​မြန္​က​လည္း    ​ဒီ​ရက္​ေတြ​ၾကား​တြင္    ​အ ိမ္​ကပ္​သည္​ဟူ​၍​ပင္​မ​ရွိ။ ​အ ​ျပင္​ထြက္​တာ    ​မ်ား​ေန​၏။    ​ယ​ခု    ​တစ္​လ​ေက်ာ္​ကာ​လ​အ ​တြင္း    ၄-၅    ​ႀကိမ္​မ်ွ    ​က်ြန္​ေတာ္​ႏွင့္ ​တင္​တင္​တို႕    ​ႏွစ္​ေယာက္​တည္း    ​အ ိမ္​မွာ    ​ထား​ခဲ့​သ​ျဖင့္    ​ထို​အ ​ခြင့္​အ ​ေရး​မ်ိဳး​ကို    ​တမ္း​တ​ေန​ေသာ ​တင္​တင္​သည္    ​လူ​လစ္​လ်ွင္    ​လစ္​သ​လို    ​က်ြန္​ေတာ္​၏    ​ရင္​ခြင္​တြင္း​သို႕    ​ေျပး​ဝင္​ကာ    ​က​ႏဲြ႔​က​ရ ​တြတ္​တီး​တြတ္​တာ    ​သ​နား​ဖြယ္​ရာ    ​ငို​တစ္​ခါ    ​ရီ​တစ္​လွည့္    ​ခ်စ္​ဋီ​ကာ    ​ဖြဲ႔​ေတာ့​၏။ ​ရ​ဟ​ႏၱာ​လည္း    ​မ​ဟုတ္၊    ​ႏြား​လည္း    ​မ​ဟုတ္​ေသာ    ​က်ြန္​ေတာ္​က    ​တင္​တင္​ႏွင့္    ​မွား​ၿပီး​ရင္း ​မွား​ရင္း​ျဖစ္​ကာ    ​ႏွစ္​ေယာက္​စ​လုံး​သည္​လည္း    ​တစ္​ေယာက္​ကို ​တစ္​ေယာက္    ​စြဲ​လန္း​စြာ​ျဖင့္    ​အ ​ခ်စ္​ေတြ    ​ပို​ကာ​ေန​ခဲ့​ရ​ေတာ့​၏
​အ ​ပ်က္​ပ်က္​ႏွင့္    ​ႏွာ​ေခါင္း​ေသြး    ​ထြက္​ေခ်​ၿပီ။    ​တင္​တင္​ကား    ​ဘယ္​သို႕​မ်ွ    ​ေျဖာင္း​ဖ်​၍    ​ရ​ေတာ့​မည္​မ​ဟုတ္​ေပ။
​ယ​ခု​အ ​ခ်ိန္​မွ    ​က်ြန္​ေတာ္​က    ​သိပ္​တား​ေန​ျပန္​ရင္​လည္း    ​သိပ္​မ​ဟုတ္​ေတာ့​ေခ်။
​က်ြန္​ေတာ္    ​မွား​ယြင္း​ေပး​ခဲ့​မိ​ေသာ    ​ဓါတ္​ပုံ​စာ​အ ုပ္​ႀကီး​ကို    ​အ ​သက္    ၁၈    ​ႏွစ္​ေက်ာ္​မ်ွ​သာ    ​ရွိ​ေသး​ေသာ ​တင္​တင္​က    ​ရႈ​ေဒါင့္    ​အ ​မ်ိဳး​မ်ိဳး​မွ    ​ၾကည့္​ကာ    ​ကိ​ေလ​သာ​ကာ​မ    ​ရာ​ဂ​စိတ္​ေတြ    ​ထ​ၾကြ​ေသာင္း​က်န္း​လာ​ပုံ​ရ​၏။ ​ေနာက္​တြင္    ​က်ြန္​ေတာ္​ႏွင့္    ​ပတ္​သက္​၍    ​စိတ္​ကူး​ယဥ္​လာ​ပုံ​ရ​သည္။    ​စိတ္​ကူး​ယဥ္​ယဥ္​ျဖင့္
​လင္​စုံ​မ​ယား​ဖက္    ​အ ိပ္​စက္​ေသာ    ​က်ြန္​ေတာ္​၏    ​အ ိပ္​ယာ​ေပၚ    ​ဝယ္ ​က်ြန္​ေတာ္    ​ျပန္​အ ​လာ​ကို    ​မွန္း​ကာ​လာ​၍    ​အ ိပ္​ေန​ေတာ့​သည္။
​ျပန္​ေရာက္​လာ​ေသာ    ​က်ြန္​ေတာ္​က​လည္း    ​အ ​မူး​သ​မား​တို႕    ​ထုံး​စံ​အ ​တိုင္း    ​မိန္း​မ​ကို    ​က​လိ​ေတာ့​၏။ ​တင္​တင္​မွာ    ​ေသြး​သား​ေတာင့္​တ​ခိုက္​ျဖစ္​၍    ​ဘာ​တစ္​ခု​မ်ွ​မ​ေျပာ    ၊
​က်ြန္​ေတာ္​၏    ​ဇ​နီး    ​အ ​သြင္    ​ေဆာင္​ေန​လိုက္​ေသး​၏။
​ယ​ခု​မွာ​ကာ    း    ​တင္​တင္​သည္    ​ဖို​သ​တၱ​ဝါ​၏    ​အ ​ထိ​အ ​ေတြ႔​ဝယ္    ​နစ္​ေျမာ​ရင္း    ​အ ​႐ူး​အ ​မူး ​ျဖစ္​ေန​ရွာ​ေခ်​၏။    ​က်ြန္​ေတာ္​က    ​သူ႕​အ ​လို​ကို    ​လိုက္​၍    ​အ ​ၾကိဳက္​ေဆာင္​ႏိုင္​ေအ ာင္    ​ေရွ႕​ဆက္​မည္​သို႕ ​စီ​စဥ္​ရ​မည္​လဲ    .    .    .    . ​က်ြန္​ေတာ္​သည္    ​ေရွ႕​ဆက္​ရ​မည့္    ​ခ​ရီး​အ ​တြက္    ​စိတ္​ေလး​ကာ    ​ေခါင္း​ရႈပ္​တိုင္း ​အ ​ရက္​ကို​သာ​လ်ွင္    ​ဖိ​ေသာက္​လ်ွက္​ရွိ​၏။    ​က်ြန္​ေတာ့္​တြင္    ​ထြက္​ေပါက္    ​တစ္​ခု​ေတာ့    ​ရွိ​ရ​ေပ​မည္    ။ ​အ ​နည္း​ဆုံး    ​က်ြန္​ေတာ့္​အ ​ျဖစ္​ကို    ​ဖြင့္​ဟ​တိုင္​ပင္​၍    ​ေဆြး​ေႏြး​ႏိုင္​သည့္    ​သူ​တစ္​ဦး​ေတာ့    ​ရွိ​ရန္​လို​အ ပ္​ေပ​သည္။
​က်ြန္​ေတာ္​၏    ​ဆ​ရာ    ​ဦး​အ ုံး​ခင္​ကို    ​သ​တိ​ရ​မိ​၏။    ​သူ​အ ​လုပ္​မွ    ​ပင္​စင္    ​ယူ​သြား​သည္​မွာ ​ငါး​ႏွစ္​ခန္႕​မ်ွ    ​ရွိ​ၿပီ​ျဖစ္​၏။    ​က်ြန္​ေတာ္​သည္​ပင္​လ်ွင္    ​သူ​ႏွင့္    ​မ​ေတြ႔​သည္​မွာ    ၂    ​ႏ်စ္​ေက်ာ္​မ်ွ​ရွိ​ၿပီ​ျဖစ္​၏။ ​က်ြန္​ေတာ္​သည္    ​အ ​ရင္​က    ​ေရာက္​ခဲ့​ဖူး​ေသာ    ​ဆ​ရာ    ​ဦး​အ ုံး​ခင္​၏    ​အ ိမ္​သို႕    ​ထြက္​လာ​ခဲ့​ေတာ့​၏။
xxxxxxxxxx
‘ ‘ ​ေဟာ    ​ဆန္း​ျမင့္    ​ဘယ္​က​လွည့္​လာ​လဲ    .    .    .    ’ ’
‘ ‘ ​ဒီ​ကို​ပါ​ပဲ    ​ဆ​ရာ’ ’
‘ ‘ ​မင္း    ​အ ိမ္​ေထာင္​က်​ေန​ၿပီ​ဆို    ​အ ​ခု​ဘယ္​မွာ​ေန​လဲ’ ’
‘ ‘    .    .    .    .    ’ ’
‘ ‘ ​ဟာ    ​အ ​ေတာ္​ပဲ    ​မင္း​သူ႕​ကို​သိ​လား’ ’
​ဆ​ရာ​ေျပာ​လိုက္​ေတာ့​မွ    ​အ ​နား​တြင္    ​ထ    ိင္​ေန​ေသာ    ​မိန္း​က​ေလး​ကို    ​ၾကည့္​မိ​၏။    ​မိန္း​က​ေလး​မွာ    ​ငို​ထား​ပုံ​ရ​၏။
‘ ‘ ​ဒါ    ​ဆ​ရာ့    ​တူ​မ    ​အ ​ႏွင္း    ​မို႕​လား’ ’
‘ ‘ ​ဟုတ္​တယ္ ​ဆန္း​ျမင့္ . . ​သူ႕​ေယာက္်ား​က ​ငယ္​ရည္း​စား​နဲ႕ ​ျပန္​ဆက္​မိ​ၿပီး ​ေဖါက္​ျပန္​ေန​လို႕​ကြာ ၊ ​အ ဲ​ဒါ ​မိန္း​မ​ခ်င္း​ေတြ႔​ၿပီး ​အ ​ႏွင္း​က ​ေဆြး​ေႏြး​ဖို႕ ​ငါ့​ကို ​လာ​တိုင္​ပင္​တာ . . ​အ ​ခု ​အ ​ဆင္​ေျပ​ခ်င္​ေတာ့ ​အ ​ႏွင္း ​ေယာက္်ား​နဲ႕ ​ျဖစ္​တဲ့ ​မိန္း​က​ေလး​က ​မင္း​တို႕​ရပ္​ကြက္​ထဲ​မွာ​ပဲ ​ေန​တာ ​လိပ္​စာ ​အ ​တိ​အ ​က်​ေတာ့ ​မ​သိ​ရ​ေသး​ဘူး​ကြ ၊ ​အ ဲ​ဒါ​ကြာ ​ဆန္း​ျမင့္ ​မင္း​က ​စုံ​စမ္း​ၿပီး ​မိန္း​မ​ခ်င္း​ေတြ႔​လို႕​ရ​ေအ ာင္ ​မင္း​ပဲ ​စီ​စဥ္​ေပး​လိုက္​ပါ​ကြာ’ ’
‘ ‘ ​အ ဲ​ဒီ    ​မိန္း​က​ေလး    ​နာ​မည္​က    ​ဘယ္​သူ​ပါ​လဲ    ​ဆ​ရာ’ ’
‘ ‘ ​မိ​ႏွင္း    ​နင့္​အ ​ကို​ကို    ​ေျပာ​ျပ​လိုက္​ေလ    .    .    ’ ’
‘ ‘ ​မ​ခင္​မြန္​လို႕    ​ေခၚ    ​ပါ​တ    ယ္    ​အ ​ကို    ​အ ​ႏွင္း​ကို    ​ကူ​ညီ​ပါ    ​အ ​ကို​ရယ္​ေနာ္’ ’
‘ ‘ ​ဟင္    .    .    .    .    .    ’ ’ ​က်ြန္​ေတာ္​၏    ​ေခါင္း​ထဲ​တြင္    ​မိုက္​က​နဲ​ပင္    ​တစ္​ခ်က္​ျဖစ္​သြား​ရ​ေလ​ေတာ့​သည္    ။
​ၿပီး​ပါ​ၿပီ